Morgunblaðið - 01.06.1991, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. JÚNÍ 1991
45
nokkurn mann en hafi hann talið
sig þurfa að segja eitthvað miður
gott þá hefur hann gert það augliti
til auglitis, því hann var maður
hreinskiptinn. Mér birtist hann sem
góðmenni en hann gat verið harður
málafylgjumaður ef hann taldi það
eiga við. Hann var góður skipu-
leggjandi, nákvæmur og forsjáll.
Hann var með betri ræðumönnum
og átti einstaklega gott með að
færa hugsanir sínar yfir á ritað
mál. Ég er ekki viss um að hann
hafi verið hversdagslega margmáll
heimafyrir en hann var vitur maður
og nýtti sér þá reynslu sem lífið
veitti honum.
Ég er ekki viss um að Benedikt
hefði notið sín í lífinu ef Ingibjörg
hefði ekki verið sú sem hún var.
Án atorku hennar hefði hann ekki
getað verið langdvölum að heiman
og þá hefði hann ekki haft tíma til
að sinna þeim margþættu félags-
störfum sem á hann hlóðust. Ingi-
þjörg var góð kona, hún var gaman-
söm og skemmtileg í viðræðu. Á
gamalsaldri hennar vakti það oft
undrun mína hve hún var athugul
og eftirtektarsöm. Hún ól börn
þeirra upp í góðum siðum og hlýðni
og ást til foreldra sinna.
Börn þeirra urðu sjö og þau eru:
Kristín húsmóðir á Selfossi, gift
Jóni Guðfinnssyni, Málfríður hús-
móðir í Stóru-Sandvík, ekkja eftir
Jóhann Hannesson, Auður Ása,
húsmóðir í Reykjavík, nýlega orðin
ekkja eftir Hreiðar Jónsson, Teitur
menntaskólakennari í Reykjavík,
Einar bankastarfsmaður í Reykja-
vík, kvæntur Rögnu Ólafsdóttur,
Jóna Veiga, húsmóðir í Kvíarholti,
gift Karli Þórðarsyni, Guðný Finna,
húsmóðir í Nefsholti, gift Olgeiri
Engilbertssyni.
Þegar Benedikt hélt upp á sex-
tugs afmæli sitt fór ég með föður
mínum í veisluna. Þar hélt Benedikt
ræðu og ég man að hann sagði þá
m.a.: ..á liðnum árum hef ég
notið styrks af börnum mínum og
ég vænti þess að ég muni njóta
nokkurs styrks af þeim í framtíð-
inni.“ Þarna hefur Benedikt átt við
það, að þau systkinin skiptust á um
að vera heima og vinna við búið á
milli þess sem þau voru í skólum
eða í vinnumennsku. Benedikt varð
að ósk sinni, því yngsta dóttirin
fékk fyrir mann Olgeir, son ágætis-
hjónanna í Pulu, þeirra Engilberts
og Sellu. Þau fóru að búa í Nefs-
holti 1959 svo Benedikt og Ingi-
björg nutu þess að eiga þar heima
svo lengi sem heilsan leyfði. Ingi-
björg lést 2. janúar 1980 og Bene-
dikt 25. maí sl. Hann verður jarð-
sunginn í dag, 1. júní, frá Marteins-
tungukirkju. Þennan heiðurs- og
sómamann kveð ég með virðingu
ög þakklæti.
Gunnar B. Guðmundsson
frá Heiðarbrún.
Benedikt var fæddur að Saurbæ
í Holtahreppi 5. ágúst 1896 þrem
mánuðum áður en jarðskjálftinn
mikli reið yfir Suðurland, en þá var
honum bjargað út um glugga á
baðstofunni í Saurbæ, en húsin þar
urðu fyrir miklum skemmdum eins
og á flestum bæjum á þeim slóðum.
Hann var sonur hjónanna Guðjóns
Jonssonar og Sólveigar Magnús-
dottur, sem þá voru í vinnumennsku
í Saurbæ en fluttu að Nefsholti í
sömu sveit árið eftir og hófu þar
búskap. Benedikt ólst upp hjá for-
eldrum sínum í Nefsholti ásamt sex
systkinum en hann var elstur.
Systkini hans voru: Þuríðúr pg
Málfríður sem nú eru látnar og Jul-
ía, Halldóra, Eyfríður og Páll, sem
lifa bróður sinn.
Benedikt fór strax eftir fermingu
að vinna utan heimilis. Hann stund-
aði jöfnum höndum sveitastörf og
sjómennsku, fyrst á árabátum frá
Stokkseyri og Þorlákshöfn og síðar
á mótorbátum frá Vestmannaeyjum
og á togurum.
Benedikt tók við búi í Nefsholti
af föður sínum árið 1922. Hann
kvæntist Ingibjörgu Guðnadóttur
frá Hvammi, sem er næsti bær við
Nefsholt. Þau giftu sig árið 1924
og bjuggu allan sinn búskap í Nefs-
holti eða til ársins 1959, en þá létu
þau búið í hendur dóttur sinnar og
tengdasonar og hjá þeim dvöldu þau
til dauðadags, en Ingibjörg lést árið
1980. Þau Ingibjörg og Benedikt
eignuðust sjö mannvænleg börn,
sem öll eru á lífi. Þau eru: Kristín,
húsfreyja á Selfossi, gift Jóni Guð-
finnssyni, Malfríður, húsfreyja í
Stóru-Sandvík, var gift Jóhanni
Hannessyni, sem nú er látinn, Auð-
ur Ása, húsfreyja í Reykjavík, var
gift Guðmundi Sigurðssyni, sem nú
er látinn, Teitur, menntaskólakenn-
ari í Reykjavík, Einar, bankamaður
í Reykjavík, giftur Rögnu Olafs-
dóttur, Jona Veiga, húsfreyja í
Kvíarholti, gift Karli Þórðarsyni,
Guðný Finna, húsfreyja í Nefsholti,
gift Olgeiri Éngilbertssyni.
Þau Ingibjörg og Benedikt voru
mjög farsæl í sínu hjónabandi og
höfðu mikið barnalán. Þau voru ein-
staklega samhent, dugleg og elju-
söm. Benedikt vann mikið utan
heimilis, á fyrstu búskaparárunum
fór hann á vertíð, en eftir að Kaup-
félag Rangæinga á Rauðalæk var
stofnað 1930 vann hann mikið hjá
því við verslunar- og skrifstofustörf
og síðar, eftir að það sameinaðist
Kaupfélagi Hallgeirseyjar á Hvols-
velli, vann hann við skrifstofustörf
hjá því á Hvolsvelli.
Hann var ungur kjörinn til trún-
aðarstarfa í stjórnir hinna ýmsu
félaga í sinni sveit, t.d. átti hann
sæti í stjórn Sjúkrasamlags Holta-
hrepps frá 1927 til 1971, í skóla-
nefnd frá 1928 til 1942, í hrepps-
nefnd Holtahrepps frá 1931 til 1938
og aftur frá 1942 til 1974, í stjórn
Búnaðarfélags Holtahrepps frá
1942 til 1974, formaður sóknar-
nefndar Marteinstungukirkju frá
1929 til 1971. Benedikt starfaði
mikið í ungmennafélagi sveitarinn-
ar og var kjörinn heiðursfélagi þess.
Hann var mikill samvinnumaður og
tók virkan þátt í stofnun Kaupfé-
lags Rangæinga og studdi það með
ráðum og dáð alla ævi. Hann vann
mikið hjá því svo sem áður segir
og vann því vel, eins og öllum, sem
hann vann hjá, því hann var ákaf-
lega traustur og samviskusamur í
öllum störfum, og einstaklega vand-
virkur. Hann var góður skrifstofu-
maður, skrifaði vel og var mjög
reikningsglöggur. Benedikt var
endurskoðandi Kaupfélags Rang-
æinga frá 1958 til 1974. Ég var
kaupfélagsstjóri félagsins á þeim
tíma og kynntist honum því vel,
bæði sem endurskoðanda og starfs-
manni, því ég hafði unnið með hon-
um áður hjá kaupfélaginu. Mér er
því bæði ljúft og skylt að greina
frá hæfni hans og eiginleikum um
leið og ég þakka honum góða leið-
sögn og samfylgd nú þegar hann
er allur.
Benedikt var dyggur stuðnings-
maður Framsóknarflokksins alla tíð
og tók virkan þátt í starfi flokksins
í héraðinu. Ég man sérstaklega eft-
'ir því, hversu Benedikt minntist
með mikilli ánægju þeirra sigra,
sem Frams'óknarflokkurinn vann
með afurðasölulögunum 1934.
Benedikt var dæmigerður „sveit-
amaður“. Landbúnaðurinn og sveit-
asælan áttu hug hans allan. Hann
kunni líka vel að meta fegurð og
dásemdir íslensku öræfanna. Hann
átti margar mjög góðar minningar
úr fjallferðum og smalamennsku á
Landmannaafrétti, enda var hann
fjallkóngur þar í 12 ár.
Á heimili Benedikts og Ingibjarg-
ar í Nefsholti var ætíð mjög mikil
gestrisni, enda gestkvæmt þar
mjög, bæði vegna félagsmálastarfa
Benedikts og þeirra miklu fram-
kvæmda, sem áttu sér stað í tún-
jaðrinum í Nefsholti á búskapar-
árum þeirra hjóna, en þá var byggt
félagsheimilið „Laugaland“ og bytj-
að á framkvæmdum við Lauga-
landsskóla. Auk þess var Benedikt
hreppstjóri í 10 ár.
Ég vil fyrir hönd hinna fjölmörgu
og okkar allra, sem þáðum beina
og nutum gestrisni og alúðar á
heimili Benedikts og Ingibjargar í
Nefsholti, færa þeim og börnum
þeirra okkar bestu þakkir.
í dag er Benedikt til moldar bor-
inn frá Marteinstungukirkju. Þar
verður hann kvaddur með virðingu
og þökk af ættfólki og samferða-
mönnum. Minningin um góðan
dreng og mikilhæfan mann mun
lengi lifa.
Ólafur Ólafsson
Léttsveit Keflvíkinga
Frá Atla Steinarssyni, fréttaritara Morgrunblaðsins.
SEXTÁN manna Léttsveit Tónlistarskólans í Keflavík er nú í Or-
lando í Florída og lék við mjög góðar undirtektir á opnu sviði í
miðborg Orlando á þriðjudag. Fyrr um daginn hafði léttsveitin unn-
ið hug og hjörtu heimilismanna á einu stærsta dvalarheimili aldraðra
í Orlando. Stjórnandi hljómsveitarinnar er Karen Sturlaugsson og
sagði hún áheyrendum í stuttu en skemintilegu máli frá aðstæðum
á Islandi, sögupunktinum, heita vatninu, tungumálinu og landkönnun-
arferðuin Leifs Eiríkssonar og frænda hans til Ameríku fyrir 10
öldum. Fararstjóri hópsins er Kjartan Már Kjartansson skólastjóri
Tónlistarskólans í Keflavík.
Hljómsveitin kom við í Boston á
leið sinni til Florida og lék þar við
mjög góðar undirtektir rúmlega 300
áheyrenda. Ætlaði fagnaðarlátum
aldrei að linna og lék sveitin mörg
aukalög.
Hápunktur Floridafarar léttsveit-
arinnar verður í Disneygarðinum
Magic Kingdom á föstudaginn. Síð-
an leikur hljómsveitin á 17. júní
hátíð Leifs Éiríkssonar, ísl.-amer-
íska félagsins í Mið-Florida, en
stjórn þess hafði milligöngu um
komu léttsveitarinnar til Florida.
Síðustu hljómleikarnir verða síðan
á sunnudaginn í Central-garðinum
í Winter Park, sem er stærsta út-
borg Orlando.
Ohætt er að segja að ferð hljóm-
sveitarinnar hafi verið Tónlistar-
skólanum og íslandi til hins mesta
sóma. Áheyrandi á útitönleikunum
í gærkvöldi gaf sig á tal við undir-
ritaðan og sagði orðið afar sjald-
gæft að heyra þennan ósvikna
hljómblæ gömlu big-band sveitanna
hjá hljómsveitum ungra Bandaríkj-
amanna. „Ég var alinn upp við þetta
hljómfall og nýt þess út í fing-
urgóma," sagði þessi áheyrandi.
_ #
7/7/////////
VORLINAN
VERSL. KRISMA
ÍSAFIRÐI
EFLUM SLYSAVARNARFÉLAG ÍSLANDS
Styðjum einstakt framtak systkinanna úr Bolungarvík!
Tilurð og tilgangur plötunnar Hönd í hönd eru einstæð.
Þann 18. desember 1990 fórust þeir Vagn Margeir Hrólfsson
og tengdasonur hans Gunnar Öm Svavarsson við störf sín á
sjónum. Sjö böm Vagns einsettu sér að heiðra minningu ást-
vina sinna með því að styrkja slysavamir landsmanna. Við
gerð hljómplötu nýttust þeim meðfæddir tónlistarhæfíleikar
sem faðir þeirra hafði kennt þeim að njóta og leggja rækt við.
Lagavalið var auðvelt: UPPÁHALDSLÖGIN HANS PABBA.
Njótum góðrar tónlistar, styrkjum gott málefni! Vagnsdóttir Vagnsdóttir
1. júní, dagurinn fyrir sjómannadaginn, verður fyrsti söludagur þessarar
bráðskemmtilegu plötu. Slysavamarfólk um land allt sér um söluna.
Allur ágóði rennur til Slysavamarfélags íslands.
Slysavamarfélagið þakkar þetta einstæða framtak og hvetur fólk til þess
að taka höndum saman og standa stöðugan vörð gegn hverskonar slysum
á sjó og landi. Einlægar þakkir til allra sem leggja málinu lið. SVFI
Haukur
Vagnsson
Vagnsson