Morgunblaðið - 24.12.1991, Blaðsíða 52

52
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 24. DESEMBER 1991
félk f
fréttum
KNATTSPYRNA
Byrjaði á því að
biðjast afsökunar
Viðmælendur blaðsins leyfðu ekki myndatökur, en hellirinn er á þessum slóðum.
JÓL
Stuðlabergssúlur, haustlauf og
fágæt máltíð 1 jólahaldi trölla
Og þá var hringt í Hólakirkju,
öllum dyrabjöllunum....“ berst
í skammdegishúminu frá helli ein-
um miklum utan í brattri fjallshlíð
skammt utan Reykjavíkur. Textinn
er ekki alveg réttur, en söngvurun-
um er nokkur vorkun, það hefur
aldrei nokkur maður kennt þeim
og þeir eru að auki ólæsir og því
vanbúnir að nema slíkt upp á eigin
spýtur. Það eru jól hjá tröllunum í
fjöllunum og við höfum mælt okkur
mót við þrjú tröll sem hafa haldið
jólin saman í sama hellinum síðustu
450 árin. Það eru hjónin Bóla og
Torfi og frænka þeirra Griðný sem
býr í næsta fjalli. Jól hjá tröllum?
Síðan hvenær og síðan hvenær eru
til tröll? Dóu þau ekki út er ritend-
ur þjóðsagna létu af skriftum? Torfi
ræskir sig og vill ólmur svara þess-
um spurningum, en það titrar allt
fjallið þannig að hann tekur sig
saman í andlitinu og lækkar róm-
inn.
„Við höfum alltaf verið til, sbr.
þjóðsögurnar, hitt er svo annað mál
að það er frekar nýtt af nálinni að
við höldum jól. Lengst af vorum við
nefnilega hundheiðin. Það var þó
alltaf orðum aukið, meint gijótkast
okkar á kirkjur rétt upp úr kristni-
tökunni. Það ar bara bull og þar
sýndi sig að eitt skemmt epli getur
smitað út frá sér. Þannig var nefni-
lega, að skessan í Skarðsheiði var
að þeyta gijóti á kirkju ofan í And-
akíl. Hún hitti aldrei, sennilega
hefur einhver kraftur vemdað kirkj-
una.
Skessan trylltist alltaf meira og
meira og gleymdi sér, dagur rann
og hún varð að blágrýti. Síðan loð-
ir þetta helv. við okkur. En það fór
með okkur eins og aðra landsmenn,
að nýi siðurinn vék hinum gamla
frá,“ þrumar Torfi á rólegu nótun-
um í sömu mund og Bóla fer að
þrasa um að\það komist enginn að
fyrir Torfa. Griðný hefur reyndar
hægt um sig, virðir blaðamanninn
fyrir sér og stangar úr tönnunum
með birkihríslu. Þegar Torfi neyðist
til að draga andann grípur Bóla
orðið og segir frá jólasiðum trölla.
„Þetta er nú á svipuðum nótum og
hjá ykkur mönnunum að öðru leyti
en því að við höfum ekki rafmagn.
Við sleppum jólatijám, þau eru svo
lítil, reisum frekar stuðlabergssúlur
inni á miðju hellisgólfi og skreytum
það með þurrkuðum haustlaufum
sem við drögum upp á spunaþráð.
Ofan á súlunni logar á keiti. Gjaf-
irnar fáum við sendar að sunnan í
gegn um pöntunarlista. Ég gef
Toifa alltaf ársbirgðir af tannburst-
um og hann gefur mér oftast eitt-
hvað gressilegt vellyktandi. Þetta
er svona orðið að vana hjá okkur
og skrýtinn vani það, því við notum
þetta aldrei. ^
Griðný leggur aftur á móti ekk-
ert upp úr gjöfum, jólin eru í henn-
ar huga tími frábrærrar máltíðar.
Þá fær hún nokkuð sem við verðum
orðið að neita okkur um af augljós-
um ástæðum..." Eins og hvað? „Það
er blessuð blíðan í dag, hah!,“ segir
Bóla og Torfi ekur sér aðeins. Hann
tekur eftir því að stuðlabergssúlan
riðar til falls eftir að hann gekk
fram hjá henni augnabliki áður.
Stekkur til og grípur hana. Blaða-
maður ræskir sig og spyr tröllin
um gamlar sögur um þau fyrr á
tímum, „það fór það orð af trölls-
kessum að þær eltu uppi sveitapilta
og hefðu þá í helli sínum í lengi-i
eða skemmri tíma og létu þá þjóna
sér á alla lundu. Svo þegar þeir
hefðu náð vissum holdastuðli hefðu
þær étið þá!
Griðný rennir dimmum augum
til blaðamanns. Hún hefur lagt
birkihrísluna frá sér, en er farin að
skerpa egg tanna sinna með skræ-
póttum jaspís. Tennurnar minna á
klasa af svörtum og brúnum indján-
atjöldum. Hún segir ekkert og það
er að sjá að Torfa sé ekkert um
umræðuefnið gefið. Hann hamast
við að skreyta stuðlabergssúluna
og klórar sér annað veifið undir
handleggnum og skrækir undar-
lega. Bóla lygnir hins vegar aftur
augunum og svarar malandi rómi
að þetta hefði verið svo í þá gömlu
GÓÐU daga, „þetta var tími sem
aldrei kemur aftur. Hitt er svo ann-
að mál að við erum nú uppi á upp-
lýsingaöld, og fólk veit meira um
okkur en í þá daga. Þá vorum við
taldar vera hinar verstu forynjur.
Reyndar var það alveg hreint rétt
og allt sem um okkur var sagt stóðst
nema þetta með gijótkastið og
kirkjurnar.
Núna er öldin önnur, við þurfum
ekkert að eltast við strákana nú til
dags. Þeir koma bara sjálfir bless-
aðir, sérstaklega á haustin þegar
leitir standa yfir. Þetta breyttist
allt þegar við hættum að éta þá að
skilnaði. Það var farið að kalla okk-
ur svörtu ekkjurnar!," hlær Bóla og
virðist skyndilega vera eitthvað tau-
gatrekkt. Frá Griðnýju heyrist
flautukennt soghljóð. En farið
þið aldrei ofan úr fellunum, aldrei
til byggða og þess háttar spyr nú
blaðamaður og það hefur sett að
honum hroll. Torfi er að biýna sax
einn hroðalegan og skörðóttann,
hann verður fyrir svörum og segir,
„nei, það gengur ekki. Gæti misskil-
ist, fólki bregður enn við útliti okk-
ar þótt það þekki betur til okkar
en fyrr. Frændi minn ætlaði einu
sinni til Reykjavíkur, en hætti við
er hann hafði valdið einum 12 um-
ferðaróhöppum....“
Torfi malar eitthvað áfram, en
blaðamaður heyrir það ekki, sog-
hljóðin magnast í Griðnýju og Bóla
er að gera klárt við pottastæðið.
Ein spurning að lokum, segir
blaðamaður, þið sögðuð mér aldrei
hvað þið hafið í jólamatinn? Það
hvín eins og í tekatli í Griðnýju. „Nú
gleymdum við því“ segir Bóla and-
stutt og brosandi, „segðu 'honum
það Torfi...“
Ein af jólabókunum í Dan-
mörku í ár er stutt lífs-
hlaup einnar af nýjustu
íþróttahetjum Dana,
knattspyrnumannsins
Peters Schmeichels, sem
stendur í marki enska
stórliðsins Manchester
United. Bókarinnar var
beðið með mikilli eftir-
væntingu, enda maðurinn
ein mesta og helsta hetja
danskra unglinga og
barna. Risi að vexti, ljall-
myndarlegur og í heims-
frægu knattspyrnuliði!
Danskar konur hafa að
auki skrifað hann hátt á
lista yfir kynþokkafyllstu
karlmenn Danaveldis.
Svo kom bókin, „Aftasti
maðurinn", nafn sem skír-
skotar til stöðu markvarð-
ar á knattspyrnuvellinum.
Vart var hún komin í
verslanir er því var slegið
upp að Schmeichel atyrti
danska landsliðsþjálfarinn
Richard Möller í textan-
um. Salan á bókinni varð
ógurleg og Möller lét ein-
hver miður vinsamleg orð
falla um markvörðinn í
blöðum. Schmeichel varð
hins vegar hinn kindarleg-
asti og vissi í fyrstu ekk-
ert um hvað málið snérist.
Er honum var bent á það,
sá hann að vel mátti skilja
annað á orðalagi á einum
stað heldur en hann meinti
sjálfur.
Hann byijaði eftirfylgni
að bókinni því með því að
Peter Schmeichel fær ekki mörg mörk á
sig, en þarna er eitt þeirra í fæðingu.
biðja Möller opinberlega afsökunar. Möller
tók því vel og sagði málið úr sögunni.
MorgunDiaoiö/Porkell
Þarna eru f.v. Pirrko Hamalainen sendiráðsfulltrúi, Þórarinn B.
Jónsson ræðismaður, Hakan Branders sendiherra, Friðrik Þorvalds-
son fráfarandi ræðismaður og Haraldur Björnsson aðalræðismaður
Finna á íslandi.
UTNEFNING
NYR RÆÐISMAÐUR
FYRIR NORÐURLAND
Utanríkisráðherra Finnlands
hefur útnefnt Þórarinn B.
Jónsson umboðsmann Sjóvá Al-
mennra á Akureyri til finnsks kjör-
ræðismanns á Akureyri með Norð-
urland sem umdæmi. Sendiherra
Finnlands á íslandi, Hakan Brand-
ers, gaf fyrir nokkrum dögum út
skipunarbréf Þórarins í embætti
og íslenski utanríkisráðherran Jón
Baldvin Hannibalsson, viðurkenn-
ingarbréf til handa honum. Fráfar-
andi ræðismaður á Akureyri var
Friðrik Þoi-valdsson sem hafði ósk-
að eftir lausn frá embætti. Var
honum þakkað gott starf.