Morgunblaðið - 19.05.1988, Qupperneq 70

70
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. MAÍ 1988
Woodentops á
Hótel íslandi
Breska rokksveitin Wood-
entops, sem af mörgum er tatin
ein bjartasta von bresku nýbylgj-
unnar um þessar mundir, heldur
tónleíka í Hótel íslandi í kvöld,
fimmtudagskvöld. Til upphitunar
veröa sveitirnar Daisy Hill Puppy
Farm og Eins og nóttin.
Woodentops stofnaöi Rolo
McGinty 1984, og sér hann um
söng og gítarleik auk þess sem
hann er aðal laga- og textahöfund-
ur hljómsveitarinnar. Frank de
Freitas leikur á bassa, Símon
Mawby leikur á gítar, Bennie Stap-
les leikur á trommur og seinna
bættist Ann Stephenson í hópinn
en hún leikur á hljómborð og fiðlu.
Þetta verður ekki fyrsta ferð Rolo
til íslands, því hann kom hór sem
barn og söng með barnakór.
Eins og áður sagði leika íslensku
sveitirnar Daisy Hill Puppy Farm
og Eins og nóttin með Wood-
entops í Hótel íslandi í kvöld. Þetta
verða einkonar útgáfutónleikar
Daisy Hill Puppy Farm, því sveitin
tók upp plötu í vor og platan sú
kom í búöir í gær.
Eins og nóttin er skipuð þremur
fjórðu hlutum Sogbletta og fyrrum
bassaleikara Vunderfoolz og
Barbie. Þetta verða fyrstu tónleik-
ar sveitarinnar, sem lofar góðu
a.m.k. á pappírnum.
Fullkomin popp-
tónlist
Daisy Hill Puppy Farm þekkja
margir sem uppvaxtarstað
hundsins Snoopy í teiknimynda-
sögu Charles Schultz sem birtist
í Morgunblaðinu meðal annars.
Hitt vita fœrri að til er neðansjáv-
arsveit sem hefur tekið sér
uppeldisstaðar einnar sögu-
persónunnar.
Daisy Hill Puppy
eða hundabú
er í þann
senda frá sér
fyrstu plötu, fjög-
urra laga 7’, en
sveitin hefur
áður átt lög
Daisy Hill Puppy Farm er
af mörgum talin ein fremsta
neðansjávarsveit landsins,
en ekki eru hljómsveitar-
meðlimir á sama máli;
segjast bara vera að
spila popptónlist.
mm Morgunblaðið/Sverrir
Ur Duus
til Astoria
Svart hvítur draumur fer utan
Þær hljómsveitir sem skarað
hafa framúr á íslenskum tónlist-
armarkaði hvað varðar frumleika
og sjálfstæða hugsun eru Sykur-
molarnir og Svart hvítur draum-
ur. Sykurmolarnir fara nú sem
logi um akur um heim allan og
S.h. draumur er á leið til Bret-
lands hvar sveitin mun leika með
Sykurmolunum á þrennum tón-
leikum, þ. á m. á 2.000 manna
tónleikum í London Astoria.
S.h. draumur sendi frá sér plötu
í vetur, plötuna Goð, sem gefin var
út af Lakeland Records í Bret-
landi. Ekki hefur platan sú selst í
sama mæli ytra og afurðir Sykur-
molanna, enda ieikur Draumurinn
öllu tormeltari tónlist en Molarnir
og því vandséð hvernig sveitin
mun ganga í breska áheyrendur,
ekki síst þegar við bætist að sveit-
armenn hafa lýst því yfir að þeir
muni ekkert gera til að koma til
móts við enskumælandi áheyrend-
ur. Rokksíðan hitti fyrir sveitar-
menn í skúr i Kópavogi.
Það stóð til að sveitin færi utan
í desember sl. og átti þá að leika
með Molunum, en það gekk ekki
upp þá. Hvernig kom utanförin
til núna?
Okkur langaði að fara utan og
fórum fram á það að fá að spila
með Molunum. Þeir höfðu einnig
lýst því yfir að þeir vildu fá íslenska
sveit til að spila með sér. Þetta
er stórt stökk frá Duus og það eina
rétta í stöðunni, enda tími til kom-
inn.
Platan Goð fókk lofsamlega
umfjöilun í Melody Maker og
NME. Verða þá þessir tónieikar
ykkar úti útgáfutónleikar?
Jú, í og með.
Verður komið til móts við
enska áheyrendur með enskum
textum eða skýringartextum neð-
anmáls?
Nei, enda erum við og fremst
að spila fyrir okkur sjálfa í þetta
sinn. Ánægjan er af því að standa
fyrir framan 2.000 manns og spila.
Ef eftirmálinn verður einhver þá
kemur það bara skemmtilega á
óvart. Við búumst ekki við neinu;
við bara spilum og förum svo heim
aftur og höldum áfram að spila á
Duus.
Eruð þið sáttir við að spila á
Duus?
Ekki alveg, enda erum við að
fara út núna.
Markmiðið er kannski ekki endi-
lega það að spila fyrir sem flesta.
Aðalmálið er að vera í hljómsveit
og spila þá tónlist sem maður vill
spila; koma svo fram og viðra það
fyrir fólk. Við gerum okkur engar
vonir um að ná til Bretans þó svo
að við náum til 100 manns í Duus.
100 manns á Duus, er það
ekki alltaf sömu 100 áheyrend-
urnir sem þið erum að spila fyrir,
sömu 100 áheyrendurnir sem
fara á alla tónleika?
Jú, þetta eru alltaf sömu 100
áheyrendurnir nema á Smekk-
leysukvöldum þegar Felix Bergs-
son og verslunarskólagengið kem-
ur. Við spilum ekki það oft og það
er allt í lagi að vera alltaf að spila
fyrir sama fólkið, við breytumst
ekkert. Það er gott að vissu leyti
að eiga þennan hóp að þegar okk-
ur langar til að spila.
Hvað ætlið þið að spila úti?
Það verður líklega svipuð dag-
skrá og hérna heima, líklega að-
eins breiðari, meira af eldri lögum.
Lfka Bensínskrímslið skrfður?
Það er kannski einn af plúsunum
að í London verður enginn að
öskra á Bensínskrímslið skríður,
eða á Mónakó, eða á Öxnadals-
heiði. Okkur finnst ekki leiðinlegt
að spila þessi lög, en þau detta
út fyrr eða síðar, enda eigum við
fullt af nýjum lögum sem okkur
langar til að fara að spila fyrir fólk.
Er tónlistin að breytast hjá ykk-
ur?
Já og nei, við erum að reyna að
halda meiri vídd í tónlistinni, að
vera ekki alltaf fastir í einhverju
pönki. Það er reyndar alltaf verið
að kvarta yfir því við okkur að við
skulum ekki spila bara eina tegund
tónlistar. Þetta er lauslát sveit sem
liggur undir hvaða tónlistarstefnu
sem er.
á Snarlsnæld-
unum. Það er Erða-
númúsík sem gefur
plötuna út. Rokksíöu-
útsendari tók hús á sveitar
meðlimum.
Segið mér frá plötunni.
Það er fátt um hana að segja;
heimsfrægð í aðsigi.
En tónlistin?
Þetta er bara hávaði, stolnir
bútar og stolnir textar. Það er í
raun ekkert um hana að segja.
Hvaðan koma lögin sem eru á
plötunni?
Þetta eru bara innantóm popp-
lög með innantómum textum. Við
erum ekki textahljómsveit. Það er
hálf fáránlegt hér á (slandi hve
mikið er talað um textana. Maður
á að vera Ijóöskáld ef maður er í
hljómsveit, þetta er einhver veiki.
Það þarf ekki að vera neitt spunn-
ið i textana, en það er allt í lagi
ef það er það. Textarnir eru bara
skreyting, röddin er bara hljóöfæri.
Af hverju þá ekki að syngja
bara „úaúaúa“?
Það er svo hallærislegt.
Okkur finnst skipta máli hvað
lagið heitir og hvernig það hljóm-
ar. Orðin sjálf aftur á móti skipta
minna máli. Það er þó ekki þar
með sa’gt að við leggjum ekki eitt-
hvað í þá texta sem við gerum.
Það getur veriö mikil hugsun á bak
við innantóma texta.
Hvað enskuna varðar þá syngj-
um við á ensku vegna þess að við
teljum að enskan sé hvort sem er
að yfirtaka landið. Enskan er annað
tungumál íslenskrar æsku.
Þið eruð þá að láta undan
þrýstingnum?
Við erum bara á undan okkar
samtíð; enskan verður orðin alls-
ráðandi á íslandi eftir tuttugu til
þrjátíu ár. Sjáðu bara Stöð 2.
Þetta var Ifka sagt fyrir tuttugu
til þrjátíu árum.
Já, en við spáum því að íslensk-
an komi til með að hverfa, enda
hallærislegt mál.
Hver er framtfð hljómsveitar-
innar?
Við höldum bara áfram, maöur
veit aldrei hvað gerist. Við erum
ekkert að fara í snyrtingu og pökk-
un. Það er geysileg alvara á bak
við sveitina, þetta er engin
menntaskólasveit.
Er það mfnus að vera mennta-
skólasveit?
Það má eins spyrja hvort það
sé einhver plús að vera mennta-
skólasveit.
Það fer eftir þvf hvort þú ert f
menntaskóla eða ekki.
Það er bara tilviljun að við fórum
í menntaskóla og við höldum áfram
að vera í menntaskóla vegna þess
að við nennum ekki að vinna. Ekki
værum við kallaðir sambandssveit
ef við værum allir að vinna hjá
Sambandinu.
Veltum fyrir okkur poppheimin-
um fslenska. Nú er honum oft
skipt upp í popp, s.s. Model,
Stuðmenn og Greifana, framsæk-
ið popp/rokk, s.s. Megas og
Bleiku bastana, og neðansjávar-
tónlist, s.8. S.h. draum, Ham og
ykkur. Eruð þið sáttir við þá nið-
urröðun?
Nei alls ekki. Við eigum ekkert
sameiginlegt með S.h. draum eða
Ham. Við kunnum bara ekkert að
spila og þessvegna er þetta allt
svo hrátt hjá okkur að allir halda
að við séum að leika ferlega þunga
tónlist. Það eru oftast blaðamenn
sem eru að reyna að skipa okkur
á bás.
Þannig að eftir þvf sem þið
náið betri tökum á hljóðfærunum
fserist þið nær poppinu.
Já og það er ekkert að því að
vera popphljómsveit.
Eruð þið ánægðir með plöt-
una?
Já, hæfilega ánægðir. Þetta er
kannski tilraun til að gera full-
komna popptónlist, en við erum
ekkert yfir okkur ánægðir. Þetta
lýsir þó hljómsveitinni eins og hún
er í dag.
Platan er gefin út af Lakeland
f Bretlandi, gerið þið ykkur ein-
hverjar hugmyndir um frama úti?
Við eigum aldrei eftir að gera
neitt hér á landi, við erum búnir
að gera allt sem hægt er að gera
á íslandi. Annarseigum við ekkert
erindi út fyrr en eftir þrjú til fjögur
ár, við höfum ekkert fram að færa
þar eins og er. Maður veit aldrei
hvernig þetta þróast.
Er markmiðlð . að gera full-
komna popptónlist?
Maður lætur þau orð falla, en
markmiðið er kannski frekar að
gera okkur til geös; að gera það
sem við viljum gera.