Morgunblaðið - 24.09.1986, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 24. SETPEMBER 1986
51
VELVAKAND!
SVARAR í SÍMA
691100 KL. 11-12
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
iur )/s*nt UfrW'Ull
Rökfræðilegir kollhnísar
„framhaldsskólanema“
útvarpshlustandi skrifar:
„Framhaldsskólanemi" nokkur
svarar bréfstúfi þeim, sem undirrit-
aður lét frá sér fara um að selja
bæri rás 2, í dálkum Velvakanda
síðastliðinn sunnudag. Það gleður
mig að mig að nemi þessi hafði
gaman af lestrinum og er sammála
mér í vissum atriðum. Ég kemst
þó ekki hjá því að leiðrétta nokkra
rökfræðilega kollhnísa sem hann
gerist sekur um.
Framhaldsskólaneminn telur mig
hafa gleymt þeirri staðreynd að
auglýsingatekjur standi undir
rekstrarkostnaði rásar 2 og þar með
sé ekki „réttmæt gagnrýni sem
kemur fram síðar í grein „útvarps-
hlustanda" að ríkið geti alveg eins
rekið pulsuvagna, skemmtistaði,
pöbba eða tískuverslanir og rás 2“.
Það verður nú að segjast eins
og er að þetta er ekki „réttmæt
gagnrýni", svo notað sé orðalag
framhaldsskólanema. Að auglýs-
ingatekjur af rás 2 eigi að standa
undir rekstrarkostnaði er mér vel
kunnugt um en það kemur bara
málinu ekki við. Málið snýst um
hlutverk ríkisins og hvort við teljum
það vera í verkahring þess að reka
útvarpsstöð, sem byggir dagskrá
sína að öllu leyti á léttmeti. Ef við
teljum að það sé í besta lagi, á
meðan hún stendur undir sér getum
við með sömu rökum mælt því bót
að ríkið reki pulsuvagna, skemmti-
staði, pöbba eða tískuverslanir og
rás 2. Auðvitað með því skilyrði að
tekjumar af þessari starfsemi
standi undir rekstrarkostnaði. Ekki
satt?
Hinn kollhnísinn hjá nemanum
er sú röksemdarfærsla að „það
væri allsendis óréttlætanlegt að
hinn almenni skattgreiðandi, sem
nú getur stillt inn á eina einkastöð
(væntanlega fleiri í framtíðinni)
borgi rekstur stöðvar sem ekki
stendur undir sér“. Athyglisvert er
að færa þessa röksemd upp á
ríkisútvarpið og dettur manni þá
fyrst í hug sjónvarpið og rás 1.
Samkvæmt þessu væru stofnanir
þessar betur komnar í höndum
einkaaðila, sem gætu tryggt rekstur
þeirra eða þá ætti einfaldlega að
leggja þær niður. En það er nú einu
sinni svo, að þessar stöðvar þjóna
öðrum „menningarlegum" tilgangi
og því að vissu marki hægt að
sætta sig við taprekstur þeirra.
Þetta gildir aftur á móti ekki um
rás 2 og erum við þar með komin
að kjama málsins.
Hægt er að samþykkja að ríkið
reki stofnun sem þjónar tilgangi
áþekkum þeim og rás 1 og er ekki
í beinni samkeppni við einkaaðila.
Aftur á móti getum við ekki sam-
þykkt að ríki reki fyrirtæki á borð
við rás 2, nema að samtímis opna
dymar fyrir því að ríkisvaldið reki
pulsuvagna, pöbba eða tískuversl-
anir. Og hvar værum við nú stödd
þá?
Heilsurækt og hljóðmengun
Lesandi sem lætur sér annt um
útlit sitt skrifar:
Fólk er farið að leggja nokkuð
upp úr heilsurækt og sækir heilsu-
ræktarstöðvar, syndir og skokkar
og vandar mataræði sitt. Árangrin-
um er samt spillt með hljóðmengun
á heimilum, á vinnustöðum, í stræt-
isvögnum og áætlunarbflum - alls
staðar smjúga hljóð úr útvarpi í
gegnum merg og bein, misvond að
vísu, en sum nemur eyrað ekki,
þótt þau dynji á líkamanum. í versl-
unum er misjafnt hvað varpað er
að fólki og þar er auðveldast að
forðast hljóðin með því að snið-
ganga verslanir þar sem ekki er
friður.
Ég les í morgunblaðinu um niður-
stöður erlendra rannsókna þess
efnis að þessi síbylja útvarps og
sjónvarps sé eins og mara á fólki,
enda sé almenningur heldur daufur
í dálkinn yfirleitt eftir áratuga álag.
Þótt nú sé í tísku að bera sig vel
og slá um sig með hressilegum
ákvæðisorðum eins og „hæ“ og
„ertu ekki hress", tekst ekki að
breiða yfir deyfðina sem undir býr.
Sá sem fylgist grannt með líðan
sinni skynjar þá vanlíðan sem þess-
ar hljóðbygljur valda.
Þessir hringdu . . .
Glataði
kvenúri
Hrefna hringdi:
Ég glataði PUMA-kvenúri
föstudaginn fyrir viku síðan,
líklega fyrir utan Hótel Borg.
Finnandi vinsamlegast hafíð sam-
band í síma 42224.
Sorptunnusóðar
Kona hringdi:
Ég vildi bara koma því á fram-
færi til fólks að það skilji ekki
eftir hálfkláraðar femur og mat-
arleifar langtímum saman í
Enn magnast ófriðurinn. Ég sat
um daginn á hársnyrtistofu þar sem
fólk kann vel til verka. Þegar ég
var þar áður, það var síðdegis, var
hvolft yfír fólk hljóðum, sem ég
hélt að væru úr útvarpinu en voru
raunar af segulbandi. Nú var ég
þama að morgni og svei mér þá
ef ekki Keflavíkurútvarpið var ekki
sett á af krafti. Ég kom ekki upp
orði af undrun og gremju.þótt mér
hefði fallið vel að skrafa við viðkom-
sorptunnum. Af þessu leggur hina
mestu stybbu og veldur nágrönn-
um óþægindum. Sorptunnur em
hitt mesta þarfaþing en betur
væmm við laus við sorptunnusóð-
ana.
Þarf ég
að borga
afnotagjald?
Skattpíndur hringdi:
Nú er mér spum. Eftir að
Bylgjan tók til starfa hef ég al-
gjörlega hætt að hlusta á blessað
ríkisútvarpið. En samt sem áður
verð ég víst að greiða áfram af-
notagjald af þessari stöð, sem ég
hlusta ekki á og vil ekki hlusta
á. Hvaða siðferðilegu rök færa
menn fyrir þessari dæmalausu
vitleysu? Eflaust að ríkisútvarpið
gegni einhveijum æðri tilgangi
sem okkur beri öllum að styrkja.
Hvaða menn hafa rétt á því að
ákveða sem svo, að mér beri að
styrkja þessa starfsemi þó að þeim
andi starfsmann. Á útleið sá ég að
hljóðin komu ekki úr Keflavíkurút-
varpinu. Frammi við dyr var
sjónvarp og komu hljóðin þaðan,
en sendingin var úr gervihnetti.
Það bætir enginn útlit sitt með
því að sækja snyrtistofur þar sem
slíkum hljóðum er hvolft yfír,
hversu vel sem fólk kann til verka.
Slík hljóð eiga jafnlítið heima á
snjrrtistofu og reykingar á biðstofu
lækna.
sé í mun að hún haldi áfram?
Ekki það að ég vilji ríkisútvarpið
feigt, síður en svo. En ég bara
get ekki skilið afhverju ég eigi
að borga fyrir það, að áhugamenn
um ríkisútvarp geti fengið
skammtinn sinn. Ekki ætlast ég
til þess að af þessum mönnum
að þeir borgi fyrir mín tómstunda-
gömun.
Vantar
gangstétt við
Einholt
Húscigandi við Einholt hringdi:
Ég vil kvarta yfir þeim fram-
kvæmdum sem hafa staðið yfír
hér í götunni í á þriðja ár. Þama
er óuppfylltur gröftur og vantar
gangstétt öðrum megin. Við erum
orðin langþreytt á þessu. Húsið
sem verið var að byggja er fyrir
löngu tilbúið en þetta stendur eft-
ir. Héma er oft keyrt nokkuð
greitt í götunni og því miður að
það vanti gangstétt.
Skrifið eða hringið
til Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til að skrifa þættinum um hvaðeina, sem
hugur þeirra stendur til — eða hringja milli kl. 11 og 12, mánudaga til
föstudaga, ef þeir koma því ekki við að skrifa. Meðal efnis, sem vel er
þegið, eru ábendingar og orðaskipti, fyrirspumir og frásagnir, auk pistla
og stuttra greina. Bréf þurfa ekki að vera vélrituð, en nöfn, nafnnúmer
og heimilisföng verða að fylgja öllu efni til þáttarins, þó að höfundar óski
nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að beina þvi til lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti sinn hlut ekki eftir liggja hér í dálkunum.
(nafn)
(heimilisíang)
(póstnúmer og póstdreiíingarstöð)
(símanúmer)
Byrjendanámskeið hefjast hjá Karatedeild
Breiðabliks í íþróttahúsi Digranesskóla laugar-
daginn 27. september kl. 12.00. Nýir og gamlir
félagar velkomnir.
Innritun og upplýsingarí síma 44246 og 641158.
mánuðum og mun bera heitið
FRÁ HALAMIÐUM
ÁHAGATORG
Velunnurum Einars Ólaíssonar er gefinn
kostur á að senda honum kveðju í aímœlis-
ritinu, og skrá sig á heillaóskalista (tabula
gratulatoria), sem birtist íremst í bókinni.
Þeir sem senda skriílega pöntun á miðanum
hér aö neðan eða á annan hátt til Bókaútgáfu
Arnar og Örlygs, Síðumúla 11,108 Reykjavík,
sími 84866, fyrir 1. október n.k., verða skráðir
á heillaóskalistann og fá ritið jaíníramt sent i
póstkröfu fyrir 1.185,00 krónur (burðargjald
og póstkröíukostnaður inniíalin).
Bókin mun kosta 1.600 krónur á
almennum markaði.
Shotokan
karate
Framleiðsluráð landbúnaðarins
og Bókaútgáían Öm og Örlygur
standa sameiginlega að útgáíu á
ÆVISÖGU EINARS
ÓLAFSSONAR
í LÆKJARHVAMMI
sem Þórunn
Valdimarsdóttir
höíundur bókarinnar
Sveitin við Sundin
heíur samið
í tilefni þess að Einar
varð nírœður á þessu ári.
Bókin kemur út á haust-