Morgunblaðið - 22.12.1985, Blaðsíða 47

Morgunblaðið - 22.12.1985, Blaðsíða 47
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. DESEMBER1985 47 gamni. Þar hittu „öldungarnir" líka eiginkonu Magnúsar, Leópold- ínu Bjarnadóttur, einnig sum barna þeirra m.a. Sigríðu Ellu óperusöngkonu og Bjarna, sem lengi hefur starfað með Alþýðu- flokknum. Magnús var einstakur kjark- og dugnaðarmaður. Barátta hans við dauðann var hörð og stóð lengi. Teitir „öldungar" munu kveðja Magnús með vinsemd við útförina á morgun, mánudag, og þakka um leið langa og einlæga samfylgd. P.ÓI. Skammt er stórra högga á milli. Tvo átti ég Magnúsa Péturssyni, nánustu samstarfsmenn mína og vini, sem báðir hafa nú með aðeins tveggja ára millibili siglt yfir móð- una miklu. Að báðum er mikil eftirsjá og erfitt að sætta sig við það, þegar slíkir öðlingar og úr- valsmenn eru burt kallaðir um aldur fram. Magnús Pétursson, Vestfirðing- ur, sem við kveðjum núna, hafði átt við vanheilsu að stríða um nokkurra ára skeið, en tók öllu með hugrekki og karlmennsku, og engan vissi ég ganga jafn oft með sigur af hólmi við manninn með ljáinn sem hann. Sjúkrasaga hans er með ólíkindum og lýsir ofur- mannlegri seiglu og lífskrafti. Er þess skemmst að minnast, er menn höfðu búist við andláti hans hvern daginn, að hann birtist allt í einu úti í íþróttahúsi ótrúlega hress og gekk upp og niður allar tröppur óstuddur. Þá var bjartsýnin og lífsþrótturinn í hjarta hans slíkur, að hann ráðgerði að fara til Eng- lands til þess að hlusta á Sigríði Ellu, dóttur sína, syngja í Royal Albert Hall. En það var draumsýn, því skömmu seinna elnaði honum sóttin og fór hann í sína síðustu sjóferð í staðinn, tveim dögum fyrir óperuuppfærsluna í London. Finnst okkur, sem þekktum hann og lífsskoðun hans, ekki ólíklegt, að hann hafi komið þar við á leið sinni til fyrirheitna landsins. Þótt líf Magnúsar hafi ekki verið neinn dans á rósum, þá var hann 'gæfumaður, sem naut þess að eiga góða konu og elskuleg og vel gefin börn, sem þeim hjónum tókst að hiúa vel að og veita góða menntun. Hamingja Magnúsar var fólgin í þessari samhentu fjölskyldu, sem hann var stoltur af og sá ekki sól- ina fyrir — og sem sá ekki sólina fyrir honum. Kom þetta best fram í veikindum hans, þar sem þau vöktu nætur og daga yfir honum svo vikum skipti, þegar hann var veikastur. Undraðist ég stöðugt og dáðist að sálarró og óbugandi þreki Leopoldínu, sem auk þessa mikla álags gekk inn í starf Magnúsar og hefur leyst það af hendi af mestu prýði. Við fráfall Magnúsar missir há- skólinn einn af sínum elstu og dyggustu starfsmönnum. Umsjón- armaður íþróttahússins var hann hartnær 30 ár og stjórnaði einnig hirðingu og gróðursetningu á görð- um og á lóðum háskólans í fjöl- mörg sumur. Hafði hann þá jafnan margt unglinga í kringum sig og sagði þeim til verka. Kom manngæska hans vel í Ijós í báðum þessum störfum og eign- aðist hann marga vini meðal þessa æskufólks og stúdentanna, sem sóttu æfingar í íþróttahúsinu, vegna lipurðar sinnar og tillits- semi í þeirra garð. Auk þess var hann manna skemmtilegastur í viðræðum, hafsjór af fróðleik, og hafði mjög ákveðnar skoðanir á málefnum lands og þjóðar, sem hann fylgdist með af miklum áhuga. Hann var stálminnugur og greindur vel og var oft haft á orði við mig, að hann minnti miklu frekar á háskólakennara en hús- vörð. Frásagnarlistin var honum í blóð borin og naut ég þess löngum að heyra hann segja frá ýmsu, sem fyrir hann hafði borið á lífsleið- inni. Hann mundi menn og atburði eins og gerst hefðu í gær. Hann hafði verið á sjó mörg bestu ár ævinnar og frásagnir hans af sjón- um og siglingunum í stríðinu voru gæddar slíku lífi að allt varð ljós- lifandi og spennandi. Grunaði ég hann stundum um að krydda hlut- ina svolítið, í hita frásagnargleð- innar. Verst þykir mér, að ekkert af þessu skyldi vera skráð eins og ég hafði oft minnst. á við hann að gera þyrfti. Nú þegar leiðir skiljast eftir öll þessi ár, sem við störfúðum saman í íþróttahúsi háskólans, er mér efst í huga þakklæti til forsjónar- innar fyrir það að hafa fengið slík- an mann sem Magnús við hlið mér. Starf hans allt einkenndist af samviskusemi, ósérhlífni og trú- mennsku. Það sem snart mig þó mest í fari hans var ljúfmennskan og einlægnin, hlýtt hugarþel og velvild til alls og allra. Ástvinum Magnúsar votta ég dýpstu samúð mína og fjölskyldu minnar. Blessuð sé minning Magn- úsar Péturssonar. Valdimar Örnólfsson t Viö þökkum af alhug öllum þeim, sem sýnt hafa viröingu, samúö og vinarhug viö andlát og útför móöur okkar og tengdamóöur, ömmu, langömmu og langalangömmu, SIGRÍÐAR GUDMUNDSDÓTTUR frá Bolungarvík. Sérstakar þakkir eru færöar til ráöamanna og starfsfólks á Hrafn- istu, Reykjavík, en þar dvaldi hin látna í tvo áratugi. Ennfremur eru þakkir færöar til lækna og starfsfólks Akranessjúkrahúss, er hjúkraöi henni meö alúö siöustu mánuöi ævi hennar. Ásta Árnadóttir, Árni Árnason, Þorvaldur Árnason, Matthildur Árnadóttir, Guömunda Árnadóttir, Baldvin Árnason, Steinunn Þóröardóttir, Ólafía Friöriksdóttir, Pálmi Sveinsson, Kristján Sigurgeirsson, Ása Gunnarsdóttir, og barnabörn, barnabarnabörn, barnabarnabarnabörn. Lokað Viö lokum skrifstofum okkar og verzlun milli kl. 10 og 12 mánudaginn 23. desember vegna útfarar ÓLA ANTONS BIELTVEDT, fyrrverandi yfirskólatannlæknis. NESCO, Laugavegi 10. Legsteinar Framleiðum allar stærðir og gerðir af legsteinum. Veitum fúslega upplýsingar og ráðgjöf ________um gerð og val legsteina._ Í| S.HELGASOH HF I STEIfÍSmlÐJA ■ SKEMMUVEGI 48 Sk« 78677 Gódar og vandadar bœkur Árni Óla Reykjavík íyni tíma II Tvœr af Reykjavíkurbókum Áma Óla Skuggsjá Reykjavlkui og Horft á Reykjavík endurútgeínar í einu bindi. Saga og sögustaðir verda ríkir aí lífi og írá síöum bókanna geíur sýn til íortíðar og íramtíðar - nútímamaðurinn öðlast nýjan skilning á höfuðborg landsins og íorvemnum er hana byggðu Eíni bók- anna er íróðlegt íjölbreytt og skemmti- legt. Fjöldi mynda trá Reykjavík íyrri tíma og al persónum. sem mótuðu og settu svip á bœinn prýða þessa vönd- uðu útgáfu Pétur Zophoníasson Víkingslœkjarœtt II Petta er annað bindið í enduiútgálu á hinu mikla œttfrœðiriti Péturs, niðjatali hjónanna Guðríðar Eyjólísdóttur og Bjama Halldórssonar hreppstjóra á Víkingslœk. í þessu bindi em niðjar Höskulds, Brands, Eiríks, Loíts og Jóns eldra Bjamasona. Fyista bindið kom út 1983, en œtlunin er að bindin verði alls timm í þessu bindi eins og því tyrsta em íjölmaigar myndir af þeim sem í bókinni em neíndii. Vl PÉTUR ZOPHONÍASSON lÆKjARÆTTII NIOJATAL GUORlDAR EYJÓLFSOOTTUR OG 8JARNAHALLOORSSONAR HREPPSTJÓRA A VlKINGSlÆK. Birtan aö handan Saga Gudrúnar Sigurðardóttur írá Torfuíelli Sverrír Pólsson skrádi Guðrún Sigurðardóttir var landsþekkt- ur miðill og hér er saga hennai sögð og lýst skoðunum hennar og líísvið- horíum Hún helgaði sig þjónustu við aðia til hjálpai og huggunar og not- aði til þess þá hœtileika sem henni vom geínir í svo ríkum mœli skyggni- gáíuna og miðilshœtileikana. Þetta er bók, sem á erindi til allra. Ásgeir Jokohsson Einars saga GuÖíinnssonar Þetta er endurútgáía á aevisögu Einars Guðfinnssonar, sem verið hefur óíáanleg í nokkur ár, en hlaut óspait loí ei hún kom íyrst út 1978. Petta ei baiáttusaga Einars Guðtinnssonai írá Bolungarvík og lýsii einstökum dugnaðarmanni sem barðist við ýmsa eitiðleika og þuiíti að yíirstíga maigai hindranir, en gaíst aldrei upp; var gœddui ódrepandi þrautseigju, kjarki og áraeði Einnig er í bókinni mikill íróðleikur um Bolungarvík og íslenzka sjávarútvegssögu SKUGGSJA - BOKABUÐ OLIVERS STEINS SF. T — ____ y

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.