Morgunblaðið - 12.08.1979, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 12. ÁGÚST 1979
MORö'dNí-
KAffinu
GRANI GÖSLARI
232.0

gs
eg
kiAffiÉÉÉtÉáAi
QOkÁi
Þú verður að klippa neglurnar á tánum!
Þessi pels kom nánast óvænt
upp í hendurnar á mér: Ég
skrapp niður á skrifstofuna til
mannsins míns og þá stóð lyk-
illinn f peningaskápnum!
Þið skuluð ekkert vera að
hugsa um fallhlífina, ég er með
hana aðeins vegna þess hve
móðir mín er áhyggjufull!
Að hjálpa ungum sem
öldruðum að eignast
húsnæði við sitt hæfi
Nú ekki fyrir alis löngu kom
út skattskráin og þótti mönnum
þar sitthvað um álögur ríkisins.
Sumir máttu vart vatni halda af
bræði yfir armlengd skattakruml-
unnar sem læðist ofan í hvers
manns vasa, en með mismunandi
offorsi þó. En aðrir undu glaðir
við hlutskipti sitt, og
jesús-maríuðu sig að hafa ekki
fengið meira.
Þó var rætt um það, að hækkun
fasteignaskattsins hefði komið illa
niður á einum hópi láglaunafólks,
og þar er átt við gamalt fólk sem
komið er á eftir launaaldur en á
miklar fasteignir. Þetta fólk á
miklar eignir, sem það verður að
greiða mikla skatta af, en á erfitt
með að greiða vegna þess að það
hefur ekki neina tekjur að undan-
skildum eftirlaunum og öðru slíku.
Þetta er ekkert einstakt vanda-
mál sem stendur eitt og sér án
tengsla við annað í þjóðfélaginu.
Þetta vandamál á sér bæði orsakir
og afleiðingar sem forvitnilegt
væri gæti verið að huga að.
Þetta vandamál tengist þeirri
umræðu sem ekki fyrir alls löngu
fór fram um þéttingu byggðar í
Reykjavík. Þar var rætt um það að
það gæti reynst byggðarlaginu
dýrt að færa byggð Reykjavíkur
út. Til að sneiða hjá því um
stundarsakir átti að fórna óbyggð-
um svæðum undir byggingar á
næstu árum. Það er mikil skamm-
sýni að ætla nú að leggja undir
byggingar þessi svæði sem eru
nauðsynleg til að mæta sérstökum
þörfum sem kynnu að koma upp
síðar á þroskaferli borgarinnar.
• Hjálpa öldruðum
að
skipta um íbúðir
Það er talað um að gömlu
bæjarhverfin séu orðin dauð, þar
býr gamalt fólk en barnafólkið býr
allt í Breiðholtinu. Það er dýrt að
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Leikur Danmerkur við Frakk-
land á Evrópumeistaramótinu í
Lausanne vakti mikla eftirtekt
enda cinn af mikilvægustu leikj-
um mótsins. Daninn Steen Möller
var af fjölmörgum áhorfendum
talinn maður leiksins og íspilinu
að neðan sýndi hann tilþrif svo
um munaði.
Norður gaf, allir á hættu.
Norður
S. K43
H. KD632
T. 42
L. KG4
Austur
S. DIO
H: 4
T. KG106
L. Á109875
Suður
S. Á9765
H. G95
T. 9753
L. 3
A báðum borðum varð vestur
sagnhafi í þrem gröndum en
norður opnaði á einu hjarta og
suður studdi litinn. Útspil hjarta-
kóngur.
Ekki liggur fyrir hvernig
Frakkinn spilaði spilið. En hann
fékk aðeins sex slagi, þrír niður og
300 til Danmerkur.
Steen Möller tók hjartakónginn
með ás en suður kallaði með
níunni. Hann spilaði síðan strax
laufsexi og áhorfendur héldu að
sér andanum meðan Steen hugsaði
um hvað gera skyldi þegar norður
lét fjarkann. En hann lét sjöið og
stuðningsmenn Danmerkur önd-
uðu léttar.
Þá gat Steen staðið 8 slagi en sá
níundi var ekki í augsýn og ekki
var í önnur hús að venda en að
biðja Frakkann um hjálp! Og
spaðaslagur myndi nægja.
Hann spilaði spaðatíunni, sem
norður drap með kóng og spilaði
hjárta einmitt eins og Steen hafði
vonað. Suður spilaði aftur hjarta,
drottning og norður spilaði fjórða
hjartanu en þar með hafði Steen
fengið tvo hjartaslagi og spilaði
þá spaða á drottninguna. Suður
varð að taka slaginn en gat aðeins
spilað spaða eða tígli og spaðagos-
inn varð níundi slagurinn. 600 til
viðbótar þýddi drjúgan skammt af
impum og vóg þungt í naumum
sigri Danmerkur.
Vestur
S. G82
H. Á1087
T. ÁD8
L. D62
-w- • i i A A r,mr Lveiyn Anthonv
Lausnargjald 1 Persiu.,
við hlið yðar svo að þér skuluð
ekki reyna að. viðhafa nein
brögð. Þurrkið yður um augun.
Hann rétti henni vasaklútinn
sinn.
— Svona. Nú komum við út.
Þau stóðu saman inn f síma-
klefanum. Eileen valdi númerið
og hann stakk pening í.
— Og athugið það, sagði
hann — að gera nú ekkert sem
gæti vakið grunsemdir.
— Ég geri það ekki, sagði
hún og leit á hann og hélt
dauðahaldi um símtólið. — Það
eina sem ég bið um er að ekkert
komi fyrir Lucy.
Hún bað um að fá að tala við
Bridget. Skelfingin skírði hug
hennar. Ilún hugsaði hratt og
með kænsku hins örvæntingar-
fulla. írland. öryggi Meath.
— Biddy.Heyrðu mig nú. Ég
þarf að fara f burtu f nokkra
daga. Já það er út af því sem ég
var að minnast á við þig. Þú
skalt engar áhyggjur hafa, ég
bjarga því einhvern veginn.
Lucy læsti sig óvart inni. Nei,
nei. — Vertu ekkert hrædd. Það
var bara óheppni. Fáðu bara
lásasmið í hvelli. Auðvitað ér ég
viss. Það er allt í fína lagi. En
ég ætla að biðja þig að fara með
hana til Meath. Miðarnir verða
sendir heim seinnipartinn í
dag. Láttu pabba vita að þið
séuð að koma og segðu honum
að ég komi svo eftir nokkra
daga. Já, Biddy vinan, þetta er
út af hr. Field. Ég skal skýra
það allt fyrir þér þegar ég kem.
Segðu Mario að ég hafi farið frá
London í nokkra daga og að ég
fari síðan rakleitt til Irlands.
Það er engin ástæða til að hafa
neinar áhyggjur og svo sé ég
ykkur fljótlega. Þú sérð um að
Lucy líði vel.
Hún hengdi upp tólið og það
setti að henni þungan grát.
Peters gaf henni fáein andartök
til að jafna sig.
— ókei sagði hann. — Þetta
var allt í lagi. Komið nú.
Fólk var á ferð fram og
aftur. Hann tók utan um grát-
andi konuna og leiddi hana inn
í bflinn. Resnais horfði á þau og
veitti því athygli hve fanginn
þeirra hafði ljómandi fallega
fætur. Hann hafði ekki fengið
tfma til að skoða hana almenni-
lega.
— Keyrðu út á völlinn. Og
ekki of hratt. sagði Peters.
Hann kveikti sér í sígarettu.
Eileen hallaði sér aftur á bak í
sætinu og augun voru iokuð.
Þegar hann horfði á hana
mundi hann allt f einu eftir
konunni sem hafði setið við hlið
hans í vélinni frá Teheran. Frá
því hann sá hana inni í barna-
herberginu nokkru áður hafði
hann haft á tilfinningunni að
hann hefði séð hana áður. Og
ekki aðeins af myndum sem
hann hafði kannað þegar hann
var að undirhúa ránið á barn-
inu hennar.
Janet Armstrong átti pant-
aða svftuna á Hilton. Logon
hafði tekið á móti henni á
flugvellinum og ekið henni á
hótelið. Hann hafði hugsað með
sér að hún liti glæsilega út,
klædd hvítri dragt og með
silfurlitað hárið sem glampaði í
kvöldsólinni. Hann hafði látið
senda blóm inn til hennar og
hún var hin glaðasta.
— Þetta er eins og í blóma-
búð. Logan, þú ert yndislegur.
Uún kom til hans og kyssti
hann á munninn. Hann þreif
utan um hana af ástrfðu. Það
þurfti ekki nema smásnertingu
til þess að löngun þeirra væri
vakin. En hún dró sig úr faðmi
hans og hló.
— Hver hefur verið í næt-
ursvelti? Gefðu mér augnablik
ástin mín. Mig langar að fá mér
drykk fyrst.
Ekkert óþarfa skrúð — bara
komið hreint fram og hún
talaði eins og karlmaður. Það
var afstaða sem æsti hann
verulega.
— Ég pantaði kampavfn,
sagði hann. — Það er ekki laust