Morgunn - 01.12.1974, Blaðsíða 91

í STUTTU MÁLI
169
svo sterk að ég grip uni úlnlið mannsins og kreisti svo fast
að hnífurinn dettur á gólfið. Og þá vakna ég.
RáSning
Þessi draumur kom fram sumarið eftir. Þá fóru mislingar
að ganga og sonur minn sem vann úti á Hjalteyri kom heim
um helgi og var þá orðinn veikur af þeim. Lá hann heima
og smitaði öll börnin mín. Sum urðu mjög veik, þó sérstak-
lega tvan stúlkur og tvisýnt var um lif annarar um tíma. En
þetta hafðist allt og fannst mér alltaf að allt færi vel, af þvi
að mér tókst í draumnum að ráða niðurlögum mannsins.
IV
Árið 1939 dreymdi mig draum sem ég kallaði alltaf Hitlers-
drauminn. Mér fannst ég vera stödd í gríðarstórum samkomu-
sal. Salurinn var þéttskipaður fólki, sem mér fannst að væru
Islendingar, þó þekkti ég engan. Fyrir miðjum stafni salaríns
var upphækkaður pallur, á honum stóð maður, sem mér var
sagt að væri Hitler og hélt hann á mannsmynd úr tré og
fannst mér hún líkjast kínversku skurðgoði sem ég hafði séð.
Mér líður illa þama inni og spyr hverju þetta sætti. Er mér
þá sagt að Hitler ætli að láta okkur sverja sér trúnaðareið. En
á sömu stundu finnst mér þytur mikill fara um salinn eins
og af mikhim stormi og um leið heyri ég að eitthvað brotnar.
Þá segir einhver að skurðgoðið hans Hitlers hafi brotnað, og
það þurfi ekki að sverja honum eiðinn og gagntekur mig þá
gleði mikil, svo og allt hitt fólkið. Þá heyrist Hitler segja-.
„Ekki datt mér i hug að við yrðum að færa slika fóm“, og
þá vaknaði ég.
RáSning
Þegar ég vaknaði þá fannst mér að Hitler hlyti að tapa, þó
hann hefði þá unnið mikla sigra og ætti eftir að vinna fleiri.
En þegar árin liðu og hann vann fleiri og fleiri lönd þá varð
von min minni. En þó fór svo að lokum að hann tapaði eins
°g öllum er kunnugt.