Morgunblaðið - 24.09.1986, Blaðsíða 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 24. SETPEMBER 1986
© 1986 Universal Press Syndicate
„Eg slciL cJckit hvemig pú hefur
lyát á, pe,ssnn\ ósk.öpum-"
%■
Ast er...
... að leika miðað við
getu hennar.
TM Reg. U.S. Pat. Off.—all rights reserved
© 1986 Los Angeles Times Syndlcate
Hvað ertu að gera þarna
niðri, maður?
HÖGNI HREKKVÍSI
„ þeSSI 5PKA07A KAMN AB> OFtSAKA
etN KE'WMILESAR AUICAv'ERJCAMIK •"
Öhugnanleg dýrkun á Picasso-list
Páll H. Araason skrifar:
Undanfamar vikur og mánuði
hafa fjölmiðlamir keppst við að
kynna okkur mikið af list, svo sem
myndlist og tónlist, vafalaust til að
göfga listasmekk okkar. En ég,
óskólagenginn, alþýðuskijóður, hef
jrfirleitt ekki getað notið þeirrar
upplyftingar sem þar hefur verið í
boði. Ahrifin á mig beinast að mest-
um hluta niður á við. Sú skilgrein-
ing á list, sem mér finnst sönnust,
se fólgin í þessari einföldu setn-
ingu:„Listamaður er sá, sem skapar
það sem er fagurt". Ohugnanlegust
finnst mér dýrkunin á Picasso-list-
inni, sem að lang mestum hluta
kemur fram í afmyndunum á nátt-
úmlegri, guðlegri fegurðarsköpun.
Eftir eina kynningarstund fjölmiðla
á þessu sviði kom þetta erindi í hug
mér:
Guðs einföld sköpun, fjölskrýdd
jörð og friður
slíkt færir hveijum aðdáanda
ljós.
Hve langt kann að draga lista-
matið niður,
að lofa taumlaust skrípi Picassos?
Og er ekki hljómsveitarglamrið
löngu farið að tröllríða menningar-
starfsemi fjölmiðlanna, svo maður
verður stundum að forða sér eða
slökkva á tækjunum til að halda ró
sinni og heimilisfriði í lagi. Hinn
ágæta 200 ára afmælisfagnað okk-
ar ástkæru borgar hefði, að mínu
mati, þó mátt bæta með því að
skjóta inn í hljómlistina stuttum
frásögnum úr sjálfstæðisbarátt-
unni, eða flutningi snjallra kvæða
þar að lútandi, svo sem um för
Skúla er í „fjórtánda sinni frægan
bar - festar - um hafið svanur".
Eða kvæðin hans Jóns forseta, er
heyrast nú langtum sjaldnar en í
gamla daga. „Þagnið dægurþras
og rígur", þau orð eiga við enn og
„þú komst á tímum myrkravalds
og voðans". I þessu sambandi vil
ég þakka Velvakanda fyrir birtingu
kvæðisins „Sveinn Pálsson og Kóp-
ur, Ofær sýnist áin mér“. Það er
þjóðhollustuverk að halda slíkum
þjóðlífskjömum á lofti.
Eg enda línumar með því að
minna á síðasta erindið í kvæði
Hannesar Hafstein: „Strikum yfir
stóru orðin. - Burt með holu hismis-
orðin - hrokareiging, froðuspenn-
ing. - Burt með raga skríldóms-
skjallið - skiljum heimsins sönnu
menning". Ætli það sé ekki einmitt
agnarlítið af „froðuspenningi" í
sumum þáttum menningar okkar
t.d. hljómlistinni.
Yíkverji skrifar

IVelvakanda í síðustu viku birtist
bréf eftir Jón Á. Gissurarson,
fyrrum skólastjóra í Reykjavík, þar
sem hann ræðir um mikilvægi þess,
að skólar hefji markvissa baráttu
fyrir bættri umgengni ungmenna.
Hann segist hafa litla von um hug-
arfarsbreytingu hjá efri bekkingum,
en um yngstu árganganna segir
hann:
„í nám þeirra ætti að skjóta inn
þætti - ekki svo veigalitlum - um
sambúð manns við borg. Náms-
gagnastofnun (orðskrípi með
endemum) ætti að hafa á boðstólum
fjölþætt myndefni, t.d. götur og
torg í sínum besta og versta ham,
annars vegar hrein og snyrtileg og
svo þakin bréfsnifsum og óþverra.
Þættir gætu sýnt krakka nota nær-
tækar ruslageymslur og aðra sem
skeyttu því engu. Gera mætti nám
þetta spennandi, efna til ritgerða-
samkeppni, vettvangsgöngu og
fleira í þeim dúr. Smám saman
mundi þeim lærast það að hvorki
kostar fé né fyrirhöfn að ganga
snyrtilega um borg sína.“
Telur hinn reyndi skólamaður,
að takist að kenna yngstu nemend-
unum snyrtimennski muni
Reykjavík heilsa nýrri öld sem fög-
ur borg með hrein torg.
XXX
m leið og þessi orð Jóns Á.
Gissurarsonar eru áréttuð má
minna á frásögn hér í blaðinu á
föstudaginn, þar sem lýst er
ánægjulegu frumkvæði kennara í
Hlíðaskóla, sem fóru með nemendur
sína í helgarferð inn í Landmanna-
laugar, þar sem þeir hreinsuðu til
í sjálfboðavinnu undir stjóm land-
varða. Aðdraganda ferðarinnar
lýsir Þóra Þórarinsdóttir, kennari,
meðal annars með þessum orðum:
„Mikil var gleði og þakklæti nem-
enda okkar þegar við sögðum þeim
frá fyrirhugaðri ferð. Við tókum
það skýrt fram, að þetta væri sjálf-
boðaliðaferð og því skyldu þeir
aðeins fara sem væru boðnir og
búnir að vinna fyrir ferðinni. Nátt-
úruvemdarráð ætlaði að borga fyrir
þá rútugjöld og Ferðafélag Islands
að gefa þeim eftir skálagjöld, ef
þeir væm fúsir til að vinna fyrir þá
í staðinn. Nemendur vom ekki lengi
að gangast undir þessi skilyrði,
enda vita þeir, að útvistin og sam-
veran veita mikia gleði og ekki
minnkar ánægjan ef þeir gera
gagn.“
Þóra Þórarinsdóttir segir, að i
ferðinni hafi nemendur kynnst
landinu á nýjan hátt og áttað sig á
því, hve mörg verk er að vinna til
fjalla og hve mörg þeirra em vegna
slæmrar umgengni okkar sjálfra.
Þá hafi landverðir talið, að koma
unglinganna og vinna þeirra hafi
sparað þeim allt að fimmtán daga
verk.
XXX
Ferð á borð við þá, sem hér er
lýst, er ekki unnt að fara nema
með unglinga; yngstu nemendumir
þurfa því að kynnast mikilvægi
umhverfisverndar með öðmm
hætti. í því efni hlýtur hugmynd
Jóns Á. Gissurarsonar að komp. til
álita.
Auðvelt ætti að vera að sýna
skólabörnum það með myndum, hve
hverfi eru fljót að breyta um svip,
eftir að geiigið er frá lóðum um-
hverfis nýbyggingar. Til dæmis
mætti taka nýja Borgarleikhúsið
og þau stakkaskipti, sem urðu í
kringum það, áður en tæknisýning
borgarinnar hófst. Þá væri ekki úr
vegi að fara með skólafólk í skoðun-
arferð á Ártúnshöfðann og sýna
því, hve misjafnlega eigendur húsa
og fyrirtækja þar hirða í kringum
sig.
Þannig mætti áfram teljá dæm-
inn úr næsta nágrenni allra, hvar
sem er á landinu. Það er ekki að-
eins í höfuðborginni, sem nauðsyn-
legt er að gæta snyrtimennsku
heldur í bæjum um iand allt. Hvem-
ig væri, að Samband íslenskra
sveitarfélaga efndi til landskeppni
um snyrtilegasta sveitarfélagið?