Morgunblaðið - 30.08.1980, Side 8
8
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. ÁGÚST 1980
Húsið að Suðurgötu 7 í Reykjavík, sem marjíir kannast við, en þar
hefur verið starfrækt gallerí undanfarin ár.
Su^urgata 7 f er
á Arbæjarsafn
IIÚSIÐ Suðurgata 7 í
Reykjavík, sem undanfar-
ið hefur hýst starfsemi
Gallerís Suðurgötu 7, verð-
ur innan skamms tekið af
grunni sínum og flutt í
Arbæjarsafn.
Eigendur hússins munu
hafa í hyggju að byggja á
lóðinni, en gamla húsið er
orðið lélegt og dýrt í við-
haldi. Hafa eigendur þess
því gefið Reykjavíkurborg
húsið, með þeim kvöðum að
borgin sjái um flutning
þess af gamla grunninum.
Borgarráð hefur nú fyrir
hönd borgarinnar þegið
gjöfina, og verður húsinu
komið fyrir til bráðabirgða
í minjasafninu við Árbæ.
— Áætlaður kostnaður við
að flytja húsið er um 5
milljónir króna.
Ekki mun enn liggja
fyrir hvernig hús verður
reist á lóðinni, þar sem enn
stendur gamla húsið við
Suðurgötu númer sjö.
Forráðamenn Kallerísins Suðurtjötu 7 á blaðamannafundinum.
Ljósm. Kristján.
Gallerísmenn
vilja húsið kyrrt
VeKna fyrirhugaðs flutninxs
hússins að Suðurgötu 7 í Árbæj-
arsafn, boðuðu aðstandendur
Kallerísins þar til blaðamanna-
fundar í Kær.
Það voru einkum þeir Bjarni
II. Þórarinsson ok Friðrik Þór
Friðriksson, sem höfðu orð fyrir
hópnum. Þeir kváðust alKerleKa
andvÍKÍr fyrirhuKuðum flutn-
inKÍ hússins ok vildu að Reykja-
víkurborK keypti lóðina ok Kerði
húsið þar upp. Málin standa
þannÍK. að núverandi eÍKendur
hússins, sem eru níu, vilja selja
lóðina, en hafa jafnframt boðizt
til þess að Kefa IteykjavíkurborK
húsið, sjái hún um flutninK þess
af lóðinni. BorKaryfirvöld hafa
lýst sík reiðubúin til þess, verði
af Kjöfinni: „Það hefur ckki
ennþá verið útbúið Kjafabréf*4,
saKði Friðrik Þ<»r. Gallerísmenn
söKðu lóðina metna á 60 milljón-
ir króna. en það myndi ekki
kosta undir 150 milljónum að
Kera húsið upp í Árbæ. Málið
stæði þannÍK ekki um peninKa-
hlið málsins.
Bjarni H. Þórarinsson sagði, að
þegar þeir gallerísmenn hefðu
hafið rekstur gallerísins á sínum
tíma, 1977, þá hafi þeir m.a. haft í
huga, að sýna fram á hvernig nýta
mætti gömul hús, og þannig
vernda þau á sínum upprunalega
stað. Sú hefði líka verið stefnan í
húsfriðunarmálum og því kæmi
þeim þetta mál allt spánskt fyrir
sjónir og ef af þessu yrði væri um
að ræða skref aftur á bak í
húsfriðunarmálum.
Þeir sögðust hafa fullan hug á
að halda starfseminni áfram í
húsinu á þeim stað sem húsið
stendur nú, ef borgin keypti lóðina
og afhenti þeim húsið til áfram-
haldandi notkunar. Þeir kváðust
ætla að ræða við menntamálaráð-
herra og borgaryfirvöld og fá úr
því skorið, hver afstaða þeirra
væri. Þeir vildu taka fram, að þeir
ættu ekki í neinum deilum við
eigendur hússins og sögðust skilja
þeirra sjónarmið.
ílcsáur
á morgun
GUÐSPJALL DAGSINS:
Lúk. 10: Miskunnsami
Samverjinn.
DÓMKIRKJAN: Messa kl. 11 árd.
Organlsti Marleinn H. Friðriksson.
Sr. Hjalti Guömundsson. Sunnu-
dagstónleikar kl. 6. Marteinn H
Friöriksson leikur á kirkjuorgeliö.
Kirkjan opnuö stundarfjóröungi áö-
ur. Aögangur ókeypis.
BREIOHOLTSPREST AKALL:
Guösþjónusta í Bústaðakirkju kl.
11. Organleikari Daníel Jónasson.
Sr. Lárus Halldórsson.
BUSTADAKIRKJA: Guösþjónusta
kl. 11. Sr. Lárus Halldórsson mess-
ar. Sóknarnefndin.
GRENSÁSKIRKJA: Messa kl. 11.
Organisti Jón G. Þórarinsson. Al-
menn samkoma n.k. fimmtudags-
kvöld kl. 20:30. Sr. Halldór S.
Gröndal.
HATEIGSKIRKJA: Messa kl. 11.
Organleikari Birgir Ás. Guö-
mundsson. Sr. Tómas Sveinsson.
KÓPAVOGSKIRKJA: Guösþjón-
usta fellur niöur vegna sumarferöar
kirkjukórsins.
LANGHOLTSPREST AKALL:
Guösþjónusta kl. 11. Fermdur
verður Geir Gunnarsson, Efsta-
sundi 100. Organleikari Jón Stef-
ánsson. Prestur sr. Sig. Haukur
Guöjónsson. Sóknarnefndin.
ELLIHEIMILIÐ GRUND: Guösþjón-
usta kl. 10. Sr. Ragnar Fjalar
Lárusson messar.
FRÍKIRKJAN Í REYKJAVÍK: Messa
kl. 2. Fyrsta messa eftir sumarleyfi.
Organleikari Birgir Ás. Guð-
mundsson. Prestur sr. Kristján
Róbertsson.
Sýning
Kjartans
Ólasonar
Starfsemi FÍM-salarins
virðist nú kominn í fullan
gang og eftirsókn nokkur eftir
sýningaraðstöðu þar svo sem
allsstaðar í borginni þar sem á
annað borð er leigt út húsnæði
til sýningahalds.
Sýning Kjartans ólasonar
er fyrsta einstaklingssýningin
eftir sumarsýninguna sem
gekk heldur dræmt svo sem
búast mátti við. Kjartan er
kornungur listamaður, skólað-
ur í Myndlista- og handíða-
skólanum og þótti þar dulur
og sérkennilegur í myndsmíð-
um sínum en engum duldist þó
Myndllst
ef tir BRAGA
ÁSGEIRSSON
að í honum byggju ágætir
hæfileikar. Þetta er fyrsta
einkasýning Kjartans og þykir
mér hún staðfesta það sem ég
vissi áður til hans, að hæfi-
leikana hefur hann ótvíræða.
Sjálft myndefnið kemur mér
þó á óvart því að ég hef ekki
séð slík vinnubrögð frá hans
hendi áður. Hér er mikið um
áhrif frá teiknimyndaseríum
og jafnframt ádeiluverk á
þjóðfélagið. Sem ádeiluverk
finnst mér myndirnar oftast
missa marks þar sem allnokk-
uð skortir á slagkraftinn en
hér finnst mér hann komast
best frá myndunum „Að lokn-
um starfsdegi" (2) og „Til
þerris" (7). Myndbyggingin er
hnitmiðaðri en í flestum öðr-
um verkum þar sem staðsetn-
ing myndatriða virka harla
tilviljunarkennd á köflum þótt
inn á milli komi fram ljóm-
andi vel gerðir hlutir.
En það eru „portrettmynd-
irnar" stílfærðu er athygli
vekja á sýningunni og lyfta
henni upp t.d. „BS. Rafmagns-
verkfræði" (10), „Teddi tekinn
í karphúsið" (12) og síðast en
ekki síst „Næturvörðurinn í
Hafnarbíó" (15).
Þessar síðasttöldu þrjár
myndir hefðu verið sterkt
framlag Kjartans til Haust-
sýningar FIM og vafalítið vak-
ið þar athygli. En í þessum
sýningarsal njóta þær sín ekki
sem skyldi innan um hinar
myndirnar og auk þess sem
þær ná til fárra.
Listamaðurinn hugðist sýna
myndir sínar um tveggja
vikna skeið en er fallinn frá
þeim ásetningi „vegna aðsókn-
ar“ og er þessi helgi því
síðasta sýningarhelgin ef að
líkum lætur.
Jacek Tylicki
Fram til næstkomandi mið-
vikudags hanga uppi nokkur
verk eftir pólska listamanninn
Jacek Tylicki í Suðurgötu-
galleríinu. Sá er hér ritar
gerði sér ferð þangað á dögun-
um er hann var af tilviljun
staddur í miðborginni á þeim
tíma er sýningin er opin en
það er frá 16—18 virka daga
en frá 14—20 um helgar.
Opnunartíminn er knappur og
frumlegur virka daga og er
hann sennilega það frumleg-
asta við sýninguna en hér
koma vafalítið til erfiðleikar
og aðstæður í rekstri gallerís-
ins sem taka verður fullt tillit
til. Annars hygg ég að það sé
sameiginlegt með okkur sem
um myndlist fjöllum að óska
þess, að opnunartími sýn-
ingarsala á höfuðborgarsvæð-
inu verði samræmdur svo sem
mögulegt er en með einhverj-
um frávikum einstaka daga
svo sem tíðkast sumstaðar
erlendis.
Sól skein í heiði er mig bar
að garði og síðsumarið skart-
aði sínu fegursta á himni, hafi
og hauðri en þrátt fyrir það
var sálartetrið ekki upp á sitt
besta vegna mikilla umsvifa á
starfsvettvangi frá því í býtið
um morguninn. Ég þráði
krassandi upplyftingu eða af-
slöppun enda á hraðri leið í
Laugardalslaugina.
Það er skemmst frá að segja
að sýning þessa pólska lista-
manns orkaði ekki að breyta
hugarástandinu, hér var fátt
nýstárlegt og krassandi að sjá.
Þetta þema, að láta náttúruna
vinna fyrir sig er sígilt og
hefur þekkst frá örófi alda í
margvíslegri mynd. Það er og
ekkert frumlegt að stinga
pappirsörk undir stein og láta
hana liggja þar í ákveðinn
tíma og við vitum það allir er
til þekkjum, að náttúran er
nákvæmust og ströngust í
smíð sinni. En hér má vísa til
þess, að í náttúrunni finnast
engar tilviljanir, allt hefur
sitt orsakasamhengi líkt og
lífskeðjan öll og vegur manns
og dýrs frá vöggu til grafar.
Hér er slegið fram fullyrðing-
unni um hina algjöru tilviljun
og að rökfræði og kenningar í
myndlist eigi síður rétt á sér.
En hér vantar botninn í rök-
semdirnar vegna þess, að jafn-
vel hinn veikasti andblær er
engin tilviljun og síður sá
gróður eða lífverur er undir
steinum má finna í margvís-
legri mynd eftir því hvar
steinninn er staðsettur og
hver staðbundin rökfræði þró-
ast þar í náttúrunni. Þá eru
myndaraðir listamannsins frá
París ekki til þess fallnar að
grípa hugann fanginn.
I stuttu máli orkaði sýning-
in ekki sterkt á mig í heild,
hvorki við fyrstu né aðra
skoðun og mér þótti gerjun
lífsins meiri og ríkari í Laug-
ardalslauginni þótt á öðru
sviði væri, „því sólin sinna
verka ekki sakna lætur.
•A