Morgunblaðið - 29.11.1988, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. NÓVEMBER 1988
43
Blaðasnápar á
gervihnattaöld
Kvikmyndir
Arnaldur Indriðason
Skipt um rás („Switching'
Channels“). Sýnd í Bíóhöllinni.
Bandarisk. Leikstjóri: Ted
Kotcheff. Handrit: Jonathan
Reynolds, byggt á leikritinu
„The Front Pag-e“ eftir Ben
Hecht og Charles MacArthur.
Framleiðandi: Martin Rans-
hohoff. Kvikmyndataka: Fran-
cois Protat. Helstu hlutverk:
Kathleen Turner, Burt Reyn-
olds, Christopher Reeve, Nead
Beatty og Henry Gibson.
Fyrir næstum hálfri öld skrifaði
einhver frægasti handritshöfund-
ur gömlu Hollywood, Ben Hecht,
leikritið „The Front Page“ (Fors-
íðan) með samstarfsmanni sínum,
Charles MacArthur, svarta
kómedíu um blaðamannastéttina
í Chicago. Úr því varð kvikmynd-
in „My Girl Friday" með Cary
Grant árið 1940. Arið 1974 var
gerð Önnur frábær bíómynd úr
leikritinu með Jack Lemmon og
Walter Matthau. Hún hét einfald-
lega Forsíðan. Og núna í ár var
enn ein bíóútgáfa af leikritinu
gerð en hún heitir „Switching
Channels" eða Skipt um rás og
er sýnd í Bíóhöllinni þessa dag-
ana.
Leikritið hefur verið fært í nú-
tímalegra horf og er nú í takt við
fá gerfíhnattaöld sem við lifum.
stað gömlu blaðasnápanna með
vindlana í kjaftinum eru komnir
fallega snyrtir sjónvarpsfrétta-
menn og í stað gömlu blaðarit-
stjómarinnar er komin sjónvarps-
fréttastofa á gervihnattasjón-
varpsstöð. En það eru stórstjömur
í aðalhlutverkunum sem fyrr;
Kathleen Tumer leikur aðalfrétta-
manninn (Hildy Johnson í leikriti
Becht), Burt Reynolds er frétta-
stjórinn hennar og fyrrum eigin-
maður í þessari útgáfu og Chri-
stopher Reeve leikur vonbiðil
hennar, sem ætlar að hafa Tumer
úr fréttamennskunni, stjóranum
til mikillar hrellingar. Inní það
blandast svo eltingaleikur við frétt
aldarinnar, aftöku á alræmdum
morðingja sem við nánari kynni
reynist hin mesta písl.
Skipt um rás er allt í senn svört
kómedía, farsakenndur gaman-
leikur og satíra á nútíma fjöl-
miðlafár og spillta pólitíkusa.
Myndin ristir að vísu ósköp grunnt
með sínum stórlega ýktu persón-
um og kringumstæðum. Persón-
umar eru sumar full vitlausar,
hlægilegar skrípamyndir en aldrei
raunverulegar; ekki halda að
þetta sé eitthvað í líkingu við
„Broadcast News“. En keyrsla
leikstjórans Ted Kotcheffs er svo
hröð og handritið svo stútfullt af
hnyttni og húmorísku orðaskaki
að þú hefur aldrei tíma til að líta
til baka. Áherslan er öll á textann
og meira að segja Burt Reynolds,
sem verið hefur hálfsofandi í
síðustu myndum sínum, vaknar
og tekur fullan þátt í ærslaleikn-
um.
Það er frekar óvenjulegt leik-
araliðið í myndinni, aðalleikaram-
ir koma sitt úr hvorri áttinni og
hafa ekki verið orðaðir sérstak-
lega við farsa eins og þennan
undanfarin ár. Kathleen Tumer
er eins og hundrað manns í hlut-
verki sem kannski er langt undir
hennar getu en hún nýtur sín
greinilega í og sýnir hvað hún
getur verið ótrúlega kraftmikil og
skemmtileg leikkona. Christopher
Æf
.v,
Sjónvarpsfréttafarsi: Reynolds og Turner í myndinni Skipt um rás.
Reeve er einkar frábrugðinn því
sem við eigum að venjast í hlut-
verki vonbiðilsins og millans Bla-
ine Binghams. Hann er sérstak-
lega aulalegur pabbastrákur og
framleiðendurnir, sem stækkað
hafa hlutverkið, hafa sérstaka
skemmtun af því að gera þennan
íturvaxna fyrrum Súperman,
hryllilega lofthræddan. Og harð-
jaxlinn Burt Reynolds er talsvert
líflegur eins og áður sagði.
Skipt um rás er ekki á neinn
hátt eftirminnileg bíómynd en það
er auðvelt að skemmta sér á henni
eins og það er gaman að góðum
brandara sem þú heyrir en gætir
ekki munað þó þú ættir lífið að
leysa líf þegar þú ætlar að segja
hann sjálfur.
Gamaldags örlagastundir
Á örlagastundu („Time of Dest-
iny“). Sýnd í Regnboganum.
Bandarísk. Leikstjóri: Gregory
Nava. Handrit: Ann Thomas og
Gregory Nava. Framleiðandi:
Ann Thomas. Kvikmyndataka:
Jim Glennon. Tónlist: Ennio
Morricone. Helstu hlutverk:
William Hurt, Timothy Hutton,
Melissa Leo, Stockard Cnann-
ing og Francisco Rabal.
Er þetta ekki eins og klippt
útúr Sögusafni heimilanna? Það
er stríð og Jack og Josie unnast
hugástum en pabbi hennar er al-
farið á móti ráðahagnum. Þau
stelast til að gifta sig, 'nann er
hrifmn á víg,,ellina í Evrópu —
kveðjustund á lestarstöðinni með
tilheyrandi myndatöku og tónlist
— og skrifar henni ástarbréf; þau
ætla að hittast aftur í gömlu kirkj-
unni þeirra eftir stríðið — endur-
fundir á lestarstöðinni o.s.frv. en
í millitíðinni ætlar vondi bróðir
hennar, Martin, að hefna föður
síns og drepa Jack og skráir sig
á vígvellina líka. Þar er Jack að
tjá drykkjufélögunum ást sína á
stúlkunni heima; hún er alltaf með
mér, hérna, segir hann og grípur
um hjartað ...
Klipp, klipp, klipp. Við tökum
þetta alltsaman aftur. Því miður.
Ekki hægt. Þið sitjið uppi með
næstum algerlega úrelta
stríðsrómantík sem erfítt er að
sjá að eigi nokkurt erindi á hvíta
tjaldið í dag eins og það er matre-
itt hér í stanslausu sólarlagi með
tónlist Ennio Morricone reiðubúna
til að hækka sig ef þarf að auka
á tilfínningasemina. Saklaus eða
öllu heldur bamaleg og sæt
stríðsrómantíkin með sínum lang-
dregnu kveðjustundum og enn
lengri aðskilnaði hefði getað
gengið fyrir 30 árum en við erum
öllu tortryggnari í dag. „Við skul-
um komast heim,“ segir Jack af
innlifun við Martin í stríðinu og
mann varðar ekki um það eitt
andartak hvemig fer. Jack, eins
og sagan öll, er gömul klisja betur
geymd í Sögusafni heimilanna en
filmuöskju anno 1988.
Það er margt fallegt i mynda-
töku Jim Glennon og klippingar
eru stundum útsjónarsamar en
sagan er ólíkindaleg í meira lagi
og gengur ekki upp. Og það er
ekki einu sinni hægt að treysta á
góðan leik. Stjömumar William
Hurt og Timothy Hutton nálgast
persónurnar hvor úr sinni áttinni,
annar með ofleik og hinn vanleik.
Hurt í hlutverki hins hefndar-
þyrsta Martins virðist vera meira
með Óskarinn í huga en hlutverk-
ið og sýnir, með hjálp handrits-
höfundanna, algerlega óræða per-'
sónu; hann vill hefna föður síns
en faðir hans þoldi hann ekki og
smánaði; hann hefur tvö ár til að
drepa Jack þegar hann er með
honum í hemum en í staðinn ving-
ast hann við hann; þegar hann
kemur aftur heim í stríðslok vill
hann aftur ólmur drepa Jack og
er allt í einu orðinn morðóður
geðsjúklingur. Á meðan gerir
Hutton svo lítið úr viðkvæmri
aðalpersónu sinni, svo dauflegur
og líflaus, að hún verður nánast
aukaatriði; hann gengur í gegnum
myndina án þess að gera nokkum
hlut nema sakna kærustunnar.
Sá eini sem einhver almennilegur
töggur er í er sá gamli Francisco
Rabal, sem leikur höfuð fjölskyld-
unnar, nautstyggan baska.
Leikstjóra og öðmm handrits-
höfundi Á örlagastundu („A Time
of Destiny"), sem sýnd er í Regn-
boganum, Mexíkananum Gregory
Nava (varð frægur fyrir „E1
Norte“, ósynd hér eins og svo
margar listilegar myndir), mis-
tekst að setja okkur inní örlaga-
stundir persóna sinna. Hand-
bragðið er úrelt á sögu sem er
of fjarlæg manni og erfítt er að
fá nokkum botn i ef maður hefur
þá nokkurn áhuga á því.
Fríkirkjan í Reylgavík:
Safnaðar-
félag slofnað
SAFNAÐARFÉLAG Frikirkjunn-
ar í Reykjavík var stofnað laugar-
daginn 12. nóvember á Hótel
Borg. Á stofhfiindinum voru um
100 manns og voru á annað
hundrað stofiifélagar skráðir.
Tilgangur félagsins er að byggja
upp og viðhalda öflugu safnaðar-
starfi við Fríkirkjuna og geta allir
fermdir safnaðarmenn orðið félagar.
Á fundinum var kosin fimm manna
stjórn og á hennar fyrsta fundi sama
dag skiptu stjórnarmenn með sér
verkum sem hér segir:
Þorsteinn Þorsteinsson, formaður.
Sigríður Karlsdóttir, ritari.
Heidi Kristiansen, gjaldkeri.
Margrét Helgadóttir, meðstjóm-
andi,
Júlíus P. Guðjónsson, meðstjóm-
andi.
Varamaður var kjörinn Ólafur
Jónsson frá Skála,_og endurskoðend-
ur vom kjörnir Ásthildur Alfreðs-
dóttir og Guðrún Pétursdóttir.
Við félaginu blasa mörg verkefni.
Meðal annars telja frumkvöðlar þess
nauðsynlegt að halda áfram sáttatil-
raunum vegna uppsagnar sr. Gunn-
ars Bjömssonar og þannig leitast
við að koma í veg fyrir áframhald-
andi sundmngu innan safnaðarins.
Aukið félagsstarf mun væntan-
lega efla innbyrðis kynni safnaðar-
fólks og þannig stuðla -að farsælli
lausn þess vanda sem söfnuðurinn
hefur ratað í.
(Fréttatilkynning)
Húsavík:
Flugvöllurinn
lokaður vegna
ofaníburðar
Húsavik.
Húsavíkurflugvöllur var i
þijátíu ár aldrei ófær vegna aur-
bleytu en að þeim árum liðnum
var ekið ofan á hraunmölina leir-
lagi, sem siðan hefur gert hann
ófæran svo að vellinum hefur
orðið að loka.
Þessi ofaníburður var sóttur út
á Tjömes þar sem hann hefur verið
notaður í vegi og þótt vera allleiðin-
legur í miklum bleytum. Þótti því
mörgum heimamanninum undar-
legt að þekja flugvöllinn með þessu
leirlagi en einhveijir ráðamenn, mér
er tjáð ekki verkfræðingur flug-
málastjómar, vildu þetta og það var
gert.
Verður ekki eitthvað gert til
þess að bæta úr þessu?
- Fréttaritari
Ljúffengir kjötréttir meö súpu, brauöi og
kaffi á aðeins frá 790 kr.
Frítt fyrir börn innan 6 ára aldurs og
hálft gjald fyrir börn innan 12 ára.
Slepptu eldamennskunni af og til og
líttu inn í Lindina.
Þar færöu fullkomna máltíð á frábæru veröi.
Hótel Lind er staöur fyrir alla fjölskylduna.
&
- mrsizmp
RAUÐARÁRSTÍG 18 Sími 623350