Morgunblaðið - 15.12.1987, Síða 81

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. DESEMBER 1987
81
r
Á sjómannsárum sínum gerðist
hann starfsmaður félagsins og var
þar eins og alls staðar sem hann
haslaði sér starfsvöll talinn tryggur
og góður starfskraftur. Á þessum
árum átti Guðbergur sæti á þingum
Alþýðusambandsins íslands sem
fulltrúi Sjómannafélags Reykjavík-
ur og meðal félagsmanna þar
eignaðist hann góða vini er hann
mat mikils.
Þegar Tryggingastofnun ríkisins
flutti starfsemi sína að Laugavegi
114, árið 1952, réði hún Guðberg
til sín sem húsvörð og það er á
þeim starfsvettvangi að ég kynntist
honum og fjölskyldu hans sem mest
og best. Þau bjuggu í lítilli íbúð á
4. hæð og bar öll umgengni þeirra
vott um snyrtimennsku og list-
fengi, enda var húsmóðirin listræn
mjög og skóp með handiðn sinni
fjölda listrænna muna.
Það var jafnan ánægjuauki að
líta inn til þeirra, njóta kaffisopa
ásamt ljúffengu meðlæti og ræða
við þau um landsins gagn og nauð-
synjar.
Guðbergur og kona hans sinntu
húsvarðarstarfinu af miklum ötul-
leik, alúð og samviskusemi. Eg vona
að ég halli ekki á neinn þótt ég
segi að Guðbergur sinnti húsvarðar-
starfi sínu af slíkri umhyggjusemi,
trúmennsku og hollustu við stofn-
unina að aðra hefi ég ekki séð betur
gera. Snemma að morgni fór hann
um alla stofnunina til könnunar á
því hvort allt væri á þann veg sem
vera bar. Og allan daginn fylgdist
hann með umferð um húsið og seint
að kvöldi athugaði hann hvort dyr
væru læstar eða hvort ljós loguðu
að óþörfu o.s.frv. Aldrei vildi hann
láta húsið vera mannlaust um kvöld
eða helgar. Um hann er með sanni
hægt að segja að hann var heill,
trúr og tryggur í starfi. Óheilindi
og hræsni voru honum framandi.
Fyrir fimmtán árum lauk starfs-
þreki þessa mæta manns. í hálfan
annan áratug barðist hann við áleit-
inn sjúkdóm, er á stundum gerði
hann fjarrænan nútíðinni en flutti
hugarheim hans aftur til fyrra ævi-
skeiðs er hann þá gældi við.
Við tilurð sína verður nýrri
lífveru ekki aðeins ljós vitneskja
þess að öðlast möguleika á framtíð
í óræðum og oft harðgerðum heimi,
heldur og að eitt er öruggt, að að-
eins eitt, það er að dauða sínum
verður hún að mæta fyrr eða síðar.
Með hvaða hætti og hvenær er hin
óþekkta stærð.
Guðbergur Sigurður Guðjónsson
hefur verið brottkallaður. Lokið er
erfiðri vegferð hér á jörðu. Nú á
aðventu þessa árs kveðjum við öll
sem honum kynntust kæran vin.
Við andlát vina vakna í huga þeira
sem eftir lifa ótal spurningar, sem
eigi fást svör við, en minningin um
mætan mann lifir og yljar, þótt leið-
ir hafi skilið.
Að leiðarlokum vil ég flytja eftir-
lifandi konu Guðbergs, Ingveldi
Stefánsdóttur, syninum Stefáni,
tengdadótturinni, sonarsonunum
þremur, augasteinum afa síns og
ömmu, svo og öllum öðrum ætt-
mennum og vinum hins látna
hugheilar samúðarkveðjur mínar og
konu minnar.
Útför Guðbergs S. Guðjónssonar
fer fram í dag, þriðjudaginn 15.
desember, kl. 13.30 frá Bústaða-
kirkju.
Helgi Hannesson
Ég á margar góðar endurminn-
ingar um mág minn, Guðberg
Guðjónsson, sem nú hefur fengið
hvíldina eftir margra ára sjúkrahús-
vist. Bergur var maður í hærra lagi,
mikill á velli og vel að manni. Eg
gleymi því til að mynda ekki þegar
ég fór með honum að sækja Iu
konu hans á sjúkrahús. Þau áttu
þá heima á fjórðu hæð á Njálsgötu
72 og ía var ekki fær um að ganga
upp stigana. Ég var þess albúinn
að bera hana með honum upp á
loftið, en hann gerði sér lítið fýrir,
tók hana í fangið, og bar hana
einsamall alla leið upp eins og ekk-
ert væri.
Mikill samgangur var milli Bergs
og Gísla Narfasonar og konu hans,
Kristínar Hafliðadóttur, móðursyst-
ur konunnar minnar, eftir að þau
hjón fluttist á Barónsstíg 24, þar
sem við áttum þá heima. Þeir Gísli
voru æskuvinir og nágrannar úr
Grímsnesinu, höfðu auk þess verið
saman til sjós og ég held að Bergur
hafí alltaf gist hjá þeim, þegar hann
var á ferð í borginni.
Eftir að Gísli fluttist á Hrafnistu
var líka enginn jafn kostgæfinn að
heimsækja hann og Bergur og segja
má að oftast nær þegar ég heilsaði
upp á Gísla þar, væri Bergur ýmist
nýfarinn, eða rétt ókominn. Þeir
Gísli voru einstaklega athugulir og
stálminnugir menn meðan báðir
lifðu, og umræðuefni þeirra virtust
ótæmandi; göngurnar í sveitinni þar
sem Gísli var oft fjallkóngur, fólkið
í Grímsnesinu, vertíðamar á Hrauni
og annars staðar í Grindavík og
kynni þeirra við menn þar syðra,
umfram allt fólkið á Hrauni.
Vinátta Bergs og þeirra hjónanna
á Barónsstígnum varð örlagarík,
því þar kynntist hann konuefni sínu,
Ingveldi Stefánsdóttur, systur
minni, sem dvaldist þar á okkar
vegum.
Að endingu bið ég honum og
hans nánustu blessunar fýrir hönd
okkar mágfólks, með þökkum fyrir
samfylgdina.
Sigurkarl Stefánsson
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
EGILL FR. HALLGRÍMSSON
fv. verkstjóri,
Bragagötu 38,
lést föstudaginn 11. desember.
Helga Jónsdóttir,
Guðbjörg Egilsdóttir, Róbert Jóhannsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn,
TRYGGVIJÓNSSON
forstjóri,
Einimel 11,
lést í Borgarspitalanum fösfudaginn 11. desember.
Fyrir hönd aðstandenda.
Kristín Magnúsdóttir.
t
Elskulegur sonur okkar,
BJÖRN ÓLAFSSON,
Skólabraut 21,
Seltjarnarnesi,
er látinn.
Kristjana Jónsdóttir,
Ólafur Finnbogason.
t
Faðir okkar og fósturfaðir,
GUÐJÓN EYJÓLFSSON,
Látraströnd 54, Seltjarnarnesi,
lést á Dvalarheimili aldraðra sjómanna laugardaginn 12. desember.
Emil Guðjónsson,
Birgir Berndsen.
Blaðberar
óskæt
Simar 35408 og 83033
AUSTURBÆR
Lindargata 39-63 o.fl.
Skipholt 1-38
Skipholt 40-50
Stigahlíð 37-97
VESTURBÆR
Fomaströnd
Bauganes
Nýlendugata
Einarsnes
Látraströnd
SELTJNES
Hrólfsskálavör
ÍUAAí3IéI
Kirkjuteigur
MIÐBÆR
Grettisgata 37-63 o.fl.
Hverfisgata 4-62
Barónsstígur 4-33 o.fl.
Laugavegur 32-80 o.fl.

W / > . : ! I
iZf/l) I
NÝ OG BETRIBRAUÐRIST
FRÁ rinrp^in
w t
með áfastri hitagrind.
V-þýsk gæðavara sem endist og endist....
JOHAN
RÖNNING HF.
Kringlunni, sími 685868.
./r