Morgunblaðið - 13.04.1978, Qupperneq 35

Morgunblaðið - 13.04.1978, Qupperneq 35
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 13. APRÍL 1978 35 Poipoi* Gestir í Suðurgötu 7 Það er sárt að einangrun okkar hérna norður í regnihafi skuli verða þess valdandi að allskonar misskilningur nær fótfestu og stendur í vegi fyrir þekkingarleit okkar. Þannig er það til dæmis með myndlistina. Það er ljóst að við verðum að leita okkur upplýs- inga um ýmsa hluti og málefni annars staðar en í þeim miðlum sem að okkur snúa daglega. Til dæmis mun læknanemi, sem er áhugasamur um heilauppskurði, ekki leita sér upplýsinga í gamalli læknavísindabók eða heimsækja sjúkraskýlið á Egilsstöðum, heldur leitar hann út fyrir landsteinanna og í nýjar erlendar bækur. Sömu- leiðis fer áhugamaður um þróun í Pappírsheilinn samtímamyndlist ekki á Listasafn Islands til að leita sér upplýsinga, heldur í erlendar bækur og söfn. List er í stöðugri þróun og hefur hvergi staðnað, því slíkt er ekki eðli lista frekar en vísinda. Það er sökum skorts á upplýs- ingum sem almenningur er svo áhugalaus um nútímamyndlist og af misskilningi, að hann er jafnvel neikkvæður gagnvai;t henni og leitar að einhverju til að fordæma hana, því nýjungar raska ró margra. Leit hefst að sökudólgn- um innan hóps listamanna, því einhverjum skal um kennt þessa ljótu hluti sem kölluð er nútíma- myndlist. En sannleikurinn er sá að það er enginn sekur. Það sem pirrar svona fólkið eru breyttar hugmyndir sem liggja til grund- vallar breyttri myndlist. Öll myndlist byggir á reynslu, persónulegri eða sameiginlegri. Sameiginleg reynsla verður, þegar afstaða umhverfis til manneskju breytist og orsakar breyttar hug- myndir. Það eru þær sem valda nýjum straumum í listum. Mikið af því sem gert er í myndlist í dag er byggt á heimspekilegum vanga- veltum frekar en niðurröðun forma og litauppsetninga and- stæðna eða ótamdri tjáningu. Myndlistin er afskaplega víðfeðm og ekkert er henni í dag óviðkom- andi. Hugmyndin sjálf er oft sett ofar en tæknikunnátta lista- mannsins, en henni er ekki hægt að koma til skila nema útfærslan sé í samræmi við hugmyndina og viðeigandi efni sé til þess notað. Það er ekki hægt að fjalla um nútímamyndlist og hugmyndirnar sem að baki hennar liggja í fáum orðum, en nýlega var haldin í Gallerý Suðurgötu 7 nýstárleg myndlistarsýning sem bar nafnið „Poípoídrome 3“. Þessi sýning sýnir einn þátt þeirrar fjölbreytni sem ríkir í listaheiminum í dag. Að þessari sýningu stóðu nemar í nýlistadeild Myndlista- og hand- íðaskóla Islands ásamt kennara sínum, Robert Filliou, sem er mikilsmetinn franskur listamaður, sem fengist hefur við myndlist síðastliðin 20 ár og eru viðfangs- efni hans oft nátengd samfélagi okkar og fjalla um þætti þess, svo sem skóla, hagfræði og gildismat. „Poípoídrome" er eitt samfellt verk, samið árið 1964 af Robert Filliou og Joachim Pfeufer og hefur áður verið sett upp í 3 löndum Evrópu og verður núna í sumar sett upp við Beaubourg- safnið í París. Þar verður það sett upp í eiginlegri stærð sinni, 24x24 m, en stærð Poípoídromsins fer eftir aðstæðum hverju sinni. Orðið „Poípoídromse" er sett saman úr orðinu „poípoí“ sem er hlutlaust Frá nýlistadeild Myndlista- og handíðaskóla Islands orð, sem Dogonar, þjóðfiokkur í S-Afríku, notar, og orðinu drome, sem táknar völl eða svæði. Dogon- arnir í S-Afríku hafa þróað með sér sérstæða menningu, sem þykir afar mannúðleg og stendur af sér öll vestræn menningaáhrif. Meðal annars hafa þeir þetta ágæta orð, sem þeir svara með öllum hvers- dagslegum spurningum um heilsu og gengi: „Poípoí", sem þýðir hvorki gott né vont, já né nei, er alveg hlutlaust. Robert Filliou segir frá því í bók sinni „Teaching and learning as performance arts“ útg. Kasper König, Köln, hver var neistinn að Poípoí-drominu. Hann var á leið í einni af neðanjarðar- lestum Parísarborgar í heimsókn til vinar síns Joachim Pfeufers arkitekts. Hann virti fyrir sér samferðafólk sitt og dapran, þung- lyndislegan svip þeirra og það hvarflaði að honum að gæfi það hugmyndaflugi sínu og sköpunar- gáfu lausan tauminn yrði yfir- bragð þeirra hressilegra. Þegar hann kom á leiðarenda sagði hann Joachim Pfeufer frá hugmynd sinni og hófst þar með samvinna þeirra um frumgerð Poípoídroms- ins, sem er eins konar hugmynd um nýja veröld jafnframt kölluð miðstöð stöðugrar sköpunar, þar sem gestir væru virkir þátttakend- ur. I fyrsta herberginu sem komið var inn í á sýningunni í Gallerý Suðurgötu 7, merkt „Poípoí", voru ljósmyndir af fólki við störf. Þær voru stimplaðar með þeirri uppá- stungu að list sé það sem lista- menn fáist við, viðfangsefnin séu mismunandi og list sé allt í krinum okkur. Næsta herbergi, „Antipoípoí", var með málsháttum skrifuðum á veggina og var öllum velkomið að bæta þar málsháttum við. Málshættir eru þróaðir meðal þjóða og verða til á löngum tíma og fela í sér siðfræði, gamlar hugmyndir og stundum um- vandanir og eru ekki hlutlausir eins og poípoíið. Þriðja herbergið, „Postpoípoí", er staður þar sem árangur skilnings og sköpunar kemur fram í verkum. Þar eru ný verk byggð á nýrri hugsun, poípoí, en ekki viðteknum reglum um myndmennt og fagurfræði. í þessu herbergi er verk jafnmikilvægt, hvort sem það er fagurlega gert, illa gert eða ekki gert, sé hug- myndin mótuð. Þarna voru yfirlýs- ingar um það að ríki listarinnar væri innra með hverjum manni og svq var þarna pappísheili handa öllum til að láta á enni sér og henda svo um kvöldið ásamt öllu því sem í hann hafði safnast yfir daginn, minningunum fleygt í burt. Þarna var verk unnið uppúr orðabók sem dæmi um óendanlegt verk. Fjórða herbergið er það síðasta og telst hið eiginlega „Poípoídrome", þar sem við með- tökum, íhugum og semjum and- spænis eggi sem hangir niður úr loftinu og er tákn fyrir upphaf alls. Þannig endar hver gestur ferð sína um sýninguna í rökkvuðu og hlýju herbergi, þar sem hann getur sest og velt fyrir sér poípoídrominu og gildi þess og rætt það við aðra sýningargesti, svo og þeirri spurningu, sem stundum virðist svo áleitin: „Er þetta myndlist?" í janúar síðastliðnum fékkst sami hópur nemenda við verk sem stóð í 3 daga samfleytt í Gallerý Súm. Þar var um að ræða verk sem gerði ráð fyrir þátttöku allra viðstaddra, svo sem við hljóm- flutning og blaðaútfáfu og annað. Öðru hvoru fóru svo fram atburðir á sviði, svokallaðir gjörningar (performances) sem voru fluttir af myndlistarnemum. Þetta verk sem telst ein heild var lítið auglýst Framhald á bls. 28 3+2=1 LITSJONVARPSTÆKI FRA GENERAL ELECTRIC staðgreiðslutilboð r 22“ 310.000.— 26“ 370.000.— 26“ m/fjarst.400.000.- - TH Garðarsson h/f. Vatnagörðum 6. S: 86511 - (2 LÍNUR) Sjónvarpsvirkinn Arnarbakka 2 S: 71640 - 71745 tir.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.