Morgunblaðið - 30.06.1987, Page 49

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 30. JÚNÍ 1987
49
Sigurbjörg Helga-
dóttir—Minning
GOODYEAR
Fædd 18. maí 1908
Dáin 11. maí 1987
Nú á vordögum þegar náttúran
er að vekja allt til lífsins og fyrstu
vorfolöldin tifa léttfætt um grundir
lauk hérvistardögum eins dyggasta
hestunnanda þessa lands, Sigur-
bjargar Helgadóttur, Neshaga 13 í
Reykjavík en hún lést 11. f.m. Jarð-
arför hennar fór fram frá Neskirkju
þann 18. maí en þann dag hefði
hún orðið 79 ára gömul.
Hér fer ekki á blað ævilýsing
heldur fáein kveðjuorð eftir kæra
móðursystur okkar.
Sigurbjörg fæddist á Þursstöðum
í Borgarhreppi 18. maí 1908. For-
eldrar hennar voru hjónin Guðrún
Magnea Þórðardóttir frá_ Gróttu á
Seltjamamesi og Helgi Jonas Jóns-
son frá Bálkastöðum í Hrútafirði.
Hún ólst upp hjá foreldrum sínum
á Þursstöðum í hópi sex systkina.
Fór hún ung til vinnu syðra og
kynntist þar eiginmanni sínum
Valdimar Valdimarssyni pósfcfull-
trúa og stóð heimili þeirra alltaf í
Reykjavík, lengi að Ljósvallagötu
8, en síðan í eigin húsnæði að Nes-
haga 13 til æviloka.
Hjónaband þeirra Sigurbjargar
og Valdimars var gott og heimilið
hlýlegt og var þar mjög gest-
kvæmt. Ævinlega þegar við sveita-
bömin þurftum að fara til
Reykjavíkur var eins og sjálfgefið
að dvelja á Neshaganum og þar
vomm við í yfirlæti. Nutum við
umhyggju frænku okkar og Valdi-
mar var einkar skemmtilegur
heimilisfaðir. Munum við ætíð
minnast góðra daga á heimili þeirra.
Þau Sigurbjörg og Valdimar eign-
uðust tvö böm sem á legg komust,
Gunnar Helga, fæddan 1934 og
Hildi Hafdísi, fædda 1937. Gunnar
býr á Flateyri en Hildur í Reykjavík.
Bamabömin, og síðar böm þeirra,
nutu dálætis ömmu sinnar.
Eftir að Valdimar lést árið 1955
hélt Sigurbjörg heimili sitt áfram
og var oft eitthvert bamabamanna
í dvöl hjá henni. Sigurbjörg var
mjög elsk að hestum og dáði þá
allt frá æsku. Þó vom foreldrar
hennar og s'ystkini ekki hestamenn
í venjulegri notkun þess orðs.
Að slepptri umhyggju hennar
fyrir fjölskyldunni snerist allt um
hesta. Heimili hennar bar þessu
gott vitni. Þar minntu flestir munir
á áhugamálið. Myndir og málverk
vom þar af hestum. Þar vom stytt-
ur, veggteppi og púðar, bækur og
blöð og bókstaflega allt sem minnti
á íslenska hestinn.
Þessir vinir hennar gáfu lífsfyll-
inguna og vom henni þjálir og
eftirlátir. Um allmörg ár átti Sigur-
björg hesta í Reykjavík og eyddi
frítíma sínum í að annast þá. Það
var áður en hestaeign var orðin
jafn almenn í borginni og nú er.
Var heyskapur tekinn hér og þar
og oft vom snúningamir við að
hafa hestana vísa. Allt þetta amstur
við hrossin var frænku okkar hinn
mesti gleðigjafi og aldrei var talin
eftir nein fyrirhöfn.
Fyrir allmörgum ámm varð Sig-
urbjörg fyrir því að hestur hálffæld-
ist undir henni svo að hún hrökk
af baki og lærbrotnaði upp við
mjöðm. Varð hún aldrei jafnfær
eftir það. Ekki mátti nokkm sinni
kenna hestinum um. Þegar á þetta
er minnst núna, kemur í hugann
önnur kona, frægur dýravinur sem
átti heimili í Borgarfirði á upp-
vaxtarámm okkar. Sú kona var
orðin öldmð og hmm þegar hún
lést. Bar það til með þeim hætti
að nautkálfur allmikill sem hafði
verið einn af dekurgripum hennar
varð laus á víðavangi. Taldi gamla
konan sig geta hamið bola en í
hálfkæringi stangaði hann hana svo
að hún lést innan stundar. Gafst
henni þó ræna til þess að biðja
nautinu griða því blessuð skepnan
hafði ekki haft illt í huga. Á þessu
má marka hve djúpt elskan til dýr-
anna getur rist. Það er ekki verið
að sveiflast eftir vindáttinni.
Sigurbjörg starfaði jafnan utan
heimilis, aðallega við matargerð á
veitingastöðum. Var hún eftirsótt
sakir velvirkni og samviskusemi.
Hún var skýr og gamansöm og vin-
sæl meðal starfsfélaga. Hún var
hreinskiftin og lá ekki á meiningu
sinni hver sem í hlut átti. Sumar-
leyfum sínum eyddi hún gjaman
hjá foreldmm okkar á Ferjubakka
á ámm áður. Henni þótti gaman
að grípa í heyskap. Hestar vom svo
beislaðir á kvöldin eða um helgar.
Heimsóknir hennar vom kærkomn-
ar foreldmm okkar og þóttu
ómissandi hluti af borgfirsku sumri.
Nú er löngu hljóðnað hófatak það
og hestafrýs sem fylgdi heimsókn-
um frænku okkar í sveitina. Þó er
eins og það heyrist ef hlustað er
eftir.
Við leiðarlok er hún kvödd þakk-
látum huga. Hún er kvödd í þeirri
vissu að aldrei verði henni farar-
skjóta vant á gmndum nýrrar
tilveru.
Bömum hennar og öðmm að-
standendum flytjum við samúðar-
kveðjur.
Systkinin frá Trönu
RÚTUOG VÖRUBÍLADEKK
G LÍXAX — STÁL RADIAL
LEIÐANDI í VERÖLD TÆKNIÞRÓUNAR HJÓLBARÐA
>
HEKLAHF
* CLauga«egi 170-172 Simi 695500
GOODfYEAR
JriÉk
öryggisskór
Slys á vinnustöðum gera ekki boð á undan sér.
Niðurstöður úr könnunum, sem gerðar voru á
Borgarspitalanum I Reykjavlk, sýna að hægt er
að koma I veg fyrir vinnuslys með góðum
öryggisskóm og öðrum hllfðarbúnaði.
Við eigum öryggisbúnaðinn. Hvað vantar þig?
Umboðsmenn.
K.Þ.-véladeild Húsavlk BYKO Kópavogi — Hafnarfirði
Þröstur Marselliusar ísafirði Kaupf. um allt land
Altabúöin Akureyri (Vers.) Axels Sveinbjörnssonar
Akranesi
Skeifan 3h - Sími 82670