Birtingur - 01.01.1962, Side 64

Birtingur - 01.01.1962, Side 64
Nú skrifum við 1961. Þá gefur annað tvítugt skáld út sína fyrstu bók og nefnir hana stutt og laggott: Nei. Ari Jósefsson heitir hann, ættaður úr Húnaþingi og um þessar mundir nýbakaður stúdent frá menntaskólanum í Reykjavík. Er þá eitthvert lágaðalsmerki lífsneitunar á verkum þessa unga skálds? Fjarri fer því. Viðhorf þess til lífsins á jörðinni og mannlegra vandamála eru einmitt mjög jákvæð, karlmannleg og uppörvandi. Bókin er í tveimur þáttum, og hefst hinn fyrri á þessu ljóði: Leingi höfðum við leikið að orðum látið þau svífa í bláu ljósi uns þau sprúngu einsog sápukúlur Við lékum okkur að orðum uns geislarnir hurfu og um hendur okkar flæddi blóð myrkursins þykkt heitt og svart (Leikslok) Þrátt fyrir þennan áfellisdóm yfir orð- leikendum, fær skáldið ekki staðizt sæt- leik syndarinnar, en hverfur sjálft í leik- inn: á næstu síðum eru margar Ijóðrænar fingraæfingar, og fæ ég ekki séð, að þær geti orðið höfundi né lesendum að and- legum fjörlotum. Sum þessara ljóða eru haglega gjörð og geðfelld vegna einlægni sinnar og hóglátrar háttvísi: Brennifórn er ástarljóð með feigðargrun að baki, einnig mætti nefna Páskasnjó, Skáld, Skammdegi, Eingil og ljóslifandi smá- teikningu: Varir okkar hafa gróið saman utanum tvö lítil og skrítin dýr sem iða af ást og njótast inní heitum og rauðum heimi sem varir okkar hafa lokast um (Ást) Fljótlega verður þess vart, að Ari Jós- efsson er efasemdamaður, en berst þó við efann: neitar að veita skilmálalaust við- töku sannleika, sem aðrir þykjast hafa fundið og telja óyggjandi, en heldur í vonina, heldur leit sinni áfram á eigin spýtur: Ekki veit ég leingur hvort sú strönd er til sem hvít í skini morguns blá í skuggum kvöldsins kallaði mig laungum yfir þveran fjörð og þó mun ég róa enn (Lífróður) Þú hafðir vonað að stormurinn dyndi yfir og þeytti snjónum í andlit dansfífla kvöldsins og blési loks rykinu burt já þú hafðir vænst þess að vindurinn hreinsaði hús þitt en ekkert slíkt hefur gerst (Jólahugvekja) Fyrri þáttur Neis endar á ljóðinu Leys- íngu, minningaljóði sem stígur í ákall og heitstrengingu: Enn í nótt seytlar regn í nótt munu vötnin lifna Frjósami guð þú sem ert £ leysingunni í nótt mun blóð mitt spreingja fjöturinn og hefja kröftugan saung eftir vetrarlánga þögn Þegar tjaldið er dregið frá og annar þátt- ur hefst, stendur á sviðinu ungur full- hugi með krepptan hnefa á lofti og þrum- ar með bráðræðisofsa: 58 Birtingur
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Birtingur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Birtingur
https://timarit.is/publication/823

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.