Morgunblaðið - 23.11.1984, Blaðsíða 46

Morgunblaðið - 23.11.1984, Blaðsíða 46
46 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 23. NÓVEMBER 1984 Guðveia Stefáns- dóttir — Fædd 12. júlí 1906 Dáin 13. nóvember 1984 Góðar minningar geymast lengi, gott sé þeim er fá skal segja. í dag, föstudaginn 23. nóvember 1984, verður minningarathöfn og útför Guðveigar Stefánsdóttur gerð frá Langholtskirkju í Reykja- vík kl. 3 eftir hádegi. Guðveig var fædd úti í Málmey í Skagafirði þann 12. júlí 1906. Þar bjuggu foreldrar hennar þá. Þau voru hjónin Dýrleif Einarsdóttir og Stefán Pétursson. Dýrleif var ættuð úr Borgarfirði syðri en Stef- án úr Skagafirði. Þau hjón eignuð- ust fimm börn, 3 syni og 2 dætur. Elstur barna þeirra var Skafti, svo Pétur og Indriði, þá Guðveig og Friðþóra yngst. Af þeim systkinum eru nú á lífi Pétur vistmaður, á Hrafnistu í Hafnarfirði, 86 ára að aldri og Friðþóra, búsett á Siglufirði, 74 ára. Þau Stefán og Dýrleif voru sem fyrr segir í Málmey. Síðar bjuggu þau á Litlu-Brekku á Höfðaströnd og á Hofsósi, síðast á Nöf á Siglu- firði. Guðveig ólst upp með foreldrum sínum og systkinum. Barnung fór hún að vinna foreldrum og heimili þeirra gagn. Ung að árum fékk hún að kynnast baráttu lífsins og um leið fékk hún tækifæri til að beita sínu góða og fórnfúsa eðli til hjálpar öðrum. Stefán faðir Guð- veigar missti heilsuna á besta skeiði ævinnar og þurfti þá á mik- illi og góðri hjálp að halda um langa tíð. Var Guðveig hans stoð og stytta ásamt móður sinni, um- hyggjusöm og hlý. Var hún hin styrka og góða dóttir foreldra sinna er aldrei brást þeim til hins síðasta. Þegar Stefán faðir Guð- veigar dó árið 1932 hafði hann verið sjúkur og óvinnufær í 26 ár. Það sama ár og Stefán dó drukkn- aði Indriði sonur þeirra hjóna, 29 ára gamall skipstjóri. Eftir lát föður síns bjó Guðveig áfram með Dýrleifu móður sinni og lét henni allt sitt besta til sem hún hafði og gert þeim báðum foreldrum sín- um. Minning Guðveig fór til ísafjarðar er hún var um tvítugt og var þar í Hús- mæðraskólanum einn vetur. Fyrir næri hálfri öld kynntist ég Guðveigu fyrst. Það var í byrjun vetrarvertíðar 1936. Þá kom hún suður í Njarðvíkur ásamt Pétri bróður sínum til þess að vera ráðskona hans og skipsáhafnar hans. Pétur bróðir Guðveigar var þá skipstjóri á mótorbátnum Har- aldi SI 18, 12 tonna báti er hann átti á móti félaga sínum á Siglu- firði. Á árunum 1935 og nokkuð fram yfir 1940 voru norðlenskir mótorbátar gerðir út frá Innri- Njarðvík. Höfðu þeir að mestu lendingaraðstöðu þar við bryggju og verbúðir fyrir skipsáhafnir voru þar skammt frá. Var Pétur með sína skipsáhafnarmenn í einu verbúðaplássinu. Var Guðveig systir hans ráðskona þar. Ég var einn þeirra sex manna er voru landmenn við Harald, það er við beittum línuna, tókum á móti bátnum er hann kom úr róðri, tók- um á móti fiskinum og gerðum að honum. Á þessum tíma var mjög lítið um aðra vinnu en þá sem tilheyrði sjónum og fiskvinnslunni og því æði lítið um aura hjá almenningi. Oft ekki hægt að kaupa brýnustu nauðsynjar handa heimilunum. Guðveig vissi og fann hvað klukk- an sló þegar hún hélt að hún þyrfti gott frá sér að láta. Það fékk ég og mín fjölskylda vel að reyna þessa vertíð sem hún var ráðskona hjá Pétri bróður sínum og ekki var hans hugur fjær góð- vildinni en systur hans. Það var sama hvort þeirra systkina var, góðleiki og prúðmennska var þeirra daglega viðmót. Þessi vetrarvertíð 1936 var bæði erfið til sjósóknar á þeim litlu bát- um er þá voru og svo afar aflalítið hjá mörgum. Þá þurftu margir sem oftar áður að gera mikið fyrir lítið bæði á sjó og á landi. Það var ekki langur matartíminn í hádeg- inu hjá landmönnum við beiting- una. Hann var eins lítill og mögu- legt var. Guðveig og félagar mínir vissu að ég þurfti að fara mun t Þökkum innilega auösýndan vinarhug vlö andlát og útför bróöur okkar, HALLDÓRSHELQA JÓHANNESSONAR frá Móbergi. SvavarJóhanneaaon og aystkini. t Alúöarþakkir fyrir auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og útför FRANZISKU KARÓLÍNU SIGURJÓNSDÓTTUR, Vatnsstlg 9, Reykjavlk. Fyrir okkar hönd og annara vandamanna. Kristin Jónasdóttir, Árni Jónasson, Sigurjón Jónasson. mikið lengra heim til mín í mat- inn en þeir þurftu í verbúðina. Var mér því mjög oft boðið að borða í matsalnum er Guðveig hafði með að gera. Mér eru fornu minnin kær frá þeim tíma og ég fæ aldrei fullþakkað Guðveigu þá góðvild er hún sýndi mér og minni fjölskyldu þá vetrarvertíð. Guðveig var aðeins þessa einu vetrarvertíð hjá bróður sínum. Næstu vertíð var Magrét Ás- mundsdóttir kona Péturs ráðs- kona hjá honum. Þessar tvær vetrarvertíðar var ég landmaður við Harald. Aldrei heyrði ég Pétur mæla æðruorð hvað þá blóta þótt ýmislegt væri mótdrægt, bæði með veðráttu og aflabrögð. Þvílík- ur sómamaður var hann og er. Guðveig átti samt eftir að koma í Njarðvíkurnar f annað sinn. Þá til starfa þar um nokkurn tíma. Þar kynntist Guðveig manni er hét Egill Egilsson. Egill og Guð- veig felldu hugi saman og giftust 3. júlí 1955. Egill var ættaður úr Rauðasandshreppi í Vestur- Barðastrandarsýslu, fæddur á hinu sögufræga býli Sjöundaá. Egill Egilsson var mikill ágætis- og sómamaður. Það má með sanni segja að þar hallaðist ekki á með þeim hjónum með mannkosti og góðheit til allra er þau þekktu og höfðu við þau saman að sælda. Eftir fimm ára búskap þeirra í Njarðvíkum fluttu þau árið 1960 til Reykjavíkur og áttu þar heimili í Meðalholti 13, meðan bæði lifðu. Það voru 22 ár. Egill Egilsson maður Guðveigar dó þann 14. maí 1982. Guðveig hafði verið heilsu- lítil nokkru áður en Egill maður hennar dó, en eftir lát hans hnign- aði heilsu hennar mjög. Þurfti hún þá á góðri hjálp að halda. Sigríður systurdóttir Guðveigar var mikil vinkona frænku sinnar og Egils manns hennar og gagnkvæmt þeirra á milli. Var Sigríður mjög umhyggjusöm við þau hjón í veik- indum þeirra og allt til hins síð- asta hjá þeim. Guðveig fór á elliheimilið Grund í maímánuði síðastliðnum og var þar við góða hjúkrun og umhyggju að sögn Sigríðar frænku hennar og þar dó Guðveig þann 13. nóvember síðastliðinn. Við hjónin þökkum Guðveigu alla hennar góðvild til okkar frá fyrstu tíð og óskum henni guðs veraldarsælu í hennar nýju heim- kynnum. Blessuð sé minning vinkonu okkar. Innilegar samúðarkveðjur til systkina, frænda og vina hinn- ar látnu heiðurskonu. Guðmundur A. Finnbogason Hinzta stund frænku minnar, Guðveigar Stefánsdóttur, var að- faranótt 13. nóvember sl., er hún lézt í Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund farin að kröftum. Vista- skiptin voru henni því lfkn við þraut. Frænka mín fæddist í Málmey á Skagafirði 12. júlí 1906. Foreldrar hennar voru hjónin Stefán Pét- ursson, sjómaður, og Dýrleif Ein- arsdóttir. Systkinin voru fimm; Hákon Hafliðason vélstjóri — Minning Við skyndilegt fráfall Hákonar Jarls eða Jalla eins og við æsku- vinirnir jafnan kölluðum hann, er manni óneitanlega lítið eitt brugð- ið. Allt í einu er dauðinn farinn að höggva í hóp jafnaldra. En þetta er víst gangur lífsins sem við verð- um að sætta okkur við, hvort sem okkur líkar það betur eða verr. Hákon var sonur merkishjón- anna Hafliða Hafliðasonar vél- stjóra, sem um árabil starfaði hjá Eimskip, og eiginkonu hans Jón- ínu Loftsdóttur, en þau létust með stuttu millibili fyrir fáum árum. Hákon var yngstur fjögurra systk- ina en þau eru Loftur, Kristján og Ásdís. Er ég sest niður og rita þessar fátæklegu línur til minningar um Hákon, hvarflar hugurinn til baka til áranna þegar fjölskylda hans bjó á Miklubraut 32 hér í Reykja- vík. Þetta var á árunum frá 1954 og allt fram á miðjan síðasta ára- tug. Vorum við Hákon þá skóla- bræður og nágrannar, sem seinna leiddi til vináttubanda sem haldist hafa til þessa dags. Eins og gengur í lífinu lágu leiðir okkar ekki allt- af saman. Jafnaldrar og sameig- inlegir vinir fluttu sitt I hverja áttina, giftust, áttu börn og sett- ust að hér og þar, en þótt sam- verustundum okkar fækkaði á seinni árum hélst kunningsskapur okkar einhvern veginn alltaf og Hákon varð ekkert síður vinur fjölskyldu minnar, enda var hann með afbrigðum trygglyndur. Hákon fór á sínum tíma í gegn- um vélstjóranám með smiðju og öllu því sem tilheyrði slíku námi í þá daga, var til sjós og um tíma vélstjóri hjá Eimskip. Hann starf- aði nú síðustu árin í landi og sein- asta skeiðið hjá Kúlulegusölunni hf. (SKF) sem lagermaður. Hákon starfaði um tíma í skáta- hreyfingunni svo einnig þar lágu leiðir okkar saman. Átti skáta- starfið ákaflega vel við hann og átti á þeim tíma hug hans allan og marga góða vini eignuðumst við þar svo og hann persónulega. Há- kon minntist þessara ára ætíð með ánægju og þakklæti og mér er kunnugt um að skátahreyfingin átti ætíð mjög mikil ítök í honum. Veit ég að ég get fyrir hans hönd Skafti, Pétur, Indriði, Guðveig og Friðþóra. Að frænku genginni lifa ein eftir systkinanna þau Pétur og Friðþóra, móðir mín. Afi fékk slag stuttu eftir að frænka fæddist. Hann hafði fóta- vist, en bjó við skerta starfsorku. Amma flutti þá með börnin, sem voru orðin fjögur, og afa að Nöf á Hofsós og þar fæddist yngsta barnið. Litlu síðar varð afi ósjálfbjarga. Amma hélt heimil- inu saman með dugnaði og áræðni, hjálp eldri barnanna og guðlegri forsjón. Hjá þeim var bænin kjöl- festan. Guðsorðið var til halds og trausts í daglegri önn, aflgjafi. 1920 flutti fjölskyldan til Siglu- fjarðar, þar sem afi lézt 7. des- ember 1932. Eftir það bjuggu amma og frænka saman, þar til amma lézt 2. febrúar 1950. Frænka ólst upp í foreldrahús- um. Þar reyndi fljótt á þrek henn- ar og ósérhlífni. Hún annaðist föð- ur sinn og veitti honum alla þá aðhlynningu, er hann þarfnaðist, jafnt til sálar sem líkama. Hún var honum ótæmandi líknarlind. Snemma bar á dugnaði og myndvirkni frænku og þeir þættir einkenndu allt hennar ævistarf. Hún nam við Húsmæðraskólann á ísafirði veturinn 1929—30. í Siglu- firði starfaði hún fyrst við útgerð- arfyrirtæki fjölskyldunnar og síð- ar gekk hún að fiskvinnu og var ráðskona fyrir mötuneytum. Sömu atvinnu stundaði hún svo í Innri- Njarðvík. í Innri-Njarðvík kynntist frænka Agli Egilssyni. Þau giftust 3. júlí 1955, bjuggu í Innri- Njarðvík til ársins 1960, að þau fluttu í Meðalholt 13 Reykjavík. Agli og frænku varð ekki barna auðið. Sambúð þeirra var innileg og hlý allt þar til Egill lézt þann 14. maí 1982. þakkað öllum viðkomandi þessi samstarfsár og þá ævarandi vin- áttu sem margir skátafélagar hans sýndu honum. Eins og áður sagði vorum við nágrannar i Hlíðunum og leið varla sá dagur á skólaárunum að við hittumst ekki. Má segja að við Hákon höfum verið eins og heima- gangar á heimilum hvors annars. Otal margt var brallað og ótelj- andi eru þær myndir og minn- ingar sem upp í huga mér koma á þessari stundu. Er mér efst í huga þakklæti fyrir að hafa fengið að kynnast Hákoni og ekki síður því prýðisheimili og því prýðisfólki [ radauglýsingar — raöauglýsingar — raöaugjýsingar Aðalfundur Fulltrúaráös Sjálfstæöisfélaganna á Akureyri veröur haldinn i Kaup- angi laugardaginn 24. nóvember kl. 14.00. Dagskrá: 1 Venjuleg aóalfundarstörf. 2. Ræöa: Halldór Blöndal alþingismaöur. 3. ðnnur mál.____________________________Stjórnin. Miöneshreppur Sjálfstæöisfélag Miöneshrepps heldur aöalfund slnn sunnudaginn 25. nóvembei nk. kl. 14.00 i Barnaskólanum í Sandgeröi. Fundarefni 1. Venjuleg aóalfundarstörf. 2. Önnur mál. Frá kjördæmisráði Vesturlands Aöalfundur kjördæmisráöslns veröur haldlnn sunnudaginn 25. nóv- ember kl. 15.00 í Hótel Borgarnes. Dagskrá: 1. Venjuleg aöalfundarstörf. 2. Þorsteinn Pálsson formaöur Sjálfstæölsflokkslns flytur ræöu um stööuna i þjóömálunum. Þingmenn Sjálfstæöisflokkslns i kjðrdæminu, Friöjón Þóróarson og Valdimar Indriðason, mæta á fundlnn. S(yórn klördæmlsráóslns. Sjálfstæðisfélag Greni- víkur og nágrennis heldur aöalfund sunnudaginn 25. nóv. í gamla samkomuhúsinu á Grenivik kl. 2 e.h. Venjuleg aöalfundarstörf. Björn Dagbjartsson. Mætió á fundinn. Stjórnin. Almennir stjórnmálafundlr veröa haldnir sem hér segir: Djúpavogi fimmtudaginn 22. þ.m. Breiódalsvík föstudaginn 23. þ.m. Stöövarfiröi laugardaginn 24. þ.m. Egill Jónsson alþlngismaöur ræöir um stjórn- málaviöhorfiö. Nánar í götuauglýsingum. Allir velkomnir. Sjálfstæöisflokkurinn Fulltrúaráð Akureyri Aðalfundur Fulltrúaráös Sjálfstæöisfólaganna á Akureyri veröur haldinn í Kaup- angi, laugardaginn 24. nóvember kl. Ih.OC Dagskrá: 1. Venjuleg aöalfundarstörf. 2. Ræöa: Halldór Ðlöndal alþingismaöur. 3. Önnur mál. Stiórnln.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.