Morgunblaðið - 24.09.1988, Blaðsíða 45

MÖRGUNBLAÐIÐ, LAUGÁRDAGUR 24. SEPTEMBÉR 1988
anna Ama Oddgeirs Guðmundsson-
ar frá Oddgeirshólum í Flóa og
Guðrúnar Guðmundsdóttur frá Sel-
fossi. Systkini hans eru Jóhann 15
ára og Ámý Dse 4 ára.
Ein af fyrstu minningum okkar
um Gumma frænda er af honum
að leik á eldhúsgólfinu í Singa-
steini, þar sem foreldrar hans
bjuggu um tíma. Þá var hann lítið
kríli. Síðan eigum við margar ljúfar
minningar frá okkar kynnum við
hann, sérstaklega Kári, jafnaldri
hans og fyrrum beklq'arbróðir. Þeir
léku sér mikið saman og oft með
yngri bræðrum sínum, Jóa og Jóni.
Guðmundur var hugmyndaríkur og
frumkvöðull að mörgu því sem
drengimir tóku sér fyrir hendur.
Þeir stofnuðu fótboltafélagið
Spymi, gerðu sér dúfnakofa og
vom með skræpur, toppara og hoj-
ara. Þá var vængjasláttur í þak-
rennunum.
Guðmundur átti hugmyndina að
endurreisn Frímerkjaklúbbs Sel-
foss, sem á aðild að Landssambandi
íslenskra frímerkjasafnara, og fékk
til liðs við klúbbinn gamalreyndan
frímerkjasafnara, Emst Sigurðs-
son, sem veitti dygga aðstoð. Guð-
mundur var formaður klúbbsins.
Um tíma vom 20—30 félagar í
klúbbnum.
Guðmundur fékk snemma áhuga
á því lífsstarfi sem hann stefndi að,
matreiðslumannsstarfinu. Hann var
eina önn á Hússtjómarbraut Fjöl-
brautaskóla Suðurlands en hélt
síðan áfram námi á Matvælasviði
við Fjölbrautaskólann í Breiðholti.
Þar var Guðmundur vel kynntur.
Föstudaginn 16. september bámst
okkur einmitt fréttir þaðan af Guð-
mundi og félaga hans Tómasi Þór-
oddssyni. Bryndís Steinþórsdóttir,
sviðsstjóri Matvælasviðs, sagði að
piltamir úr Fjölbrautaskóla Suður-
lands væm byggðarlagi sínu til
sóma, þeir staeðu sig vel í námi,
kæmu vel fram og væm vinsælir
af skólafélögum sínum.
Frá síðastliðnu vori munum við
eftir Gumma frænda er hann kom
glaðlegur á svip og vildi fara í ijall-
göngu. Tvær helgar í röð fóm þeir
frændumir á Ingólfsflall.
Guðmundur var tryggur vinur,
hugmyndaríkur, glaðlegur og
elskulegur í viðmóti. Hans er sárt
saknað. Við flytjum fjölskyldu hans
allri, svo og öllum þeim öðmm sem
um sárt eiga að binda vegna þessa
hörmulega slyss, okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Örlygur, Steingerður,
Kári, Jón og Auður.
vomm smápattar og á þeim tíma
vomm við mikið saman. Hann var
alltaf frekar hlédrægur og prúður,
hafði sig ekki mikið í frammi og
var vinur vina sinna.
Undanfarin ár hitti ég Ragga
minna nema þá síðasta árið að við
tókum meira saman á ný, þá mest
í gegnum sameiginlegt áhugamál
okkar, handbolta. Þar var Raggi
mörgum öðmm fremri og hafði
verið í unglingalandsliði okkar ís-
lendinga undanfarin ár. Hann var
þegar búinn að gera upp við sig
hvað hann ætlaði sér í framtíðinni
og stundaði nám við vélvirkjun.
En hann hefur nú verið kallaður
frá okkur, mjög ótímanlega að mér
finnst. En ég get nú bara geymt
minningu hans í huga mér og rifjað
upp þá skemmtilegu daga þégar við
vomm saman öllum stundum.
Foreldmm Ragga og öðmm að-
standendum votta ég mínar dýpstu
samúðarkveðjur.
það yrði í síðasta sinn sem við ætt-
um eftir að eiga stund saman á
stofunni ég og Gummi, fimmtudag-
inn_ 15. sept. sl.
Ég vil hér í lokin votta foreldmm,
systkinum og öðmm aðstandendum
innilega samúð. Guð blessi minn-
ingu þeirra.
Kjartan Björnsson
Kveðja frá Ung-
mennafélagi Selfoss
Þrír ungir piltar frá Selfossi
verða jarðsettir í dag, þeir Ragnar
Hjálmtýsson, Benedilrt R. Ásgeirs-
son og Guðmundur Ámason. Þessir
ungu piltar létust í hörmulegu
bílslysi fóstudaginn 16. sept. sl.
Fyrir bæjarfélagið Selfoss er
mikið áfall að missa þessa efnilegu
pilta, þá ekki siður fyrir Ungmenna-
félagið, en ailir höfðu þeir skapað
sé góðan orðstír í íþróttum.
Hann í bemsku hlýðni lærði,
heimilisins prýði var,
gleði og yndi öðrum veitti,
engan skugga líf hans bar.
(Sálmur úr Söngbók æskunnar)
Guðjón Siguijónsson
Þeir deyja ungir sem guðimir
elska. Þessu verðum við að trúa
þegar við stöndum frammi fyrir
bláköldum raunveraleikanum.
Að vakna við þá frétt að félagi
okkar og vinur Ragnar Hjálmtýsson
hafi látist í bílslysi kvöldinu áður,
er reynsla sem enginn okkar hafði
ímyndað sér að hann ætti eftir að
upplifa.
Það var eins og það gæti ekki
staðist að þessi lífsglaði vinur væri
farinn fyrir fullt og allt. Við félagar
Ragnars úr handboltanum eigum í
minningum okkar minningu um
ungan, kappsfullan markmann sem
hafði óbeit á meðalmennsku og setti
sér ávallt það takmark að vera best-
ur. Ragnar náði því takmarki fyrir
ári að komast í unglingalandsliðið
í handknattleik, og það vitum við
félagar Ragnars að það hefst ekki
nema með eljusemi.
Það er svo erfitt að átta sig á
því hver tilgangurinn er með þessu
öllu. Ungur maður með markmið
sem við félagar hans vomm þátt-
takendur f, er kallaður úr blóma
lífsins. Vegir Guðs em svo sannar-
lega órannsakanlegir.
Við vonum að algóður Guð gefí
foreldmm Ragnars og systkinum
styrk og trú til að bera þennan
mikla missi. í þeirri trú að algóður
Guð vemdi hann og varðveiti í
sínum nýju heimkynnum, kveðjum
við góðan dreng.
Meistaraflokkur
UMF Selfoss.
Kagnar Hjálmtýsson hafði náð
glæsilegum árangri í handknattleik
var annar aðalmarkvörður II. deild-
arliðs UMF Selfoss, ásamt því að
leika í drengja- og unglingalandsliði
íslands í handknattleik. Benedikt
R. Ásgeirsson hafði keppt með öll-
um yngri flokkum félagsins í knatt-
spymu og náð góðum árangri. Guð-
mundur Amason hafði æft og keppt
í ýmsum greinum innan félagsins
og staðið sig með prýði.
Það er alltaf sorglegt að missa
myndar pilta í blóma lífsins með
þessum hætti. Ungmennafélag Sel-
foss vill þakka þessum ungu piltum
gott samstarf og þá fóm sem fylg-
ir því að vera í íþróttum.
Ungmennafélagar munu sakna
góðra drengja sem stóðu ávallt serti
góðir félagar undir merki félagsins.
Stjóm ungmennafélagsins vottar
foreldmm, systkinum og öðmm
aðstandendum innilegar samúðar-
kveðjur.
F.h. Ungmennafélags Selfoss,
Björn Gíslason, formaður.
it
BenediktR. Ásgeirs
son — Minning
Fæddur 3. febrúar 1971
Dáinn 16. september 1988
Dýpsta sæla og sorgin þunga
svífa hljóðlaust yfir storð
þeirra raál ei talar tunga
tárin eru beggja orð.
(Ó.S. frá Hlöðum)
Sumri hallar og komið er haust.
Skólamir fyllast af glaðvæm fólki,
sælutár sumarsins dijúpa af
hvarmi. En vart em þermð tár er
sorgin þunga svífur hljóðlaust í hús
sælunnar full af tregatáram.
Djúpur sársauki settist að íbúum
Selfoss við dagrenningu laugar-
dagsins 17. september. Dauðinn
hafði kvatt dyra í óbærilegum
harmleik. Fjórir ungir skólasveinar
höfðu látist um nóttina í mann-
skæðasta umferðarslysi hérlendis.
Einn þeirra pilta var Benedikt
Reynir sem hér verður minnst.
Ég mun ekki færast í fang að
gefa yfirlit yfír ætt og uppmna
Benna, eins og hann var kallaður
í hópi vina, heldur aðeins reyna að
meta og þakka þann ávinning sem
ég og félagar hans höfðum af sam-
neyti við mætan vin.
Ungur vakti Benni eftirtekt
fólks, sem leið átti um Engjaveginn
þar sem hann bjó með móður sinni,
fyrir iðni hans og áhuga við að
sparka bolta. Síðar lá leið hans á
íþróttavöllinn til skipulegra æfinga
hjá Ungmennafélagi Selfoss. Kynni
mín af Benna urðu svo langvarandi
er ég varð kennari hans og þjálfarí
í 5 ár. Benni kom mér fyrst fyrir
sjónir sem hlédrægur og fámáll
drengur. Sfðar sá ég að þessir eðlis-
þættir hans vom einmitt styrkur
hans í að gera hann að óvenjulegum
nútíma unglingi. Ábyrgðartilfinn-
ingu hafði hann ríka og má vafa-
laust rekja það til þess að hann
varð sem bam að axla mikla ábyrgð
á sjálfum sér og heimili sfnu. Þessi
snemmbomi þroski ásamt þraut-
seigju urðu styrkur hans í mótlæti
og óréttlæti heimsins. Það var að-
dáunarvert fyrir mig og félaga hans
að sjá og fínna hvemig hann með
fordæmi sínu lagði gmnn að árang-
ursríku félagsstarfi með breytni
sinni.
Benni átti gott með að koma
auga á broslegar hliðar hins dag-
lega lífs þótt hann flíkaði því ekki.
En enn betur fengum við að njóta
stórríkrar kímnigáfu hans og heill-
andi gleði á ferðalagi í Noregi í
fyrrasumar. Þar geislaði hans hlýi
vorandi sem hjúpar grænan svörð.
Bessi var ætíð góður námsmaður
og komu þar reglusemi og skipulag
hans að góðum notum. Hann var
snyrtimenni í hvívetna og sýndi
umhirða hans um híbýli sín þess
glöggt vitni.
En fyrst og síðast var Benni
manneskja til hinstu stundar. Þann-
ig fór Benni að og ættu vinir hans
sem nú sjá á bak góðum félaga að
heiðra minningu hans með því að
taka hann til eftirbreytni.
Þegar ég lýk þessum fátæklegu
orðum mínum með þakklæti fyrir
að hafa fengið að kynnast Benna,
er sem ég heyri málróm hans og
sjái brosið hans í heimi hins eilífa
ftiðar.
Megi guðstrú á bjargi byggð
gefa foreldrum og aðstandendum
drengjanna sem bomir verða til
hinstu hvíldar í dag þrek í þyngstu
sorg.
Ó, faðir gjör mig lftið ljós
um lífs míns stutta skeið
tíl hjálpar hveijum hal og drós
sem hefur villst af leið.
(Hallgr. Pétursson)
Blessuð sé minning Benna.
Gylfi Þór Gíslason
Það hræðilega umferðarslys sem
varð á Búrfellsvegi í Gnúpveija-
hreppi þann 16. september síðast-
liðinn varð til þess að einn minn
besti vinur lét lffið.
Við Benni, en það var hann alltaf
kallaður, kynntumst fyrst þegar við
hófum skólagöngu 6 ára að aldri.
Við vomm skólasystkini þar til við
lukum námi í 9. bekk þá 16 ára
gömul. Sú vinátta var mér mjög
mikils virði og ég veit að hún mun
endast út yfir gröf og dauða.
Benni var frábær hlustandi og
ef mig vantaði einhvem til að tala
við og fá ráðleggingar hjá þá var
Benni alltaf tilbúinn til hjálpar og
hann gat alltaf hjálpað mér að láta
mér líða betur hvemig sem á stóð
hjá honum.
Það er hræðilegt að missa svona
góðan vin eins og Benna, hann er
mér mikill missir.
Ég votta fjölskyldu hans mína
dýpstu samúð og bið Guð um að
hjálpa þeim í gegnum þessa miklu
sorg.
Hanna Friða
í dag er einn okkar besti vinur
til moldar borinn. Okkur langar til
að minnast hans með fáeinum orð-
um.
Benni, eins og við kölluðum hann,
hefur verið vinur okkar síðan skóla-
ganga okkar hófst. Það kom fljótt
í ljós hversu samvisku- og áhuga-
samur hann var fyrir því sem hann
tók sér fyrir hendur. Þar var námið
og íþróttir efst á lista. Hann var
traustur vinur og brást aldrei okkur
eða öðmm í neyð. Hann var oft
hrókur alls fagnaðar, léttlyndur en
aldrei langt í alvömna hjá honum.
Okkur þykir sárt að þurfa að
kveðja svo góðan dreng á jafii
hræðilegan hátt og raun er. Hann
átti allt lffið framundan og hafði
hugmyndir um sína framtíð. Við
munum minnast hans og einnig
hinna vina okkar sem létust í þessu
hræðilega slysi.
Að lokum viljum við votta að-
standendum Benna heitins okkar
dýpstu samúðarkveðjur.
„Far þú í friði,
friður guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt“
(V. Br.)
Arnar, Gaui,
Gummi, Helgi,
Maggi, Valli, Snorri.