Morgunblaðið - 24.12.1991, Blaðsíða 60

60
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 24. DESEMBER 1991
a ^tftés' teyfist, herrcK minn, þóc
mstU éjryjeé ostasata.£iruj og a.U-
uerutegri upphacii þjór/é.."
T3»
Ásí er...
. . . hugurinn sem að baki
liggur.
TM Reg. U.S. Pat Off.—all ríghts raserved
c 1990 Los Angeles Times Syndicate
Með
morgnnkaffíjiu
Hefðum betur aldrei farið til
Hawaii ...
HÖGNI HREKKVÍSI
„H 4 Nn 1-.K: •//> HKK.S J > ’PP 'i
' ’K' •"
DEYJANDIBÖRN
Kæru íslendingar.
Senn gengur hátíð jólanna í garð.
Jólin eru sá tími ársins þegar við
leggjum frá okkur strit og áhyggjur
hversdagsins og slöppum af í faðmi
ijölskyldunnar. Við borðum og sof-
um. Gefum hvoru öðru gjafir, lesum
bækur og spjöllum saman. í stuttu
máli reynum við að skapa okkur
stundir sem einkennast af ást og
hlýju. Svo sannarlega eigum við
gott að búa hér á landi friðar og
allsnægta.
En því miður eru ekki allir íbúar
þessa hnattar jafn lánsamir. I nán-
ast öllum löndum þriðja heimsins
eru stórir hópar fólks sem búa við
mikla fátækt og jafnvel hungur.
Og sá hópur mannfólksins sem
verst verður úti eru börnin. Stórir
hópar barna alast upp við hræðileg-
ar aðstæður. Ýmist eiga þau for-
eldra sem geta ekki séð fyrir þeim,
þau eru munaðarlaus eða hafa ver-
ið yfirgefin. Og hvað verður um
þessi börn? Mörg lenda í því að
vera þrælað út í ómannúðlegum
verksmiðjum. Sumum tekst að
draga fram lífið með hnupli og betli.
Og öðrum ekki.
Á hveijum degi eru það stórir
hópar barna sem í fullkominni ör-
birgð leggjast á jörðina og deyja.
Úr hungri.
Kæru lesendur þessa greinar-
stúfs. Er þetta sú heimsmynd sem
við myndum kjósa okkur ef við
fengjum að ráða? Viljum við að lít-
il börn séu að hrynja niður úr
hreinni fátækt í þriðja heims lönd-
unum? Að sjálfsögðu ekki. Þess
myndum við aldrei óska.
En hvað getum við gert? Er eitt-
hvað til ráða.?
Sem betur fer er ýmislegt til
ráða. Hér á íslandi eru í það
minnsta fjórir aðilar sem hafa að
markmiði að hjálpa börnum í þess-
um löndum. Með því að greiða
ákveðna upphæð mánaðarlega get-
ur þú lesandi góður tekið eitt ákveð-
ið barn í „fóstur“ og þú verður
nokkurs konar „fósturforeldri".
Upphæðin sem þú greiðir nægir til
að kosta fæði, klæði, húsnæði,
menntun og heilbrigðisþjónustu. Þú
færð allar upplýsingar um barnið
ásamt mynd. Þú getur staðið í
bréfasambandi og fýlgst með tötr-
um- klæddu, grindhoruðu barni
breytast í sterkan og heilbrigðan
einstakling með trú á lífið.
Allt þetta er mögulegt fyrir jafn
lága upphæð og 1.000 krónur á
mánuði. Og það telst nú ekki mik-
ið. Hvað fáum við fyrir 1.000 krón-
ur í dag? Einn aðgöngumiða á
skemmtistað? Svo og svo margar
raðir í einhveiju happdrættinu sem
maður vinnur svo ekkert í? Eitt-
hvert hnossgæti sem maður
gleymdi svo í ísskápnum og varð
að henda því það var orðið skemmt?
Getum við ekki öll verið sammála
um að við höfum oft eytt 1.000
krónum í eitthvað sem var kannski
engin gífurleg þörf fyrir? Og við
skulum hugleiða hve mikla þörf
bömin hafa fyrir þessa litlu upp-
hæð. Þeir aðilar sem koma slíkum
greiðslum til skila eru að því er ég
best veit eftirtaldir: SOS barnaþorp-
in, pósthólf 8707, 128 Rvík. S:
53279. Hjáparstofnun kirkjunnar,
Tjarnargötu 10. S. 26440, 25290.
Fax: 624495. ABC hjálparstarfið,
Sigtúni 3. S. 686117. Einnig skal
nefna Barnahjálp Sameinuðu þjóð-
anna á íslandi, Stóragerði 30. S:
34260.
Barnahhjálpin býður ekki uppá
þennan „fósturbarna“möguleika, en
tekur hinsvegar á móti frjálsum
framlögum sem varið er til ýmissa
verkefna sem koma börnum til
góða.
Ef einhveijir hafa orðið útundan
fyrir misgáning geta viðkomandi
samtök auglýst tilvist sína hér í
Velvakanda.
Mig langar að biðja þig, kæri
lesandi, að klippa þessa grein út
úr blaðinu og hengja hana á eldhús-
skápinn. Mig langar að biðja þig
að gera það upp við þig yfir hátíð-
irnar hvort þú sért ekki tilbúin/nn
að gefa eina jólagjöf til viðbótar
við þær sem þú gefur um þessi jól.
Er ekki kominn tími til að þú
ákveðir að lítið barn í þriðja heimin-
um fái að njóta hluta þeirrar hlýju
og kærleika sem við gefum ástvin-
um okkar yfir hátíðirnar?
Litlar þúsund krónur á mánuði
duga til að gefa því jólagjöf sem
það mun muna alla ævi. Þær duga
til að gefa því lífið.
J
Vísurnar um mánuðina
Á fimmtudeginum 19. des. var
spurt um þessa vísu og ég fann
hana hjá mér, vilduð þið vera svo
væn að birta hana.
Tólf eru synir tímans
er tifa framhjá mér
janúar er á undan
með árið í faðmi sér.
I febrúar eru fannir,
þá læðir geislum lágt.
í mars, þótt blási oft biturt
þá birtir smátt og smátt.
í apríl sumrar aftur,
þá ómar söngur nýr.
í maí flytur fólkið
og fuglinn hreiður býr.
I júní sest ei sólin,
þá brosir blómaljöld.
í júlí baggi er bundinn
og borðuð töðugjöld.
í ágúst slá menn engið
og bömin tína ber.
í september fer söngfugl
og sumardýrðin þver.
í október fer skólinn
að bjóða bömum heim.
í nóvember er náttlangt
um norðurljósa geim.
Þótt desember sé dimmur
þá dýrleg á hann jól.
Með honum endar árið
og aftur hækkar sól.
Guðrún Halldórsdóttir
Víkverji skrifar
Einn af talsmönnum ríkisstjórn-
arinnar lýsti stöðu mála í
þinginu sl. laugardag á þá leið í
samtali við Víkveija, að lands-
byggðarþingmenn vildu fara beim,
kvennalistakonur vildu komast
heim að baka en Olafur Ragnar
vildi ná hefndum vegna þess, að
afgreiðsla fjárlaga hefði einu sinni
í hans ráðherratíð dregizt fram yfir
jól.
Hver sem skýringin er á vinnu-
brögðum þingsins síðustu daga og
vikur er hitt alveg ljóst, að þau
hafa ekki verið Alþingi til fram-
dráttar, hvorki ríkisstjórn né stjórn-
arandstöðu. Út af fyrir sig má
segja, að ástandið hafi alltaf verið
svona í desembermánuði og hafi
hvorki verið betra né verra nú en
áður.
Tæplega er hægt að segja, að
nokkur reynsla sé komin á starf
þingsins í einni málstofu og þess
vegna of snemmt að hafa nokkra
skoðun á því, hvort erfitt ástand í
þinginu að þessu sinni eigi rætur
að rekja til breytts skipulags. Raun-
ar er það ekkert einsdæmi á Al-
þingi íslendinga, að vandræða-
ástand skapist fyrir frí þingmanna.
í bandaríska þinginu er stundum
algert öngþveiti síðustu dagana
áður en þingmenn fara í frí.
En óneitanlega sýnist æskilegt,
að hægt sé að skipuleggja störf
þingmanna betur. Hafa þeir nokkra
yfirsýn yfir það, sem þeir eru að
gera, þegar svona öngþveiti skapast
eins og þjóðin hefur orðið vitni að
síðustu daga?
xxx
Einn hinna eldri þingmanna
hafði orð á því við Víkveija,
að yngri þingmenn sinntu ekki
nægilega þeirri skyidu að sitja í
þingsal og hlýða á umræður. Um-
ræður í þinginu eru vafalaust mis-
jafnar að gæðum en forsenda þess,
að þingmenn viti yfirleitt hvað ger-
ist á Alþingi er náttúrlega , að þing-
menn sitji og hlusti á umræður,
hvort sem þeim þykir það ljúft eða
leitt. Fyrir nokkrum áratugum hafði
einn af fremstu þingskörungum
þjóðarinnar orð á því með velþókn-
un, þegar hann ræddi um nýjan
þingmann í flokki sínum, að hann
væri duglegur að sitja þingfundi
og fylgjast með umræðum. Það
hlýtur að vera grundvallaratriði -
eða hvað?!
xxx
NNú er bókavertíðinni að ljúka.
Eins og jafnan ganga marg-
víslegar sögur um hvaða bækur
seljast bezt. Eitt dagblaðanna birtir
slíkan lista en skiptar skoðanir eru
um, hversu mikið sé á honum að
byggja. Nú vill svo til, að sumar
bókabúðir a.m.k. hafa tekið upp
kassatækni, sem gerir kleyft að
fylgjast nákvæmlega með sölu á
hverri bók. Er ekki hugsanlegt að
bókaútgefendur geti náð samkomu-
lagi um að birta upplýsingar um
sölu bóka eftir árið, sem byggja á
slíkum beinhörðum og áþreifanleg-
um upplýsingum? Er kannski til of
mikils mælzt? Ekki má gleyma því,
að Morgunblaðið er eina dagblaðið,
sem er í Upplagseftirliti Verzlunar-
ráðsins, þ.e. veitir aðila á þess veg-
um aðgang að bókhaldi með upplýs-
ingum um sölu blaðsins. Er við
sama vanda að etja í bókaútgáfu?
Ef svo er, hvers vegna birta þær
bókaverzlanir, sem ráða yfir þess-
ari kassatækni ekki sína eigin bók-
sölulista?