Morgunblaðið - 23.07.1986, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 23. JÚLÍ 1986
— /----------------xdmSWHA
© 1986 Universal Press Syndicate
„Sjáum tiL... einn bolli oJt kaffi og eínn,
tveir; þrír paKkar af ðykri."
Er þér sama þó ég reyki?
Þú getur sleppt regndans-
inum úr prógramminu
þínu.
HÖGNI HREKKVÍSI
y,OG HVAÐA FlOKiTEGUND ER Nyjui>T
i' QAG
Þekkingarleysi hjá áhugamönn-
um um sjálfsvarnaríþróttir
Friðrik Páll Ágústsson skrifar:
„Síðastliðinn miðvikudag, 1. júlí
var skrifað um kung-fu-námskeið í
Velvakanda. Þar voru bornar fram
ásakanir sem áttu sér engan grund-
völl. Það var greinilegt að „áhuga-
menn um sjálfsvamaríþróttir"
höfðu ekki kynnt sér málið sjálfir.
Það kom fram í greininni að mörg
ár tæki að ná valdi á þessari sjálfs-
vamarlist og rétt er það. Ég hef
sjálfur lært í 5 ár og tel það nægi-
legan tíma til að geta tekið að mér
kennslu. Það má taka fram að einn
af bestu karatemönnum íslands,
Ævar Þorsteinsson, hefur sjálfur
lært í 5 ár. í greininni var fólki
ráðlagt að leita upplýsinga um hvort
félagið væri aðili að einhveijum við-
urkenndum samtökum, innlendum
eða erlendum. Þar eð þeir sjá
ástæðu til að minnast á þetta í
greininni, bendir einungis til þess
að þeir hafí ekki kynnt sér málið
sjálfir. Það er viðurkennt félag sem
stendur að baki námskeiðinu sem
nefnist Sjálfsvarnarfélag Islands.
Sem sagt: Folk ætti að kynna sér
svona mál áður en það fer með það
í blöðin.
Með þökk fyrir birtinguna."
Víkverji skrifar
orsteinn Pálsson, fjármálaráð-
herra, hefur nú látið endur-
skoða frumvarpið um virðisauka-
skatt. Hugmyndin um að þessi
skattur leysi söluskattinn af hólmi,
hefur lengi verið draumur manna í
fjármálaráðuneytinu enda ljóst að
söluskatturinn í núverandi mynd
felur í sér margvíslega annmarka
og framkvæmd hans í mörgum til-
fellum komin út í hreinar ógöngur.
Vegur skynsamlegrar skatt-
heimtu getur annars verið vandrat-
aður, eins og eftirfarandi dæmi
sýnir. Til er lítið fyrirtæki í
Reykjavík. Forsvarsmenn þess hafa
talið sig sjá fram á öra þróun í
gervihnattasjónvarpi, þar sem fólk
kæmi sér upp móttökubúnaði til að
taka beint við sjónvarpssendingum
af því tagi. Eitt tímarit er nú gefið
út í Evrópu, sem birtir sjónvarps-
dagskrár allra þeirra sjónvarpsrása
sem fara nú um gervihnetti og nást
með góðu móti í álfunni. Þetta litla
fyrirtæki fékk umboð fyrir þetta
tímarit hér á landi og hugðist ann-
ast dreifingu á því til þeirra aðila
sem þegar hafa komið sér upp
móttökubúnaði fyrir geivihnatta-
sendingar, og eins í bókabúðir.
Samið var við útgefandann um af-
slátt, til að innlenda fyrirtækið
fengi eitthvað fyrir sinn snúð og
allt virtist ætla að ganga upp.
Man þá ekki allt í einu einhver
eftir söluskattinum og við nánari
eftirgrennslan kemur í ljós að auð-
vitað er þetta tímarit söluskatt-
sskylt eins og önnur erlend tímarit
sem hér eru seld í umboðssölu. Þar
með var draumurinn búinn hjá for-
ráðamönnum þessa litla íslenska
fyrirtækis. Þeir verða af þessum
fjármunum, sem þeir voru búnir að
sjá fram á að fá með afslættinum
frá útgefandanum. Áfskrifendalist-
inn sem kominn var, verður nú
sendur út til Bretlands og áskrif-
endumir munu fá blaðið sent beint
í pósti — á sama verði og það átti
að kosta með dreifíngunni hér inn-
anlands en auðvitað án söluskatts.
Virðisaukaskattur mun varla
breyta neinu um það að erlend tíma-
rit sem send eru hingað til lands í
pósti beint til viðtakanda njóti
skattfrelsis meðan sömu tímarit eru
skattskyld, ef innlendir aðilar ann-
ast dreifinguna. Þetta sýnir hins
vegar hvemig skattlagning getur
unnið gegn öðmm hagsmunum. í
þessu tilfelli verða innlendir aðilar
af tekjum af milliliðastarfsemi, tekj-
um sem verða meira og minna til
í formi afsláttar frá hinum erlenda
viðskiptaaðila. Milliliðastarfsemin
hefði þannig e.t.v. farið langleiðina
að búa til eitt starf á íslandi fyrir
raunvemlega erlent fjármagn.
Flugleiðir tapa vafalaust einhveij-
um tekjum í fragt, því að félagið
hlýtur að fá minna fyrir póstflutn-
inga heldur en venjulega fragt. Og
ríkið verður ekki aðeins af sölu-
skattinum heldur missir af sölu
póstburðargjalda hér innanlands,
ef að líkum lætur.
XXX
Merkilegri yfirlitssýningu á
verkum Svavars Guðnasonar
lauk nú um helgina. Þessi sýning
varð myndlistargagnrýnanda Þjóð-
viljans, Halldóri B. Runólfssyni,
tilefni til hressilegrar ádrepu á
landa sína fyrir að meta ekki alvöru
listamann á borð við Svavar að
verðleikum og liggja í þess stað
marflatir fyrir hvers kyns lágkúm-
legri verslunarlist.
Máli sínu til sönnunar nefnir
Halldór Bjöm til sögunnar hóteleig-
anda nokkurn, sem hann segir hafa
keypt upp heila sýningu einhvers
„neðanmálsdúllara" eins og hann
kallar það, til að hengja upp á veggi
í hóteli síns.
Víkveiji ætlar ekki að hætta sér
út á þá hálu braut listfræðinnar að
ákveða hveijir væm alvöru lista-
menn og hveijir neðanmálsdúllarar
en við lestur þessara orða varð
Víkveija hugsað til þess að ekki
væm þeir þá allir eins hóteleigend-
umir. Svo vill nefnilega til að
Víkveiji hefur nú í nokkur skipti á
skömmum tíma þurft að borða úti
með útler.dingum og án þess að
hann hafí nokkm um það ráðið
hefur það atvikast svo að Hótel
Holt hefur orðið fyrir valinu í öll
skiptin. Það er gaman að geta sagt
frá því, að enda þótt útlendingunum
hafi þótt mikið til maratgerðarlist-
arinnar á Holti koma, þá hafa þeir
verið enn uppteknari af því menn-
ingarlega umhverfi sem þeir Holts-
bændur hafa skapað þama með því
að hengja ýmsar perlur íslenskrar
málaralistar á veggi og leyfa þann-
ig gestum og gangandi að njóta
þeirra.
Þau eiga þess vegna ágætlega
við þá feðgana Þorvald og Skúla á
Hótel Holti orðin sem Pétur Gunn-
arsson hafði eftir Guðbergi Bergs-
syni í erindi sínu á rithöfundaþingi
og sem birtist hér í blaðinu um
helgina: „Það er allt í lagi að búa
í stómm höllum, en það verður þá
að vera höll í höfðinu á íbúunum."
Smekkvísin á Hótel Holti ber
vott um að það er höll í höfðinu á
húsráðendum þar.