Tímarit lögfræðinga - 01.08.1980, Qupperneq 4

ÓFEIGUR EIRÍKSSON
Ófeigur Eiríksson, bæjarfógeti og sýslumaður
á Akureyri, andaðist í Bandaríkjunum 27. mars
s.l. Hann hafði um árabil átt við alvarlega van-
heilsu að stríða.
Ófeigur fæddist 14. ágúst 1927 að Breiða-
gerði í Lýtingsstaðahreppi, Skagafirði. Foreldr-
ar hans voru hjónin Rut Ófeigsdóttir og Eiríkur
Einarsson. — Á unga aldri fluttist Ófeigur með
foreldrum sínum til Akureyrar. Hann lauk stúd-
entsprófi frá Menntaskólanum á Akureyri 1948
og kandidatsprófi í lögfræði við Háskóla íslands
1953. — Ófeigur tók mikinn þátt í íþróttum á
sínum yngri árum og náði þar góðum árangri,
og alla tíð sýndi hann íþróttum mikinn áhuga.
Að námi loknu var Ófeigur skipaður fulltrúi
bæjarfógetans á Siglufirði. Gegndi hann því
starfi til 31. október 1960, er hann var skipaður bæjarfógeti í Neskaupstað.
I Neskaupstað gat hann sér gott orð sem embættismaður. Var hans oft getið
á þeim árum einkum vegna tíðra landhelgismála, sem upp komu við embætti
hans. — Hinn 21. júní 1967 var Ófeigur skipaður bæjarfógeti á Akureyri og
sýslumaður í Eyjafjarðarsýslu frá 1. október s.á. og 20. apríl 1974 var hann
einnig skipaður bæjarfógeti á Dalvík, er Dalvík fékk kaupstaðarréttindi.
Kynni okkar Ófeigs hófust, er hann kom til Akureyrar haustið 1967. Þá var
hann heill heilsu og naut fullrar starfsorku, sem hann beitti óspart. Tókst
honum á undra skömmum tíma að ná tökum á stjórn þessa umfangsmikla
og flókna embættis. — Sérstaklega beitti hann sér mjög við innheimtu opin-
berra gjalda og náði þar fljótt góðum árangri, sem hélst æ síðan í hans
embættistíð. Þá sýndi Ófeigur sýslustjórninni mikinn áhuga og vann mikið
að málefnum sýslunnar.
Vorið 1968 fór ég í tveggja mánaða kynnisferð til Bandaríkjanna fyrir til-
stuðlan og áeggjan Ófeigs. Ferð þessi varð mér ómetanleg lífsreynsla, og er
ég Ófeigi mjög þakklátur fyrir hans þátt í ferð minni.
Skjótt skipast veður. Ég kvaddi Ófeig hraustan og glaðan, er ég lagði
upp ( ferðina í marsbyrjun 1968. Er ég kom heim tveim mánuðum síðar, lá
Ófeigur sjúkur. Hafði hann þá kennt þess sjúkdóms, er hann þjáðist af æ
síðan og varð að lokum hans banamein.
Ófeigur naut því ekki óskertrar heilsu nema fyrsta hálfa árið í embætti sínu
á Akureyri. Þó að sjúkdómurinn setti mark sitt á Ófeig, einkum síðustu árin,
sinnti hann starfi sínu af einstakri samviskusemi og nákvæmni og tók aldrei
66