Birtingur - 01.01.1962, Blaðsíða 72
konar ógnir eru daglegt brauð líkt og
strætisvagnar, tízkuvara eða myndlist.
Undir fargi hávaða og ógnar vindur list-
inni fram, sultur og fátækt talin hverjum
listamanni sjálfsagður hreinsunareldur
eins og fyrrum. Hvernig greinast fíngerð-
ar kvíslir straumtungunnar, hvert hnígur
þróun lista í dag? Hver þekkir hug þeirra
listamanna sem fyrstir vísa veginn og
þeirra er fyrstir taka boðunum? Hvert
verður heimsástand að morgni? Hver
kannar hug hinna ungu, sem skjóta brum-
broddi að stundu liðinni? Er listin í dag
vottur upplausnar, leiða eða er hún eyð-
ingarafl sem leysir upp umhverfi sitt?
Kannski heilbrigð umbrot, bjarmi af nýj-
um ljósum degi? Eða er þessi langþráði
dagur blekking ein, ginning? Er listin ef
til vill leiftur eitt, andsvar við kalli þess-
arar stundar á þessum stað?
Já, myndlist, pentlist, nýlist, óvæntir at-
burðir innan tíðar, nærsýni, fjærsýni, það
sem ég sé, þykist sjá eða held að ég sjái,
það sem þú sérð, það sem aðrir sjá, aug-
um er litið og ekki augum litið en mun
verða séð og einnig það sem aldrei verð-
ur séð, en telji ég upp það sem við mér
blasir: rautt borð, hvítur hringur bollans,
látúnsspegill könnunnar, krotmunstur á
trégólfi, gler í glugga, endurkast ljóss á
götu, dýrir steinar, glampi af bíllukt,
fólk, hús hlið við hlið — gæti það ekki
h'ka verið myndlist?
Sú hreyfing er yfir gengur — hæð eða
lægð: veðurbreyting er það altént —
nefnist ýmsum nöfnum: Tachismi (tass-
ismi), deplastefnu eða klessulist gætum