Morgunblaðið - 27.04.1975, Blaðsíða 15

Slagsíðuna og talið berst að
Auði Bjarnadóttur. „Já, hún
er ofsalega fín," segir leik-
konan, „upprennandi
stjarna. Hún hefur allt sem
þarf, rétta líkamsbyggingu,
tilfinninguna, hæfi-
leikana
Á þessari biSstofu hefur Auður
löngum beSið þess aS ganga inn á
sviSiS, fram fyrir áhorfendur.
Hvernig skyldi henni hafa liSiS
daginn sem hún átti aS dansa
aSalhlutverkiS I Coppeliu I fyrsta
skipti fyrir fullu húsi áhorfenda?
„Ég var dálltiS spennt allan dag-
inn," segir hún. „Ég svaf til
hádegis og fór stSan aS drekka
rjóma til aS fá I mig kraft. Annars
hjálpaSi þaS mér mikiS, aS þaS
höfSu veriS tvær sviSsæfingar
næstu daga á undan, þannig aS ég
var ekkert voSalega taugaspennt,
nema helzt slSustu mlnúturnar
fyrir sýninguna. En eftir aS ég var
byrjuS aS dansa, gleymdist
spennan alveg undireins."
AuSur segist hafa drukkiS
rjóma, til aS auka kraftinn. Þarf
ekki gífurlegt úthald til aS geta
dansaS aSalhlutverk f ballett?
„Jú, þetta hlutverk krafSist
atveg geysilegs úthalds. En ég
stóS Ifklega bara betur aS vígi af
því aS ég er þetta ung. Julia sagSi
stundum viS mig eftir annan þátt-
inn, aS sér fyndist hún bara ekki
geta dansaS þriSja þáttinn vegna
þreytu. Ég var hins vegar alltaf f
aSalstuðinu sfðast."
Lokaæfingunni er í þann
veginn að Ijúka. Nú er verið
að fara í lokaframkallið,
þegar allir leikararnir,
söngvararnir og dansararnir
koma fram á sviðið og kveðja
áhorfendur. Leikstjórinn,
Gísli Alfreðsson, er með
ákveðna hugmynd um kveðj-
una og nú er það atriði æft
nokkrum sinnum.
Stjórnandi islenzka dansflokks-
ins frá upphafi var Allan Carter, en
nú hefur hann kvatt Island og er
farinn til starfa við ballettinn i
Persiu, ásamt Juliu Claire. „ÞaS
hefðu fáir menn getað komiS eins
miklu til leiðar og Allan," segir
Auður. „Hann lét okkur vinna
ofsalega mikið, en þaS tala Ifka
, allir um þaS, hversu gffurleg fram-
: för hafi orðið hjá dansflokknum.
Við eigum Allan mikið að þakka."
En hvað um framtfðina? Hefur
Auður hug á að halda utan til
frekara náms og þjálfunar?
„Ég vil gjarnan halda áfram I
fslenzka dansflokknum, en það fer
auðvitaS eftir þvf, hver kemur og
tekur við stjórn hans. Það þýSir
lítið að halda þessu áfram, ef ekki
fæst góður stjórnandi. Það eru
allir að tala um, að nú verði bara
að fá góðan mann og ég vona að
það takist."
Auður hefur stundað nám jafn-
hliða dansinum, þó ekki á fullum
hraða. sem vonlegt er. Hún hefur
fengið leyfi til að taka landspróf f
tveimur hlutum, tók fyrri helm-
inginn f fyrravor, en þann seinni
tekur hún nú f vor. Hún hefur
áhuga á að hefja menntaskólanám
næsta vetur, ef hún getur fengið
að taka það með svipuðum hætti
og landsprófið. og þær eru að
hugsa um það sumar stöllur
hennar f flokknum að fara þessa
sömu leið.
Lokaæfingu afmælissyrp-
unnar er lokið og menn halda
til síns heima. Framundan er
Framhald á bls. 45
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 27. APRIL 1975
15
Símon ívarsson fyrsti nemandinn sem lýkur burtfararprófi í gítarleik frá íslenzkum tónlistarskóla, leikur með
strengjasveit.
Félag áhugamanna um
klassískan gítarleik
fœrir út kvíarnar
FÉLAG áhugamanna um
klassiskan gítarleik boðaði
blaðamenn á kynningar-
fund sl. sunnudag, þar sem
nokkrir félagsmenn fluttu
klassísk verk og forystu-
menn félagsins veittu upp-
lýsingar um starfsemina.
Félagið var stofnað í nóv-
ember 1973, en hefur fram
til þessa fremur starfað sem
lokaður klúbbur en að það
væri opið öllum. Var tíminn
notaður til að móta starf-
semina og koma henni i
ákveðnar skorður, en nú
telja félagsmenn tíma til
kominn að opna félagið öll-
um áhugamönnum um
klassíska gítartónlist.
Formaður félagsins, Kjart-
an Eggertsson, og ritari, Jón
ívarsson, settust niður með'
slagsíðunni og svöruðu
nokkrum spurningum um
starf félagsins og starfgrund-
völl hér á landi.
Félagið var stofnað um all-
stóran hóp fólks, sem gat
spilað klassiska gítartónlist,
og í þeim hópi voru ýmsir,
sem höfðu stundað nám i
gítarleik í nokkur ár, svo og
kennarar þeirra. Menn hitt-
ust 6—8 sinnum á vetri,
spiluðu hvorir fyrir aðra og
röbbuðu saman um þetta
hugðarefni sitt, og einnig var
unnið að uppbyggingu fé-
lagsstarfsins.
Slagsíðan spurði Kjartan,
hvort hann teldi það vera
stóran hóf manna, sem hefði
áhuga á klassiskri gítartón-
list.
„Já, tvimælalaust. Það er
hægt að benda á margt, sem
styður það, t.d. plötusöluna,
ásóknina í nám í gítarleik,
sem er svo mikil, að kennar-
arnir geta ekki annað eftir-
spurninni, og söluna á gityr-
um, sem hefur verið gifur-
leg," sagði Kjartan. „Þeir
skipta þúsundum, sem hafa
lagt stund á nám i gítarleik
um stuttan eða lengri tíma á
undanförnum árum og má
sem dæmi um þetta nefna,
að í þau þrjú ár, sem ég hef
kennt á gitar, hef ég haft um
400 nemendur alls. Auðvit-
að eru þeir margir, sem
hverfa frá námi eftir nokkra
mánuði, en þeir vita þó hvað
gítarleikur er og klassisk gít-
artónlist og hafa áhuga á
þessu. En nú er einnig kom-
inn allstór hópur fólks, sem
hefur lært í 3—4 ár og þetta
fólk er kjarninn i félaginu
nú."
— Nú kann nafnið klass-
ískur gítarleikur að hræða
einhverja frá félaginu. Teljið
þið, að klassísk gítartónlist sé
aðgengileg fyrir þá, sem hafa
alizt upp í popptónlistinni?
„Já, það er enginn vafi á
því," segir Kjartan. „Mikill
hluti af klassískri gítartónlist
höfðar til popptónlistarunn-
enda i dag, því að þessi
tónlist er ákaflega melódísk.
Annar eða þriðji hver maður
á gítar og hefur spilað hljóma
og í klassískri gftartónlist er
spiluð samtímis laglína og
hljómar. Fólk grípur þetta.
Það þarf hins vegar meiri
æfingu í að hlusta á klassíska
tónlist, eins og hún er leikin á
fiðlu eða píanó."
Jón bendir á það, að t.d. í
Bandaríkjunum sé klassísk
gítartónlistin að vinna sér æ
meira fylgi og þar séu skólar
farnir að leggja meiri rækt við
hana en áður og það sama
muni einnig gerast hér á
næstunni.
Þá benda þeir félagar einn-
ig á,- að meirihluti félags-
manna, sem nú leika klass-
íska gítartónlist hafi áðurver-
ið í poppinu, þeirra á meðal
kunnir gítarkennarar eins og
Eyþór Þorláksson og Gunnar
H. Jónsson, sem voru popp-
arar þegar þeir voru ungir.
Og Kjartan minnist á heim-
sókn John Williams fyrir
hálfu öðru ári, er John lék á
tónleikum í Menntaskólanum
við Hamrahlíð fyrir fullu húsi
áhorfenda. „Þó að einhver
tónlistarmaður sé frægur,
kemur ekki hver sem er á
tónleika hjá honum. Hingað
hafa komið kunnir píanóleik-
arar og fiðluleikarar og haldið
tónleika, en stærsti hlutinn af
þvi fólki, sem sótti tónleika
John Williams, hefur aldrei
farið á tónleika hjá slíkum
mönnum. Mikill meirihluti
áheyrenda á tónleikunum í
MH var ungt fólk, sem hafði
fyrst og fremst áhuga á gítar-
leiknum."
Talið beinist að framboð-
inu á gítartónlistarnótum og
á góðum gíturum í verzlun-
um hér á landi. Jón getur
þess, að i stefnuskrá félags-
ins sé einmitt það atriði að
koma uDp góðu nótnasafni
fyrir félagsmenn og hafi þeg-
ar myndazt kjarni að slíku
safni, er einn félagsmanna
færði félaginu að gjöf nótna-
safn. „Nótur eru geysilega
dýrar og verður að panta þær
allar inn frá útlöndum, þar
sem hér fæst ekkert af
þeim," segir Jón, „og ein-
staklingar hafa vart efni á að
koma sér upp safni með
þeim hætti. Þess vegna vilj-
r
um við koma okkur upp
safni, sem félagsmenn geta
fengið lánaðar nótur úr."
Það er sömu sögu að segja
um úrvalsgítara, að þá verð-
ur einnig að sérpanta erlend-
is frá. „Annars hafa fengizt
hér nokkuð góðir gítarar und-
anfarin 2 — 3 ár, bæði fyrir
byrjendur og þá sem eru
komnir nokkuð áleiðis," segir
Kjartan, „og innflutningurinn
á ruslgíturum hefur mikið
minnkað."
„Ein þekktasta gítarverzl
un í Bretlandi hefur þetta ráð
að gefa viðskiptavinunum:
Kauptu þér alltaf eins dýran
gítar og þú hefur efni á,"
segir Jón, „og þegar góðar
verzlanir eiga í hlut, þá gildir
þetta, því að því betra sem
hljóðfærið er, þeim mun auð-
veldara ætti námið að vera."
Og fyrst minnst var á John
Williams og íslandsheimsókn
hans, sakar ekki að . geta
þess, að erlendir gítarleikarar
hafa skrifað félaginu bréf og
sýnt áhuga á að koma hing-
að til lands og leika á tónleik-
um og þeir Kjartan og Jón
benda á, að það hljóti að
verða eitt af markmiðum fé-
lagsins að gangast fyrir tón-
leikahaldi, bæði með erlend-
um og innlendum gítarleikur-
um. Nú eru a.m.k. þrír ís-
lendingar við fram.haldsnám í
gitarleik erlendis og ættu þeir
að geta orðið félaginu góður
liðsstyrkur, ef þeir koma
heim á næstunni. I því sam-
bandi má geta þess, að þeg-
ar einn þeirra hélt utan, fór
hann fyrst til Bandarikjanna
og þótt hann væri ekki með
neitt sérstakt nám að baki
hér á landi, fór það svo, að
fljótlega eftir komuna til
Bandaríkjanna var hann
fenginn til að leika i sjón-
varpsstöð sex kvöld í röð, 20
minútur i senn, og alltaf með
nýtt efni hverju sinni. Þeim
þótti hann þá fyllilega fram-
bærilegur þar!
í lokin skulu svo veittar
upplýsingar um það, hvar
hægt er að ná i stjórnarmenn
félagsins, fyrir þá, sem hafa
áhuga á að ganga i félagið.
Þeir eru: Kjartan Eggertsson,
Unufelli 9, sími 74689, Páll
Torfi Önundarson, Kleifar-
vegi 1 2, sími 35700, og Jón
ívarsson, Vesturbergi 16,
sími 71 246
—sh.
HhiáUHHÞ&M
Pétur Jónasson — einleikur á gltar.
(Ljósm Mbl. Sv. Þorm.)
Gítardúett — Atli Viðar Jónsson og Helgi Kristjánsson.