Morgunblaðið - 12.02.1983, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 12. FEBRÚAR 1983
mmm
„Mmc&> áttu vi<5. Jar&aYberín ekki fersk^
Eg sem opnab'i dós'ma -fyrir c^e'ms
fimm mínótumí"
HÖGNI HREKKVÍSI
»t>e.TTA E«? NÓ STOM'/AKPSSPIL A£> HANS SKT'P'.
Þunnur hafragrautur
Kolbeinn Guðmundsson á Auðn-
um skrifar:
„Það var einhver að þakka
Svavari Gestssyni, félagsmála-
ráðherra, hversu mikið hefði
áunnist fyrir gamla fólkið fyrir
hans tilhlutan. Það fengi nú laun,
sem væru svo rífleg, að það væri
alveg þokkalegt að lifa á þeim.
Ekki vil ég lasta Svavar
Gestsson, það er sómamaður og á
kannski nokkurn þátt í því, að
kjör gamla fólksins eru þó betri
en þau voru.
En svo kom hér gamall maður
á síðasta hausti, og við vorum að
ræða ellilaunin. Hann sagði: „Jú,
það er nú svona, að ellilaunin og
tekjutryggingin eru 10% af ráð-
herralaunum." Það þýðir, að ef
Svavar Gestson þarf 10 krónur til
að forsorga sitt heimili, þá fáum
við gamla fólkið 1 krónu. Það á að
duga. Og gamli maðurinn var
ekkert hrifinn af þessu.
Það búa hér gömul hjón í stóru
húsi. Það var að vísu ekki byggt
upphaflega sem tveggja manna
íbúð, en þegar ungarnir eru
flognir úr hreiðrinu, þá er það of
stórt. En hér verða gömlu hjónin
að búa, hvort sem þeim líkar það
betur eða verr. Húsið er gott, en
stórt og dýrt í upphitun, um 6
þúsund krónur á mánuði. Raf-
magnið er um hálft annað þúsund
á mánuði. Að vísu kemur svokall-
aður olíustyrkur, bölvað skítti,
eftir fimm mánuði, og miðast við
höfðatölu en ekki hússtærð, sem
væri þó nokkuð nær sanni.
Það er nú svo skrýtið með
okkur íslendinga, að þó að olían
stórlækki á heimsmarkaði, þá
skal hún að sama skapi hækka
hér á landi. Það er eins og við
höfum engan áhuga á að kaupa
ódýra olíu eða reyndar aðra vöru.
Enda skiljanlegt: Því dýrari sem
varan er því meiri tekjur fyrir
umboðsaðila hennar og ríkið. Og
þar er góð samstaða á milli.
Því er ekki að neita að hagur
gamla fólksins hefur batnað frá
því sem áður var. Ekki vil ég nú
þakka Svavari Gestssyni einum
fyrir það. Þar hafa fleiri komið
við sögu. Það segja sumir, að
þessi svokölluðu ellilaun séu eng-
in ölmusa; aldamótafólkið sé búið
að leggja þetta inn í þjóðarbúið á
langri stritandi ævi. En samt
sýnast mér ellilaunin ekki vera
ríflegri en það, að flestir, sem þau
verða að þiggja, megi láta sér
nægja þunnan hafragraut í flest
mál.“
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til —
eða hringja milli kl. 10 og 12,
mánudaga til föstudaga, ef þeir
koma því ekki við að skrifa.
Meðal efnis, sem vel er þegið,
eru ábendingar og orðaskipti,
fyrirspurnir og frásagnir, auk
pistla og stuttra greina. Bréf
þurfa ekki að vera vélrituð, en
nöfn, nafnnúmer og heimilisföng
verða að fylgja öllu efni til þátt-
arins, þó að höfundar óski nafn-
leyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að
beina því til lesenda blaðsins
utan höfuðborgarsvæðisins, að
þeir láti sinn hlut ekki eftir liggja
hér í dálkunum.
SVR svarar fyrirspurnum
um nýja akstursleið
Eiríkur Ásgeirsson, forstjóri
Strætisvagna Reykjavíkur, skrifar
10. febrúar:
„Vegna fyrirspurnar Ingu Ein-
arsdóttur í Morgunblaðinu í dag
um það hvort ekki sé að vænta
nýrrar leiðar úr Breiðholtunum
um Elliðaárvog og Kleppsveg, skal
frá því greint, að í tillögum þeirra
sérfræðinga, sem hafa á hendi
endurskoðun leiðakerfisins, er
gert ráð fyrir ýmsum umbótum,
ásamt þeim sem hér um ræðir.
Hvenær leiðabreytingin lítur
dagsins ljós er eigi unnt að svara
að þessu sinni, a.m.k. ekki fyrr en
viðunandi grundvöllur er fundinn
undir rekstur þessa þjónustufyr-
irtækis."
Þessir hringdu . . .
Fræðandi þættir
0165—8794 hringdi og hafði eft
irfarandi að segja: — Mig langar
til að bera upp þá ósk við Ríkis-
útvarpið að endurteknir verði
þættirnir „Við köllum hann róna“,
sem hafa verið á dagskrá á þriðju-
dagskvöldum kl. 23.15. Og gott
væri að þá yrði valinn betri tími
fyrir þættina, sem eru að mínu
mati mjög fræðandi og gefa inn-
sýn í það, hvernig farið getur í lífi
einstaklinganna, þegar vímugjaf-
ar ná yfirhöndinni.
Á þakkir skilið
Arndís Ásgeirsdóttir hringdi og
hafði eftirfarandi að segja: — Mig
langar til að koma á framfæri
innilegu þakklæti til Margrétar
Matthíasdóttur, bæði fyrir Morg-
unblaðsgrein hennar og útvarps-
Margrét Matthíasdóttir
erindi. Hvert einasta orð hennar
er mikill sannleikur. Mér fannst
ég vera að lesa mína eigin sögu
þarna, þar sem ég er sjálf fimm
barna móðir og heimavinnandi að
auki. Hún á svo sannarlega þakkir
skilið fyrir framtakið og mér
finnst að þætti að senda þing-
mönnum eintak af hvoru tveggja,
grein og erindi.
Refsingin lætur
ekki á sér
standa
Sigríður Sigurjónsdóttir hringdi
og hafði eftirfarandi að segja: — í
þættinum Bræðingi, sem var á
dagskrá útvarpsins í gær
(fimmtud.), var m.a. talað um
skattamál hjóna, þar sem annað
vinnur heima en hitt úti á vinnu-
markaðinum, og vakin athygli á
því herfilega misrétti, sem þau eru
beitt við álagningu opinberra
gjalda. Af þættinum varð Ijóst, að
hið opinbera lítur á það sem refsi-
vert athæfi, þegar hjón skiptast
þannig milli heimilis og vinnu-