Morgunblaðið - 29.12.1985, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 29. DESEMBER1985
37 *
Auglýst eftir ættingjum
í sjónvarpinu
„Björgunarstarfið þarna var
mjög erfitt. Björgunarsveitirnar
komust ekki leiðar sinnar vegna
drullu og það varð að nota þyrlur
en jafnvel með þeim var erfitt að
ná nokkru úr leðjunni. Björgunar-
aðstoð streymdi til landsins en
skipulagsleysi og upplýsingaskort-
ur virðist hafa dregið mjög úr
gagnsemi hennar. Það var lítið
vitað hverju eða hverjum var
bjargað og sjónvarpsdagskráin
gekk út á að fólk kom í sjónvarps-
sal með myndir af ættingjum sín-
um og gaf sitt eigið símanúmer
fyrir þá sem hugsanlega hefðu
einhverjar upplýsingar. Enginn
vissi hvað varð um fólk sem bjarg-
aðist, fjölskyldur splundruðust og
margar eiga líklega aldrei eftir að
hittast aftur. Litlir krakkar voru
týndir og foreldrar þeirra voru að
leita að þeim í örvæntingu en
börnin vissu ekki hvað þau hétu
og gátu ekkert gert.
Við vorum á ríkmannlegum bú-
garði inni í skóginum rúmri viku
eftir eldgosið þegar ráðsmaðurinn
á staðnum kom æðandi inn í stof-
una og bað húsbónda sinn um leyfi
til að fara. Hann hafði þá heyrt
að fjölskylda hans væri einhvers
staðar á lífi en hann hafði talið
hana af eftir gosið.“
Jón Björgvinsson er rúmlega
þrítugur og í góðu formi. Enda
eins gott í svona starfi. „Við tókum
myndir af eldfjallinu úr lofti en
gengum einnig hátt upp í 5000
metra hæð,“ sagði hann. „Fjallið
er 5400 metrar og ég hafði aldrei
gengið svona hátt fyrr. Ég varð
andstuttur en annars hafði súrefn-
isleysið ekki svo slæm áhrif á mig.
En það var hræðilega kalt að
mynda úr lofti. Við urðum að gera
það í býtið á morgnana áður en
það þykknaði upp yfir eldgígnum.
Við höfðum rifið aðra hliðina úr
tveggja hreyfla vél til að geta
myndað, það var ofboðslega kalt
og súrefnisleysið var dálítið slæmt
og ég var ekki verið með súrefnis-
grímuna á meðan ég tók myndirn-
ar.“
um aðstoð, af því að hann heldur
að ég tali öll Norðurlandamálin.
Ég sem gæti ekki bjargað mér á
sænsku þótt lífið lægi við. Ég fór
með Svíum til skíðastaðarins Ver-
bier og tók myndir fyrir þá af gerð
myndarinnar Selskabsreise II. Það
er eina skiptið sem ég hef þurft
að fara á skíðum í vinnuna.
Ég hef lært að hafa alltaf allt
til taks ef ég er sendur með stutt-
um fyrirvara. Jakkinn minn er
orðinn frægur, hann er 10 kíló og
þar er allt sem ég þarf til þriggja
daga: bókasafn, matur, tannbursti.
Það kom sér vel þegar ég fór fyrir
Rauða krossinn til landamæra
ísrales og Sýrlands og tók myndir
af fangaskiptunum þegar ísraels-
menn fengu 3 fanga í skiptum fyrir
600. Það var sólarhrings bið og við
máttum ekki hreyfa okkur úr flug-
vélinni. Annars fer 40% af þessu
starfi í bið, 40% í ferðalög, flest
þeirra í lyftu og 20% í vinnu. Það
þykir gott er maður kemur með 5
mínútur af fullkláruðu efni út úr
einu dagsverki."
Jón lærði kvikmyndatöku í
London eftir að hann lauk stúd-
entsprófi úr MH og hafði unnið
eitt ár sem blaðamaður á Vísi.
Prófverkefni hans, Þriðjudagur
fyrir þjóðhátíð, var sýnt í íslenska
sjónvarpinu á sínum tíma.
Hann vann í þrjú ár hjá íslenska
sjónvarpinu eftir námið og vinnur
enn af og til hjá því á sumrin. Það
sýndi fyrir þremur árum heimild-
armynd um Langanes, sem Jón
gerði ásamt Óla Erni Andreassen,
og nýlega ákvað það að kaupa til
sýningar heimildarmyndina
Leyndardómur Vatnajökuls, sem
Jón tók með hellakönnuðinum
Gerald Favre sumarið 1984.
„Þetta er 50 mínútna almenn
mynd um Vatnajökul," sagði Jón.
„Við fórum tæpa 3 km undir jökul-
inn í Kverkfjöllum og tókum
myndir af miklum og löngum hell-
um sem þar eru, fórum á Hvanna-
dalshnjúk og í Grímsvötn og fylgd-
umst með rannsóknum vísinda-
manna og æfingum hjálparsveita.
ísland býður uppá mikla mögu-
leika til myndatöku og virðist vera
?óður markaður fyrir vandaðar
slandsmyndir."
Jón á einni af fáu heillegu götunum {Armero.
Veit aldrei hvað ég
er að fara að gera
Jón starfar hjá svissneskum
kvikmyndatökumanni sem leigir
út tæknilega aðstoð við kvik-
myndagerð. „Hann segir mér helst
aldrei neitt," sagði Jón, „og ég veit
aldrei hvað ég er að fara að gera
næsta dag. Það eru helst sjón-
varpsstöðvar, sem leita til hans,
og ég lendi í alls konar verkefnum
og sé sjaldnast myndirnar sem ég
tek. Hann biður mig t.d. alltaf að
aðstoða sjónvarpsstöðvar frá
Norðurlöndunum, þegar þær biðja
Auk þess að vera kvikmynda-
tökumaður starfar Jón sem frétta-
ritari íslenska Ríkisútvarpsins í
Sviss. Hann býr skammt fyrir utan
Genf, í 10 metra fjarlægð frá
Frakklandi, en af og til bregður
hann sér til Ibiza fyrir Úrval og
er fararstjóri þar í nokkrar vikur.
„Ég var fastur fararstjóri hjá þeim
um tíma og var haldið góðum með
því að vera látinn taka allar
myndir fyrir fyrirtækið. En svo
vildi ég breyta til og settist að hér
í Sviss. Það á eftir að koma í Ijós
hvað ég stansa hér lengi."
ab
Kristbjörg Eggerts-
dóttir — Minning
Fædd 16. nóvember 1905
Dáin 19. desember 1985
Fiskur er ég á færi í lífsinshyl,
fyrr en varir kraftar mínir dvína.
Djarfleg vörn mín dugir ekki til,
dauðinn missir aldrei fiska sína.
(Steingrímur Baldvinsson)
Við stöndum frammi fyrir þeirri
bitru staðreynd að fyrr eða síðar
erum við fangin í straumi lífsins
og eigum ekki undankomuleið
fremur en fiskurinn á færi veiði-
mannsins. Jafnvel harðjaxlarnir
verða að lúta lögmálinu. Harðjaxl-
ar eins og hún Bogga sem bauð
erfiðleikunum byrginn og fékk
mann til að trúa að með sterkum
vilja væri hægt að yfirstíga nær
hverja raun. Ekki svo að skilja að
hún Bogga væri harðjaxl í þess
orðs beinustu merkingu. Óneitan-
lega beitti hún sjálfa sig hörðum
aga, ekki síst á seinni árum eftir
að veikindi ásóttu hana. En mjúk
var sú hliðin sem að öðrum sneri.
Vil ég aðeins nefna áralanga starf-
semi hennar í Vernd því til stað-
festingar þar sem hlýtt hjartalag
og ósérhlífni einkenndu • störf
hennar. En fyrst og fremst vil ég
með þessum fátæklegu orðum
þakka þá einstöku tryggð og hlý-
hug sem ég varð aðnjótandi hjá
þeim elskulegu hjónum Krist-
björgu og Albert Erlingssyni alla
tíð. Ekki síst á heimili þeirra,
Grenimel 2, er þau skutu yfir mig
skjólshúsi vetrarlangt hér á árum
áður.
Ég man fyrst eftir þeim sæmd-
arhjónum er ég var barn, fyrir 30
árum, og þau komu sem veiðimenn
að Laxá. Strax þá tók ég sérstak-
lega eftir þeim. Líklega var það
bæði vegna þess að þau tóku eftir
Blómastofa
Fnöfinm
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öll kvöid
til ki. 22,- einnig um helgar,
Skreytingar við öll tilefni.
Gjafavörur.
r **
O.w
okkur krökkunum, gáfu sér tíma
til að tala ögn við okkur og taka
eftir því hvað við höfðum stækkað
frá í fyrra, það er ekki svo lítils
virði þegar ung hjörtu eru annars
vegar. Og svo vegna þess að alltaf
voru þau tvö saman, virtust óað-
skiljanleg, og Bogga var líka að
veiða sem var fremur sjaldgæft
um konur þá. Alla tíð síðan hafa
þau Bogga og Albert komið á
sumrin í Árnes að veiða. En þau
komu ekki bara að veiða. Koma
þeirra var líka heimsókn og enn
mundu þau eftir smáfólkinu. Síð-
ustu tíu árin hafa þau komið fær-
andi hendi, alltaf með „eitthvað
smávegis" handa börnunum mín-
um. „Bogga hefur svo gaman af
þessu," sagði Albert. Áreiðanlega
hafa þau aldrei vitað hvílíkt til-
hlökkunarefni þetta var. Og ekki
heldur hve mikið tilhlökkunarefni
koma þeirra norður hefur verið
öllum fullorðnum líka, slíkt hefur
þeirra viðmót verið, en hlýja og
glettni hafa alltaf fylgt þeim hvar
sem þau hafa farið. Þegar kær
vinur er kvaddur verður manni
ósjálfrátt hugsað til baka og minn-
ingarnar sópast að. í fersku minni
er mér veturinn sem ég dvaldi á
Grenimel 2 og þyngdist um 10
kíló, en það segir raunar allt sem
segja þarf um atlætið hjá Boggu.
Mér eru líka í fersku minni margar
stundir sem við Bogga sátum og
spjölluðum um hin margvíslegustu
mál, nú síðast fyrir fáum dögum
er við ráðgerðum jólahald og
reiknuðum með að sjást bráðum
aftur. En „guð mun ráða hvar við
dönsum næstu jól“. Áður en hátíð-
in gekk í garð var hún Bogga öll
og er hún hér kvödd með kæru
þakklæti fyrir áratuga kynni. Ég
leyfi mér að gera brot úr kvæði
eftir Steingrím Baldvinsson í Nesi
að lokaorðum mínum og fjölskyldu
minnar til Boggu um leið og ég
votta Aibert og fjölskyldu hennar
mína innilegustu samúð:
Ég henni kæra kveðju ber
fráhvammi,eyoghlíð
og ánni, sem hún undi við
ogunnifyrrátíð. (S.B.)
Hildur Hermóósdóttir
Heimilistölyur
Námskeiðið er ætlað þeim sem eiga Sinclair, BBC,
Commodore 64 o.fl. heimilistölvur og vilja læra aö
nota hina ótrúlegu möguleika sem heimilistölvur
bjóða upp á.
Tónlist og tölvur.
Ritvinnsla.
Töflureiknar.
Forrit á heimilistölvur.
Fyrirspurnir.
Dagskrá:
* Uppbygging tölva.
* Helstu jaöartæki.
* Forritunarmál.
* Forritunarmáliö BASIC.
* ÆfingaríBASIC.
* Teiknimöguleikar heimilistölva.
Tími: 7., 9., 14. og 16. janúar. Ungling-
ar kl. 17.00—20.00. Fullorönir kl.
20.00—23.00.
Innritun í símum 687590 og 686790.
Gleðilegt nýtt ár
0
--------------- Tölvufræðslan
Ármúla 36, fíaykjavík.

BALLETTSKOLI
EDDU
SCHEYING
Skúiatúni 4
Kennsla hefst mánudaginn 6. janúar. Allir aldurs-
hópar frá 5 ára. Innritun nýrra nemenda í síma
25620 kl. 16—18 daglega: Framhaldsnemendur
mæta á sömu tímum og áður. Afhending og end-
urnýjun skírteina sunnudaginn 5. janúar kl. 14—16.