Morgunblaðið - 24.09.1986, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 24. SETPEMBER 1986
+ Eiginmaður minn, faöir, tengdafaðir, fóstursonur og sonur, HALLDÓR SIGURJÓN SVEINSSON skipstjóri, Skógargerðl 9, Reykjavfk, andaðist 21. september. Jarðarförin auglýst síðar. Kristveig Baldursdóttir, Arnþór Halldórsson, Kristfn Jónsdóttir, Sigurður Halldórsson, Baldur Öxdal Halldórsson, Kristveig Halldórsdóttir, Sigrfður Árnadóttir, Sveinn Ólafur Jónsson, Eyjólfa Guðmundsdóttir.

+ Eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma og langamma, SIGRÍÐUR ELÍN TÓMASDÓTTIR frá Stykkishólmi, andaðist í Landspítalanum þann 17. sept. Útförin fer fram frá Fossvogskirkju þann 25. sept. kl. 10.30. Blóm eru vinsamlegast afþökkuö en þeim sem vildu minnast hennar er bent á Hjartavernd. Ingvi Kristjánsson, Haraldur Gfslason, Guðrún Gunnarsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn.

Útför eiginmanns míns, JÓNS JÓNSSONAR, frá Drangsnesi, Nesvegi 52, Reykjavfk, fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 25. september kl. 15.00. Lovfsa Jónsdóttir.

+ Útför eiginmanns míns, föður, fósturföður og sonar, INGÓLFS SIGURLAUGSSONAR, Langholtsvegi 14, Reykjavfk, fer fram föstudaginn 26. september kl. 15.00 frá Áskirkju. Þeim sem vilja minnast hans er bent á Krabbameinsfélag islands. Ingibjörg AAalsteinsdóttir, Sigurlaugur Ingólfsson, Guðrún Aldfs Jóhannsdóttir, Sigurlaugur Jónsson, Aöalheiður Halldórsdóttir.

+ Bróðir minn, mágur og frændi, PÉTUR DANÍELSSON frá Þórukoti, sem lést í Landspitalanum 20. september, verður jarösunginn frá Víðidalstungukirkju laugardaginn 27. september kl. 15.00. Minningarathöfn verður í Fossvogskirkju fimmtudaginn 25. sept- ember kl. 13.30. Ingibjörg Danfelsdóttir, Baldur Skarphéðinsson, Margrét Ólafsdóttir, og systkinabörn.

Útför móður okkar, RAGNHILDAR K. ÞORVARÐSDÓTTUR, Langholtsvegi 20, fer fram frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 25. september kl. 13.30. Þorvarður Örnólfsson, Anna Örnólfsdóttir, Valdimar Örnólfsson, Ingólfur Örnólfsson, Arnbjörg Auður Örnólfsdóttir, Þórunn Örnóifsdóttir, Margrét Örnólfsdóttir, Guðrún Úlfhildur Örnólfsdóttir, Sigríður Ásta Örnólfsdóttir, Finnbogi Örnólfsson.

Faðir okkar, VALUR EINARSSON, verður jarðsunginn frá ísafjaröarkirkju laugardaginn 27. september kl. 14.00. Þeim sem vilja minnast hans er bent á Slysavarnafélag fslands. Auður, Eirný, Pálfna, Eiríkur, Óli, Valurog Svandís.

+ Þökkum af heilum hug sýnda samúð, minningargjafir, blóm og skeyti við andlát og útför eiginmanns míns, föður, tengdaföður, afa og langafa, KARLS GUÐJÓNSSONAR rafvirkjameistara, Suðurgötu 15-17, Keflavfk. Dagrún Friðfinnsdóttir, Guðlaug Karlsdóttir, Sæmundur Þórðarson, Hörður Karlsson, Anna Sigurðardóttir, Þórdfs Karlsdóttir, Kristinn Ásgrfmsson, Hanna Marfa Karlsdóttir.
Magnús Amlin
Þingeyri - Minning
Fæddur 29. nóvember 1904
Dáinn 13. september 1986
Magnús Amlín, Þingeyri, andað-
ist 13. þ.m. 81 árs að aldri. Hann
var jaidsettur á Þingeyri sl. laugar-
dag. Ég var erlendis þegar mér
barst andlátsfregnin. Þess vegna
eru þessi minningarorð síðbúin.
Það var einmitt í Frakklandi sem
mér kom til vitundar að vinur minn
Magnús Amlín var allur. Sjálfur bar
hann tengsl einmitt við þetta fram-
andi land. Hann var skírður Amlín
í höfuðið á frönskum skútuskip-
stjóra. Slík voru kynni landsmanna
við franska sjómenn sem sóttu ís-
landsmið fyrrum. Og óvíða mun
traust og vinátta mátt sín meir
milli sjómanna af báðum þjóðemum
en einmitt við Dýrafjörð.
Man ég vei, er ég leit Magnús
Amlín fyrst augum. Það var sól-
bjartur hásumardagur á Flateyri.
Utiskemmtun skyldi haldin á staðn-
um að þeirra tíma sið. Það var
kominn bátur frá Þingeyri með
margt fólk á skemmtunina. Hópur-
inn gekk frá skipi upp þorpsgötuna.
Drengstauli horfði forvitinn á. Einn
í hópnum var glaðværastur. Það
var Magnús Amlín. Hann átti fal-
legu konuna, sem gekk honum við
hlið.
En það liðu mörg ár þar til ég
kynntist Magnúsi. Það var ekki
fyrr en ég var kominn í stjórn-
málabaráttuna í Vestur-ísafjarðar-
sýslu. En þá kynntist ég honum
heldur betúr. Frá fyrstu stund var
hann mér til trausts og halds. Það
reyndi líka á einmitt á Þingeyri.
Þar var sterkasta vígið sem sótt
var að.
Þingeyri var mér á vissan hátt
sem nýr heimur, þó að ég væri úr
næsta firði. Og það var Magnús sem
innleiddi mig í tilvist fólksins þar.
Ég missti að vísu af mörgu sem
lifði í minningu manna í þessu geð-
þekka samfélagi. Sexarinn var enn
í metum hjá þeim sem reynt höfðu
og enn stóðu uppi. Miklir og sterk-
ir persónuleikar voru fluttir af
staðnum eða horfnir yfír móðuna
miklu, konur og karlar. En ég náði
samt að hitta gamlar kempur, sem
um langan aldur höfðu sett mark
sitt á staðinn. Og mest var um vert
ógieymanleg kynni við lífsreynda
forvígismenn byggðarlagsins sem
létu verkin tala. Það er svo ótal
margt, sem skýtur upp kolli um
fólkið á Þingeyri, þegar minnst er
Magnúsar Amlín.
Og ekki máttu sveitimar gleym-
ast. Alltaf var Magnús reiðubúinn
í ökuferð á í-7 og ferðimar þær
em mér ekki sízt minnisstæðar.
Það var margs að gæta. Á þess-
um ámm var Magnús lífið og sálin
í baráttunni fyrir framgangi Sjálf-
stæðisflokksins á staðnum. Hann
hlífði sér hvergi og hélt við sannfær-
ingu sína á hveiju sem gekk og
hætti þá hagsmunum sínum meir
en títt er.
En það er svo margs að minnast.
Heimili og gestrisni þeirra hjóna
var viðbmgðið. Það áttu þau hjón
sammerkt. En þar var heimur hús-
móðurinnar. Ung var Ingunn
Magnúsi gefin. Og hún bjó manni
sínum heimili sem er einstakt í
huga hinna mörgu sem nutu gisti-
vináttu þeirra. Þar fór allt saman,
myndugleiki og rausn, hugljúf
framkoma og listrænn fegurðar-
smekkur. Kemur manni þá helzt í
+
HÓLMFRÍÐUR GUÐJÓNSDÓTTIR,
áður til heimilis f Breiðagerði B,
verður jarðsungin frá Fossvogskapellu föstudaginn 26. september.
Fyrir hönd aöstandenda,
Magnús Júliusson.
Innilegar þakkir færum við öllum er sýndu okkur samúð og hlý-
hug við andlát og útför
GUÐJÓNS FRIÐGEIRSSONAR,
Víkurbakka 40,
Reykjavfk.
Ásdis Magnúsdóttir,
Friðgeir Þorsteinsson,
Gottskálk Ágúst Guðjónsson,
Elsa Guðjónsdóttir,
Svanhvft Guðjónsdóttir,
Magnús Guðjónsson,
Friðgeir Guðjónsson,
Katrín Guðjónsdóttir,
Guðdfs Guðjónsdóttir
Margrót Sigurðardóttir,
Jóhannes Vignisson,
Einar Ingi Einarsson,
Helga Halldórsdóttir,
Hrefna M. Guðmundsdóttir,
og barnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og útför
JÓHANNS STEFÁNSSONAR
skipstjóra.
Jón K. Jóhannsson, Ólaffa Sigurðardóttir,
Margrét Jóhannsdóttir, Þorsteinn Guðmundsson.
+
Þökkum af alhug öllum þeim sem auösýndu okkur samúð og vin-
áttu við andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar, sonar,
tengdaföður og afa,
INGVARS KRISTINSSONAR,
Grænuhlfð 15.
Ása Þ. Ásgeirsdóttir,
Unnur V. Kristjánsdóttir,
Ásgeir H. Ingvarsson, Edda Hrönn Steingrímsdóttir,
Guðmundur Kr. Ingvarsson, Björgvin Ingvarsson,
Unnur V. Ingvarsdóttir
og barnabörn.
Lokað
Tilraunastöðin á Keldum verður lokuð eftir hádegi
fimmtudaginn 25. þ.m. vegna minningarathafnar um
PÉTUR DANÍELSSON.
hug að hjá Ingunni hafi leynst það
listablóð er rekja má til afans, sem
Kristján Eldjám forseti hefír svo
vel minnst í bók sinni um Amgrím
málara.
Ég minnist bezt þessa elskulega
heimilis þegar það var í Hallaran-
um. Og hugljúfar em endurminn-
ingamar þaðan, þegar gömlu hjónin
Elín og Angantýr, foreldrar Ing-
unnar vom enn á lífi.
Magnús Amlín lagði gjörva hönd
á margt. Á unglingsámm kynntist
hann skútulífinu, er hann var til
sjós með föður sínum dugnaðar
skútuskipstjóra og sjósóknara. En
lífsstarf hans átti ekki eftir að vera
til sjós. Hugurinn stefndi í aðrar
áttir. Hann gekk í Verzlunarskól-
ann og lauk þaðan verzlunarprófi.
Hóf hann síðan störf við verzlun
Sigmundar Jónsonar og var þar um
langt árabil. Tók hann þá við störf-
um hjá Kaupfélagi Dýrfirðinga og
var þar verkstjóri í nokkur ár.
Þegar hér var komið verða viss
þáttaskil í lífi Magnúsar. Tekur
hann þá upp alfarið sjálfstæðan
atvinnurekstur í útgerð og fisk-
vinnslu sem hann veitir forstöðu
meðan heilsa entist. Kom þá í ljós
að honum var ekki síðra að vinna
sjálfstætt en vera undir annarra
stjóm. Hann var umfram allt
traustur og ábyggilegur í öllum við-
skiptum og mat meir að standa
tveim fótum á jörðu niðri en smíða
sér loftkastala.
Mikilvægur þáttur í lífsstarfi
Magnúsar var Sparisjóður Þingeyr-
ar. Hann var fjölda ára í stjóm
Sparisjóðsins og mörg síðari árin
sparisjóðsstjóri. í þessu starfi nutu
sín vel kostir Magnúsar. Verzlunar-
menntunin kom honum í góðar
þarfir. Honum var sýnt um að vinna
skrifstofustörf af kostgæfni. Og
ekki sízt var hann glöggur og
traustur stjómandi við hvers konar
fjárreiður. Hann skilaði sparisjóðn-
um sem velstæðri og, traustri
peningastofnun.
Maður eins og Magnús Amlín
kom víða við. Margskonar trúnaðar-
störf hlóðust á hann. Hann átti
sæti í hreppsnefnd og framfaramál
byggðarlagsins vom honum hug-
leikin. Hann var félagslyndur
maður og hrókur alls fagnaðar hvar
sem hann var til staðar. Hann var
ekki viðhlæjandi allra og gat stund-
um virst hijúfur á ytra borðinu en
hjartað var hlýtt. Hann var raun-
góður maður sem vildi hvers manns
vanda leysa.
Magnús Amh'n átti lífsláni að
fagna. Hann átti til góðra að telja.
Foreldarar hans vom Ingibjartur
Sigurðsson skipstjóri sem lézt á
góðum aldri og Sesselja Magnús-
dóttir sem lifði til hárrar elli.
Magnús lifði í hamingjusömu hjóna-
bandi. Þau hjón áttu miklu bama-
láni að fagna. Þeim varð tveggja
bama auðið, dætranna Nönnu sem
gift er Jónasi Ólafssyni sveitar-
stjóra og Halldóm, sem gift er
Kristjáni Hraldssyni Orkubússtjóra.
Og bamabömin og bamabama-
bömin fylla hópinn. Þá ólu þau
Magnús og Ingunn upp Hauk Gunn-
arsson af umhyggju og ástúð.
Síðustu árin átti Magnús við van-
heilsu að stríða og gekk ekki heill
til skógar. En hann var samur við
sig. Það sem ég heyrði síðast af
honum fárveikum var að hann ætl-
aði að styðja við bakið á mér.
Þannig var Magnús Amlín. Hann
brást aldrei.
Slíkum manni er mikið að þakka.
Slíks manns er gott að minnast.
Þorvaldur Garðar
Kristjánsson