Morgunblaðið - 09.07.1986, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. JÚLÍ 1986
41
Ungur fjármálaspekingur missir aleiguna og framtíðarvonir hans verða
að engu. Eftir mikla leit fær hann loks vinnu hjá „Kvikasilfri," sem sendi-
sveinn á tíu gíra hjóli. Hann og vinir hans geysast um stórborgina
hraðar en nokkur bíll.
Eldfjörug og hörkuspennandi mynd með Kevin Bacon, stjörnunni úr
„Footloose" og „Diner“. Frábær músík: Roger Daltrey, John Parr,
Marilyn Martin, Ray Parker, Jr. (Ghostbuster), Fionu o.fl. Æsispenn-
andi hjólreiðaatriði.
Flutningur tónlistar: Roger Daltrey, John Parr, Marilyn Martin, Ray Parker,
Jr. Helen Terry, Fish, Pete Solley, Fiona, Gary Katz, Roy Milton, Ruth Brown,
Daiquiri o.fl. Tónlist: Tony Banks.
Leikstjóri: Tom Donnelly
Sýnd I A-sal kl. 5,7,9 og 11.05
Vaninn er minn versti óvinur —
áhættan það, sem g-efur lifinu
lit,“ segir David Essex.
— segir söngvarinn og leikarinn David Essex
Eg er byltingarsinnaður baráttu-
maður í eðli mínu,“ segir
söngvarinn og leikarinn David
Essex í nýlegu viðtali. „Ég lít á lífð
sem ævintýri og trúi því að það sé
í mínum höndum að gera það eins
spennandi og hægt er. Besta leiðin
til þess er að gera það sem maður
vill gera í stað þess, sem ætlast er
til af manni," bætir hann við. „Auð-
vitað veit ég, að ég get trútt um
talað, þar sem ég tilheyri þeim for-
réttindahópi, sem hefur gaman af
vinnu sinni og er ánægður með
launin sín. Og vissulega ættu þeir,
sem vinna frá 9-5 ekki eins auð-
velt með að stinga af í 3 mánuði
og ferðast um Suður-Ameríku, eins
og ég gerði ekki alls fyrir löngu.
En frelsið er samt frekar spuming
um hugarfar en fjárráð.“
Essex var aðeins 16 ára að aldri
er hann lagði land undir fót og
hélt til Ítalíu. Þar flengdist hann í
nokkum tíma og söng bakraddir
hjá ýmsum óþekktum listamönnum.
„Við sváfum níu saman í einu pínu-
litlu herbergi," segir hann, „og
vinahópurinn samanstóð af götu-
drósum, drykkjumönnum og dópist-
um. Samt lærði ég meira um listina
að lifa á þessum stutta tíma en ég
hef gert öll mín síðari ár. Svo þrátt
fyrir að ég ætli ekki að fara að
predika yfir fólki og segja því
hvemig lifa skal, vil ég benda því
á að staldra stöku sinnum við og
spyija sjálft sig hvers vegna það
gerir alla þá hluti, sem það gerir —
og ég er viss um að mönnum mun
bregða, er þeir sjá hversu miklum
tíma þeir eyða í einskisverða hluti.
Vaninn er versti óvinur vellíðunar
og áhættan það sem gefur lífinu
lit. Þeir em allt of margir sem fljóta
sofandi að feigðarósi, sjá hvorki né
heyra það sem lífið hefiir upp á að
bjóða.“
Á Essex þá við að skyldustörfín
eigi alltaf að víkja fyrir skemmtun-
um? „Nei, slíkt væri náttúrulega
algert ábyrgðarleysi," svarar hann
að bragði. „En menn geta verið
fijálsir, án þess að vera sjálfselskir
og eigingjamir. Sumar skyldur
sínar geta menn ekki flúið — það
veit ég manna best. En okkur hætt-
ir þó oft til að taka hlutverk okkar
allt of hátíðlega, höfum lent inn í
einhverri hringrás og leiðum sjaldan
hugann að því hvort við séum raun-
vemlega að gera eitthvert gagn.
Við ættum að spyija okkur í ein-
lægni hvort við völdum einhveijum
mikilli sorg ef við sleppum því að
ryksuga í dag og fömm þess í stað
upp í sveit og slöppum af, næmm
okkur úti í náttúmnni og dorgum
jafnvel í einhveijum dmllupolli.
Þetta ætti ekki að skaða neinn, en
gerir daginn þó mun eftirminnilegri
en ella,“ bætir hann við. „Annars
er ég helst til eirðarlaus,“ segir
David. „Ég virðist t.a.m. aldrei geta
búið lengur en átján mánuði á sama
stað. Það passar venjulega, að þeg-
ar ég er farinn að muna hvar
slökkvaramir í íbúðinni em, þá
færi ég mig um set. Mér er illa við
allt, sem talist getur hversdagslegt,
vil hafa spennu í kring um mig og
býst því ávallt við því óvænta. I
stuttu máli má segja að mér fínnst
lífið of stutt til að klæðast kjólföt-
um,“ segir stjaman David Essex.
ARNARHÓLL
VEITINGAHUS
UDKDAl’ANT AN|R
SIMI 18833-
NYJA ISLENSKA ELDHUSIÐ
NÝR MATSEÐILL
JLi
SIMI
18936
SILFUR
UICKSILVER =**=
„LÍFIÐ ER OF
STUTT TIL AÐ KLÆÐ-
AST KJÓLFÖTUM"