Morgunn - 01.12.1974, Blaðsíða 53

UNDARLEGT ÆVINTYRX
131
komum við að mjóum steintröppum, sem lágu niður með
hálfhrundum hlöðnum steinvegg. Um síðir komum við að
því, er virtist hálfhrundar dyr á veggnum, þar sem við geng-
um inn um vegginn til vinstri og komum inn í steinhvelf-
ingu. Þegar inn í hvelfinguna er komið, vei'ð ég þess vör,
að til vinstri eru þrennar eða fernar dyr, sem ég ekki fékk
að fara inn um og mér varð ljóst, að voru inngangur að
dýflissum. En beint fram undan er breiður hlaðinn stein-
stigi, sem lá i hálfhring upp á við með palli í miðjum stiga.
Til hægri var einhverskonar gluggi. Fyrir neðan stigann og
um gólfið á víð og dreif sá ég mikið af einskonar leirkei'um,
öll meira og minna brotin, lík egj'pskri leirkeragerð og ýmis-
lega krotuð. Ég tók einnig vel eftir veggjunum, sérstaklega
þeim, sem stiginn lá með, þeir voru hlaðnir úr stórum til-
höggnum steinum, nokkuð ilöngum, límdir saman með ein-
hverskonar steinlími. Þótt veggur þessi væi'i hlaðinn, var
hann tiltakanlega sléttur. Á vegginn upp með stiganum voru
krotaðar einhverjar kynlegar myndir, sem virtust eiga að vera
til skrauts. Þarna inni ríkti einhver kynleg, köld og þung-
lyndisleg grafarkyrrð og dauðaþögn.
Fyrir atbeina stúlkunnar skynja ég, að finnendur þessa
staðar muni sjá og finna til á sama hátt og ég geri og verða
fyrir sömu áhrifum. Síðan segir hún mér, að nú ætli hún að
sýna mér nokkuð af því fólki, sem þarna hafi siðast búið og
lifað og segja hrot af ævisögu þess.
Hún segir, að við séum staddar í kjallara undir stórum
steinkastala, sem þarna hafi staðið. Kastali þessi hafi veríð
bústaður mikils höfðingja. Höfðingi þessi hafi verið uppi
nxörgum öldum fyrir sína daga, en ekki gat hún þess, hvenær
hún hefði lifað, þó skildist mér, að síðan væri enginn óratími.
Hún segir aðeins, að þetta hafi átt sér stað óralöngu áður en
Tsland varð til í núverandi mynd.
Næst sé ég ungar konur ganga upp og niður stigann. Þetta
eru mjög glæsilegar konui’, háar og grannar flestar. Mjög
sambærilegar glæsilegum nútímakonum, vöxturinn máski
nokkuð ávalari og mýkri. Hörundslitur nokkuð dökkur, líkt