Morgunblaðið - 24.09.1988, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 24. SEPTEMBER 1988
Sviðsmynd úr Sveitasinfóníu.
í þjóðlegnm hug-
leik í sveitinni
Leiklist
Jóhanna Kristjónsdóttir
Leikfélag Reykjavíkur frum-
sýndi i Iðnó:
Sveitasinfóníu eftir Ragnar
Arnalds
Tónlist: Atli Heimir Sveinsson
Leikmynd og búningar: Sigur-
jón Jóhannsson
Lýsing: Lárus Björnsson
Leikstjóri: Þórhallur Sigurðs-
son
Réttardagur í íslenskri sveit,
kindajarm, fyllerí og hopp og hí.
Mættir eru nokkrír þénugir bænd-
ur, drykkfelldi presturinn og
bijóstafögur dóttir hans, grað-
hestaeigandinn Örlygur með
þýsku konunni sinni sem Búnað-
arfélagið útvegaði, nýr læknir
kemur senn, þama er söngelski
sýslumaðurinn sem dreymir um
að semja hljómkviðu sem svei-
tungamir eiga að flytja. Auk þess
fæst sýslumaðurinn við að skrá
sögur, sér í lagi eftir Báru gömlu,
um yfimáttúmleg fyrirbæri. Póst-
meistarinn, bindindissamt snöfur-
kvendi og bróðir hennar sem er
trúlofaður prestsdótturinni, Frið-
rik lögregiumaður úr þorpinu og
em þó ekki allir upp taldir.
Það er á döfinni að reisa virkj-
un og vitanlega em deildar mein-
ingar um framkvæmdina. Það er
spumingin um náttúmspjöllin,
umhverfísvemdina og framfarim-
ar og sitthvað fleira. Þegar per-
sónumar hafa verið leiddar inn
til kynningar væri ráð að hefla
söguna — eða leikinn. Og þráður-
inn er eins og vera ber, ástir og
fyllerí, ævintýri, hross og söngur
og smásletta af bmggi og virkjun-
arfundum og afbrýðisemi og
hjónabandsvandræði.
Mér er ekki fullljóst hvort höf-
undur hefur ætlað sér að semja
gamansaman þjóðleik eða þjóð-
legan gamanleik, en svo mikið er
víst að hann hefur af lagni og
léttum húmor seilst eftir persón-
um úr gömlum sögnum, leitað
fanga í sögum Laxness og svo
mætti lengi telja og stundum var
ekki á hreinu hvort maður var
staddur í sögu eftir Jón Thorodds-
en, á sýningu hjá Hugleik eða að
hlusta á lestur úr forystugreinum
um virkjanir. Úr þessu hefði getað
orðið hinn ferlegasti grautur, en
Ragnar hefur hæfilegt taumhald
á sér og svo hefur leikstjórinn,
að mfnu viti, leyst ýmis augljós
vandamál af hugviti og nokkurri
fími. Þó fannst mér innkomur og
útgöngur stundum vandræðaleg-
ar og sum atriðin hefðu að skað-
lausu mátt missa sig. Það má
sjálfsagt velta fyrir sér, hvort leik-
stjóri hefði átt að leggja enn ríkari
áherslu á skopið í leiknum. Að
mínum dómi fannst mér hann
fara yfirleitt með liðsmenn sína
rétta leið og náði þar af leiðandi
oft fram áhrifum sem urðu þess-
um kostulega hræringstexta til
framdráttar.
Ekki þarf að orðlengja að lista-
menn eins og aðrir hafa gott af
því að breyta til og skipta um
umhverfí; það sannaðist á Gunn-
ari Eyjólfssyni sem fór á kostum
í hlutverki söngelska sýslumanns-
ins. Þótt persónan sé eins konar
skissa frá hendi höfundar fór
Gunnar létt með að búa til úr
henni ákaflega snjalla manngerð.
Mér fannst Margrét Ákadóttir
vinna leiksigur sem Emma þýska
og varð skýrasta persóna sýning-
arinnar, skiljanlegust og með
fastari einkenni en aðrir. Sigurður
Karlsson gerði durgnum Bimi
bónda og prestsbróður eftirtektar-
verð skil og fas og svipbrigði í
hlutverkinu sem er ekki fyrirferð-
armikið, sýndu enn hvemig auka-
hlutverk geta orðið snar þáttur
leiksýningar.
Valdimar Flygenring var að-
sópsmikill sem Orlygur bmggari
og graðhestaeigandi, töff nagli
og viðkvæmur inn við beinið. En
samt mætti gæta að því að láta
ekki Valdimar festast í þessari
manngerð. Edda Heiðrún Back-
man hefur sérlega óþvingaða
sviðsframkomu og stóð vel fyrir
sínu, var rétt óborganleg í sumum
senum, mætti nefna þegar Örlyg-
ur kemur í óveðrinu að sættast
við hana svo að sýslumannssin-
fónían verði flutt með bestu kröft-
unum.
Hlutverk Amar Ámasonar gef-
ur ekki tilefni til mikils en Óm
fór með það af einlægni. Steindór
Hjörleifsson var útsmogin sveita-
lögga og Þorsteinn Gunnarsson
var ekki í vandræðum með hinn
gallaða guðsmann. Valgerður
Dan var of gribbuleg sem bindind-
isfia og náði ekki spaugsemi sem
þar er þó gefinn kostur á. Sigríð-
ur Hagalín gerði sér heilmikinn
mat úr Bám gömlu, þótt vísdóm-
urinn sem henni er lagður í munn
af höfundi sé stundum rýr f roð-
inu.
Ég var ekki sátt við leikmynd
Sigurjóns Jóhannssonar, auðvitað
lá í augum uppi að nauðsynlegt
var að hefðbundin sveitaumgerð
hefði verið fáránleg. En lausnin
með tröppumar og einhvers konar
stílfærðar öndvegissúlur sem áttu
að sýna dalinn fannst mér ekki
lánast. Lýsingu á baktjaldi hefði
áreiðanlega mátt beita af meira
listfengi og ímyndunarafli. Tónlist
Atla Heimis virtist mér til fyrir-
myndar.
Hvort sem fyrir Ragnari Am-
alds vakti að semja gamanleik eða
þjóðlegan hugleik, var auðfundið
á frumsýningargestum að þeir
skemmtu sér konunglega. Ég leyfi
mér að ítreka að hlutur leikstjór-
ans og frammistaða leikenda hafi
ráðið úrslitum um að sýningin
lifnaði og lék sér.
Bamastarfí
Homafírði
NÆSTKOMANDI sunnudag 25.
september byrjar barnastarf í
BjamanesprestakaJIi í Homafirði.
Klukkan 10 á sunnudagsmorgun
hefst bamamessa í Hafnarkirkju,
en kl. 11 sama morgun barna-
messa I Bjamaneskirkju.
Þessar athafnir sem ætlaðar eru
bömum og unglingum upp að ferm-
ingaraldri verða með hefðbundnu
sniði, sagðar sögur, sungnir bama-
söngvar, lesið úr Biblíunni, farið yfir
fraeðsluefni og fleira og fleira.
Á liðnum árum hefur mikil þátt-
taka verið í bamamessum í Bjama-
nessókn og hafa þær f ýmsum skiln-
ingi verið burðarásinn í kirkjulegri
starfsemi. Sóknarprestur í Bjama-
nesprestakalli er sr. Baldur Krist-
jánsson.
(Fréttatilkynning)
t
Hafnarkirkja á Höfh f Hornafirði.
Sögur
Munchausen
á snældu
Útgáfufyrirtækið Sögusnæld-
an gaf nýlega út hljóðsnælduna;
„Lygasögur Munchausen bar-
óns“. Lesari er Magnús Ólafsson,
leikari. Þýðinguna annaðist Þór-
hallur Þórhallsson.
Um er að ræða nítján stuttar
sögur með leikhljóðum, flutningur
tekur um 48 mínútur.
(Úr fréttatilkynningu)
^\uglýsinga-
síminn er 2 24 80
Stykkishólmur:
Grjóti
rígndiyfir
íbúðar-
hverfi
ÓHAPP varð í Stykkishólmi þeg-
ar verið var að vinna við spreng-
ingar í gijótnámi við skipasmíða-
stöðina Skipavík á mánudag, en
gijót þaðan er notað við hafhar-
gerð á staðnum. Flaug stórgrýti
yfir íbúðarhúsahverfi þar
skammt frá og olli talsverðum
skemmdum. Að sögn Iögreglunn-
ar þykir ótrúlegt happ að enginn
skyldi slasast, en gijótinu rigndi
yfir sprengingamennina án þess
að nokkur þeirra hlyti svo mikið
sem skrámu. Þá sluppu börn sem
voru að leik þarna skammt frá
án allra meiðsla.
Við sprenginguna flaug gijótið
yfir íbúðarhúsahverfíð og liggur
stórgrýti þar á vfð og dreif í geira
í gegnum hverfið. Stór hnullungur
fór í gegnum þak á einu húsanna,
en hnullungurinn, sem er um 15
kg að þyngd, fór í gegnum milli-
vegg á kyndiklefa og þaðan niður
í gólf. Fimm mínútum fyrr hafði
maður verið við störf í kyndiklefan-
um, en húsið er nýbyggt og stóð
til að flytja í það eftir nokkra daga.
Þá fór einn hnullungur í gegnum
þak ófokheldrar nýbyggingar og
braut þar upp gólf, og bíll varð
fyrir miklum skemmdum.
Að sögn lögreglunnar í Stykkis-
hólmi liggur ekki ljóst fyrir hvað
óhappinu olli.
Eitt verka Erlu Þórarinsdóttur.
ísapörður:
Erla sýnir í
Slúnkaríki
ERLA Þórarinsdóttir mun opna
myndlistarsýningu í Slúnkaríki,
ísafirði, laugardaginn 24. sept-
ember nk.
Erla lauk námi frá Konstfack-
skólanum í Stokkhólmi 1981 og
hefiir sfðan unnið og starfað að
myndlist í Svíþjóð, New York og
hér heima. Hún hefur haldið einka-
sýningar í Reykjavík, Stokkhólmi,
Kaupmannahöfn og New York og
tekið þátt f Qölda samsýninga.
„Nærmyndir minnis og
gleymsku" kallast myndaröð sem
Erla mun sýna í Slúnkaríki. Mynd-
imar eru málaðar með olíu á striga,
flestar á þessu ári.
Við opnun sýningarinnar mun
Halldór Ásgeirsson, myndlistar-
maður, lesa frumsamið ljóð. Upp-
lesturinn er tileinkaður minningu
Ragnars H. Ragnars.
Sýningunni lýkur þann 9. októ-
ber.