Morgunblaðið - 30.01.1988, Blaðsíða 54

54
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. JANÚAR 1988
félk í
fréttum
Hemmi gefur áhorfendum i sjónvarpssal heilræði áður en
útsending hefst.
„pokamaðurinn", Ómar Ragnars-
son, á sama tíma og hann átti að
stíga á svið. Hann var drifinn með
látum í gallann og ekki gafst tími
til að farða hann í öllum hama-
gangnum en hann komst á sviðið
(tíma.
Það sem eftir var af dag-
skránni gekk nokkum veginn
snuðrulaust fyrir sig, gestir
Hemma Gunn komu misóstyrkir
niður af sviðinu. Enginn flækti
sig þó í snúrunum og fótbrotnaði
eins og óheppinn flækjufótur
gerði fyrir nokkrum árum að sögn
myndmeistarans, Einars Páls Ein-
arssonar.
„Það fór ekkert úrskeiðis en
ef það gerist, þá sést það eins og
skot,“ sagði sviðsstjórinn, Guð-
mundur Guðjónsson að loknum
þættinum. Hermann tók í sama
streng og var nokkuð ánægður
með þáttinn. Hann sagðist telja
sig vera í starfskynningu á sjón-
varpinu, sem væri allt öðm vísi
miðill en hann ætti að venjast.
„Lífíð er beint, það er ekkert af
bandi," sagði hann þegar hann
var spurður hvers vegna þátturinn
væri í beinni útsendingu.
Og með þetta veganesti yfírg-
áfu Morgunblaðsmenn sjónvarpið,
nokkurs vísari um starfsemina
sem þar fer fram.
Gunnar Pálsson, unglingur, séður með auga myndatökuvélarinn-
ar.

Morgunblaðið/Sverrir
Pokamaðurinn Ómar Ragnarsson drifinn í pokabúninginn í hend-
ingskasti.
Kvintettinn Classic Nouveux
stígur niður af sviðinu með
dyggri aðstoð Guðmundar Guð-
jónssonar, sviðstjóra. Til hliðar
bfða höfundar og lagasmiðir í
Söngvakeppni sjónvarpsstöðva
eftir að röðin komi að þeim.
Hljómsveit Magnúsar Kjartans
sonar, ásamt Birni Emilssyni út-
sendingarstjóra og Hermanni
Gunnarssyni.
A TALI HJÁ HEMMA GUNN
Þetta er alveg
eins og í
landsleik
- segir Hemmi Gunn um beinar útsendingar
Morgunblaðsmenn gerðu
vettvangskönnun í sjón-
varpssal síðastliðinn miðvikudag,
er þeir fylgdust með skemmti-
þætti Hermanns Gunnarssonar
„Á tali hjá Hemma Gunn“. Þáttur-
inn sá er sendur út i beinni
útsendingu og þvi heilmikið um
að vera í sjónvarpssal er Morgun-
blaðsmenn bar að garði. Klukkan
var orðin átta að kvöldi og 40
mínútur í útsendingu. Tækni-
mennimir voru á þönum með tól
sfn og tæki og gerðu alls kyns
mælingar. í herbergi á bak við
sat svo stór hluti þeirra 35 sem
^ áttu að koma fram í þættinum.
Verið var að farða hluta hópsins
og mátti heyra að sumir voru
orðnir taugaóstyrkir, sér í lagi
þeir sem óvanari voru að koma
fram í sjónvarpi. Var að heyra á
þátttakendum að beina útsending-
in ætti mestan þátt í spennunni
sem lá í andrúmsloftinu. Þátta-
stjórinn, Hermann Gunnarsson,
fór yfir röð þáttakenda og ítrek-
aði að annars væri allt efni
óákveðið. Voru einhveijar spum-
ingar? „Hvar fékkstu þessi föt?“
gall þá við í einum þátttakenda.
Heldur léttist á mönnum brúnin
við þetta og Hermann sagði þetta
vera alveg eins og á landsleik.
.> Þó að allt væri á þönum í upp-
tökusalnum, vom menn þar ekki
Séð yfir upptökusalinn nokkru
fyrir útsendíngu.
kvíðnir enda þaulvanir. Rétt fyrir
sýningu gekk i salinn áhorfenda-
hópur ftá Vífílfelli. Hemmi Gunn
tók á móti hópnum og lagði þeim
reglumar. „Og svo klappið þið
eins og vitlaus þegar ég geng í
salinn."
Þátturinn hófst svo þegar
klukkuna vantaði um fímmtán
mínútur í níu. Fyrstur á svið var
Kristinn Hallsson og kippti sér
greinilega ekki upp við það. Um
svipað leyti þeyttist inn í húsið
Hemmi G—
wm !
-............

V
kampakátur f förðunarstólnum.