Morgunblaðið - 26.01.1986, Blaðsíða 59

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 26. JANÚAR 1986
1
t
Hjartkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaöir og afi,
GUNNAR AÐALSTEINSSON
fyrrverandi bifreiðastjóri,
Bústaðaveg 109, Reykjavik,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni mánudaginn 27. janúar kl.
13.30. Blóm vinsamlegast afþökkuð en þeim sem vildu minnast
hans er bent á Sjálfsbjörg.
Katrin Hulda Tómasdóttir,
Ingibjörg S. Gunnarsdóttir, Magnús Kr. Helgason
Guðmundur A. Gunnarsson,
Jóhanna G. Gunnarsdóttir,
Katrin G. Gunnarsdóttir,
Ester Gunnarsdóttir,
Guðleif Bender,
Birgir Hrafnsson,
Hákon Ö. Arnþórsson,
Indriði Guðmundsson
og barnabörn.
t
Hjartkaer systir okkar og mágkona,
VALBORG SANDHOLT,
Njálsgötu 59,
sem lést 16. janúar verður jarðsungin frá Hallgrímskirkju þriðju-
daginn 28. janúar kl. 15.00.
Blóm vinsamlegast afþökkuð en þeim sem vildu minnast hennar
er bent á Hallgrímskirkju í Reykjavík.
Egill Th. Sandholt, Sigríður M. Sandholt,
Ásgeir Sandholt, Þóra K. Sandholt,
Hanna Sandholt, Camilla Sandholt,
Martha Sandholt.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför
SIGURÞÓRU STEINUNNAR ÞORBJÖRNSDÓTTUR.
Þórunn H. Felixdóttir,
Bergur Felixson, Ingibjörg S. Guðmundsdóttir,
Felix Valsson, Ragnheiður Alfreðsdóttir
og börn.
t
Bestu þakkir fyrir auðsýnda samúð og hluttekningu við andlát
og jarðarför
ÁSTU ÓLAFSDÓTTUR,
Hafnarbraut 20,
Neskaupstað.
Sérstakar þakkir eru færðar starfsfólki á deild 11 G á Landsspital-
anum og Fóstbræðrum og eiginkonum þeirra.
Aðstandendur.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúö og hlýhug við andlát og útför
bróður okkar,
GUÐJÓNS SKÚLASONAR
Hornstöðum,
Aðalsteinn Skúlason,
Sigríður Skúladóttir,
María Skúladóttir.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúö við fráfall og útför móður
okkar,
KARÓLÍNU STEFÁNSDÓTTUR
frá Sigtúnum, Akranesi.
Auður Sæmundsdóttir,
Eggert Sæmundsson,
Sveinn Sæmundsson.
t
Innilegustu þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu við andlát og
útför eiginmanns míns og bróður okkar,
GUÐMUNDAR J. BLÖNDAL,
Boðagranda 7.
Rósa Gísladóttir Blöndal,
systkini og aðrir vandamenn.
Helga Eggertsdóttir
Kaaber - Minning
Fædd 26. apríl 1898
Dáin 31. desember 1985
Svo bar við hálfum öðrum áratug
fyrir síðustu aldamót að ung heima-
sæta í Svarfaðardal tók sig uppúr
föðurhúsum og fluttist til Isafjarð-
ar, þar sem hún hafði verið beðin
að taka að sér ráðskonustarf hjá
bammörgum kennara sem hafði þá
nýlega misst konu sína. Það var
Eggert Jochumsson einn af bræðr-
unum frá Skógum í Þorskafírði,
nánar tiltekið bróðir þjóðskáldsins
Matthíasar. Þessi unga svarfdælska
stúlka var Guðrún Kristjánsdóttir,
alsystir móður minnar, en Guðrún
hafði gengið yngstu bömunum í
móðurstað eftir lát húsmóðurinnar.
Aldrei sagðist móðir mín hafa getað
gleymt morgninum þegar hún
vaknaði og stóra systir var farin
að heiman. Hún sagði mér að
Guðrún hefði ekki treyst sér til
þess að kveðja sig, og tók því það
ráð að fara frá henni sofandi. Það
hafa vafalaust verið þung spor, en
allir urðu á þessum ámm að bjarga
sér, sem best þeir gátu. Unglingar
og börn urðu oft að fara að heiman
fyrr en æskilegt hefði verið til þess
að létta á heimilunum. Útþrá hefur
líka búið í brjóstum unga fólksins
eins og á okkar dögum, en tækifær-
in færri og aðstoð frá foreldrum
oft lítil sem engin til náms eða
ferðalaga. Þá voru peningar sjald-
gæfir, þó með undantekningum.
Fljótlega eftir komu Guðrúnar vest-
ur gengu þau Eggert í hjónaband,
þótt aldursmunur væri yfir 30 ár,
og bömunum á heimilinu fjölgaði.
Saman eignuðust þau átta börn, og
var Helga sem hér er minnst sjötta
í röðinni. Hún var fædd í Kvígindis-
dal í Suður-Þingeyjarsýslu 26. aprfl
1898. Eggert hafði verið veitt
kennarastaða í Reykjadal og varð
dvöl þeirra þar í fimm ár. Fluttu
þau þá vestur aftur og gerðist
Eggert sýsluskrifari á ísafírði og
vitavörður á Naustunum yst í Skut-
ulsfírði. Ómegðin óx og fátæktin
var yfírþyrmandi. Svo þegar Guð-
rún missti mann sinn frá barna-
hópnum varð ekki hjá því komist
að sundra heimilinu. Bömunum var
komið fyrir hjá vinum og ættingj-
um. Fór Helga þá níu ára gömul
til föðurbróður síns, séra Matthías-
ar, og konu hans, en þau vom þá
sest að á Akureyri.
Árið 1913 lauk hún prófí frá
Iðnskólanum á Akureyri. Síðan var
hún við nám í hjúkrunarfræðum og
starfaði þá við Holdsveikraspítalann
í Lauganesi. Þá var það sem
spænska veikin geisaði með öllum
sínum hörmungum og mun það
hafa verið mikil lífsreynsla fyrir
unga stúlku að horfast þannig í
augu við baráttuna við þann mikla
vágest. Helga fór síðan til Dan-
merkur og lauk þaðan prófí í hjúkr-
unarfræðum í janúar 1926. Fór hún
eftir það í framhaldsnám þar á
meðal í hjúkmn geðveikra. Eftir
það kom hún aftur heim til íslands.
Fljótlega mun hún þá hafa tekið til
starfa við heimahjúkrun í Reykja-
vík, þar á meðal hjúkraði hún frú
Astrid, konu Ludviks Kaabers
bankastjóra Landsbankans, er hún
lá banaleguna. Eftir að starfí henn-
ar lauk þar fór hún í hússtjómar-
skóla í Skotlandi. Er hún kom heim
aftur varð hún eiginkona Ludviks
bankastjóra, sem þarfnaðist góðrar
aðstoðar með bömin sín átta. Þau
yngstu vom 6 ára tvíburar. Ég
kynntjst heimili þeirra á Hverfís-
götu 28 vel, því þangað var ferð
minni heitið fyrst er ég kom til
Reykjavíkur, og dvaldist ég þar í
góðu yfírlæti frá því í janúar 1932
og fram til vors sama ár. Helga
frænka mín sómdi sér vel í stöðu
sinni, þótt heimilið væri mannmargt
og mikið um gesti, sá maður hennar
um að hún hefði næga heimilishjálp.
Oft vom stúlkumar útlendar, sér-
staklega vissi ég um ágætar dansk-
ar starfsstúlkur, fannst mér það
eiga vel við þar sem húsbóndinn
var danskur. Böm þeirra Helgu og
Ludviks urðu fjögur. Dætumar
Edda Kristín og Astrid Sigrún og
synimir Edvin Mikael og Eggert
Matthías, en hann lést af slysförum
6 ára gamall. Minnist ég vem
minnar hjá þeim hjónum með þakk-
læti, sérstaklega er mér minnis-
stætt er þau buðu mér með sér í
heimsóknir að Kleppi til Þórðar
Sveinssonar yfírlæknis og konu
hans, en þau frú Ellen og Ludvik
vom náskyld. Var mér ljóst að Þórð-
ur var bráðgáfaðu.r maður og
skemmtilegur svo af bar. Var mikil
vinátta á milli þessara tveggja
heimila. Ludvik var maður hjarta-
góður og hlýr. Það var ekki fátítt
Blómastofa
Friöfmm
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öll kvöld
til kl. 22,- einnig um helgar.
Skreytlngar við öll tilefni.
Gjafavörur.
fÁ
t
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og vináttu viö andlát og jarðarför
ÞÓRUNNAR ODDNÝJAR ÞÓRÐARDÓTTUR,
Meltungu.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki hjúkrunardeildar Vifilsstaða-
spítala.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Innilegar þakkir eru færöar öllum þeim sem hafa sýnt samúð og
góðvild vegna andláts og útfarar
GUÐMUNDAR GUÐMUNDSSONAR
frá Flatey á Breiðafiröi,
Sérstakar þakkir eru færðar heimilisfólki og starfsfólki á deild 8
á Kópavogshæli.
Guðrún Jónína Eyjólfsdóttir,
Eyjólfur Einar Guðmundsson,
Kristín Guðmundsdóttir,
Ólafur Guðmundsson,
Jóhann Salberg Guðmundsson,
Sigurborg Guðmundsdóttir,
Regína Guðmundsdóttir,
Erla Guðmundsdóttir.
I
að útigangsmenn hringdu dyrabjöll-
unni og viidu hafa tal af bankastjór-
anum. Þeim var kunnugt um að
hann átti bágt með að neita þeim
um hjálp. Ég vissi til að hann fór
úr fötunum og gaf þau ef ekki var
annað tiltækt í það sinn. Ég heyrði
hann líka segja „Komdu á morgun
góði, þá skal ég gera þér einhvetja
úrlausn". Ekki mun Helga hafa
spillt fyrir greiðasemi hans, svo
góðviljuð sem hún sjálf var. Hún
gerði sér sjálf grein fyrir því að það
var mikið í ráðist að taka að sér
þetta stóra heimili, með öllum þeim
gestagangi sem tilheyrði embætti
húsbóndans, en allt fór þetta vei.
Mér fínnst ég geti ekki lokið þessum
línum nema að segja frá atviki sem
lýsir svo vel hjartahlýju þeirra 4f',
hjóna. Stuttu eftir að ég flutti frá
þeim og fór að vinna fyrir mér varð
ég fyrir því óhappi að veikjast og
að læknisráði varð ég að fara á
sjúkrahús í rannsókn. Þá var ekki
hægt að hlaupa í tryggingamar. Ég.
var alveg peningalaus. Einhver
hlýtur að hafa sagt Kaabers-hjón-
unum frá neyð minni. Daginn áður
en ég átti að leggjast inn kom
Kaaber og bauð mér hjálp. „Ég
veit að þig vantar peninga" sagði
hann. „Nú er um að gera fyrir þig
að ná heilsunni aftur." Þetta bjarg-
aðist allt og mikið var ég þeim hjón-
um þakklát fyrir hjálpina. Það
fyrsta sem ég vann mér inn eftir
að heilsan batnaði fór ég með til
endurgreiðslu og komst ég þá að
því að til þess var ekki ætlast. Svona
voru þau í garð náungans í neyð-
inni. Stuttu seinna giftist ég fyrri
manni mínum, þá buðu þau til veislu
og gáfu mér góðar gjafir. Fyrir allt
þetta er ég þakklát enn í dag. Ég
er þess fullviss að þau hafa fengið
laun að verðleikum frá gjafara allra
góðra hluta. Lúðvik Kaaber lést 12.
ágúst 1941 62 ára að aldri. Hóf
Hlga þá störf við berklavamir og
þurfti þá oft að fara fótgangandi
um bæinn vegna berklaskoðana.
Seinna vann hún bæði á Sólvangi
í Hafnarfírði og á Borgarspítaian-
um í Reykjavík. Þá var hún um
margra ára skeið yfírhjúkrunar-
kona við náttúrulækningahælið í
Hveragerði. Helgu var eðlilegt að
hjúkra. Hún var hlý í viðmóti, glað-
sinna og dagfarsprúð. Hún var
glæsileg í hvita hjúkrunarbúningn-
um, mér fannst eins og hún væri
sköpuð til þess að bera hann. Hún
var mjög trúhneigð, en sú hneigð
beindist inná brautir guðspekinnar.
A síðari árum töluðum við lítið um
þau mál, en Helga var heilsteypt
kona hvar sem hún stóð. Ég vissi
að hún lagði mikið uppúr bæninni. ,
Eitt sinn fómm við saman í ferða-
lag suður um Evrópu og get ég
tæplega hugsað mér skemmtilegri
ferðafélaga. Síðustu árin var hún
mjög þrotin að heilsu og kröftum,
og dvaldi hún á Hrafnistu hér í
borg, þar undi hún sér vel og var
þakklát fyrir alla umönnun. Rétt
fyrir síðustu jól varð hún fyrir því
óhappi að detta og lærbrotna, þurfti
þá að senda hana á sjúkrahús til
aðgerðar því brotið var slæmt, hún
var þar aðeins fáa daga en var send
aftur á dvalarheimilið, en dagar
hennar voru taldir. Blóðtappi varð\
henni að aldurtila. Hún andaðist í
Borgarspítalanum 31. desember og
var jarðsett 10. janúar af dóttursyni
sínum, séra Magnúsi Bjömssyni
sóknarpresti á Seyðisfirði.
Blessuð veri minning minnar
kæru frænku, Helgu Eggertsdóttur
Kaaber.
Filippía Kristjánsdóttir