Morgunblaðið - 29.01.1991, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 29. JANUAR 1991
María S. Bjarna-
■ dóttir - Minning'
Fædd 20. raaí 1944
Dáin 19. janúar 1991
Þann 19. janúar andaðist í
Landspítalanum hún vinkona okkar
María eftir mikið veikindastríð.
Hún var dóttir hjónanna Emu
Ámadóttur og Bjarna Kristinsson-
ar, og var María elst fjögurra barna
þeirra. Næstur í röðinni er Anton,
síðan Guðrún, sem nú er látin og
yngstur er Pétur. Föður sinn missti
- María fyrir um fímmtán áram.
Mæju, eins og hún var ætíð kölluð,
höfum við allar þekkt á þriðja tug
ára og aldrei borið skugga á.
Kynni okkar hófust þegar við
unnum allar saman hjá Loftleiðum,
síðar Flugleiðum, á Keflavíkurflug-
velli og hefur sá kunningsskapur
haldist síðan. Um tíma var málum
þannig háttað að við bæði unnum
og bjuggum undir sama þaki sem
gerði samband okkar mjög náið
enda deildum við gleði og sorgum.
Það var margt brallað á þessum
áram og eigum við margar ógleym-
anlegar minningar frá þeim tíma.
Við ferðuðumst mikið saman um
víða veröld og var ekki hægt að
hugsa sér skemmtilegri ferðafélaga
en Mæju enda morg óskráð æfíntýr-
in. Eins og gengur þá skildu leiðir
en til að kunningsskapurinn héldist
stofnuðum við saumaklúbb sem
hefur verið okkur einstök lífsfylling
í gegnum árin. Mæja hafði góða
kímnigáfu, var sérstaklega sam-
viskusöm og elskuleg manneskja
og sennilega sú óeigingjarnasta
sem við höfum kynnst á lífsleið-
inni. Hún var vinnuþjarkur, ósér-
hlífín og mætti alltaf til vinnu sama
’’ hvemig á stóð. Manngæska hennar
kom best fram í því hve hún hugs-
aði vel um systur sína Gunnu en
hún var þroskaheft. Það var ekkert
sem hún vildi ekki gera fyrir Gunnu
enda var samband þeirra mjög
sterkt. Mæja var móður sinni og
systur ómetanleg stoð í þeirra
lífsbaráttu. Systurnar börðust báð-
ar í tæp þrjú ár við sama sjúkdóm
en að lokum hafði maðurinn með
ljáinn betur. Ekki eru nema þrír
mánuðir síðan við fylgdum Gunnu
til grafar og nú erum við aftur sam-
an komnar til að kveðja Mæju. Við
eram þakklátar fyrir að hafa fengið
að kynnast Mæju því hún kenndi
okkur margt. Það verður erfítt að
sætta sig við þá staðreynd að
Mæja er ekki lengur á meðal okk-
ar. Samferðatíminn var alltof stutt-
ur en minninguna um hana og okk-
ar góðu stundir munum við geyma
í huga okkar.
Ernu, bræðrum, mágkonum og
bræðrabörnum vottum við okkar
dýpstu samúð og við biðjum Guð
að styrkja þau í þeirra miklu sorg.
Tvær úr saumaklúbbnum, Gunna
Sig. og Gréta, era búsettar erlendis
og geta því ekki fylgt Mæju hinsta
spölinn. Fyrir þeirra hönd flytjum
við samúðarkveðjur til fjölskyldunn-
ar.
Anna, Dúttla, Habba,
Mæja E., Nína, Sibba
og Silla.
Hugurinn hvarflar til baka til
ársins 1944. Það er vor í lofti, enda
kominn 20. maí. En það er ekki
aðeins bjart yfír fólki vegna þess
að heimsstyrjöldinni muni brátt
ljúka. Heldur ekki vegna þess að
Island verður lýðveldi í næsta mán-
uði, þó hvor tveggja þessara at-
burða fylli menn bjartsýni og gleði.
Við þetta bætist, að ungu hjónin á
loftinu hjá fjölskyldunni á Klöpp á
Seltjamamesi, Erna systir og
Bjami mágur, eiga von á sínu fyrsta
bami.
Undanfarna mánuði hefur ríkt
eftirvænting og tilhlökkun hjá
heimilisfólkinu. Brátt heyrist bams-
grátur úr íbúð ungu hjónanna.
Skömmu síðar fékk ég að sjá fyrsta
barnabarnið í fjölskyldu okkar, litla
fallega telpuhnátu, sem síðar fékk
sína fallegu ljósu lokka. Hún varð
strax mikið uppáhald í fjölskyld-
unni.
Foreldrar Maríu Sohpiu, sem
þarna leit dagsins ljósí fyrsta sinn,
voru hjónin Erna Árnadóttir Böðv-
arssonár, rakarameistara og út-
gerðarmanns, og konu hans, Maríu
W.H. Eyvindardóttur, og Bjarni
Kristinsson, framkvæmdastjóri,
Péturssonar, blikksmíðameistara,
og konu hans, Guðrúnar Ottadóttur.
Það kom oft í minn hlut að gæta
telpunnar á kvöldin, þegar foreldr-
arnir fóra í bíó eða eitthvað anjiað,
einkum eftir að ungu hjónin fluttu
niður á Ránargötu 33 A, en þar
bjuggu Erna og Bjarni í nokkur ár.
í apríl 1949 fluttu þau svo í Sörla-
skjól 8, þar sem þau bjuggu í 15
ár, en síðar reisti Bjarni hús á Eini-
mel.
Það var því að mestu leyti í Sörla-
skjólinu og á Einimelnum, sem
María átti sín bernsku- og æskuár.
Hún var eina bamabarnið í fjöl-
skyldunni til ársins 1949 og var
ætíð í miklum metum hjá allri fjöl-
skyldunni. Hún var sérstaklega fal-
leg ung stúlka, há, grönn ljóshærð
og lagleg. Hún var búin góðum
eðliskostum, hjálpsöm og hæglát.
Síðar eignaðist hún systkinin Ant-
on, f. 17. júlí 1949, Guðrúnu, f. 30.
september 1952, og loks Pétur, f.
20. september 1955.
María gekk í Mela- og Hagaskól-
ana. Að skólanámi loknu var hún
um tíma „au pair“ í London. Heim-
komin vann hún um hríð hjá Dairy
Queen-fyrirtækinu og síðar hjá föð-
ur sínum við fjölskyldufyrirtækið.
Aðalstarfsvettvangur hennar var
þó hjá Flugleiðum, þar sem hún
bytjaði að vinna 20 ára gömul sem
hlaðfreyja á Keflavíkurflugvelli. Þar
starfaði hún í 15 ár, en bjó þá í
íbúð sinni við Álfaskeið í Hafnar-
firði.
í vinnunni eignaðist María marg-
ar góðar vinkonur, sem hún mat
mikils. Þær héldu tryggð við hana
eftir að aðstæður breyttust.
María kynntist Karli Harrý
Sveinssyni úr Hafnarfírði og bjó
með honum á Sævangi 9 frá árinu
1982.
Eftir að María hætti hlaðfreyju-
störfum vann hún við fjölskyldufyr-
irtækið Glerborg, sem faðir hennar
og fjölskylda höfðu stofnað. Faðir
Maríu var annálaður dugnaðar- og
framkvæmdamaður, en lézt langt
um aldur fram árið 1975. Það kom
óvænt og var mikið reiðarslag'. Þá
reyndi mikið á Ernu og börnin.
María var mjög umhyggjusöm
við yngri systur sína, sem ekki
komst til fulls þroska. Hún sýndi
henni ávallt aðdáunarverða natni
og^ ræktarsemi.
Fyrir 2-3 árum kom í ljós, að
hvorag systranna gekk heil til skóg-
ar. Fyrst uppgötvaðist að Guðrún
gengi með krabbamein og nokkru
síðar greindist María með sama
sjúkdóm.
Guðrún systir hennar lézt 24.
október sl. Það var því stutt milli
brottfara systranna.
Ég og fjölskylda mín þökkum
samfylgdina við Maríu. Við vottum
Ernu og öðrum aðstandendum
dýpstu samúð.. Minningin um góða
dóttur, systur, mágkonu, frænku
og sambýliskonu lýsir björt í hugum
okkar.
Guð blessi minningu Maríu
Bjamadóttur.
Gottfreð Árnason
í dag fer fram útför elskulegrar
frænku okkar, Maríu S. Bjarnadótt-
ur, sem lést 19. janúar, eftir erfíða
sjúkdómslegu.
Hún var elst okkar barnabarna
ömmu og afa og var augasteinn
þeýra, sem og annarra, falleg og
ljóshærð hnáta.
Maja hafði fágaða framkomu og
var miklum mannkostum gædd.
Hún bar mikla umhyggju fyrir
Guiyiu systur sinni og var mjög
kært á milli þeirra. Við litum jafnan
upp til Maju, sem stóru frænku.
Það var alltaf jafn gott að ,Jptta
hana og ræða málin, hún fylgdist
vel með því sem við vorum að gera.
Elsku Erna okkar, Anton, Pétur
og fjölskyldur, harmur ykkar og
missir er mikill. Við biðjum Guð að
styrkja ykkur og blessa á sorgar-
stundu.
Blessuð sé minning frænku okk-
ar.
Nú legg ég aftur augun mín
en öndin hvarflar, Guð til þín
þinn almáttuga ástarvæng
lát yfírskyggja mina sæng.
(T.K.)
Gunnar, Fríða, Ásta,
Erna og Bryndís.
Ég kynntist Mæju fyrir 9 áram
þegar hún hóf sambúð með pabba
mínum. Hún var mjög hlédræg í
framkomu en eftir að ég fór að
kynnast henni kom í ljós hve yndis-
leg hún var og fór mér að þykja
mjög vænt um hana. Þau 4 ár sem
ég átti heima í Noregi sáumst við
Mæja ekki oft en allan þann tíma
skrifaði hún mér mjög falleg bréf
með jöfnu millibili. Ér ég kom svo
heim til íslands í fríum fór Mæja
oft með mig og Gunnu systur sína
í bíó eða bingó og var það fastur
liður að fá sér mjólkurhristing á
eftir. Þessar ferðir með Mæju og
systur hennar eru mé.r mjög minnis-
stæðar og kom þar í ljós hve indæl
og góð hún var við okkur sem aðra.
Eftir að ég flutti heim hitti ég
Mæju mun oftar en þá var hún
orðin mjög veik.
Ég veit að henni líður vel þar sem
hún er núna en ég sakna hennar
og er þakklát fyrir að hafa fengið
að kynnast henni.
Guð blessi minningu hennar.
Fanney Karlsdóttir
í dag kveðjum við elskulega
starfssystur okkar og vinkonu sem
andaðist laugatdaginn 19. janúar
eftir erfíða og harða baráttu við
ólæknandi sjúkdóm. Baráttu sem
hún háði af sínu sérstaka hæglæti
t
Faðir okkar,
GÍSLI GUÐLAUGSSON
fyrrum bóndi í Steinstúni, Árneshreppi,
lést 27. janúar.
Guðlaugur Gíslason,
Ólafur Andrés Gíslason,
Gunnsteinn Rúnar Gislason,
Ágúst Gíslason.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GARÐAR ÞORSTEINSSON,
Heinabergi 6,
Þorlákshöfn,
andaðist á Borgarspítalanum að morgni 25. janúar.
Jarðsett verður frá Þorlákskirkju laugardaginn 2. febrúarkl. 14.00.
Rakel Guðmundsdóttir,
Anna Garðarsdóttir, Eyvindur Sigurfinnsson,
Guðmundur Garðarsson, Ingibjörg Georgsdóttir,
Þorvaldur Garðarsson, Guðbjörg Kristjánsdóttir,
Vilhjálmur Garðarsson, Hafdís Sigurðardóttir
og barnabörn.
t
Ástkær dóttir mín, systir okkar, mágkona og frænka,
MARÍA SOPHIA BJARNADÓTTIR,
verður jarðsett frá Bústaðakirkju þriðjudaginn 29. janúar kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er vinsamlegast bent á Krabba-
meinsfélagið og Styrktarfélag vangefinna.
Erna Árnadóttir,
Anton Bjarnason, Helga Torfadóttir,
Pétur Bjarnason, Sigríður Jóhannesdóttir
og bræðrabörn.
t
Frændi okkar,
KRISTMUNDUR ÞORSTEINSSON,
Klafastöðum,
lést á Sjúkrahúsi Akraness að morgni 27. janúar.
Birgitta Guðmundsdóttir,
Guðmundur E. Sigvaldason.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
HELGA ILLUGADÓTTIR
frá Laugalandi,
Reykhólasveit,
síðasttil heimilis á Hverfisgötu 58a,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum 26. janúar.
Guðbjörg Jónsdóttir, Sigurbjartur Sigurðsson,
Guðný Jónsdóttir, Stefán Gíslason,
Guðmundur Theodórsson,
Guðlaugur Theodórsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
VILBERG SIGURJÓNSSON,
Kvistalandi 22,
Reykjavík,
lést á Borgarspítalanum að morgni sunnudagsins 27. janúar sl.
Sigríður Gunnlaugsdóttir,
Málfríður Vilbergsdóttir,
Anna Vilbergsdóttir,
Sigrún Vilbergsdóttir,
Ásrún Vilbergsdóttír,
Ýr Gunnlaugsdóttir,
Sigurjón Vilbergsson,
og barnabörn.
Þráinn Hjálmarsson,
Þórarinn Ingólfsson,
Viktor Viktorsson,
Sigurður Grétarsson,
Elísabet María Sigfúsdóttir
BLOM
SEGJA ALLT
Mikið úrval
blómaskreytinga
fyrir öll tækifæri.
Opið alla daga frá kl. 9-22.
Sími 689070.
Legsteinar
Framleiðum allar
stærðir og gerðir
af legsteinum.
Veitum fúslega
upplýsingar og
ráðgjöf um gerð
og val legsteina.
S.HELGÁSQN HF
STEINSMIÐJA
SKEMMUVEGI48. SlMI 76677