Birtingur - 01.01.1962, Blaðsíða 66

Feigðin reið okkar föðurhúsum
Málmdrekar flugu um þúngbúinn bernskuhimin
þórdunur glumdu handan svartra ála
og regnbogar hrundu með gný
Nú stígur gufa uppaf fúlu vatni
þarsem eggjárnin eru hert að nýju
Mökkurinn fyllir auðnina af andlitum
sem stara blóðhlaupnum augum útúr draungum
á okkur sem eigrum niðurlút um rústir
og leitum að morgundegi í brotajárninu
(Leit)
Sumir kunna nú að álykta, að hér sé á
ferð hálfgerður vingull, sem kastist milli
fullvissu og vantrúar. En þá væri bók
hans illa lesin og ranglega dæmd. Ljóða-
kver Ara Jósefssonar er raunar nokkuð
sundurleitt eins og byrjendaverk eru
flest: samtíningur æskuljóða, sem spegla
sveiflur sálarlífsins á þeim árum, sem
maðurinn er að mótast og velja um leiðir.
En niðurstöður hans eru í bezta máta
manneskjulegar og heilbrigðar: ég trúi á
anda réttlætisins/samfélag mannanna/og
friðsælt líf, eru lokaorð bókarinnar, en
betra er ljóðið Stríð, vegna þess að yfir-
lýsingatónninn er tempraðri þar:
Undarlegir eru menn
sem ráða fyrir þjóðum
Þeir berjast fyrir föðurland
eða fyrir hugsjón
og drepa okkur sem eigum
ekkert föðurland nema jörðina
einga hugsjón nema lífið
Ari Jósefsson hefur kvatt sér hljóðs af
fullum myndugleik, þrátt fyrir ungan
aldur.
Guðbergur Bergsson:
Endurtekin orð, ljóð.
Heimskringla, Reykjavík 1961.
Þetta er fyrsta bók höfundar og hefst á
litlu Ijóði, sem á mig orkar sem eins kon-
ar lykiiþula þess, sem á eftir fer:
Vopnin bíta á allt og tíminn
Haf rýkur yfir grænnáluð tún
Vindar þekja akurlendið sandi
Sandurinn og gangan naga skó
Þá höldum við af stað í leit
Á sínum stað er ekkert kyrrt
Synir missa fingurna í vélar
Stjórnmál rjúfa heimilisfrið
Menn drukkna þrátt fyrir ást
Konur eldast skjótt með árum
Líf er tengdir huga mannsins
Við skyndimyndir af hlutunum
Orkuhraðinn framhaldslif
(Veran)
Enginn er hér viðvaningsbragur á hand-
bragði. Við hefjum að lesa fyrsta kafla
bókarinnar, Dimman himin, og hugsum
kannski upp úr miðjum lestri: sá ætlar
ekki að hrasa hvað þá hálsbrjóta sig í
hálkunni á hlaðinu; er þó í byrjun býsna
keikur, að ekki sé meira sagt:
Ég bý til úr leir
jarðarinnar
tvær mannverur,
En ég ríki ekki yfir líkt og
guð.
Þá er sem grípi hann beygur við sína eigin
framkvæmdasemi (Ótti við efnið):
Autt blað forðast þær myndir,
sem hugurinn geymir,
og þó svo kyrrlátt og bíður.
60 Birtingur
Næst fylgir allt að því stærðfræðilega