Morgunblaðið - 06.09.1985, Page 43

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 6. SEPTEMBER 1985
43
Suður-Afríka; hræsni og
yfirdrepsskapur íslendinga
íslendingur skrifar.
Nú er til siðs að óskapast yfir
„framferði" hinna hvítu í Suður--
Afríku. Gott og vel. Við fylgjum
bara eftir, þegar kippt er í spott-
ann frá hinum skandinavíska
blaðaheimi — og við fáum sendar
myndir frá Bretum. Þeir eru svo
vel inni í málunum! — Sérstaklega
eftir að þeir hjálpuðu til að reka
frá stjórn í Ródesíu Ian Smith, sem
lengi var eina von hvítra — og
svartra þar i landi.
Nú er Ródesía á valdi svartra.
Er þá allt gott þar? — Einn blóð-
völlur, vegna skæruhernaðar. Og
svo mun verða um Suður-Afríku,
eftir að tekist hefur að svæla út
þá hvítu, sem þar hafa stjórnað
með festu og fyrirmynd. Það viður-
kenna líka þeir svörtu, sem hafa
aðlagað sig að nútímafyrirkomu-
lagi í þjóðlífi.
Við erum látin horfa á myndir
í sjónvarpinu frá því, hvernig þeir
svörtu kúga þá hvítu, því það gera
þeir sannarlega, með hjálp vest-
rænna ríkia og sakleysingja á borð
við okkur Islendinga.
Sjónvarpsmenn hér eru senni-
lega stoltir af því, að geta sýnt sem
mesta kúgun og skemmdarstarf-
semi, sem unnin er á eigum hvítra
manna þarna niður frá. Einn
fréttamaður — eða kona — hefur,
að þvi er virðist sérhæfa sig í því
að segja frá þessu öllu í Suður—
Afríku og er mjög „sannfærandi“
á svip.
Nú, en svo við snúum okkur að
svertingjunum sjálfum, þá kemur
það í ljós í einni fréttamyndinni,
að í lögregluliðinu, sem er að reyna
að hemja skrílslæti þeirra svörtu
— eru svertingjar — og þeir eru
þá að „berja" á kynbræðrum sín-
um. — Er ekki ástæða til að segja
okkur frá þessu í fréttinni? Eru
þá einhverjir svartir, sem aðhyll-
ast stefnu minnihlutans, þess
hvita?
Eða eru þessir svörtu í lögreglu-
liðinu og hernum „kúgaðir" til að
taka þátt í aðgerðunum? — Eða
er verið að „blekkja" okkur hér
norður frá, með því að hafa svarta
með í lögregluliðinu? — Eða er
þetta einhvern veginn enn öðru-
vísi, einhvern veginn þannig, sem
við ekki skiljum og þess vegna
ekkert verið að „pæla“ í því, — eða
þannig?
Er bara ekki sannleikurinn sá,
að við íslendingar höfum hreint
ekkert skynbragð til að bera, til
að geta dæmt um ástandið í Suð-
ur-Afríku og ættum a.m.k. ekki að
dæma kynbræður okkar, hina
hvítu þar, vegna þess, að við höfum
sjálfir engar tilfinningar til hins
svarta þjóðflokks, sem byggir
Afríku, — nema senda honum
skreið og hana stundum maðkétna.
Skreiðina seljum við svo hverri
herforingjastjórninni á fætur
annarri, og erum t.d. núna að bíða
þess, að nýi herforinginn í Nígeríu
sjái aumur á okkur og gefi leyfi
fyrir sendingu nokkurra pakka af
margra ára gamalli skreið, sem
Þorleifur Kr. Guólaugsson skrifar:
í leiðara Alþýðublaðsins sem
lesinn var í útvarpinu fyrir
skömmu var innflutningur á kjöti
til varnarliðsins gerður að umtals-
efni. Þar var og deilt harkalega á
samskipti Framsóknarflokksins
og Sjálfstæðisflokksins í þessu
kjötmáli. í leiðaranum kom fram
að í þessi fjörutíu ár sem varnar-
liðið hefur verið hér hefur ekki
verið lyft hendi til að koma í veg
fyrir innflutning, fyrr en nú. Hvað
hafa Alþýðuflokkurinn og Alþýðu-
bandalagið verið að hugsa allan
þennan tíma, með alla þá siðgæð-
isvitund-sem þeir búa nú vfir? Því
kannske getur „skriðið" um borð í
skip af sjálfsdáðum!
Eða er það ráð að halda áfram
að berja það inn í huga almennings
hér á landi, að hvítir menn í Suð-
ur-Afríku séu kúgarar og glæpa-
menn eins og fréttir þaðan eru
túlkaðar? Við höfum okkar vanda-
mál hér, „eins konar“ svertingja
og við beitum nákvæmlega sömu
aðferðum og hinir hvítu í Suður--
Afríku.
í „Verndar-málinu", sem enn er
ekki afstaðið kom upp „Suður—
Afríkumál" í Laugarneshverfi.
Ekki einu sinni prestar safnaðar-
ins eða prestar í landinu (utan
einn, sem er ekki lengur þjónandi)
höfðu orð að segja um þetta „Suð-
ur-Afríkumál“ okkar! — Hræsnin
og yfirdrepsskapurinn blómstrar
hér og það meira að segja allt árið.
er náttúrulega auðsvarað, þeir
hafa ekki aðhafst neitt í 40 ár
nema tottað dúsu og hvorki hreyft
legg né lið. Jafnvel bændur hafa
ekki sagt orð, þrátt fyrir öll sín
söluvandræði, en þeir kunna ekki
að berja ióminn. Svo þegar sjálf-
stæðismaðurinn Albert Guð-
mundsson hreyfir við þessu máli
ætlar allt vitlaust að verða og all-
ar leiðir kannaðar til að koma
höggi á ríkisstjórnina, og þá emb-
ættismenn sem að þessu máli
standa.
Þeir segja að margt sé skrýtið í
kýrhausnum.
Skrifið eða hringið
til Velvakanda
A-flokkarnir hafa ekkert
gert nema tottað dúsu
Þessir hringdu . . .
Orð skulu standa
6114—5486 hringdi og hafði eft-
irfarandi að segja:
Svo er mál með vexti að ég var
að leita mér að litasjónvarps-
tæki, sem ekki er í frásögur fær-
andi. Ég hringdi í nokkrar versl-
anir til að fá upplýsingar um
verð á tækjunum. Síðan trítlaði
ég í nokkrar verslanir til að
kynna mér tækin betur og kom
þá í Ijós að það verð sem ég hafði
fengið uppgefið í símanum,
stóðst í fæstum tilfellum. Sjón-
varpsviðgerðarmaður hafði bent
mér á að hringja í Sjón-
varpsmiðstöðina í Síðumúlanum.
Þegar ég kom þangað eftir að
hafa hringt þangað fyrst til að
kynna mér verðið kom í ljós að
verðið var þremur þúsundum
hærra en mér hafði verið sagt.
Afgreiðslumaðurinn brást við
þessu á ákaflega óvæntan hátt
og seldi mér tækið á því verði,
sem hann hafði tjáð mér í sím-
ann að það kostaði, hann hefði
því miður misminnt. Að sjálf-
sögðu keypti ég sjónvarpstækið
undrandi og glöð og staðgreiddi
það. Af þessu má Ijóst vera að
enn eru orð og eiðar við lýði í
landinu, þó vilji það bregðast.
Tækinu var siðan komið fyrir,
öllum til gleði og ánægju, og vil
ég að lokum koma á framfæri
kæru þakklæti fyrir viðskiptin
við Sjónvarpsmiðstöðina.
Páll J. Árdal er
höfundur „Ef væri
ég söngvari
Haraldur Sigurgeirsson hringdi
og hafði eftirfarandi að segja:
Ég var að lesa Morgunblaðið
og rak þá augun í að Þóra Jó-
hannsdóttir spyr hver hafi ort
„Ef væri ég söngvari syngi ég
ljóð“ og hún spyr einnig hvort
erindin séu fleiri en þau þrjú
sem flestallir þekkja. Ég get
upplýst Þóru um það að þetta
mun vera eftir Pál J. Árdal og er
það ekki lengra. Þetta ljóð er
fyrsta lagið í Nýju söngvasafni
handa skólum og heimilum, og
lagið er eftir Weber.
Velvakandi fékk upplýsingar
um þetta ljóð frá allmörgum, og
er sem margir Íslendingar séu
vel kunnir flestu því sem í
bundnu máli er á íslensku. Einn
þeirra sem tjáði sig um þetta
ljóð hafði það að segja að í bók-
inni Mamma fær það besta væri
Ijóðinu skipt upp í 6 erindi og
væri þá hvert erindi einungis
tvær línur.
Telpnaskokkur fannst
I>óra Jakobsdóttir hringdi og
hafði eftirfarandi að segja:
Fyrir stuttu var ég á gangi í
Bankastrætinu og gekk þá fram
á brúnan telpnaskokk, sem ein-
hver hafði greinilega týnt, og
var hann í plastpoka. Ef það er
einhver sem saknar hans þá má
fá upplýsingar um skokkin í
síma: 18197.
Albert frábær
4419—3728 hringdi og hafði eft-
irfarandi að segja:
Mig langar alveg sérstaklega að
þakka Albert Guðmundssyni fjár-
málaráðherra fyrir þátttöku hans
í umræðuþættinum í sjónvarpinu
á þriðjudagskvöldið. Hann var al-
veg frábær. Það er óhætt að segja
að þar er maður sem óhræddur er
að segja sína meiningu og vona ég
bara að hann verði sem allra
lengst í brúnni á þessari skútu.
Margir hafa haft á orði við mig
hvað þeim hafi þótt þessi þáttur
góður enda ekki við öðru að búast
þar sem líkur maður fer sem Al-
bert. Ég gæti sagt margt fleira
honum til ágætis en læt hér samt
staðar numið.
■y
Simi fífi-50-90
VEITINGAHUS
HÚS GÖMLU DANSANNA.
Gömlu dansarnir
í kvöld kl. 9—3.
Hljómsveitin
DREKAR ásamt
hinni vinsælu
söngkonu
MATTÝ JÓHANNS
Aöeins rúllugjald.
-Míele
10%
kynningarafsláttur
meöan á sýningunni stendur
Þessar heimsþekktu vestur-þýsku
hágæöa vélar eru kynntar á sýningunni
„Heimiliö 85“ í Laugardalshöll
Veldu IVlmele annað er málamiðlun
LESBOC
„Ég hef ekki drepið neinn í fjögur ár .. “,
grein eftir llluga Jökulsson. Hann grípur
þar niður í bréfasafn Ernest Hemingways.
Síðari grein Gísla Sigurðssonar úr tónlist-
arferð með Sinfóníuhljómsveit íslands í
sumar, „Meö músík í farangrinum".
Kristín Sveinsdóttir skrifar grein sem nefn-
ist: Vefjarlist og formfræðilegar hefðir.
Þýdd grein um konurnar í lífi listmálarans
Modiglianis.
Vönduð og menningarleg helgarlesning
AUGLÝSfNGASTOFA