Morgunn - 01.12.1974, Blaðsíða 60

138
MOHGUNN
vali fyrirbæra í skýrslur sínar, sem nú orðið skipta tugum
þykkra binda.
Við skulum nú fletta upp í þessum þykku doðröntum og
rifja upp einkennilegt mál, sem finna má í skýrslum Brezka
sálarrannsóknafélagsins í Lundúnum. Rek ég það hér i höf-
uðdráttum.
James L. Chaffin var bóndi í Davie-sýslu i Norður Karólínu
í Bandaríkjunum. Var hann kvæntur og átti fjóra syni. Þeir
voru þessir, taldir i aldursröð: .Tohn A. Chaffin, Tames Pinkney
Chaffin, Marshall A. Chaffin og Abner Columbus Chaffin.
Þann 16. nóvember 1905 skrifaði Chaffin gamli erfðaskrá
sína, sem vai: löglega vottuð af tveim vitnum. Þar var kveðið
svo á, að bændabýlið skildi þriðji sonurinn Marshall hljóta, og
var hann jafnframt útnefndur skiptaráðandi. En ekki féll neitt
í hlut ekkjunnar eða hinna þriggja sonanna. Nokkrmn árum
síðar virðist hann hafa verið orðinn óánægður með þessa ráð-
stöfun eigna sinna, og þann 16. janúar 1919 gerði hann nýja
erfðaskrá, svohljóðandi:
Eftir að hafa lesið 27. kapítula í Fyrstu bók Móse, þá
lýsi ég, Tames L. Chaffin, yfir mínum síðasta vilja í þess-
ari erfðaskrá, sem er eftirfarandi: Eftir að jarðneskar leif-
ar mínar hafa hlotið sómasamlega greftrun, skal eignum
mínum jafnt skipt milli fjögurra barna minna, séu þau á
lifi, þegar ég dey. En sé eitthvert þeirra látið, skal hlutur
þess, bæði fasteignir og stakir munir, renna til barna við-
komandi. Og verði hún á lífi, verðið þið öll að sjá fyrir
mömmu ykkar. Þetta er þá hinzti vilji minn og erfðaskrá.
Því til staðfestu set ég hér undir nafn mitt og innsigli.
Þann 16. janúar 1919,
James L. Chaffin.
Þótt þessi síðari erfðaskrá væri ekki vottfest, þá taldist hún
samt gild samkvæmt lögum í Norður-Karólínu fylki, þareð
hún var skráð með eigin hendi bóndans og næg vitni gátu stað-