Morgunblaðið - 09.05.1982, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. MAÍ 1982
Fatahönnudir apá aö peysur veröi vinaælar næata
hauat og vetur og þá aórataklega avona peyaur í
flugmanna-atíl. Peyaurnar er hægt aö tá í gráum og
bláum litum. Takiö eftir tau-apælunum á öxlum. Peya-
urnar eru framleiddar hjá Belika prjónavöruverk-
amiöjunni í Danmörku.
Þetta er finnak framleiöala frá Norlyn Oy og þeaai hlýi
jakki fæat i mörgum litum, t.d. blágrár, i öörum bláum
litbrigöum avo og beige. Jakkinn er vel hár I hálainn
og rykktur í mittiö.
Guðný
Bergsdóttir
skrifar
frá Kaupmannahöfn:
Þetta er dðnak framleiöala frá In-Wear Matinique og
ungi maöurinn til vinatri er i amekkbuxum og
jacquard mynatruöu veati og akyrtu i „Salt A Pepper“
atíl og hatturinn er úr filti. Þaö erjakki úr tweed meö
leöurkraga aem ungi maöurinn til hægri klæöiat, hann
er í „Karl Oacar“ akyrtu og í breiörifluöum buxum úr
flauel meö axlaböndum.
I*að er erfitt, ef ekki ómögulegt,
aó reyna að breyta hinum sigildu
og vanafostu klæðnaðar-venjum
karlmanna. Litirnir eru þeir sömu
ár eftir ár, snióin eru enn eins og
fötin sem langafarnir notuðu, að
vísu með smá breytingum, svo sem
að jakkar eru hnepptir með einni
tölu þetta árið en svo tveim eða
þrem tölum það næsta og buxurn-
ar eru mismunandi víðar ár frá ári.
En fatahönnuðir eru bjartsýnisfólk
og reyna hvað þeir geta til að finna
upp á einhverju nýju og skjóta inn
smá breytingum hér og þar, sem
þeir nefna svo „byltingu í klæðn-
aði karlmanna“.
A hinni stóru tískusýningu í
Bella Center í Kaupmannahöfn
nýlega, þar sem fataframleið-
endur kynntu tískuna fyrir
næsta haust og vetur, voru
mættir margir af fremstu fata-
hönnuðum Norðurlanda. Þeir
héldu stóran blaðamannafund
þar sem mættir voru rúmlega
eitt hundrað blaðamenn frá
mörgum löndum. Meðal annars
hlustuðu blaðamennirnir á stór
orð um ýmsar breytingar í
karlmannafatnaði, orð sem þó
hrukku af blaðamönnum eins og
vatn af gæs, vegna þess að allir
þessir fataframleiðendur voru
eins kiæddir, í dökkum jakkaföt-
um, í hvítri skyrtu með bindi eða
slaufu. Ekki einn einasti þeirra
var klæddur hinum „litríka og
spennandi klæðnaði karlmanna"
sem þeir voru svo æstir við að
kynna.
Skemmtileg orðaskipti spunn-
ust milli fulítrúa blaðanna og
fatahönnuðanna, sem margir
hverjir kváðust vera hræddir við
konur sínar og þyrðu hreinlega
ekki af þeim sökum að klæðast
þeim „litrika" fatnaði sem þeir
framleiða og reyna að selja. Og
fleiri afsakanir í þeim dúr. Nóg
um það, en látum okkur líta á
hvað fatahönnuðir hafa upp á að
bjóða fyrir karlmenn næsta
haust og vetur.
Hið sígilda „city-look“ í jakka-
fötum heldur sinni gömlu línu,
en nú eru axlirnar eðlilegar, ekki
með stórum púðum eins og
stundum hefur verið. Mittislínan
er laus og létt. Það er mjög mis-
jafnt hvort jakkar eru hnepptir
með einni tveim eða fleiri tölum
og „blazers" eru enn vinsælir
með tvöfaldri hnapparöð, með
fjórum eða sex hnöppum.
Buxurnar eiga að vera nokk-
Hér er fram-
leiöala frá Sir of
Sweden. Jakkinn
er í tweed meö
áaaumuöum
vöaum meö
leöur-líningum,
hann er tví-
hnepptur og er
meö einni klauf
aö aftan. Buxurn-
ar eiga vel viö,
eru í dökkbrúnu
flauel, en jakkinn
er grá-beige.
m
Karlmenn
halda
sinni línu
Fataframleiðendum finnst erfitt að fá
karlmenn til að reyna eitthvað nýtt
urn veginn jafnvíðar aiveg niður
og eru ýmist án eða með uppá-
broti. Þær mega ekki vera of
þröngar um mjaðmir og víddin
neðst á að vera um 47 cm. Einnig
var að sjá á sýningunni buxur „a
la model 1950“, það er að segja
þröngar að neðan og svo stuttar
að sokkarnir sjást.
Skyrturnar eru eins ólíkar og
framleiðendurnir eru margir.
Ymist er flibbinn stór og langur
eða þá stuttur með litlum tölum,
eins og var mjög vinsælt fyrir
mörgum árum. Bæði slaufur og
hálsbindi ganga við allar teg-
undir af skyrtum og jafnvel líka
litríkir hálsklútar. Skyrturnar
eru yfirleitt í pastel-litum, ein-
litar eða röndóttar. Til sport-
nota, eru þykkar og hlýjar stór-
köflóttar skyrtur.
Víðar og lausar „Karl Oscar“-
skyrtur eru líka vinsælar, þær
eru með gömlum flibbakraga og
heilar, nema að þær eru hneppt-
ar niður á bringu. Meira að segja
skyrtur með kimono-ermum
sjást víða, þá eru ermalegg-
ingarnar langar og skyrturnar
hnepptar á ermunum með 3—4
töium.
Vesti og þunnar peysur undir
jakka eru oft í skemmtilegum
litum og oft margmynstruð.
Vestin eru ýmist handprjónuð
eða úr leðri eða bómull.
Skemmtilegar þverröndóttar
peysur verða vinsælar, telja
fatahönnuðir, svo og peysur i
gömlum flugmannastil, oft með
ásaumuðum leður-stykkjum
bæði á öxlum og við olnboga.
Frakkarnir eru stórir og þægi-
legir og auðvitað vel hlýir. Þeir
eru t.d. með stórum vösum og
ermarnar eru víðar og þægi-
legar. Lengd frakka á að vera um
116 cm. Tweed-frakkar í Sher-
lock Holmes-stíl verða ekki síður
vinsælir hjá karlmönnum en
kvenfólki, segja fatahönnuðir.
Duffelcoats og anorakker með
mikið af rennilásum, vösum og
skemmtilegum smáatriðum
ryðja sér líka til rúms. Útijakkar
eru yfirleitt mittisjakkar og háir
í háls, þykkir og hlýir.
Samkvæmiskíæðnaðurinn er í
hefðbundnum stíl, en EF menn
þora fyrir konum sínum, stendur
þeim til boða samkvæmisklæðn-
aður sem er „öðruvísi" en hin ei-
lífu dökku jakkaföt. Sýndar voru
þannig víðar skyrtur með víðum
ermum og við þær eiga að vera
flauelsbuxur er aðeins ná niður
fyrir hné og svo vesti við líka í
flaueli eða jafnvel leðri. Tom
Jones-skyrtan er einnig vinsæl
við þennan klæðnað. Hinir, sem
ekki þora að klæða sig svona,
hafa úr mörgum fallegum vel-
our-jakkafötum að velja. Litirn-
ir eru djúpir i bláum eða gráum
litbrigöum.
Mikið er notað af leðurlíning-
um í fatnaði karlmanna, svo og
öðrum skreytingum. Mikið af
rauðbrúnum efnum eru notuð í
buxur, svo og í ýmsum bláum lit-
um og það sama gildir með
jakkaföt og staka jakka, en
prjónafatnaðurinn, svo sem
peysurnar og skyrtur eru að
mestu í pastellitum, ljósrautt,
lilla, blágrænt, grátt svo og hvit-
ir og ýmsir brúnir litir.
Eins og áður er sagt, er þetta
tíska karlmanna fyrir næsta
haust og vetur, en margir ís-
lenskir innkaupendur voru á um-
ræddri sýningu, svo án efa má
búast við ýmsu spennandi í
verslunum þegar líða tekur á
haustið.