Morgunblaðið - 19.04.1990, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 19. APRÍL 1990
47
Þorgerður Boga
dóttir - Minning
Fædd 22. október 1896
Dáin 9. apríl 1990
Þorgerður andaðist í hárri elli á
Hjúkrunarheimilinu Skjóli. Þar
hafði hún dvalið í hálft annað ár
er hún lést. í Skjóli fékk hún að
njóta frábærrar umönnunar og góð-
vildar jafnt hjá læknum og þá sér-
staklega hjúkrunarfólki, sem ann-
aðist hana nótt sem dag. Það verð-
ur aldrei þakkað sem skyldi.
Áður voru aðstandendur samtaka
um að láta Þorgerði líða sem best
síðustu árin á meðan hún gat dval-
ið á heimili sínu á Brávallagötu 16,
Reykjavík. Að því stóðu sérstaklega
hálfsystir hennar Guðbjörg Þor-
bjarnardóttir leikkona, börn Þor-
gerðar og tengdadóttir Guðríður
Jónasdóttir og fleiri sem skiptust á
um að vera hjá henni dag og nótt.
Þorgerður var ættuð frá Uppsöl-
um í Seyðisfirði við ísafjarðardjúp,
foreldrar hennar voru Rósa Ara-
dóttir og Bogi Benediktsson, hún
giftist Guðmundi Péturssyni, kaup-
manni á ísafirði, ættuðum frá Hafn-
ardal við ísafjarðardjúp. Hann and-
aðist 7. júní 1975. Þau eignuðust
fjögur börn: Magnús, Erling, Sig-
rúnu og Stellu. Stella og Erlingur
eru bæði látin.
Tæpum tveim árum áður en Þor-
gerður flutti á Skjól dvaldi hún á
heimili okkar Sigrúnar. Það má því
fullyrða að ég hafði gott tækifæri
til að kynnast tengdamóður minni
all náið. Hún var ákaflega ern mið-
að við aldur og skýr í hugsun enda
fylgdist hún með fréttum í blöðum,
útvarpi og sjónvarpi og öðrum nýj-
ungum. Hún missti sjaidan af guðs-
þjónustum í fjölmiðlum enda ákaf-
lega trúuð kona.
Þorgerður hafði þessa sérstöku
mannkosti að standa við skuldbind-
ingar og hafði staka reglusemi á
öllum hlutum. Ég leit reyndar oft
inn til þeirra hjóna á Brávallagöt-
unni til að ræða dægurmálin og að
leita ráðlegginga, ávallt fór ég það-
an með nýtt veganesti. Að hætti
eldra fólks ræddi hún oft um upp-
vaxtarárin við ísafjarðardjúp, og
þá komu vanalega upp hvalveiðar
Norðmanna við Djúpið, því hvala-
vinnslustöð var í næsta nágrenni
þar sem hún bjó, þessvegna urðu
óhjákvæmlega ýmiss samskipti á
milli íslendinga og Norðmanna.
Einhver af eldri Norðmönnunum í
hópi þeirra sýndi Þorgerði mikinn
vinskap, „sennilega átt afadóttur
sem líktist henni“. Nema hvað eitt
árið í upphafi vertíðar bankaði þessi
heiðursmaður upp á dyrnar að
heimili hennar og sagðist vera með
gjöf til hennar Gerðu litlu. Þorgerð-
ur faldi sig reyndar á meðan um-
ræður stóðu vegna afhendingar
pakkans, síðan var pakkinn tekin
upp og í ljós kom gullfallegur rauð-
ur kjóll með stórum gylltum tölum.
Þorgerður var treg í fyrstu að taka
við svo höfðinglegri gjöf, sem síðar
var aðeins notaður á sérstökum
tyllidögum. Á þessum árum var það
undantekning ef fólk eignaðist er-
lendan fatnað og eða blankskó,
nema þá höfðingjarnir. Þorgerður
átti því láni að fagna að vera heilsu-
hraust mestan hluta ævinnar. Ég
minnist þess samkvæmt frásögn
hennar að þegar spænska veikin
svokallaða geisaði um landið og
fólk hrundi niður þá komst Þorgerð-
ur í þá aðstöðu að hjúkra ijölskyld-
um og einstaklingum sem ekki gátu
björg sér veitt. Þrátt fyrir vökunæt-
ur og mikið álag losnaði hún við
sýkingu af veikinni.
Nú á tímum les maður um að
ekki megi borða þetta eða hitt. Ég
hefi oft leitt hugann að því hvers
vegna svo margir íslendingar verða
svo langlífir. Maður hlýtur að hall-
ast að því að hinn hefðbundni
íslenski matur hafi eitthvað með
það að gera.
Ég tel viðeigandi við þetta tæki-
færi að minnast tengdaföður míns.
Ég hefi sjaldan kynnst öðrum eins
heiðursmanni og hvernig hann
braust til álita og efna á erfiðum
tímum þegar mannkostir voru í
hávegum hafðir. Um Guðmund
væri hægt að skrifa langt mál. Við
áttum oft góðar stundir saman við
uppáhalds tómstundagaman hans,
laxveiðar. Mér er þó sérstaklega
minnisstætt hve mikil uppspretta
af fróðleik kom frá honum um stað-
arheiti og atburði þegar hann sat
í framsæti bifreiðar minnar og
landslagið leíð hjá. Guðmundur var
reyndar víðlesinn um íslenskar bók-
menntir.
Þessar línur er fátækleg kveðja
til þeirra beggja. „Þar sem góðir
fara þaf eru guðs vegir.“ Blessuð
sé minning þeirra hjóna, megi þau
hvíla í friði.
Kristján Ágústsson
t
Hjartkær vinur minn, faðir og bróðir,
ÁSGEIR EINARSSON
aðalféhirðir,
lést í Borgarspítalanum 18. apríl.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Ágústína Ágústz
og aðstandendur.
2.
MAÍ
er síðasta tækifærið ykkar til að
læra ensku eða rifja upp ensku-
kunnáttuna fyrir sumarleyfið.
Við bjöðum upp á fjölbreytilegt
urval afenskunámskeiðum,
★ Almenn enska.
★ Skrifuð enska.
★ Samræðuhópar.
★ Bretland, saga,
menning, ferðalög.
★ T.O.E.F.L.
Einttig er boðið upp á sumarnámskeið
fyrir börn 7-13 ára í júní.
Ensku Skólinn,
Túngötu 5.
Símar: 25330/25900
SÍMINN ER
689400
BYGGT & BÚIÐ
KRINGLUNNI
FOSTUDAGUR T1L
GASGRI