Morgunblaðið - 15.07.1988, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 15. JÚLÍ 1988
41
Sigurður Gunnlaugs-
son — Minningarorð
Fæddur 8. mai 1912
Dáinn 6. júli 1988
Á leiðið mitt þá liðin er
einn léttan grátvið plantið þér
hans Ijúfu tárin líka mér
og litafolvin sem hann ber
með létta skugga þakið sitt
hann þyngir ekki rúmið mitt.
(A. Musset)
í þessum ljóðlínum fellst hóg-
værðin. Það er ekki beðið um mikið
en það er verið að biðja um sáðn-
ingu, ræktun við móðutjörð og grát-
viðurinn með létta skugga þakið
sitt hann þyngir ekki rúmið mitt. Á
ferðinni yfír landamæri lífs og
dauða. Eins minningin sem lifir
sterkt í þessum ljóðlínum sem jafn-
framt er áminning um að græða
sárin og sá til betra lífs hér á jörð.
Ég valdi þetta upphaf er ég minn-
ist heiðursmannsins Sigurðar
Gunnlaugssonar sem við kveðjum í
dag. Hans stíll var fyrst og fremst
hógværðin og prúðmennskan með
sinni ljúfu framkomu og hýra brosi
skein sólin í heiði hjá öllum þeim
sem hann umgekkst þó að skýjað
væri jrfír móður jörð.
Á ég margar minningar ljúfar frá
þeim tíma meðan leiðir lágu náið
saman. Engum dettur það í hug
að ekki hafí brotið af báru á
lífshlaupi hans en þá kom best í
ljós hver vitmaður hann var því
skaplaus var hann ekki. Meðan élið
gekk yfír var ekki sagt mikið, svo
fór að rofa til og þá kom bros.
Hann var seinþreyttur til reiði og
sem betur fór sá ég hann aldrei
reiðan og mig hefði ekki langað til
þess. En það voru vitsmunimir sem
höfðu umráðaréttinn, það fá ekki
allir slíka náð í vöggugjöf. Á hverju
sem gengur að geta alltaf hamið
sig. Það getur sá sem vitið hefur
og hefur tamið sér að fara vel
með. Það er mikill ávinningur að
hafa kynnst slíkum manni og mér
er ljúft að segja frá því að þær
stundir sem ég átti með honum ein-
um, sem voru alltof fáar, komst ég
að öðrum Sigurði Gunnlaugssyni
en sem ég umgekkst þar utan því
hann var í eðli sínu dulur og leyndi
tilfínningum sínum og það var ekki
auðvelt að kynnast honum. Hann
tók ekki öllum strax í dag. Hann
vildi sannarlega hafa sinn umþótt-
unartíma að kynnast.
Manni var ekki ýtt út í hom,
nei, hann komst að manni með
hægðinni og rólegheitunum eins og
hann segði við mann: „Flas er ekki
til fagnaðar," en svo hafði unnið
honum traust og þar hafði maður
kynnst sterkum stofni.
Sigurður Gunnlaugsson var mik-
ill eljumaður. Honum féll aldrei
verk úr hendi enda hagleiksmaður
og bar heimili hans og garðurinn í
Hlíðarhvammí 11 þess best vitni.
Hann var starfsmaður hjá Olíufé-
laginu Esso í fjöldamörg ár allt til
ársins 1972, en ári áður höfðu hann
og fjölskylda hans hafið rekstur í
Garðabæ. Sá rekstur stendur enn
í miklum blóma.
Undirritaður kynntist Sigurði
fýrst haustið 1969. Þau kynni stóðu
náið í 11 ár eða til ársins 1981 að
sól seig við ægi. Örlaganomimar
spinna sína vefí ekki síður nú en
áður á tímum stress og hraða á
tölvuöld en hér er ekki staður né
stund til heilabrota hvað betur
mætti fara, en eitt er víst að ekki
ber allt upp á sama daginn á langri
vegferð. Sigurður Gunnlaugsson
var ekki maður hávaðans eða fjöl-
miðlafársins. Hann kaus að lifa
lífínu í rólegu og notalegu um-
hverfí í faðmi fjölskyldu sinnar sem
hann unni mikið og varði öllum
sínum tómstundum í að gera til
hæfís. Sigurður var fæddur 8. maí
1912 j Hofsárkoti í Svarfaðardal,
sonur Önnu Stefánsdóttur frá Hofs-
árkoti og Gunnlaugs Sigurðssonar
frá Tungufelli og ólst hann þar upp
hjá ástríkum foreldrum í faðmi frið-
ar og sældar í fallegri sveit girta
stórbrotrium fjallahring.
Sigurður útskrifaðist frá Hóla-
skóla 1933, búfræðingur að mennt
og hugsanlega hefur hugur hans
stefnt að búsýslu í sveit sinni en
leiðin lá fljótlega eftir skólagönguna
á sunnlenskar slóðir þar sem hann
kynntist lífsförunaut sínum, Ráð-
hildi Jónsdóttur.
Mikilli sómakonu og stóð vegferð
þeirra í 52 ár og sýnir okkur það
að samheldnin hefur verið meiri en
oft vill verða nú til dags í upplausn
hraða og streitu. Þau Ráðhildur og
Sigurður reistu sér fagurt einbýlis-
hús í Hlíðarhvammi 11 í Kópavogi.
Þeim varð tveggja bama auðið:
Guðrún Valgerður, fædd 1939, gift-
ist Auðunni Jónssyni 1969, þau
skildu árið 1981, eiga tvær dætur.
Guðrún átti soninn Bjarna áður en
hún giftist sem var afa og ömmu
augasteinn enda alfarið inn á heim-
ili þeirra til 6 ára aldurs. Og Krist-
inn fæddur 1944, giftur Ruth Al-
freðsdóttur, eiga þau 3 börn.
Kæra Ráðhildur. Ég veit á stundu
sem þessari koma fram í hugann
minningar um traustan og sterkan
lífsförunaut sem lagði allt að veði
fjölskyldu sinnu til framdráttar, en
eikin sterka er fallin.
Við stöndum hnípin um stund en
brátt rofar til, fagrar minningar um
góðan dreng hvetja okkur til allra
góðra verka. Ég votta aðstandend-
um hans af heilum huga innilegar
samúðarkveðjur.
Þig sem í íjarlægð
fjöllin bakvið dvelur
og fagrar vonir
tengdir líf mitt við
minn hugur þráir
hjartað ákaft saknar
er horfnum stundum
Ijúfum dvel ég hjá
heyrirðu ei
hvem hjartað kallar á.
Heyrirðu ei storm
er kveðju mína ber
sú fagra minning
eftir skyldi reyna
er aldrei gleymist
meðan lífs ég er.
(Valdimar Hólm Hallstað.)
Auðunn H. Jónsson
Á hendur fel þú honum,
sem himna stýrir borg,
það allt, er áttu í vonum,
og allt, er veldur sorg.
Hann bylgjur getur bundið
og bugað storma her,
hann fótstig getur fundið,
sem fær sé handa þér.
Mín sál því ömgg sértu
og set á gguð þitt traust.
Hann man þig, vís þess vertu,
og vemdar efalaust.
Hann mun þig miskunn krýna.
Þú mæðist litla hríð.
Þér innan skamms mun skína
úr skýjum sólin blíð.
(P. Gerdhardt.)
Það er erfitt að skilja tilgang
lífsins og það gleymist oft í erli
líðandi stundar þegar við erum í
faðmi okkar nánustu hvað tára-
döggin getur fallið fljótt. Allt í einu .
stöndum við hnípin og hljóð. Hama-
gangur dagsins liðinn. Þetta fínnum
við í dag er við kveðjum ástkæran
afa okkar, Sigurð Gunnlaugsson,
og minningamar hrannast upp.
Hann sem bar okkur á höndum
sér og var boðinn og búinn að leiða
okkur inn í draumaland í bamæsku
okkar. Við vitum að hann vildi okk-
ar veg mestan og vakti yfír velferð
okkar í hverju spori.
Það sem við virðum mest í fari
afa okkar var reglusemin. Hann
smakkaði aldrei vín né tóbak og
hann reyndi að vemda okkur og
alla þá sem hann umgekkst frá því
leiða böli sem hijáir því miður alltof
marga.
Elsku amma okkar, við sam-
hryggjumst þér og við vitum að þú
hefur mikið misst eins og við öll.
En við erum ömgglega viss um
það að afi hefur fengið góða heim-
komu á nýju tilverustigi. Og við
vitum að hans heitasta ósk er að
við minntumst hans með því að
taka til eftirbreytni hans ríku eðlis-
kosti. Og standa vörð um allt það
besta sem getur leitt okkur götuna
á enda í þessu lífí.
Elsku afa þökkum við allt sem
hann var okkur og við munum
minnast hans í öllu því besta sem
við eigum eftir að gera.
Lyfti mér langt í hæð
lukkunnar hjól,
hátt yfír stund og stað,
stjömur og sól,
hljómi samt harpan mín:
Hærra, minn Guð til þín,
hærra til þín.
(Þýð. M. Joch.)
Bjarai, Fríða og Ráðhildur
VERÐLÆKKUN A 5 DYRA AX
Vegna hagstæðra samninga við Citroén
verksmiðjurnar getum við nú boðið tak-
markað magn af 5 dyra Citroén AX 1ÍTRE
árábæuveðiKr. 416.000*
Opið laugardag og sunnudag kl.13-17.