Birtingur - 01.01.1962, Blaðsíða 64

Nú skrifum við 1961. Þá gefur annað
tvítugt skáld út sína fyrstu bók og nefnir
hana stutt og laggott: Nei. Ari Jósefsson
heitir hann, ættaður úr Húnaþingi og um
þessar mundir nýbakaður stúdent frá
menntaskólanum í Reykjavík.
Er þá eitthvert lágaðalsmerki lífsneitunar
á verkum þessa unga skálds? Fjarri fer
því. Viðhorf þess til lífsins á jörðinni og
mannlegra vandamála eru einmitt mjög
jákvæð, karlmannleg og uppörvandi.
Bókin er í tveimur þáttum, og hefst hinn
fyrri á þessu ljóði:
Leingi höfðum við leikið að orðum
látið þau svífa í bláu ljósi
uns þau sprúngu einsog sápukúlur
Við lékum okkur að orðum
uns geislarnir hurfu
og um hendur okkar flæddi
blóð myrkursins
þykkt heitt og svart
(Leikslok)
Þrátt fyrir þennan áfellisdóm yfir orð-
leikendum, fær skáldið ekki staðizt sæt-
leik syndarinnar, en hverfur sjálft í leik-
inn: á næstu síðum eru margar Ijóðrænar
fingraæfingar, og fæ ég ekki séð, að þær
geti orðið höfundi né lesendum að and-
legum fjörlotum. Sum þessara ljóða eru
haglega gjörð og geðfelld vegna einlægni
sinnar og hóglátrar háttvísi: Brennifórn
er ástarljóð með feigðargrun að baki,
einnig mætti nefna Páskasnjó, Skáld,
Skammdegi, Eingil og ljóslifandi smá-
teikningu:
Varir okkar hafa gróið saman
utanum tvö lítil og skrítin dýr
sem iða af ást og njótast
inní heitum og rauðum heimi
sem varir okkar hafa lokast um
(Ást)
Fljótlega verður þess vart, að Ari Jós-
efsson er efasemdamaður, en berst þó við
efann: neitar að veita skilmálalaust við-
töku sannleika, sem aðrir þykjast hafa
fundið og telja óyggjandi, en heldur í
vonina, heldur leit sinni áfram á eigin
spýtur:
Ekki veit ég leingur
hvort sú strönd er til
sem hvít í skini morguns
blá í skuggum kvöldsins
kallaði mig laungum
yfir þveran fjörð
og þó mun ég róa enn
(Lífróður)
Þú hafðir vonað að stormurinn dyndi yfir
og þeytti snjónum í andlit dansfífla kvöldsins
og blési loks rykinu burt já þú hafðir vænst
þess
að vindurinn hreinsaði hús þitt en ekkert slíkt
hefur gerst
(Jólahugvekja)
Fyrri þáttur Neis endar á ljóðinu Leys-
íngu, minningaljóði sem stígur í ákall og
heitstrengingu:
Enn í nótt seytlar regn
í nótt munu vötnin lifna
Frjósami guð
þú sem ert £ leysingunni
í nótt mun blóð mitt
spreingja fjöturinn
og hefja kröftugan saung
eftir vetrarlánga þögn
Þegar tjaldið er dregið frá og annar þátt-
ur hefst, stendur á sviðinu ungur full-
hugi með krepptan hnefa á lofti og þrum-
ar með bráðræðisofsa:
58 Birtingur