Morgunblaðið - 25.05.1988, Blaðsíða 61

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 25. MAÍ 1988
61
Auður Hannes-
dóttir — Minning
Fædd 12. ágúst 1916
Dáin 8. janúar 1988
Þ6 að fomu björgin brotni,
bili himinn og sökkvi í mar
— allar sortni sólimar.
Aldrei deyr þó allt um þrotni
endurminning þess sem var.
(Gr. Th.)
Alltaf kemur dauðinn manni á
óvart. Þó er ekkert jafn sjálfsagt
fyrir okkur 511. Þó lífíð og dauðinn
standi alltaf hlið við hlið eru þau
andstæður, sem við höldum aðskild-
um í lengstu lög, jafnvel þó sjúk-
dómur og fleira hafi bent á það sem
í vændum var. Við vissum öll að
Auður hafði ekki gengið heil til
skógar síðastliðið ár, en að hún
væri á förum datt fæstum i hug,
við vildum nefnilega eiga hana vísa
í Langagerði 66. En hvemig er
það, eigum við hana ekki einmitt
vísa, þar sem hún dvelur nú. Það
er mín trú. Ég sakna hennar Auðar
frænku minnar mikið. Traust var
hún og trygglynd líkt og nafna
hennar Vésteinsdóttir forðum. Hún
var alltaf hin sama og reyndi aldrei
að sýnast önnur en hún var.
Auður var fædd á Eiríksstöðum
í Svartárdal 12. ágúst 1916. For-
eldrar hennar voru Svava Þorsteins-
dóttir og Hannes Ólafsson. Bjuggu
þau sín fyrstu búskaparár á Eiríks-
stöðum, en þar höfðu áður búið
foreldrar Hannesar, Helga Sölva-
dóttir og Ólafur Gíslason. Síðar
bjuggu þau Svava og Hannes um
hríð í Hamrakoti á Asum uns þau
fluttu á Blönduós. Þá var Auður
komin til Reykjavíkur. Mér er minn-
isstætt þegar Auður kom suður.
Ég hafði ekki séð hana frá því að
hún var stelpukom og þama stóð
hún stór og myndarleg, hún frænka
mín frá Eiríksstöðum. Ég man hvað
þeim leist vel á hana fósturforeldr-
um mannsins mlns, en þar vorum
við til húsa okkar fyrsta hjóna-
bndsár. Auður kom sér vel við alla.
Við skruppum stundum í bíó, það
var nú helsti munaðurinn I þá daga.
Allir voru þó furðu ánægðir og
mikið var stundum hlegið. Auður
fór fljótt að vinna hér og varð eftir-
sótt. Dugleg var hún og glaðlynd.
Hún vann um nokkurra ára bil á
matsölu á Vesturgötu 10. Bundust
þær varanlegum vináttuböndum,
Ósk, húsmóðirin, og Auður. Segir
það sína sögu að Auður lét dóttur
sína heita hennar nafni.
Auður giftist 1942 ágætum
manni, Sigurði Hjálmarssyni húsa-
og bflasmið, er lengi vann hjá Agli
Vilhjálmssyni. Sigurður var val-
menni, greindur vel og hagmæltur.
Þeim búnaðist vel Auði og Sigurði
þrátt fyrir ómegð, en böm þeirra
urðu sex. Eina dóttur átti Auður
Herragarður
og Herrahús
í myndatexta með frétt um flutning
Herrahússins í nýtt húsnæði við
Laugaveginn urðu þau mistök að
nafn Herragarðsins slæddist þar
inn. Herragarðurinn er auðvitað
annað fyrirtæki og verzlanir þess í
Aðalstræti og Kringlunni.
Morgunblaðið biðst velvirðingar
á þessum mistökum.
áður en hún giftist. Hún ólst upp
hjá afa sínum og ömmu á Blöndu-
ósi til 9 ára aldurs, en þá lést Hann-
es af slysförum og flutti þá Svava
með telpuna suður. Dvöldu þær hjá
Auði og Sigurði uns Svava lést.
Þetta var stórt heimili. Þar við
bættust langvarandi veikindi, en
þrír drengjanna áttu við sjúkdóm
að stríða um margra ára skeið. Sem
betur fer hafa þeir allir náð góðri
heilsu og gegna góðum störfum í
þjóðfélaginu. Það segir sig sjálft
að þama var stór hlutur móðurinn-
ar. Það var á slíkum stundum, að
Auður sýndi hvað í henni bjó. Þeg-
ar dóttir hennar, Iðunn, lést með
sviplegum hætti erlendis fór Auður
og sótti dóttur sína látna og bam
hennar er hún tók að sér og reynd-
ist vel eins og við var að búast.
Máltækið foma segir, að þar sem
hjartarúm sé skorti ekki húsrúm.
Það sannaðist fullkomlega hér.
Þessi hógværa og hlédræga kona
óx við hveija raun. Það var ekki
illa valið ljóðið, sem sungið var við
kistu hennar, „Hótel jörð“. Fátt
hefur snortið mig dýpra, en að
heyra hið fagra og táknræna ljóð
sungið á kveðjustundinni. Ég fann
samstundis að þetta var það sem
best átti við og einmitt á þessari
stundu skein sólin inn um kór-
glugga litlu fallegu kapellunnar í
Fossvogi. Auður hafði fengið sinn
sveig.
Systkinum hennar, bömum og
bamabömum bið ég blessunar
Guðs.
Þakkir færi ég frænku minni
fyrir allt fyrr og síðar.
Þórhildur Sveinsdóttir
Magnús Geirsson - Kveðja
Fæddur 15. júní 1915
Dáinn 2. mai 1988
Héma lágu léttu sporin
löngu horfin sama veg.
Sumarblíðu sólskinsvorin
saman gengu þeir og ég
vinir mínir allir allir
eins og skuggar liðu þeir
inn í rökkur hljóðar hallir
hallir dauðans einn og tveir
einn og tveir
(Guðmundur Guðmundsson skólaskáld)
í hringiðu jarðlífsins em þeir oft
dýrkaðir mest sem vom raunvem-
lega ómerkilegri persónur en mað-
urinn sem gengur á götunni hljóð-
lega og án þess að slá um sig ein-
hverskonar yfírborðskennd. Hann
getur aftur á móti verið hugarfars-
lega séð mun betri maður. Einn af
þeim var Magnús Geirsson sem nú
hefur kvatt sinn jarðneska ævidag.
Magnús var sonur Geirs Sigurðs-
sonar skipstjóra og konu hans,
Jónínu Jódísar Ámundadóttur, en
hún var frá Hlíðarhúsum og á þeim
sama stað áttu þau hjónin heima,
Vesturgötu 26A, en hún lést árið
1918. Bróðir Magnúsar heitins,
Ámundi, er einnig látinn fyrir mörg-
um ámm. Sigurður bróðir þeirra
er einn eftirlifandi.
Ég þekkti Magnús heitinn vel og
hann þekkti einnig móðurbræður
mína vel, en ég var ekki með honum
í vinnu alla þá starfsdaga sem hann
átti að baki sér, en ég kannaðist
við hann sem hæglátan og ágætan
mann. Það er saknaðarefni þegar
þannig menn hverfa skyndilega af
sjónarsviðinu en minningin lifir
áfram í björtu ljósi.
Ég vil að endingu votta eftirlif-
andi konu hans, Hansínu Hannes-
dóttur, og öðm hans nánasta skyld-
fólki mína samúð. Blessuð sé minn-
ing hans.
Hin langa þraut er liðin
nú loksins hlaustu friðinn
og allt er orðið rótt.
Nú sæll er sigur unninn
og sólin björt upprunnin
á bak við dimma dauðans nótt.
(Vald. Briem)
Þorgeir Kr. Magnússon
t
Þökkum innilega öllum þeim sem auösýndu samúð og hlýhug viö
andlát og jaröarför
DAÐA EYSTEINS JÓNSSONAR,
Marbakkabraut 22,
Kópavogi.
Sérstaklega þökkum viö Lionsklúbbi Kópavogs, Lionessuklúbbn-
um Ýr, Lionsklúbbnum Munin, Ungmennafélaginu Breiðablik,
skólasystkinum úr Verzlunarskóla Islands, Þórunni Björnsdóttur
og Marteini H. Friðrikssyni.
Béra M. Eirlksdóttir, '
Marfa Björk Daðadóttir,
Kristrún Lilja Daðadóttir,
Atli Már Daöason,
Elfsabet Hjólmarsdóttir
og systkini.
Leiðrétting
I blaðinu á laugardaginn fyrir hvíta-
sunnu birtist minningargrein um
Aðalheiði Pálsdóttur. I fyrirsögn er
hún kennd við Hvalsnes. Hér er um
misritun að ræða. Hún var jafnan
kennd við Hamra í Breiðdal. Hún
var fædd á Hvalsnesi í Stöðvar-
fírði. Þessi misskilningur leiðréttist
hér með.
t
Innilegar þakkir færum viö öllum þeim ættingjum og vinum sem
sýndu okkur hlýhug og samúö viö andlót og útför eiginmanns
míns, föður, tengdaföður og afa,
MAGNÚSAR ÁRNASONAR,
Túngötu 14,
Patreksfiröl.
Margrót Gunnlaugsdóttir,
Árni Magnússon, Anna Valsdóttir,
Slgrfður Harðardóttir, Bruno Poulsen,
barnabörn og aðrir aðstandendur.
Minning’:
Ingibjörg Sigmarsdóttir
Fædd 7. apríl 1928
Dáin 25. mars 1988
Móðursystir mín og nafna Ingi-
björg Sigmarsdóttir, eða Bússa eins
og hún var alltaf kölluð af ættingj-
um sínum og vinum andaðist á
Fjórðungsjúkrahúsi Akureyrar 25.
mars sl. Ékki óraði mig fyrir því í
desember sl. þegar hún gat veitt
öðrum aðstoð sína, að hún ætti svo
stutan tíma eftir hér með okkur.
Hún Bússa átti ekki marga sína
líka. Fómfysi, góðmennska og um-
burðarlyndi vor hennar einkenni.
Við systraböm hennar hér á Akur-
eyri fóram ekki varhluta af hennar
gæðum. Okkur var hún ætíð sem
önnur móðir. Ég gleymi aldrei þeirri
gleði og hamingju sem lýsti sér í
andliti hennar er ég bað hana að
halda á syni mínum Sigmari undir
skím. Það var eins og hún hefði
fengið stóra vinninginn í happ-
drætti. Og þegar ég kom til hennar
á sjúkrahúsið síðustu dagana sem
hún lifði, lét hún aldrei hjá líða að
spyija eftir Sigmari.
Fyrir hönd systkina minna,
Svölu, Óla, Maju og Eyglóar vil ég
þakka Bússu okkar fyrir allt og allt.
Ég kveð móðursystur mína
hinstu kveðju og ég gleymi henni
aldrei.
Ingibjörg Salóme Egilsdóttir
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaöir og afi,
GUÐMUNDUR VIÐAR GUDSTEINSSON,
Efstasundi 67,
veröur jarösunginn frá Langholtskirkju föstudaginn 27. maí kl.
13.30.
Þeim sem vilja minnast hins látna er bent á Krabbameinsfélagiö.
Salvör Jakobsdóttir.
Nfna Guðmundsdóttir,
Jakob Viöar Guðmundsson,
Kolbrún Guömundsdóttir,
Halla Guömundsdóttir,
Ingibjörg Guömundsdóttir,
Grótar örn Júlfusson,
Kristfn Helgadóttir,
Gunnar Steinn Almarsson,
Kjartan Kjartansson,
Baldur Þóröarson
og barnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug viö andlát og jaröar-
för eiginmanns mins, föður okkar, tengdafööur, afa og langafa,
ÓLAFS INGVARSSONAR,
Vatnsnesvegi 27,
Keflavfk.
Kristfn Guömundsdóttlr,
Haraldur Ólafsson, Halldóra Þorsteinsdóttir,
Sigrföur Ólafsdóttir, Eyjólfur Lárusson,
Róbert Ólafsson, Sveinsfna Kristinsdóttir,
Guörfður Ólafsdóttir, Hannes Kristófersson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á
skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki
eru tekin til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfílegt er
að birta ljóð eftir þekkt skáld, 1—3 erindi og skal þá höfund-
ar getið. Sama gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú,
að minningargreinar birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru
birtar gremar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar
eru birtar afmælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er
50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin
vélrituð og með góðu línubili.