Morgunblaðið - 16.08.1986, Qupperneq 13
f»a«j raíTDÁ .;u hudaqhaouaj .QiQAjaMuoMOM
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 16. AGUST 1986
Þessi markaði upphafið að öllu saman, við hann er aldur bílsins
miðaður: fyrsti Daimlerinn, honum var fyrst ekið árið 1885.
Benz 560 SEC, einmitt við aðstæður eins og á myndinni kemur fjór
hjóladrifið að góðum notum.
Þverskurðarmynd af vélbúnaði í Porsche 959.
París-Dakar rallið var eldraun við hæfi og afbragðs reynsluakstur
fyrir drif og vélbúnað, sigur 1984 og 1986.
hinu byltingarkennda 4MATIC-
aldrifi, kerfi, sem aðrir munu reyna
að líkja eftir.
Þegar 4MATIC-kerfið var upp-
hugsað hjá Benz voru þessi
markmið höfð að leiðarljósi:
— Að losa ökumann undan því
að þurfa að bregðast við á allt
annan hátt en venjulega, við
breytt skilyrði (eins og gera þarf
á afturdrifsbíl, t.d. í hálku).
— Fjórhjóladrifið skyldi tengjast
og mismunadrif læsast án þess
að ökumaður þurfi að heyfa við
nokkrum stjórnbúnaði.
— Ökumaður fær strax vitneskju
um að fjórhjóladrifið sé tengt og
þar með að skilyrði til aksturs séu
varasöm.
— Stefnufesta og um leið virkni
ABS-kerfisins verða að haldast
algjörlega óbrengluð.
Tölvukerfi bílsins nemui' hraða
hvers hjóls og verði misvægi þar á
tengjast drifin. Að sama skapi er
gefið eftir þegar beygt, er og fram-
drifið aftengist bæði þegar hemlað
er og eins þegar slegið er af. Allt
gerist þetta án þess að ökumaður-
inn þurfí að gera annað en taka
eftir aðvörunarljósum og þá að
sjálfsögðu að haga akstri miðað við
erfíðari aðstæður.
Þrátt fyrir alla þessa sjálfvirkni
er þó engu að síður hægt að hand-
stiila kerfið, val er um afturdrif,
fjórhjóladrif 35/65% með mismuna-
drifín virk, fjórhjóladríf með læst
milli öxla og síðan til viðbótar læst-
an afturöxul. En bíðum nú við, þrátt
fyrir þessar stillingar er bíllinn fljót-
ari en bílstjórinn er aðstæður
breytast skyndilega og aðlagar
kerfið að þeim samstundis!
Árangurinn af þessu aldrifskerfi
er sá að bíllinn lætur svo vel að
stjórn sem hugsanlegt er, öll hjólin
hafa gri[) og aldrei skapast spenna
á milli hjóla eða öxla, sem veldur
því að einhver hjólin missa grip og
hætta er á að ökumaður missi vald
á bílnum.
Þegar þetta kerfi er komið í bíl
sem þegar hefur getið sér orð fyrir
að vera einn bestu bíla heims, þá
skal ég skrifa undir að Benz 560
4MATIC sé besti bíll í heimi, amk.
bestur þeirra sem taka fleiri en tvo
í sæti.
London:
Frumleg-
ar módel-
peysur á
útimarkaði
SIJSIE LEE nefnist ung, bresk
listakona, sem rekur sjálfstæð-
an atvinnurekstur, með aðstoð
eiginmannsins og fleiri. Susie
hannar fallegar móhairpeysur,
teiknar öll mynstur, hannar
mynstur á kodda, veggteppi og
fleira og hefur einhvem fjölda
pijóna- og vefnaðarkvenna í
vinnu hjá sér við prjóna- og
vefnaðarstörf. Framleiðslan
fer fram í Kent, en megnið af
framleiðslunni er svo aftur selt
á útimarkaðinum í Covent
Garden í London, og þar er það
eiginmaður Susie sem stjórnar
sölunni.
Allar vörurnar frá Susie Lee
eru handunnar, og hver mynd er
ekki framleidd í nema takmörkuðu
upplagi. Það er því nánast eins
Susie Lee í sýnishorni af hönnun sinni.
Nokkur sýnishorn af peysum Susie Lee, scm eru allar prjónaðar
úr mohair-ull.
og að fá sér módelflík, að kaupa
peysu frá Susie Lee. Það skemmti-
lega við mynstrin hennar, er að
þau eru mörg mjög náttúruleg,
líta nánast út eins og málverk,
auk þess sem hún sækir hug-
myndir sínar mikið til náttúrunnar
(tré, bóndabæir, fjöll, ár, vötn) svo
og til norðursins, sem höfðaði
kannski til íslendingsins f .mér,
en ég fjárfesti einmit.t í einni peysu
eftir Susie Lee, sem er mynd-
skreytt með mörgæsum, ísbjöm-
um, snjóhúsum og snjóboitum.
Fjárfestingin kostaði mig um 50
bresk pund, sem jafngildir iiðlega
3 þúsund krónum. Ef þið hafið
áhuga á að skoða vörurnar frá
Susie Lee í næstu Lundúnaferð,
þá er upplagt að kíkja við á úti-
markaðnum í Covent Garden, og
jafnframt hægt að sameina slíka
ferð leikhúsferð í sama hverfi.
GUÐMUNDUR DANÍELSSON:
Höfuðborgin
og sveitamaðurinn
ólæknandi
Borgin á afmæli. Og hvert skáldið á fætur öðru er kallað
fram og látið Ijá henni tilfinningar sínar. Er ekki röðin loks-
ins komin að mér?
Ó, sementsborg! Hvort tindrarenn á teigi
hin tæra dögg, sem forðum leit mitt auga?
Hvarfela dægrin fjárhús mín ogdrauga?
Hverfetarnú manns gömlu smalavegi?
Og bernskuguð, sem réðirláði oglegi,
hve lykurþögnin fast um yðar tungu!
Hvaðgerðuðþér við svaniþá, er sungu
þeim sumrum lof, er ég var enn íheyi? —
Án svars égspyr. — Nei, skáld, nú skrifarþú
skemmtilegt kvæði um borgarstjórans hjú
oghvað hún er fögur radíósins raust!
Æ, nei, mér leiðist allt það plötubú,
einlægt égþrái hest minn, sauð ogkú.
Ogeinn mun égreika um Austurstræti íhaust'