Morgunblaðið - 26.08.1986, Side 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 26. ÁGÚST 1986
íslendinffur gengur
frá stærsta flugvéla-
sölusamningi sem
gerður hefur verið
Viðtal við Borge Boeskov framkvæmdastjóra hjá Boeing
en hann er fæddur og uppalinn í Mosfellssveitinni
HÉR Á landi er nú staddur
Borge Boeskov, framkvæmda-
stjóri hjá Boeing-flugvélasmiðj-
unum, en undir hann heyrir öll
sala Boeing farþegaflugvéla í
Evrópu. Borge Boeskov er af
islenskum ættum, fæddur i
Mosfellssveit og þar sleit hann
barnsskónum. Hann talar
íslensku mjög vel. Um siðustu
helgi sat hann ættarmót afkom-
enda Guðmundar Jónssonar
Ottesen og Ásu Þorkelsdóttur
frá Miðfelli i Þingvallasveit, en
þau voru afi hans og amma í
móðurætt. í gær átti hann fund
með forráðamönnum Flugleiða
þar sem hann kynnti þeim það
nýjasta á döfinni hjá Boeing.
Blaðamaður ræddi stuttlega við
Borge Boeskov að loknum
fundi hans í aðalstöðvum Flug-
leiða og það kom ekki annað
til greina en að viðtalið færi
fram á íslensku, þó svo að hann
hefði ekki haft tækifæri nema
5 sinnum i 40 ár til að tala hana.
Borge Boeskov er 50 ára, fædd-
ur í Mosfellssveit, sonur hjónanna
Jakobínu Ottesen Guðmundsdótt-
ur og Lárusar Boeskov sem ráku
um árabil garðyrkjustöð að Blóm-
vangi í Mosfellssveit. Jakobína,
móðir hans var frá Miðfelli í Þing-
vallasveit en faðir hans var
danskur garðyrkjumaður sem
kom hingað til lands og tók við
garðyrkjustöð bróður síns að hon-
um látnum. Borge Boeskov kom
hingað til lands fyrst og fremst
til að vera á ættannóti afkomenda
Guðmundar og Ásu frá Miðfelli
sem haldið var að Valhöll á Þing-
völlum um sl. helgi. „Það var
mjög gaman að hitta alla Qöl-
skylduna á ættarmótinu," sagði
hann á sinni góðu íslensku.
„Þama voru um 200 ættingjar
samankomnir og ég hafði tæki-
færi til að heilsa fólki sem ég
hafði ekki hitt síðan ég var 10
ára. Afi og amma á Miðfelli áttu
16 börn svo Jjölskyldan er stór
og mér skilst að hún sé mjög sam-
heldin. Þó að faðir minn hafi
starfað við garðyrkju var hann
mikill áhugamaður um flug og
segja má að ég hafi smitast af
honum. Ég man að þegar ég var
4 eða 5 ára fórum við til svifflug-
mannanna á Sandskeiði. Faðir
minn var einn af stofnendum
Flugfélags íslands og Loftleiða
og sat reyndar í fyrstu varastjóm
Loftleiða. Hann lést fyrir 8 árum
en móðir mín sem er 78 ára er
við góða heilsu og býr í Dan-
mörku. Við erum 6 systkinin og
býr ein systirin hér á íslandi, Jó-
hanna Boeskov Lárusdóttir,
hjúkrunarkona á röntgendeild
Borgarspítalans. Sjálfur á ég 3
böm og mér líst svo vel á Island
að ég er ákveðinn að taka elsta
son minn með mér til íslands þeg-
ar ég kem hingað í haust."
Árið 1946 fluttist Borge ásamt
foreldrum og systkinum til Dan-
merkur, þá 10 ára. Þaðan lá leiðin
í stærðfræðinám við Háskólann í
Minnesota. Árin 1957—61 var
hann flugmaður á C 124-flutn-
ingaflugvél í bandaríska flug-
hemum. Þaðan lá leiðin aftur í
háskólann í Minnesota, þar sem
hann lauk prófi sem flugvélaverk-
fræðingur. Árið 1965 hóf hann
störf hjá Boeing og hefur starfað
þar síðan, ef frá eru talin 3 ár
þegar hann vann hjá Mitsubishi-
stórfyrirtækinu. Þar vann hann í
sölu- og þjónustudeild þeirri er sá
um smíði Diamond-forstjóraþot-
unnar. Reyndar sá hann, ásamt
tveimur kollegum sínum frá Bo-
eing, um endurbætur á þeirri vél,
sem síðar var framleidd undir
heitinu Diamond II. Það var lá-
deyða í sölu forstjóravéla á
þessum árum svo Borge réð sig
aftur til Boeing á sl. ári.
„Það vildi svo skemmtilega til
að þegar ég hóf störf sem verk-
fræðingur hjá Boeing hafði
Flugfélag Islands undirritað
kaupsamning á fyrstu þotu ís-
lendinga, Gullfaxa, og fékk ég það
verkefni m.a. að undirbúa komu
hennar. Síðan kom ég með vélinni
til íslands og þú getur rétt ímyn-
dað þér hvort það hafi ekki verið
ánægjulegt fyrir mig, strákinn úr
Mosfellssveitinni," sagði Borge
Boeskov. „Ég vann í verkfræði-
deild Boeing í nokkur ár. Þaðan
fluttist ég yfir í deildina sem ann-
aðist Boeing 737-þotumar og sá
ég um sölumálin frá tæknilegu
hliðinni. Síðar fór ég að selja þessa
flugvélagerð beint, og sá um við-
skiptin við United Airlines,
stærsta flugfélag heims, og nokk-
ur smærri flugfélög í Banda-
ríkjunum. Ég hóf síðan störf hjá
Boeing-fyrirtækinu á nýjan leik á
sl. ári eftir þriggja ára fjarveru,"
sgði Borge Boeskov.
í apríl sl. tók hann við starfi
framkvæmdasjóra Evrópusölu-
svæðis Boeing verksmiðjanna og
fyrir rúmri viku gekk hans deild
frá stærsta samningi sem gerður
hefur verið um kaup á farþega-
flugvélum. British Airways keypti
16 Boeing 747-400-risaþotur og
„Þetta er gaman að sjá,“ sagði Borge Boeskov þegar Sigurður
Helgason stjórnarformaður Flugleiða sýndi honum fyrstu fundar-
gerðabók Loftleiða. Faðir Borge, Lárus Boeskov garðyrkjubóndi,
var ejnn af stofnendum Loftleiða og sat í fyrstu varastjórn félags-
ins. í fundargerðabókinni sá Borge Boeskov undirskrift föður
síns eftir stofnfund Loftleiða.
lagði auk þess inn óstaðfesta
pöntun á 5 vélum til viðbótar.
Samningur þessi er metinn á 4,2
milljarða dollara. Til samanburðar
má geta þess að stærsti samning-
ur Boeing fram til þessa var að
andvirði rúmra tveggja milljarða
dollara, þegar bandaríska Un-
ited-félagið keypti 110 þotur af
gerðinni Boeing 737. Gífurleg
sala hefur verið á Boeing-far-
þegaflugvélum það sem af er
árinu og stefnir í metár, að sögn
Borge.
Hann sagðist hafa kynnt Flug-
leiðamönnum það nýjasta sem
væri á döfinni hjá Boeing en það
væri viðtekin venja að sölumenn
fyrirtækisins gerðu slíkt reglu-
lega. Hann taldi Boeing 757- og
767-vélamar mjög hentugar fyrir
Flugleiðir í framtíðinni. Þær eru
að vísu tveggja hreyfla en Borge
taldi að þrátt fyrir það myndi það
ekki hindra útbreiðslu þeirra í
framtíðinni til flugfélaga sem
flygju yfir úthaf. „Það tekur sinn
tíma að vinna tveggja hreyfla
þotum tryggan sess í úthafsflugi
en sá dagur rennur upp fyrr en
síðar að þær verða almennt viður-
kenndar á úthafsleiðum."
Borge sagðist bjartsýnn á frek-
ari sölu Boeing-véla í Evrópu.
„Fargjöld innan Evrópu munu
lækka og þá eykst farþegafjöldinn
sem aftur þýðir fleiri flugvélar.
' Það hefur sýnt sig að lækkun
fargjalda þýðir Qölgun farþega,"
sagði Borge Boeskov að lokum.
- G.Þ.
íslenzk ull
í útlöndum
eftir Bergþóru
Signrðardóttur
„ENN EIN pijónastofan hefur lagt
upp laupana og útflutningur á ullar-
vörum minnkaði um 5% milli ára.
Ég get ekki lengur orða bundizt
um ullarviðskipti okkar íslendinga
þótt ég hafi enga sérþekkingu á
þessu sviði, veit aðeins að renn-
blautur lopavettlingar geta haldið
höndunum heitum og hef miklar
maetur á íslenzkri ull.
Ég get ekki gert að því að ég
fæ ónotakennd, þegar ég rekst á
útlend verksmiðjumerki á flíkum
úr íslenzkum lopa.
Þetta hefur gerst nokkrum sinn-
um á mínum vetrarferðum erlendis.
í fyrra til dæmis sá ég í einni og
sömu gjafa- og pijónavöruverslun
í Sviss fatnað úr íslenzkri ull frá
Qórum þjóðlöndum; V-Þýskalandi,
Noregi, Danmörku og reyndar líka
héðan. Þama voru þessir sígildu
lopatreflar — ég gat ekki stillt mig
um að snerta þá, en hrökk illa við:
þeir voru þá hálf-danskir — úr
íslenzkum lopa en unnir í Dan-
mörku. Við Prinsess-stræti í
Edinborg voru ullarvesti sem virt-
ust mjög áþekk en með mismunandi
hálsmáli. Sum voru framleidd í
Skotlandi en önnur á íslandi.
Veturinn ’80—’81 ætlaði ég að
kaupa mér gæruskinnsjakka hér
heima. Þá var mér sagt að verk-
smiðjan væri að hætta, hún fengi
ekki gærur til vinnslu á sama verði
og þær væru seldar á til útlanda,
greiða yrði hærra verð. Ekki veit
ég hvort þessu er eins varið með
lopann eða hvort Danir eru famir
að selja Rússum lopatrefla eins og
Svisslendingum. Á Homströndum
eru gómaðir refír, sem hafa sérlega
falleg skinn og seldir úr landi til
eldis, á sama tíma og verið er að
efla lóðdýrarækt í landinu."
Þetta setti ég á blað síðla á liðn-
um vetri. Síðan er ég búin að koma
til Kaupmannahafnar, en þar tók
ég fyrst eftir erlendum vorum úr
íslenskri ull fyrir sjö eða átta árum.
Hengu þar á sitt hvorri slánni á
Kastrup-flugvelli, áþekkar kápur,
aðrar danskar en hinar íslenskar. I
sumar nefndu Danir lopa ekki á
nafn heldur var um að ræða „nor-
ræna ull með löngum hárum" og á
einu vörumerkjanna var eldfjall.
Nú vitum við líka að Rússar
kaupa ekki lopatrefla í ár og Júgó-
slavar pijóna vinsælli lopapeysur á
Bandaríkjamarkað en við.
Því fleiri íslenskar pijónastofur
sem hætta getum við væntanlega
selt meiri ull til erlendra verksmiðja
í ár en áður og eignast enn fleiri
keppinauta erlendis. Þetta er ekki
alveg í þeim anda sem faðir
Reykjavíkur hugsaði sér fyrir 200
árum. Dúnninn, sem við seljum til
Taiwan, kaupum við hann kannski
aftur í skíðalúffum og úlpum? Varla
sofa þeir undir heitum sængum þar
í landi.
Til gamans má geta þess að
kunningjakona mín frá Nýja-Sjá-
landi sendir þangað gærur og
lopapeysur sem gera lukku í sauð-
Qárræktarlandinu.
Getum við ekki reynt að vinna
meira í anda Skúla landfógeta?
Höfundur er heilsugæslu-
læknir á ísafirði.
Eimskip gefur Tjarn-
arskóla bækur og tæki
EIMSKIPAFÉLAG íslands hf.
hefur fært Tjarnarskóla bóka-
og tækjagjöf.
Tjamarskóli, sem var stofnaður
vorið 1985, hefur annað starfsár
sitt fímmtudaginn 4. september kl.
17, með skólasetningu í sal Kvenna-
skólans í Reykjavík. 75 nemendur
verða í skólanum í vetur, í þremur
bekkjardeildum. í fréttatilkynningu
frá skólanum segir að eitt megin-
markmið skólans sé að skapa tengsl
milli skóla og atvinnulífs, og hafi
ljölmörg fyrirtæki tekið þátt í því,
þ. á m. Eimskipafélagið. Það hafi
sýnt skólanum mikinn áhuga og
tekið þátt í að móta atvinnulífs-
fræðsluna, sem er skyldunámsgrein
í 9. bekk.
Skólastjórar Tjarnarskóla, Margrét Theodórsdóttir og María Sólveig
Héðinsdóttir, taka við bóka- og tækjagjöfinni frá Eimskipafélags-
mönnunum Þórði Sverrissyni fulltrúa framkvæmdastjóra og Jóni
B. Stefánssyni starfsmannastjóra.