Morgunblaðið - 25.05.1988, Blaðsíða 59

Pí ÍAM-JíSLSUDAfliniiyQIM fllflAJSMUOSQM'
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 25. MAÍ 1988
Sigurlaug Friðjóns
dóttir - Minning
Fædd 14. apríl 1905
Dáin 13. maí 1988
Blandaðu sætt nú, mín systir
þú svafst aldrei lengi,
svefninn þar fékkstu þann fyrstan
í fullkomnu næði.
Vel hlífir þakið þykka
á þrönghýsi grafar
verði þér vært þar í myrkri,
þú vaknar í Ijósi.
(Bjami Thorar.)
Fáein kveðjuorð um móðursystur
mína, Sigurlaugu Friðjónsdóttur,
Langholtsvegi 99. Hún andaðist 13.
maí í Borgarspítalanum eftir nokk-
urra mánaða legu þar.
Hún fæddist á Hólum í Hvamms-
sveit, í þeirri fallegu sveit þar sem
andi landnámskvenna og karla
svífur yfír vötnum og öllum örnefn-
um liðinna alda og þar sem söguper-
sónur Jóns Thoroddsens lifðu og
dóu.
Foreldrar hennar voru Sigur-
björg Jónsdóttir og Friðjón Sæ-
mundsson. Sigurlaug var fimmta
bam foreldra sinna en bömin urðu
alls sjö, fjórar systur og þrír bræð-
ur sem öll em nú látin. Fjölskyldu-
böndin voru afar sterk hjá Hóla-
systkinum eins og_ þau vom ætíð
kölluð meðal vina. Á hátíðar-, gleði-
og sorgarstundum vom þau sem
eitt.
Átján ára gömul hleypti Sigur-
laug heimdraganum og hélt til
Reykjavíkur til að aðstoða veika
systur sína sem dó aðeins 27 ára
gömul frá þremur ungum bömum.
Hún tók þá að sér heimilið fyrir
mág sinn og fóstraði bömin uns
hún giftist sjálf. Á lífí er aðeins
systurdóttirin Nanna. Árið 1933
giftist Sigurlaug Jóni Magnússyni
frá Tankastöðum. Hann andaðist á
Hrafnistu 1979. Þau eignuðust
þijár dætur, Kristjönu, Erlu og Sig-
urbjörgu. Þijú dótturböm ólust upp
hjá þeim §ins og þau væm þeirra
og eitt bamabarn var augasteinninn
hennar sfðustu árin. Þegar Jón féll
frá og halla tók undan fæti hennar
frænku minnar önnuðust dætur
hennar hana af mikilli prýði.
Síðustu árin átti hún athvarf á
daginn í húsi aldraðra við Dal-
braut. Þar leið henni vel í góðum
félagsskap. Síðustu mánuðina í
Borgarspítalanum var einnig hugs-
að vel um hana.
Undirrituð á ákaflega góðar
minningar frá bemsku- og æsku-
dögum í leik og starfí með dætmn-
um á Baldursgötunni og Langholts-
veginum, í húsinu sem Jón byggði
af miklum dugnaði. Það var ávallt
líf og fjör í kringum frænku mína.
Hún var vinmörg, húsið ætíð fullt
af gestum og gangandi. Þó frænka
mín hafí kosið húsmóðurhlutverkið
þá held ég að hún hefði sómt sér
í hvaða hlutverki sem var. Hún
hafði frábæra kímnigáfu og frá-
sagnarhæfileika og augun ljómuðu
þegar hún sagði frá.
Gullkom eftir föðurbróður henn-
ar verða kveðjuorðin:
Sólin til viðar hnígur hljótt
eins hefir liðið líf þitt kæra
ljóss inn um hliðið dýrðar skæra
gakk þú í friði, góða nótt.
(Jens Sæmundsson)
Dætmm og dótturbömum'sendi
ég mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
G.S.J.
Þann 13. maí andaðist í Borg-
arspítalanum elskuleg móðursystir
mín, Sigurlaug Friðjónsdóttir. Hún
var fædd 14. apríl 1905 að Hólum
í Hyammssveit, Dalasýslu. Foreldr-
ar hennar vom Sigurbjörg Jóns-
dóttir og Friðjón Sæmundsson. Þar
ólst hún upp með systkinum sínum
og vom þau alla tíð mjög samiýnd.
Nú eru þau öll látin.
Til Reykjavíkur kom hún nítján
ára að aldri er Kristjana, elsta syst-
ir hennar, lést frá þremur ungum
bömum sínum. Hún hjálpaði mági
sínum að halda saman heimili hans
og þriggja bama, Bibba 9 mánaða,
Reyni tveggja ára og Nönnu fjög-
urra ára, og ól þau upp, þar til hún
giftist Jóni Magnússyni 23. desem-
ber 1934.
Fátækt var mikil á þessum ámm
en Jón var dugnaðarmaður og vann
bæði til sjós og lands. Alltaf var
nóg að borða fyrir alla, gesti og
gangandi, og ávallt var hægt að
hýsa alla, því þau hjón vom mjög
gestrisin og nóg var hjartarýmið.
Þau eignuðust þijár dætur,
Kristjönu, Erlu og Sigurbjörgu.
Fyrst bjuggu þau á Baldursgötunni
og þaðan er margs að minnast.
Árið 1949 réðust þau í að byggja
sér myndarlegt íbúðarhús á Lang-
holtsvegi 99 og bjuggu þar síðan
allatíð. Jón andaðist 4. ágúst 1979.
Enn hrannast minningamar upp,
jólaboðin, afmælin, já, alltaf var
gott að koma á Langholtsveginn.
Húsmóðirin fagnaði öllum sem
komu, alltaf svo hlý og góð og gat
verið glettin og spaugsöm. Það
fundum við systkinin þijú, sem
fengum að alast upp saman með
hennar hjálp, þó hún væri komin
með eigið heimili. Okkur fannst hún
alltaf vera eins og mamma okkar.
Eins er með bömin okkar, þau
minnast margra góðra stunda hjá
henni, því hún var einstaklega bam-
góð.
Sigurbjörg, yngsta dóttirin, gift-
ist og eignaðist þijú böm, Sigur-
laugu Erlu, Jón Þór og Maríu. Þar
er komin þriðja kynslóðin sem hún
var viðriðin uppeldi á og ömmuböm-
in áttu góðar stundir hjá henni.
Loks kom langömmubamið, Elísa-
bet, eins og sólargeisli inn í líf henn-
ar í ellinni.
Eldri dætur hennar, Gógó og
Erla, hafa verið henni sérstaklega
góðar dætur og hún kveður lífíð í
sátt við guð og menn, því hún var
trúuð og góð kona.
Með ljúfa þökk fyrir liðinn dag,
er leiðir skiljast hér.
Við hinsta lífsins hjartaslag
Guðs himinn opnast þér.
(ÁgJ.)
Guð blessi minningu Sigurlaugar
Friðjónsdóttur, frænku minnar.
Innileg samúð til dætra hennar,
tengda- og bamabama.
Nanna
Kristbjörg Bjarna
dóttir - Minning
„Til foldar oss vígði hið mikla
vald, hvert mannslíf, sem jörðin el-
ur“ E.B..
Þó við höfum flest fyrir löngu
gert okkur ljóst, að við eigum það
eitt víst, að hverfa frá annríki hins
daglega lífs hinna virku daga og
að lokum úr tölu lifenda, gengur
okkur misvel að sætta okkur við
þessar einföldu staðreyndir. Okkur
kemur yfírleitt á óvart þegar við
fréttum lát kunningja eða vinar.
Fæst okkar hafa svo æðrulausa
skynsemi eða staðfasta trú, að hug-
ur okkar rótist ekki af þeim tilfínn-
ingum, sem vakna með okkur þegar
slíkar fréttir berast. Það breytir litlu
um þó við höfum vitað um sjúk-
dómsbrest viðkomandi manns.
Hinn 12. maí síðastliðinn dó á
Landspítalanum í Reykjavík Krist-
björg Bjamadóttir, sem um margra
ára skeið hefur búið á Austurbrún
6. Þó síðasta lega hennar á sjúkra-
húsi yrði ekki löng, aðeins nokkrir
dagar var heilsa hennar búin að
vera tæp um margra ára skeið. Hún
hafði þurft að dvelja á sjúkrahúsum
öðm hveiju en sjaldan lengi í senn,
komst oftast heim fljótlega og gat
sinnt sínum verkahring þar, stund-
um að vísu af litlum kröftum. En
viljinn til að verða að liði var góður
og sjaldan djúpt á létta strengi.
Enda hafði hún alltaf eitthvað „á
pijónunum" og þótti gott að grípa
í handavinnu. Bæði var að hún var
iðjusöm, enda bar margt af hennar
tómstundaverkum vott um að hend-
umar vom hagar og hugmyndimar
margar. Sumt af þessum munum
má vafalaust telja listaverk.
Ég þekkti lítið til uppmna og
æviferils Kiddu, en svo var hún
nefnd í daglegu tali. Hér verður
æviferill hennar því ekki rakinn að
neinu, það er ekki á mínu færi. Þó
veit ég, eða þykist vita, að hún var
Snæfellingur að uppmna, en lengst
af mun hún hafa átt heima í
Reykjavík eftir að hún komst tl
þroska. Þar vann hún sitt ævistarf,
sem að miklu var bundið heimili
hennar og bömum. Kidda var
tvfgift. Með fyrri manni sínum
Baldvin Sigurvinssyni eignaðist hún
tvo syni, Indriða og Ragnar, sem
lést fyrir nokkmm ámm. Hún
harmaði hann mjög. Með síðari
manni sínum Garðari Kristjánssyni
átti Kidda tvær dætur, Díönu Sjöfn
og Jóhönnu Steinunni. Bamabömin
era orðin nokkuð mörg og böm
þeirra farin að líta ljós þessarar
veraldar. Allt þetta skyldulið var
henni mjög kært. Auk þess rækti
hún kynni við frændfólk sitt og vini.
Kynni mín af Kiddu vom ekki
teljandi fyrr en síðustu þijátíu árin
eða tæplega það, síðan Hjalti bróð-
ir minn varð sambýiismaður henn-
ar. Tvisvar naut ég dvalar á heim-
ili þeirra, í fyrra sinnið meðan ég
var að komast á ról eftir sjúkrahús-
vist, en í síðara skiptið var ég á
fárra vikna námskeiði. Ég naut
umhyggju þeirra hið besta og átti
með þeim góðar og skemmtilegar
stundir, sem ég minntist með þakk-
læti nú að leiðarlokum.
Kristbjörg var fædd 16. ágúst
1912. Hún lést, eins og áður sagði,
hinn 12. maí síðastliðinn.
Við hjónin og böm okkar minn-
umst hennar með söknuði, en þakk-
læti fyrir góðar samvemstundir.
Við biðjum þess að henni famist
vel yfír móðuna miklu. Ástvinum
hennar biðjum við blessunar Guðs.
Kristbjöm verður jarðsett í Foss-
vogskirkjugarði í dag miðvikudag-
inn 25. má
Vigfús Einarsson
t
Faðir okkar og tengdafaðir,
SIGURÐUR JÓNSSON,
áðurtil heimilis á Nýlendugötu 4,
lést á Hrafnistu, Hafnarfirði, 20. þ.m.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju 1. júní kl. 10.30.
Alda Björk Sigurðardóttir, Hans Pátur Jónsson,
Magnús Jón Sigurðsson, Sigrfður Edda Ólafsdóttir.
t
Uppeldissonur minn og fósturfaðir,
SIGURÐUR STEFÁNSSON,
bóndi,
Lönguhlíð, Vallahrepp, S-Múlasýslu,
andaðist á Vífilsstööum 23. maí. Fyrir hönd aðstandenda,
Guðlaug Sigurðardóttir,
Tómas Tómasson.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaöir og afi,
ÞÓRÐUR SIGURÐSSON,
Stlgahlfð 22,
andaðist í Borgarspítalanum 21. maí.
Guðlaug Erlendsdóttir,
Erlendur Þórðarson, Una Hlfn Gunnarsdóttir
og barnabörn.
t
Sonur okkar, bróðir og mágur,
VALDIMAR UNNAR VALDIMARSSON
sagnfræðingur,
Skeljagranda 2,
Reykjavfk,
lést af slysförum í London 21. maí.
Alda Hanna Grímólfsdóttir, Valdimar Guðlaugsson,
Sævar Valdimarsson,
Jóhann Elfar Valdimarsson, Anna Marfa Jónasdóttir,
Elísabet Sólstað Valdimarsd., Karl Asbjörn Hjartarson,
Guðlaugur Viðar Valdimarsson.
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐFINNA SKAGFJÖRÐ,
Snorrabraut 42,
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 27. maí kl.
15.00.
Jón Skagfjörð, Unnur Kristjánsdóttir,
Sigrfður Skagfjörð, Ingimar Guðmundsson
og barnabörn.
t
Áskær vinkona mín og frænka okkar,
GUÐRÚN INGVARSDÓTTIR,
Elliheimilinu Grund,
áður Vitastfg 11,
veröur jarðsungin frá Fríkirkjunni, fimmtudaginn 26. maí kl. 13.30.
Vigdfs Gissurardóttir
og systkinabörn.
t
Ástkær móðir mín,
JÓNÍNA JÓNSDÓTTIR,
Brávallagötu 10,
sem lést 10. þessa mánaðar f Landakotsspíta, verður jarðsungin
fimmtudaginn 26. maí kl. 1 3.30 frá Akureyrarkirkju.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna,
Unnur Axelsdóttir.
Systir okkar, t PÁLÍNA TÓMASDÓTTIR,
Háteigsvegi 28,
Reykjavfk,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 27. maí kl.
13.30. SigurðurTómasson, Helga Tómasdóttir, Guðrún Tómasdóttir, Aðalheiður Tómasdóttir.