Morgunblaðið - 22.05.1985, Síða 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 22. MAÍ 1985
H Af hJtfJu e/bu ennpá mei 'puuy húfu.?
Bý tt búiH oi> htruÍQ. h«nni prisuar sinnum
í rusliÁ."
| €i 1985 Universal Press Synoicate
Ast er
-ÝZ7
.. aö koma heim
þeyar búist er við
þér.
TM Reg U.S. Pat. Oft — all rights reserved
®1985 Los Angeles Times Syndicate
Vera má að ég kunni ekki reglurn-
ar, en dómarinn er frsendi minn.
HÖGNI HREKKVÍSI
Grænir skógarblettir óskast ...
H.H. skrifar:
Nú þegar bárublikið kringum
Melavöllinn er horfið kemur í ljós
hvað þetta svæði býður upp á
mikla möguleika til fegrunar svo
að til fyrirmyndar getur orðið.
Fyrir mörgum árum var hafist
handa um að koma upp dálitlum
grenilundi fyrir sunnan gamla
kirkjugarðinn, sem margir höfðu
ekki mikla trú á fyrst í stað. En
svo vel var búið að þessum trjám,
að þau hafa síðan vaxið og dafnað.
Þau höfðu skjól hvert af öðru og
jarðvegurinn var ekki annað en
gróðurlaus melur bættur áburði
og gróðurmold. Eru þessi tré nú
öllum augnayndi sem þar fara um
og vekur þetta trú manna á upp-
græðslu landsins, sem svo lengi
hefur orðið að þola ránshönd
manna og tennur kvikfénaðar.
Vonandi verður nú gert mynd-
arlegt átak við að koma upp marg-
földum trjágróðri meðfram allir
Suðurgötunni svo hún geti orðið
fögur breiðgata eins og þekkist í
menningarborgum í öðrum lönd-
um.
Sjá má nokkur drög að slíkum
trjágróðri meðfram Miklubraut að
norðan þar sem grenitré gleðja
augað allan tíma árs, ekki síst á
þeim árstímum sem annar gróður
er sinufölur. Allir sem eiga leið
um Miklubrautina finna hvað
þetta græna belti er manni mikil
fróun alla tíma og hamlar jafn-
framt á móti grámósku hvers-
dagsleikans auk þess að skapa
skjól.
En það eru því miður allt of fáar
götur sem nokkur trjágróður er
við og þrátt fyrir vaxandi áhuga
borgarbúa á trjágróðri við hús sín,
þá er gróðurlaus berangur við
flestar götur eins og t.d. Suður-
landsbraut, Kringlumýrarbraut
og ótal fleiri.
Hirðuleysi og sljóleiki fyrir um-
hverfinu er enn við lýði. Fólk hef-
ur vanist þessu. Mikið gleðiefni er
þegar loks er hafist handa við
Suðurgötuna. Háskólinn hefur
gert mikið til að fegra umhverfi
sitt og trjágöngin að skólanum eru
til fyrirmyndar, en það hefur tekið
þau næstum hálfa öld að vaxa.
Með því að byggja skjólveggi fyrir
ungplöntur og hafa bæði greni og
birki, jafnvel ösp líka, má flýta
fyrir gróðrinum svo að þeir sem
miðalda eru í dag fái að sjá þessa
vindblásnu mela taka miklum
stakkaskiptum.
Skógræktarmenn vinna mikið
og þakksamlegt verk, en stundum
finnst manni að þeir leiti langt
yfir skammt. Því hefur enn verið
hafist handa um að græða eitt-
hvað upp meðfram Keflavíkurveg-
inum. Einu sinni var Reykjanesið
skógi vaxið. Jarðvegurinn hefur
fokið burt af manna völdum, en nú
þegar við sækjum ómældan auð í
iður þessa landsvæðis er skylda
okkar að sýna þakklæti á einhvern
hátt þó ekki sé nema í smáum stíl
fyrst í stað.
Endursýnið
Vilborg Helgadóttir skrifar:
Mig langar til að biðja sjón-
varpið um að endursýna Duran
Duran-tónleikana, sem það hefur
tónleikana
sýnt. Ég veit að fleiri Duran
Duran-aðdáedur eru mér sam-
mála.
Hvað heit-
ir lagið?
8312—9670 skrifar:
Kæri Velvakandi.
Mig langar að bera fram fyrir-
spurn til Páls Þorsteinssonar,
starfsmanns rásar 2, varðandi lag,
sem heyrist vikulega á rásinni, en
er aldrei kynnt. Það er lagið, sem
er spilað í lok vinsældarlistans á
fimmtudagskvöldum. Mig langar
rnikið til að vita hver flytur það og
hvað það heitir.
Dægradvöl
blinda
mannsins
Konráð Júlíusson, Öldugötu 27,
Hafnarfirði, skrifar:
Yfir litla landið mitt,
landið hjarta kærast.
Ljómi Drottinn ljósið þitt,
Ijósanna allra skærast.
Gullið andans gróa lætur,
Guði næst í hugarsvörðinn.
Blíða vorið, bjartar nætur,
blómum skrýdda fósturjörðin.