Morgunblaðið - 11.10.1979, Side 12
12
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 11. OKTÓBER 1979
Á æfiiigu með væntanlegum keppend
um á hundasýningu á sunnudag
„Hæll Massa“ hljómaði skipandi er blaðamaður og ljósmyndari
Mbl. nálguðust hóp hunda og manna ofan við Vífilsstaðavatn í
fyrrakvöld. Lósleitur labradorhvolpur skildi augsýnilega hvað
átt var við, hlýddi samstundi og gekk þétt við hlið þess sem
skipunan gaf.
Hér voru samankomnir 12 hundar og nokkru fleiri menn —
tilefnið námskeið í hlýðnisþjálfun. Leiðbeinendur Mogens
Thaagaard með aðstoð Massa. Hundarnir gengu við hlið
umsjónarmanna sinna í stórum hring og fylgdust með
leiðbeiningum innan úr hringnum: „Hæll — kyrr — seztu“ og
Massa settist á afturendann og flestir hinna hundanna einnig,
eftir skipun eigenda sinna. Nokkrum þurfti þó að hjálpa og
jafnvel ýta niður.
„Við gefum þeim bendingu —
svona", sagði Mogens og sýndi
hvernig fá á hund til að leggjast
á kviðinn. „Orð eiga að vera
óþörf, enda ekki víst að þeir
heyri í mikilli fjarlægð. — Þið
eigið að vera svolítið ákveðin —
nei, mjög ákveðin, ef þeir eiga að
skilja ykkur.“ Eigendurnir virt-
ust skilja, en hvað hundarnir
hugsuðu var ekki auðvelt að gera
sér grein fyrir. Blm. hafði þó á
tilfinningunni, að þeir hefðu
meiri áhuga á ferfættum frænd-
um sínum en því sem mennirnir
voru að hugsa um.
íslenzka tíkin Lóa hafði ýmis-
legt um námskeiöið að segja sem
hundarnir hafa eflaut móttekið
og skilið, en við Morgunblaðs-
menn því miður ekki. Labrador-
hvolpar, sem ýmist voru ljósir
eða kolsvartir á lit og báru nöfn
samkvæmt því, s.s. Sóti og Kola,
voru augsýnilega mjög ánægðir,
þegar þeim var veitt lausn frá
störfum og ólum í lok nám-
skeiðsins og brugðu á leik. Al-
freð Flóki, býsna virðulegur
Collie-hundur, bar sökum stærð-
ar sinnar höfuð og herðar yfir
hópinn, þó aðeins væri hann 7
mánaða gamall. Hann fann þó
augsýnilega til þess að hann var
einn sinnar tegundar á nám-
skeiðinu og sá til þess að hinir
hundarnir gerðust ekki of nær-
göngulir.
„Þetta er byrjendanámskeið
og flestir hundarnir því mjög
ungir," sagði Mogens, er við
ræddum við hann í lok nám-
skeiðsins. Páll Eiríksson læknir
og ég höfum verið með námskeið
ámóta þessu í sumar og leiðbeint
í helstu undirstöðuatriðum
hlýðnisæfinga. Það er mikil-
vægt, sérstaklega fyrir þá sem
búa í þéttbýli, að hægt sé að
ganga eðlilega með hund í bandi.
Hundur þarf að hlýða bending-
um um að setjast, leggjast o.fl.
Hvers vegna? Jú, hundur, sem
ekki gegnir húsbónda sínum,
verður erfiður í sambúð og
skapar sjálfum sér og eiganda
sínum örðugleika."
Dýra- og hundasýningar
gcra margt gott
— Hvað finnst þér um ís-
lenzka hundamenningu?
„Ég er danskur, þó að ég hafi
búið hérlendis í mörg ár, og hef
nokkra viðmiðun frá Danmörku.
Ég get sagt að framþróun hefur
oðið mikil hér siðustu fimm árin.
Dýrasýningarnar, sem haldnar
voru í Laugardalshöllinni fyrir
nokkrum árum, og sýning á
vegum Hundaræktarfélagsins í
fyrra hafa gert margt gott og ég
held að fólk skilji mun betur nú
en áður nauðsyn þess að hundar
séu vel ræktaðir. Það er mikill
misskilningur að hundar séu
leikföng fyrir börn. Þeir eru
lifandi verur og það verður að
sjá til þess að þeir séu virtir sem
slíkir."
„Sætir klumpar“
geta orðið að
litlum „kálfum"
Mogens hafði á hraðbergi
nokkrar sögur af hundakaupum,
þar sem fólk hafði keypt 8—9
vikna „sætan klump“ handa
börnunum, en sat uppi með
lítinn „kálf“ eftir 8—9 mánuði.
„Kálfurinn“ passaði ekki lengur
undir sófaborðið, hann gerði
stykki sín á stofugólfinu og var
öllum til ama. „Hundur er viðbót
í fjölskylduna — hann þarf sitt
atlæti, útiveru og góðar aðstæð-
ur verða að vera fyrir hendi. Og
ekki er síður áríðandi að fólk viti
hvaða tegund hentar því bezt,
kjölturakki, veiðihundur eða
eitthvað annað.
— Hvernig eiga byrjendur þá
að geta valið?
„Hundaræktarfélagið gefur
góðar leiðbeiningar og má hafa
samband við stjórnarmenn þess,
ef einhver á í vandræðum. Einn-
ig vil ég benda á, að ef fólk ætlar
sér að kaupa hreinræktaðan
hund ætti það aö ganga úr
skugga um að svo er. Hreinrækt-
aður hundur á að hafa viður-
kennda ættartölu."
Bind miklar vonir
við sýninguna
á sunnudaginn
— Hvað er framundan hjá
ykkur hundaáhugamönnum?
„Það má nú fyrst nefna
hundasýninguna, sem haldin
verður að Varmá í Mosfellssveit
á sunnudaginn. Ég bind miklar
vonir við þessa sýningu. Nú er
mun meira af hreinræktuðum
hundum en fyrir ári og við fáum
á sýninguna viðurkenndan
brezkan alþjóðadómara. Við höf-
um átt í nokkrum byrjunarörð-
ugleikum eins og aðrir og reikn-
um með að fá góð ráð hjá
honum.
Við Páll höfum fyrirhugað að
halda byrjendanámskeiðunum
áfram og draumur minn er að
geta komið upp virkilega góðu
veiðihundanámskeiði.
Fuglaveiðimcnn ættu
að nota hunda mun meira
Það má hafa mikið gagn af
hundum, t.a.m. veiðihundum.
Islenzkir skotveiðimenn ættu að
nota hunda mun meira við fugla-
veiðar. Það myndi fyrirbyggja að
fuglar sem skot hafa lent í og
ekki finnast þurfi að deyja á
kvalafullan hátt. Hundar eru
mjög þefnæmir og veigra sér
ekki við að bregða sér á sund,
þegar veiðar eru annars vegar.
Góður fuglaveiðihundur notar
aldrei tennur á bráðina — hann
sækir hana aðeins," sagði Mog-
ens í lokin.
F.P.
Lóa hafði ýmislagt til málanna að
laggia og kannski akki nama von,
því hún var síni íslenzki hundur-
inn i hópnum og nómskeiðið fór
jú fram á íslenzkri grund.
Ljfem. Mbl. KristjAn.
„Seztu Salka“ — en Salka var
ekki alveg á þvf að setjast innan
um alla þessa hunda. Mogens
hjálpaði áhugasömum eiganda til
að fá Sölku til að setjast á ráttan
hátt.
„Fínn strákur S6ti,“ sagði Ásgeir Halldórsson við labradorhvolpinn
sinn, er honum hafði tekist að vinna bug á óumræöanlegri löngun til
að hlaupa f hundahópinn.
„Ertu til
i leik“
g«eti Bella
verið aö
segja
við hinn
virðulega
Alfreð
Flóka.
Flóki
virðist
ekki hafa
áhuga
og biöur
Bellu aö
vera ekki
að trufla
sig og
húsbónda
sinn.