Morgunblaðið - 25.05.1988, Blaðsíða 67

^irt

er IAM M HUOA
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 25. MAÍ 1988
6&
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
691282 KL. 10—12
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
UUtfUHMmkJUBLMlL
Ótrúverðugar tilgátur
Heiðraði Velvakandi.
Það er neyðarleg lýsing sem þátt-
urinn Heimsmynd frá Stöð 2 gefur
okkur af þróunarleikspili lífs á jörð-
inni.
Víst er það rétt að frumur skipt-
ast og endumýjast ( líkama manna
og dýra, en ekki til að vera allt önn-
ur og alls ólík vera eins og sýnt var.
Þetta er mjög villandi og ennfremur
þegar menn taka sig nú til og teikna
fjölda afbrigða manna af steingerv-
ingum sem þeir fínna útum hvippinn
og hvappinn og láta líta út sem þró-
un og vera með því trúverðuga.
Margsinnis hefur þróunarsögunni
verið breytt og hún hrakin til og frá
í heimssögunni.
Fjöldamargar staðhæfíngar hafa
komið fram en oftast reynst tilgátan
ein, svo erfítt reynist að átta sig á
ruglinu. Hver er með sínar hugmynd-
ir, einungis til að halda sinni stöðu
og stétt með arðvænlegum atvinnu-
rekstri og nokkrum árangri.
Til Velvakanda.
Við erum nokkrir heymarskertir
í félagi eldri borgara, sem langar
til að leggja eina spumingu fyrir
Markús Om Antonsson, útvarps-
stjóra, Hörð Vilhjálmsson, fjármála-
stjóra og Pétur Guðfínnsson, sjón-
varpsstjóra: Hún er þessi:
Hvað kostar margar krónur að
flytja ritmálsfréttir t.d. í dagskrár-
Iok sjónvarps?
Þær voru fyrir allnokkru í sjón-
varpinu og það vom skemmtileg-
ustu kvöld okkar í fjöldamörg ár.
Svo segja ráðamenn að það þurfi
að spara og spara og þá var sjálf-
sagt að ráðast á heymarskerta, sem
þó em um 10 þúsund talsins á öllu
Eitt sinn var jörðin talin ein al-
heims flatneskja. Útfrá því varð ása-
trúin til. í öðm lagi var alheimurinn
sagður ein risakúla og vom stjörn-
umar jafnvel talin Kfsljós mannanna
sem með stjömuhrapi bentu til dauða
einhvers. Þvílíkar vom tilgátur
manna um alheiminn.
Sprenging einnar allsherjar risa-
stjömu er ein nýjasta tilgátan sem
ekki er betri né trúverðugri en þær
fyrri og sú sprenging virkar enn að
sögn. Sennilega gæti það samræmst
kenningunni um risakúluna og að
hún hafí spmngið.
Hvaða viðmiðunarpunkt gætum
við miðað við þar sem allt á á að
vera á uppleið og útleið og engin
takmörk sett hvar endar, enda al-
heimurinn óendanlegur og enginn
veit hver takmörk á sér. Mér skilst
allt miðað frá jörðinni. Hvernig svo
sólkerfín geta svo myndast úr einni
alheims sprenging sem stefnir stöð-
ugt útí geiminn, fæ ég ekki skilið
landinu að sögn Einars Sindrasonai
læknis. Þeir sem hafa fulla heym
fá fréttir í útvarpi og sjónvarpi 19
sinnum á sólarhring. Þá er ekki
verið að spara.
Stöð 2 byijaði fyrir hálfu öðm
ári. Við bundum miklar vonir við
að þeir myndu telja okkur með í
þjóðfélaginu. En nei, Jón Óttar
Ragnarsson er sama sinnis og verð-
um við þó að borga 1380 kr. fyrir
afmglarann á mánuði.
Sjónvarpsstjómm dettur víst ekki
í hug að svara því sem heymar-
skertir eða félagi eldri borgara
spyrja þá að. Hvað skyldi nýi frétta-
stjórinn gera?
Nokkrir heyrnarskertir
þar sem þess stjömukerfí standa með
nokkurskonar samfélag sólkerfa,
standa saman á óskeikulli braut
hvert á sínu sviði.
Aðdráttarafl hnatta milli fá
vísindamenn ekki skilgreint hvað sé.
Nýjar stjömur fínnast, hvaðan koma
þær? Hafa þær rekið af braut sinni
eða em þær einungis að líða framhjá
okkar sólkerfí.
Aðdráttarafl jarðar hefur aldrei
verið skilgreint hvað er, svo ég viti.
Allt er þetta óvissa sem vísindi ráða
lítið við að sanna enn sem komið er.
Nokkmm dögum eftir að þetta var
skrifað, er í Ríkissjónvarpinu sýnd
mynd, Alheimurinn, sem er vissulega
sannindalttil, enda viðurkenndar til-
gátur af flytjanda. Hvar varð spreng-
ingin mikla ef allar stjömuma
streyma frá okkar móðir jörð? Eitt
er víst, að einhver óskeikull máttur
stjómar.
Þorleifur Kr. Guðlaugsson
Áfslátt fyrir
öryrkja o g elli-
lífeyrisþega
Kæri Velvakandi.
Mig langar til að koma þeirri
fyrirspum á framfæri til forráða-
manna ferðaskrifstofa hvers
vegna öryrkjar og ellilífeyris-
þegar fá ekki meiri afslátt hjá
þeim en þetta fólk hefur miklu
lægri tekjur en gengur og gerist.
Flugleiðir hafa að vísu ódýrari
fargjöld fyrir okkur innanlands
en það gildir ekki um fargjöld til
útlanda. Þar er þröskuldur, við
fáum engan afslátt og ekki betri
afborgunarkjör en aðrir. Öryrkjar
og ellilífeyrisþegar, sem hafa
kannski tæpar 30 þúsund krónur
á mánuði, verða að taka þessum
skilmálum eða vera heima. Hvers
vegna er ekki hægt að sýna tillit-
semi og hliðra til fyrir þeim sem
eru tekjulitlir? Ég er viss um að
það yrði vinsælt ef þeir tekju-
minni nytu sérkjara. S.E.
Hvað kosta rit-
málsfréttirnar ?
Þessir hringdu . .
Dæmalaust
f orsetaframboð
Þorgerður Sigurðardóttir -
hringdi:
„Eg vil lýsa vanþóknun minni
á forsetaframboði Sigrúnar Þor-
steinsdóttur gegn forseta Islands.
Það er ekkert fordæmi er fyrir
því í sögu lýðveldisins að forseti
sem gefur kost á sér áfram fái
mótframboð og mér finnst þetta
vera mikil móðgun og vanvirða
við forsetann. Eg vil að lokum
benda stuðningsmönnum þessa
nýja forsetaframboðs á að leiðin
til að breyta starfsvettvangi og
völdum þessa embættis liggur í
gegn um lagabreytingar á Alþingi
fslendinga."
Leggja í almenn stæði
Vesturbæingur hringdi:
„Ég starfa á skrifstofu í
Garðastaeti og tel ástæðu vekja
athygli á þeirri frekju sem starfs-
menn Rússneska sendiráðsins
sýna með því að láta sér ekki
nægja merkt bflastæði sem þeir
hafa fyrir framan tvö hús sín (
Garðastræti. Við erum í eilífum
vandræðum vegna þess að bflar
merktir Rússneska sendiráðinu
leggja hér í almenn stæði snemma
á morgana og eru þar stundum
allan daginn. Væri ekki hugsanleg
lausn að þeir gerðu sér bflastæði
á hluta þeirra stóru lóða sem
fylgja húsum sendiráðsins?"
Myndavél
Konica myndavél, rauð í svartri
tösku, tapaðist í Grasagarðinum
í Laugadal hinn 17. maí. Finnandi
er vinsamlegast beðinn að hringja
í síma 82201. —
Lítill þegnskapur
Eldri borgari hringdi:
„Ég fór ýmislegt að hugsa þeg-
ar ég las greinina „Þegnskapur
þyrfti að vera meiri" sem birtist
í Velvakanda 17. mai. Þetta hug-
tak „þegnskapur" þykir víst hálf
hlægilegt nú á dögum en fyrir
nokkrum áratugum var það virt.
Nú þykir sjálfsagt að hver skari
eld að eigin köku en hirði lítið um
hagsmuni heildarinnar. Skyldi
samfélag fá staðist til lengdar ef
mikill meirihluti þegnana hugsar
þannig? Og hver er ástæðan fyrir
því að svona er komið? Ég hef
rætt um þetta við kunningjana
og flestir segja að hinn mikli laun-
amismunur og misskipting
lífsgæða sé undirrótin. Mennta-
menn og þeir sem komið hafí upp
fyrirtækjum sanki að sér fé en
hinir, sem ekki hafa staðið sig
eins vel í samkeppninni en' leysa
af hendi hin daglegu störf, þau
störf sem mesta þýðingu hafa,
verði að sætta sig við eymdar-
kjör. Ekki ætla ég að leggja neinn
dóm á þetta en hins vegar tel ég
að græðgin eigi mikinn þátt í því
hvemig komið er fyrir þjóðinni."
Eurocard - Visa
3972-9105 hringdi:
Það er mjög óþægilegt að sum
fyrirtæki taka aðeins Eurocard
en önnur aðeins Visa. Ég er með
Eurocard og kemur þetta sér oft
illa fyrir mig. Ég tel að eðlilegast
væri að öll fyrirtæki tækju við
báðum kortunum."
Þegnskapur þyrfti að vera meiri
Til Velvmkanda.
Niina, þegar daglega er sagt frá
( Qölmiðlum að þegnar þesaa litla
þjóðfélag8 bóu að gera kröfur um
hærri laun, þA datt mér ( hug að
segja frá þvl sem fyrir mig kom í
þessu sambandi, og mun nö á þess-
um tímum hjjóma eina og skopsaga.
FVrir fimmtíu til sextiu árum var
ég bráfhirðingai naður úti á landi.
Áralaun min fýrir það itarf voni
sextiu krónur. Þsð mun hafs verið
á kreppuárunum að bréf frá póst-
stjðminni var sent til okkar, þar
æm þess var farið á leit við okkur
bréfhirðingamenn, að við aam-
þykktum að laun okkar lekkuöu
um 15 prósent í bréfinu var sagt
að þetta væri gert til að afstýra
fyrinyáanlegum halla á rekstri póst-
þjónustunnar. Ég veit ekki annað
en allir bréfhirtingamenn í ná-
grenni við mig hafi samþykkt þesaa
launalækkun og skrifsð undir.
Mér finnst núns að við bréfhirð-
ingamenn höfum með þeasu sýnt
mikinn þegnsksp, og að við vildum
stuöia að því að þesai þjónusta
vseri rekin haJlaJaust en ekki með
skuldasöfhun. Með því að sam-
þykkja þessa launalœkkun sýndum
viö að við mátum meíra þjóðarhag
en eigin hagamuni.
Enn enim við ajálfstæð þjóð og
viyum vera það um ókomin ár. En
það getur farið svo að við töpum
efnahagalegu sjálfstæði okkar, ef
•llir þegnar þeaaa lands hugsa um
það eitt að akara eld að sinni köku
eins og nú á sér stað þjá öUum
þeím Qölda stéttafélaga og þrýsti-
hópum sem neyta aJJra bragða til
að fá kröfur aJnar samþykktar.
Mér finnst aö þegnslcapur okkar
gömlu bréfhiröingamannanna
þyrfti að koma fram ( dag ef eklri
á illa að fara.
Gamall bréfhirðingamaður
„ég bab hann um skreyta eldhúöicS."
Konan mín segist ekkert
botna í mér.
Með
morgunkaffínu
Ef þú einbeittir þér að inn-
brotum og ránum, en ekki
Iíkamsárásum, værir þú
ekki svona úrvinda á
kvöldin___
HÖGNI HREKKVÍSI
ii •1
„WÖGMIJ'''
_
„þessi Mvnpiúo^vi Honuai
ALDEILIS ÓR JAFNVÆGI /"