Morgunblaðið - 29.12.1985, Blaðsíða 23
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 29. DESEMBER1985
milljónir dollara og hann mátti
velja leikstjóra og annað (m.a. réði
hann svolítið hvað auglýst yrði á
meðan á útsendingum þáttanna
stóð. Það mátti t.d. ekki auglýsa
salernispappír). Að auki lofaði
ABC að hafa fleiri auglýsingar í
einu og fækka þannig auglýsinga-
innskotum. En við þurfum nú ekki
að hafa áhyggj ur af því.
Til að leikstýra myndaflokknum
fékk Paramount-mann, sem er
frekar úrræðagóður skipuleggj-
andi en mikill listamaður. Dan
Curtis á ekki litríkan feril innan
kvikmyndanna. Hann hafði gert
tvær hryllingsmyndir og leikstýrt
sápuóperu svo eitthvað sé nefnt,
en þeir hjá Paramount töldu að
hann byggi yfir þeim krafti, sem
verkefnið krafðist. Wouk var ekki
hrifinn af hryllingsmyndum Curt-
is. Það var ekki fyrr en Paramount
sendi honum tvo sjónvarpsþætti
sem Curits hafði gert, að Wouk
samþykkti að ræða við hann.
„Hann kom heim til mín, en hann
leit ekki út eins og framleiðandi
sem ætlaði að smjaðra fyrir höf-
undi,“ sagði Wouk í blaðaviðtali.
„Ég opnaði dyrnar og fyrir framan
mig stóð þessi maður í svörtum
buxum, svartri skyrtu, með gull-
keðju um hálsinn og krullað, svart
hár. Herra Hollywood. Þetta hafði
strax góð áhrif. Hérna er náungi,
hugsaði ég, sem er það sem hann
er.“
„Pug“ Henry þurfti að vera
traustur maður og nógu fyrir-
mannlegur til að geta staðið við
hliðina á forsetum, forsætisráð-
herrum og einræðisherrum, en þó
nógu ungur, fimmtugur eða svo,
til að líta út eins og flotaforingi á
uppleið. Og samkvæmt bókinni
átti hann að vera lægri en konan
hans. Robert Mitchum varð fyrir
valinu. Hann var þá 65 ára. Eftir
að hafa borðað með honum hádeg-
ismat, sagði Curtis, „ég vissi að
þetta var rétti maðurinn og ég
leitaði aldrei að neinum öðrum“.
Viðbrögð Mitchums lýsa honum
vel en hann mun hafa fengið um
eina milljón dollara fyrir leik sinn
í myndaflokknum. Hann sagði:
„Þetta var lokkandi, ókeypis há-
degismatur í heilt ár.“
Ali MacGraw varð fyrir valinu í
hlutverk Natalie Jastrow. Þótt hún
væri 43 ára leit MacGraw ekki út
fyrir að vera deginum eldri en
þrítug eins og sögupersónan átti
að vera. MacGraw varð heimsfræg
þegar hún lék í Love Story árið
1971. Eftir það lagði hún leiklist-
ina á hilluna og einbeitti sér að
ástinni sinni, Steve heitnum
MaQueen. Þau voru ákaflega mikl-
ir vinir þótt þau hafi skilið árið
1977. „Ég hef ekki ennþá náði mér
eftir lát hans,“ var haft eftir henni
í nýiegu blaðaviðtali. Seint á átt-
unda áratugnum sneri MacGraw
sér aftur að kvikmyndaleik og lék
m.a. á móti Kris Kristofferson í
Convoy. Hún hefur oft fengið
slæma dóma fyrir leik sinn og Blik-
ur á lofti varð henni víst ekki til
mikils frama. Hún hafði vonað svo
yrði.
Jan-Michael Vincent leikur eig-
inmann Nataliu. Sá hefur haft
frekar einhæf hlutverk með hönd-
um um ævina, yfirleitt verið kald-
23
Bandaríski rithöfundurinn Herman Wouk.
Um
HERMAN
WOUK
og my ndaflokkinn
l»egar bókin „Winds of War“ kom út í Bandaríkjunum
áriö 1971 rataöi hún beint á lista stórblaösins The New
York Times yfír mest seldu bækur í Bandaríkjunum.
Hún var á listanum í heilt ár. l»egar bókin var gefin út
í vasabroti var hún prentuö í þremur milljónum eintaka.
Hún hefur veriö þýdd á 16 tungumál, að minnsta kosti,
þar á meðal á íslensku undir heitinu Stríðsvindar.
Höfundurinn, Herman
Wouk, var tregur til að
láta kvikmynda söguna en lét
undan um síðir. Jack Pulman var
fenginn til að vinna kvikmynda-
handrit uppúr bókinni en hann
lést í miðju kafi og leikstjórinn
Dan Vurtis fann ekki uppá nein-
um öðrum en Wouk sjálfum til
að vinna áfram við handrits-
gerðina. Það var alveg nýtt fyrir
Wouk að skrifa kvikmyndahand-
rit.
Eftir að hafa ritað átta stórar
skáldsögur og nokkur leikrit um
æfina rann upp fyrir höfundin-
um að hann mundi aldrei læra
að skrifa kvikmyndahandrit
öðruvísi en að snúa Winds of War
yfir í sjónvarpsmyndaflokk.
Hann komst fljótlega að því hve
mikill munur er á að skrifa
skáldsögu og skrifa handrit.
„Aðeins fimmtán til tuttugu
prósent efnisins, sem er í bók-
inni, kemur fram á skjánum," lét
Wouk hafa eftir sér. „Kvik-
myndamiðillinn getur sagt svo
miklu meira og hraðar. Árásin á
flóttamennina sem flúðu frá
Kraká til Varsjár var byggð upp
setningu eftir setningu í bókinni
til að ná tökum á ímyndunarafli
lesandans. Á skjánum varir þessi
árás í nokkrar sekúndur með
vítislogum og dýfum flugvéla og
skelfdum hrossum og fallandi
fólki.“
Wouk skrifaði atriði sem leik-
stjórinn Curtis strikaði jafn-
harðan út. „Eitt atriðið, sem mér
var illa við að missa, átti að sýna
Hitler og Göring uppi í Eiffel-
turninum f París að draga
franska fánan niður og setja upp
fána nasista á meðan sorg-
mæddur fransmaður horfði á.
Það þótti mér áhrifaríkt." Það
kom einnig fyrir að Curtis bæði
Wouk að skrifa inn atriði, sem
ekki er að finna í bókinni. En
Wouk var ánægður með árangur-
inn. Hann sagði: „Kvikmyndir
einfalda næstum alltaf og þetta
er einföld útgáfa af sögu minni,
fólki minu og sagnfræðinni. En
innan þeirra marka er mynda-
flokkurinn sögunni trúr.“