Morgunblaðið - 21.05.1985, Síða 29

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 21. MAÍ 1985
29

Kristján Hall við tvær mynda sinna í Listamiðstöðinni.
Misskilningur Braga Ás-
geirssonar leiðréttur
- eftir Jóhann G.
Jóhannsson
Laugardagínn 11. maí sl. birtist
í Morgunblaðinu grein undir yfir-
skriftinni „Misskilningur" eftir
Braga Ásgeirsson, gagnrýnanda
og myndlistarmann Var þessi
grein öll hin furðulegasta, bæði að
uppsetningu o>> innihaldi. Kveikj-
an að ritsmíðinní virtist vera sýn-
ing Kristiáns HaH Listamiðstöð-
inni er lauk sunnudaginn 12. maí.
Með greininni birtist átta ára
gömul ljósmynd meiri að umfangi
en sjálf ritsmíðin sem þó fjallaði
ekki um sýningu Knstjáns heldur
um starí'sem Listamiðstöðvarinn-
ar.
Ég sem framkvæmdastjóri
fyrirtækisins tel það skyldu mína
að leiðrétta þann misskilning, er
Bragi vírðist nú ganga með og
snertir starfsem. Listamiðstöðv-
arinnar.
Þess' misskilningur Braga virð-
ist. nýtilkomínn, því í grein er
Brag' skrifaói í Morgunblaðið 13.
mars sl kemur tram agætur skiln-
ingur á starfsemi og viðleitni
Listamiðstöðvannnar í þá veru að
bæta starfsgrundvöll íslenskra
myndhstarmanna
Leyf ég mér aö vitna í þessa
greiri mál mínu til staðfestingar.
Eftir aö Bragl hefur farið viður-
kenningarorðum um þær nýjung-
ar er Listamiðstöðin hefur fitjað
upp á svo sem. myndleigu menn-
einn besti orgelleikar: Þyskalands.
Hvað sen þv: líður var leikur
Gústafs fallega útfærður. Tvö
stærstu verkin á efnisskránni
voru þriðja sónatan og c-moll-
passakaglian í þessum verkum
sýndi Gústaf að hann er leikinn
orgelleikari. Sónöturnar eru
þriggja radda verk, þar sem leikið
er með sjálfstæði radda fyrir
hvora hendi, auk bassaraddar
fyrir pedalrödd. Þessi sak-
leysislegu verk eru miklir fing-
urbrjótar. Passacaglian er talin
samin á árunum 1708—1712 eða
jafnvel síðar og er eina orgelverk
meistarans í þessu formi. Verkinu
hefur verið líkt við „himinháa"
dómkirkju og er það einkar ris-
mikið þat sem umhverfi og orgel
eru í st.fl. Verkið er einfalt og
skýrt í gerð og það er þessi ein-
falda en sterkt meitlaða gerð þess
sem gerir mögulegt að sækja til
orgelsins allt það er það má gefa í
styrk og mikilfenglegr: hljóman.
1 heild voru tónleikar Gústafs
Jóhannessonar góðir og voru auk
þess vel sóttir þrátt fyrir gott veð-
ur sem sýnir að fjöldi nianns telur
sig eiga erindi við góða og vel
flutta tónlist.
ingartengslum við útlönd, gjafa-
og myndleigubréfum, segir hann:
„Þá er komin fram hugmynd um
stofnun menningarsjóðs er veiti
listamönnum starfslaun og er hér
um merkilega nýjung að ræða í ís-
lensku myndlistarlífi í því formi sem
hún er hugsuð.“ Síðar segir Bragi:
„Þetta er áþreifanlegt dæmi þess að
einstaklingar eru með stöðugai hug-
myndir um listdreifingu og listmið
lun hérlendis og hvað hægt sé að
gera er styrki grundvöll og lífsskil
yrði skapandi myndlistar Vær án
ægjulegt ef Listamiðstöðin hefð er-
indi sem erfiði og tækist þannig af
veita auknu blóði inn í íslenskt
myndlistarlíf." Lokaorð Braga eru
þessi: „Það er í fyllsta máta ástæða
til að vekja athygli á starfsemi Lista
miðstöðvarinnar og óska henni velf-
arnaðar."
Frá því að Bragi skrifar þessi
jákvæðu orð (fyrir tæpum tveim
mánuðum) hefur Listamiðstöðin
verið rekin með svipuðum hætti og
áður.
Tekist hefur að gera menning-
arsjóðshugmyndina að veruleika
og hefur fjöldi umsókna borist
Unnið er að fjölgun aðila að
menningarsjóðnum. er þeir eru nú
yfir þrjátíu talsins, til að skapa
meira svigrúm við afgreiðslu um-
sókna um starfslaun
Á tímabilinu hafa verið haldnar
fjórar sýningar
Haukur Halldórssor hélt sýn
ingu, sem fékk málefnaiega um-
fjöllun Braga í Morgunblaðinu.
Skurðlistarskólinn hélt nem-
endasýningu er aðeins stóð yfir
eina helgi. Hvorki Bragi né aðrir
gagnrýnendur fjölluðu um þá sýn-
ingu.
Magnea S. Hallmundsdóttir hélt
sýningu á leirmyndum, er hún
vann í Listasmiðju Glits og naut
hún þar sömu aðstöðu og mynd-
listarmennirnir Ragnar Kjartans-
son og Ragnhildur Stefánsdóttir.
Sú sýning fékk enga umfjöllun,
hvorki af hálfu Braga né annarra
gagnrýnenda. Þessi ágæta lista-
kona hafði þó lokið burtfararprófi
frá Myndlista- og handíðaskóla ís-
lands og lagt mikla vinnu i sýning-
una.
Sýning Kristjáns Hall verður
svo Braga tilefni þeirra skrifa er
birtust eins og fyrr segir 11. maí
sl.
Fyrir utan hrokann, og yfirlæti
þess er veit hver má, og hver ekki,
kemur fram grundvallarmisskiln-
ingur er varðar útleigu á sýn-
ingarsal Listamiðstöðvarinnar.
Því vil ég undirstrika eftirfarandi
atriði:
1. Útleiga á sýningarsal
Listamiöstöövarinnar
Sýningarsalur Listamiðstöóvar
innar er hugsaður sem aðstaða fyrir
listamenn til að koma list sinni á
framfæri við almenning.
Þeir gera það í eigin nafni og á
eigin ábyrgð.
Aðstandendur Listamiðstöðvar-
innar telja sig ekki hafa neina full
vissu fyrir því hvað sé list og hvað sé
ekki list
Þeir leitast þó við að velja úr um-
sóknurr eftir bestu sannfæringu,
kynna sér starfsferil viðkomandi
umsækjanda og að hluta til þau verk
er ætluð eru til sýningar.
----—
2. Önnur starfsemi
Sú starfsemi á vegum Listamið-
stöðvarinnar sem miðar að því að
efla og kynna íslenska myndlist og
skapa listamönnum er náð hafa ár-
angri í listsköpun sinni betri
starfsgrundvöll er á ábyrgð Lista-
miðstöðvarinnar.
Undir þá starfsemi má flokka
sýningar frá öðrum löndum er
hingað koma á vegum Listamið-
stöðvarinnar og heyra undir
menningartengsl.
Einnig sýningar sem haldnar
eru á vegum Listamiðstöðvarinnar
til kynningar á þeim listamönnum
er Listamiðstöðin hefur umboð
fyrir.
Undir þessa starfsemi heyrir
hinn nýstofnaði menningarsjóður.
Til fróðleiks má geta þess að við
val úr umsóknum um starfslaun
verður leitað til manna er ætla má
hæfa til starfans.
Fjögurra manna nefnd skipuð
listfræðingi, myndlistarmanni,
fulltrúa aðila að menningarsjóði
og fulltrúa Listamiðstöðvarinnar
verður falið það vandasama verk.
Á sama hátt verður leitað eftir
samvinnu og faglegri aðstoð t.d.
við val á verkum til kynningar er-
lendis, enda ljóst að starfsemi sem
þessi getur aldrei orðið marktæk
nema góð samvinna takist milli
Listamiðstöðvarinnar og þeirra er
þessi málefni varða, sérstaklega
við myndlistarmennina sjálfa og
hagsmunafélög þeirra.
Hins vegar varar Listamiðstöð-
in við þeirri þróun er átt hefur sér
stað víðast hvar erlendis þar sem
listamennirnir eiga orðið allt sitt
undir því að komast inn í „rétt
gallerí“. Slík gallerí taka 50—70%
þóknun af seldum verkum fyrir
þjónustu sína, auk þess að lista-
maðurinn sem markaðsvara er
meira og minna háður duttlungum
stjórnenda viðkomandi gallería.
Þá skiptir meira máli hvar er sýnt
en hvað er sýnt.
Nú þegar ber á þessari þróun
hérlendís. sérstaklega í fari nokk-
urra gagnrýnenda sem sniðganga þá
sýningarsal er þeim Tinnst ekki
nógu „fínir“. Hefur þetta orðið tií
þess að margar sýningar hafa ekki
fengið verðuga umfjöllun. Ég vil
þó taka fram að ég tel hvorki
Braga Ásgeirsson né Valtý Pét-
ursson í þessum hópi.
Ég veit að þeir reyna að fjalla
um flest allt. sem myndlistarunn-
endun stendur til boða hverju
sinni og er það ærinn starfi.
Að lokum um leið og ég þakka
þeim er sýnt hafa Listamiðstöð-
inm velvilja og skilning, vil ég
taka undir orð Gunnsteins Gísla-
sonar formanns Sambands ís-
lenskra myndlistarmanna, er
hann viðhafði á athyglisverðu
myndlistarþmgi er haldið var
fyrir skömmu.
Þar sagði Gunnsteinn m.a.
„Listii rú hæs> þegai frelsi frum-
kvæði og barattuvilj einstaklingsins
fær að njóta sin ‘
Með þökk fyrir birtinguna
f.h Listamiðstöðvarinnar,
Jóhann G Jóhannsson
Haldið uppi af
Thompson og
gítar-Taylor
Hljómplötur
Siguröur Sverrisson
Power Station
33'/j
EMI/Fálkinn
Power Station er óneitanlega
kyndugur blendingur tónlistar-
manna, sem koma saman undir
nefni, sem dregið er af heiti hljóð-
vers í Nýju Jórvík. Tveir koma úr
unglingabólusveitinni Duran Dur-
an, sá þriðji á að baki feril með
Chic og David Bowie ef mig mis-
minnir ekki og sá fjórði hefur
reynt fyrir sér síðari árin sem
sólóisti með skrykkjóttum ár-
angri, þó náð hylli í Benelux-
löndunum og Þýskalandi.
Það, að meðlimirnir tilheyra
jafnólíkum tónlistarstefnum og
raun ber vitni, kemur niður á
lagasmíðunum sem ekki eru nógu
sannfærandi flestar hverjar. Tvö
laganna átta eru reyndar gömul;
annað frá dögum T. Rex, Get it on,
hitt frá Isley Brothers. Þrátt fyrir
að lög þeirra fjórmenninga séu
kannski ekki verulega sterk fer
frábær hljóðfæraleikur tveggja
þeirra, samfara góðum stuðningi
haugs aðstoðarmanna, snilldar-
lega útfærðum trommu-„effect-
um“ og afbragðs upptökustjórn
langt með að breiða yfir gallana.
Fyrir vikið hef ég mjög lúmskt
gaman af þessari plötu, Lögin eru
ekki lýrísk en ákaflega áleitin.
Láta mann ekki : friði eftir að
maður hefur á annaö borð gefið
sér tíma til að hlusta á plötuna.
Það eru þeir Tony Thompson,
trommuleikari og Andy Taylor,
gítarleikari Durar Duran, sem
halda þessari plötu uppi að veru-
legu leyti. Báðir tveir stórkostlega
færir á sínu sviði og í raun synd
hversu illa Andy nýtist. í Duran-
flokknum. Hinn Taylorinn, John,
er ekki nema miðlungi góður
bassaleikari og mér finnst fremur
lítið til Roberts Palmer koma sem
söngvara. Framlag þeirra þó
hnökralaust.
Bestu lög Murderess og Get it on.

Fer íiu) á lang
flest
heimilí landsins!
lAmm
MJÓLKURDAGSNEFND