Morgunblaðið - 08.05.1980, Síða 32
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 8. MAI 1980
VIÐSKIPTI - EFNAHAGSMÁL - ATHAFNALÍF
- UMSJÓN SIGIIVATUR BLÖNDAIIL
Húsgagnaverksmiðja
Axels Eyjólfssonar sótt heim:
Framleiðni
hefur aukist
um allt að
156% frá 74
MIKIÐ hefur verið rætt og
ritað um, að forsenda þess að
íslenzkur iðnaður fái staðist
aukna samkeppni erlendis frá,
sé sú að framleiðni verði aukin
til muna. Morgunblaðið heim-
sótti eitt þeirra fyrirtækja sem
hvað lengst hafa náð á þeirri
braut að auka framleiðni sína
með aukinni hagræðingu, en
það er húsgagnaverksmiðja Ax-
els Eyjólfssonar hf. í Kópavogi.
Eyjólfur Axelsson fram-
kvæmdastjóri fyrirtækisins
sagði að síbættum árangri
hefði fyrirtækið náð með
markvissu hagræðingarstarfi,
m.a. með aðstoð innlendra
rekstrarráðgjafa hjá Hagvangi
hf. Eyjólfur sagði að árangur-
inn kæmi m.a. fram í lækkandi
söluverði vörunnar miðað við
almennt verðlag, betri kjörum
starfsmanna og styrkari
rekstrarstöðu fyrirtækisins.
Eyjólfur sagði að samstarf
þeirra við Hagvang undanfarin
ár hefði gengið mjög vel og
væri hann ekki í vafa um að
rekstrarráðgjöf ætti fullan rétt
á sér í fyrirtækjum.
Guðmundur Sigurðsson
rekstrarráðgjafi hjá Hagvangi
sem hvað mest hefur unnið með
fyrirtækinu hin síðari ár sagði
að þessu tílefni að samstarf
þeirra hefði gengið með ágæt-
um, enda væri fullur skilningur
ráðamanna fyrirtækisins á því
að rekstrarráðgjöf ætti fullan
rétt á sér. „Það er í raun
ómetanlegt fyrir menn í starfi
rekstrarráðgjafa að sjá árang-
ur hagræðingarinnar svo ljós-
lega í verki eins og hér,“ sagði
Guðmundur ennfremur.
Eftir að hafa skoðað hús-
gagnaverksmiðjuna er hægt að
fullyrða að mjög langt hefur
verið náð í hagræðingu og er
hreint ótrúlegt hversu lítið
mannshöndin kemur nálægt
framleiðslunni, nema rétt í
byrjun og í lokin. Það kom fram
hjá Eyjólfi að þegar starfs-
menn í framleiðslunni hefðu
verið flestir hjá fyrirtækinu,
þegar það var til húsa í Skip-
holti, hafi þeir verið þrettán, en
nú væru þeir aðeins sex.
Það kemur nokkuð á óvart
við skoðun verksmiðjunnar að
þar er aðeins um framleiðslu á
einum hlut að ræða, en það eru
klæðaskápar. Eyjólfur sagði að
sérhæfing eins og þessi hefði
komið mjög vel út sérstaklega
eftir að vélvæðingin varð eins
mikil og raun ber vitni, en áður
fyrr framleiddi fyrirtækið ýmis
konar húsgögn.
Aðspurðir um áhrif hagræð-
ingar og vélvæðingarinnar í
fyrirtækinu undanfarin ár
sögðu þeir Eyjólfur og Guð-
mundur að framleiðniaukning
við framleiðslu rennihurða-
skápa hefði verið 156% frá
árinu 1974 og framleiðniaukn-
ing við smíði annarra klæða-
skápa hefði verið 132% á fjög-
urra ára tímabili frá árinu
1976. Er t.d. vinna við ákveðna
skápaeiningu nú 2,8 klukku-
stundir en var 6,5 klukku-
stundir fyrir fjórum árum
síðan.
Ilver nýtur þá góðs af hinni
auknu framleiðni?
„Það gera í raun allir“, sagði
Eyjólfur. — „í marz 1974
kostaði skápur nokkur 62.400
krónur, en í dag 262.900 krónur.
Mikið hagrœð-
ingarstarf hefur
verið unnið á
undanfórnum
árum með að-
stoð rekstrar-
ráðgjafa frá
Hagvangi
Ef söluverð skápsins hefði
hækkað í samræmi við vísitölu
byggingarkostnaðar þyrfti
kaupandinn að greiða fyrir
hann 276.600 krónum hærra
verð eða um 105% meira heldur
en nú. Önnur gerð af klæða-
skápum kostaði fyrir réttum
fjórum árum 19.500 krónur, en
kostar nú 54.300 krónur. Sölu-
verð þessa skáps væri í dag
84.000 krónur, þ.e. tæplega
30.000 krónum hærra ef það
hefði fylgt almennri verðlags-
þróun", sagði Eyjólfur enn-
fremur.
Á hvern hátt hagnast þá
starfsmennirnir á þessari hag-
ræðingu?
Norðmenn
í sífelldri
leit að
nýrri orku
ÞRÁTT fyrir alla sína olíu leita Norðmenn stöðugt að öðrum
hagkvæmum, orkulindum, sem sést bezt á því að norska ríkið hefur
ákveðið að styrkja um 120 rannsóknarverkefni á þessu sviði.
Á fjárlögum er gert ráð fyrir því að verja a.m.k. 42 milljónum
norskra króna til þessara verkefna, eða sem næst 3,4 milljörðum
íslenzkra króna. Auk þess er búist við að verulegt aukaframlag verði
samþykkt áður en árið er úti.
Af þeim verkefnum sem um er að ræða, eru stærst verkefni í
sambandi við beizlun vatnsorkunnar, rannsóknir á sviði vindorku og
svo loks á sviði sólarorku.
í verzlun Axels Eyjólfssonar hf., f.v. Axel Eyjólfsson, Eyjólfur Axelsson, Guðmundur Sigurðsson,
rekstrarráðgjafi, og Þórður Axelsson. Ljósmynd Mbl. R.\x
Ifér hefst framleiðslan, sérstakar sogblöðkur taka spónarplöturnar
og koma þeim á réttan stað og framleiðslan hcfst. Ljwmynd Mhl. l! \\.
„Það felst í því að þeir vinna
samkvæmt afkastahvetjandi
launakerfi og fá þar í krafti
hagræðingar um 40% hærri
tímalaun en þeir hefðu ella
samkvæmt hæsta taxta hús-
gagnasmiða. Það er um svokall-
aðan hópbónus að ræða þannig
að allir fá jafnmikla ábót og
menn því mjög áhugasamir um
að aðstoða hver annan. Þetta
hefur jafnvel komið fram í því
að menn hafa færst milli starfa
til þess að nýtast sem allra bezt
fyrir alla aðila“, sagði Eyjólfur
ennfremur.
Þá kom það fram hjá Eyjólfi
og Guðmundi að fyrirtækið
sjálft nyti góðs af hagræð-
ingarstarfinu á þann hátt að
verða minna háð sveiflukennd-
um kostnaðarliðum í óstöðugu
verðlagi hérlendis. Arðsemi
rekstrarins hefur aukist og
fyrirtækið stendur fastari fót-
um og nýtur því góðvilja í
iánastofnunum og hefur betri
tök á að efla og auka rekstur-
inn. Þá nýtur fyrirtækið hag-
ræðingarstarfsins á óbeinan
hátt. Tekist hefur að ná sam-
keppnishæfu verði sem hefur
m.a. leitt til lítils innflutnings á
klæðaskápum á síðari árum,
auk þess sem góð afkoma fyrir-
tækisins hefur leitt til allhárra
opinberra gjalda.
Guðmundur benti á, að þó að
húsgagnaverksmiðja Áxels
Eyjólfssonar skæri sig nokkuð
úr hvað véivæðingu og hag-
kvæmni í rekstri áhrærir hefði
veruleg bi eyting orðið til bóta í
allmörgum tréiðnaðarfyrir-
tækjum. „Á þeim tiltölulega
fáu árum sem unnið hefur verið
að rekstrarráðgjöf í þessum
fyrirtækjum hafa þau komist
af handverksstiginu yfir í verk-
smiðjustigið. Hins vegar eiga
þau enn við nokkra stjórnunar-
lega byrjunarörðugleika að
stríða. I sumum tilvikum vant-
ar aðeins herzlumuninn á, að
framleiðni verði með þeim
hætti sem viðunandi er. Vandi
margra fyrirtækja er sá að þau
sérhæfa sig ekki nægilega mik-
ið, þ.e. framleiðsla þeirra er of
fjölhæf miðað við markaðs-
stærð, og nokkuð skortir á
markvissa markaðssetningu,
auk þess sem vélbúnaður, sem
er í mörgum tilfellum nútíma-
legri en í erlendum verksmiðj-
um er ekki nógu samvirkur.
Húsgagnaverksmiðja Axels
Eyjólfssonar sérhæfir sig hins
vegar í klæðaskápum og er
framleiðslulínan og vélasam-
setningin öll miðuð við fram-
leiðslu á húsgögnum og innrétt-
ingum úr spónaplötum", sagði
Guðmundur.
Varðandi samanburðinn við
erlend fyrirtæki skaut Eyjólfur
því að, að þegar húsgagna-
framleiðendur hefðu verið á
ferð í Finnlandi fyrir skömmu
og heimsóttu þá m.a. eitt þeirra
fyrirtækja sem sagt var mjög
vel rekið. Þar var framlegðin á
klukkutíma um 10.000 krónur.
„Hér myndum við ekki líta við
þessu, hjá okkur er talan um
50% hærri", sagði Eyjólfur.
Að síðustu sagði Eyjólfur að
fyrirtækið hygðist halda áfram
á sömu braut og efla vöruþróun
og hagkvæmni í rekstri. Væri
nú m.a. af þeim sökum hafin
bygging á um 1800 fermetra
verksmiðjuhúsi til viðbótar við
þá 2000 fermetra sem fyrir eru
þar eð núverandi gólfflötur er
fullnýttur þó ekki starfi nema 6
menn við framleiðsluna, en um
30—35 tonn af efni fara í
gegnum verksmiðjuna í hverj-
um mánuði.