Morgunblaðið - 07.04.1992, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 7. APRIL 1992
49
Það er ekki langt síðan að okkur
barst sú fregn að vinur okkar, Rob-
in, væri haldinn alvarlegum sjúk-
dómi. Að sjálfsögðu kom þessi fregn
okkur verulega á óvart þar sem
Robin hafði aldrei kennt sér meins,
okkur vitanlega. Engu að síður
stöndum við nú frammi fyrir þeirri
staðreynd að Robin er nú látinn,
þessi einstaklega vel gerði maður,
eftir stutta en erfiða sjúkralegu.
Kynni okkar Robins hófust á
þeim skemmtilegu árum í kringum
1970 og voru það áhugamálin í
sambandi við flugið sem tengdu
okkur svo sterkum vináttuböndum.
Vissulega voru einstaklingarnir inn-
an þrenningarinnar að mörgu leyti
ólíkir, svona eins og gengur, en
Robin var þar ávallt í hlutverki hins
ábyrga félaga. Við geymum minn-
ingar um stórkostlega skemmtileg
og góð ár og mikia samheldni okk-
ar félaganna. Við gerðum víðreist
til þess að sinna hinum ýmsu áhuga-
málum okkar.
Flugmannsferill Robins var allur
hinn glæsilegasti. Hann hóf fiug-
nám hjá Flugstöðinni hf. og starf-
aði þar um tíma að námi loknu við
flugkennslu og leiguflug. Síðan lá
leiðin til flugfélagsins Vængja, en
síðan var hann ráðinn til Flugfélags
íslands og seinna til Flugleiða þar
sem hann starfaði síðast sem að-
stoðarflugmaður á B-757 flugvél-
um.
Kvöldið áður en Robin og Inga,
kona hans, héldu til New York, þar
sem hann leitaði sér lækninga, er
ríkt í minningu okkar .Við komum
þá saman vinirnir þrír ásamt eigin-
konum okkar og rifjuðum upp ævin-
týri þess tíma sem var okkur ávalit
svo ofariega í huga. Þó svo að mjög
væri af Robin dregið þetta kvöld,
skemmtum við okkur, eins og okkur
einum var lagið, við það að segja
sögur um okkur sjálfa, sumar sann-
ar, aðrar aðeins færðar í stílinn.
Einhvern veginn höldum við þó að
undir niðri höfum við skynjað að
þetta kvöld gæti orðið það síðasta
sem við værum allir þrír saman,
því kvaðst var af miklum kærleika
þegar við skildum.
Um leið og við kveðjum gamlan
góðan vin, biðjum við hann að haida
fast um stýrið þar til leiðir okkar
liggja saman á ný. Við vitum að
hann verður þá búinn að kanna
ókunna staði í nýjum heimi og verð-
ur þá tilbúinn að taka okkur um
borð og fyigja okkur á fund hins
almáttuga Guðs.
Við færum þér, elsku Inga, okkar
innilegustu samúðarkveðjur. Sonur-
inn Kristófer, foreldrar, systkini og
aðrir vandamenn eiga samúð okkar
allra. Við biðjum góðan Guð að
styrkja ykkur á erfiðum tímum.
Með vinarkveðju,
Sigurgeir og Trausti.
Kveðja frá Félagi íslenskra
atvinnuflugmanna
Föstudaginn 27. mars barst mér
sú sorgarfregn að Robin Boucher
væri látinn. Hann lést kvöldið áður
á spítala í Rochester í New York
fylki.
A skömmum tíma hefur nú aftur
verið höggvið skarð í hóp flug-
manna hjá Flugleiðum hf. í bæði
skiptin er um að ræða dáða félaga
á besta aldri. Þrátt fyrir heilbrigt
Iíferni og harða baráttu í veikindum
sínum urðu þeir að lúta í lægra
haldi fyrir þeim skæða sjúkdómi
sem krabbamein getur verið.
Kynni okkar Robins hófust um
1970 þegar við stunduðum flug-
nám. Robin stundaði nám sitt af
kappi og lauk atvinnuflugmanns-
prófi árið 1971, blindflugsprófi
næsta ár og öðlaðist svo flugstjóra-
réttindi árið 1973.
Robin var ætíð mjög vandaður,
og um leið agaður flugmaður. Hann
leitaði fullkomnunar í starfi sínu
sem og í öllum öðrum hlutum sem
hann tók sér fyrir hendur. Þessi
eiginleiki fór ekki framhjá öðrum
enda var hann vel liðinn þó hann
P...........
* Minningarkort
Bandalags fslenskra skáta
Síml: 91-23190
ffiŒ
væri ákveðinn. Hann fékk því fljót-
lega flugmannsstarf hjá Vængjum
hf. og var innan skamms tíma beð-
inn að gegna stöðu yfirflugstjóra
hjá því félagi.
Árið 1978 réðist Robin í vinnu
til Flugleiða hf. í bytjun flaug hann
Fokker flugvéium félagsins, en
fluttist síðan yfir í milliiandafiug
og starfaði á þeim vettvangi þar til
sjúkdómur hans kom í ljós sl. haust.
Það að auki tók hann þátt í starfi
Landgræðslu ríkisins og flaug þar
í dreifingarflugi á sumrin.
Með starfi sínu sem flugmaður
var Robin virkur á mörgum öðrum
sviðum. Hann æfði badminton á
vegum starfsmannafélags Flug-
leiða, iðkaði sund í frítímum, átti
auk þess litla einkaflugvél og var
um skeið formaður Vélflugfélag
íslands. Innan raða Félags íslenskra
atvinnuflugmanna starfaði hann að
tryggingarmálum, og í öryggis-
nefnd félagsins meðan kraftar ent-
ust.
Nákvæmni, , prúðmennska og
jafnvægi einkenndu fas Robins.
Nákæmnin naut sín vel við bygg-
ingu íbúðarhúss sem hann hóf að
byggja fyrir sig og fjölskyldu sína,
þau Ingu Dís og soninn Kristófer.
Þó honum ynnist ekki tími til að
ljúka því verki var hvert handtak
úthugsað. Robin vildi frekar gera
hlutina sjálfur og tryggja þannig
að þeir yrðu gerðir eftir eigin höfði.
Skömmu fyrir andlát Robins
sameinuðust flest allir flugliðar
Flugleiða um að senda honum hug-
heilar kveðjur, og sýnir það best
þann hug er samstarfsmenn báru
til hans.
Um leið og ég þakka samfylgd
félaga, sem hefur gefið samstarfs-
fólki og vinum sínumn af sjálfum
sér, þá vona ég að minningarnar
um góðan dreng styrki Ingu Dís,
Kristófer, foreldra, systkini, ætt-
ingja og vini í sorg þeirra.
Tryggvi Baldursson.
Kveðja frá Flugfreyjufélagi
Islands
Robin er látinn. í annað sinn á
þessu ári kveðjum við góðan vinnu-
félaga. Við sitjum hnípin eftir og
veltum fyrir okkur tilgangi þess að
ungur maður í blóma lífsins er hrif-
inn burt.
Robin var hlédrægur og þægileg-
ur, hlýr og traustur, afar nákvæm-
ur. Hann var þægilegur vinnufé-
lagi. Þegar tækifæri gafst til að
ræða saman kom hlýja hans best í
ljós, þá leiddust umræðurnar oft
að eiginkonu hans og syni sem hon-
um þótti svo vænt um. Hann var
mikill fjölskyldumaður og ræddi um
fjölskyldu sína á þann veg að okkur
sem ekki þekktum hana þykir óhjá-
kvæmilega vænt um hana líka.
í hugum okkar var Robin ímynd
heilbrigðs lífernis, hann var
reglusamur og stundaði mikið úti-
vist og íþróttir. Við vonujluni að
ákveðni hans og dugnaður leiddu
til sigurs í erfíðri baráttu hans við
krabbameinið og að við fengjum
að vinna með honum að nýju. Bar-
áttunni er nú lokið og við kveðjum
með hryggum hug og söknuði góð-
an dreng.
Eiginkonu, syni og öðrum ástvin-
um sendum við innilegar samúðar-
kveðjur.
F.h. félaga í Flugfreyjufélagi
íslands, Gréta Önundardóttir.
Minning:
Gunnlaugur Ingi
Haraldsson
Fæddur 7. september 1928
Dáinn 23. mars 1992
Það er erfitt að trúa því að hann
afi minn sé dáinn. Minningarnar
hrannast upp í huganum. Eg var
mikið hjá afa og ömmu enda er ég
elsta barnabarnið þeirra og er fædd
á afmælisdaginn hans afa. Það er
sárt til þess að hugsa að við höldum
ekki fleiri afmælisveislur saman
ýmist í sumarbústöðum út um allt
land eða heima. Alitaf var jafn
gott að kúra í fanginu á afa og
passa „holuna“ hans þegar hann
var við vinnu úti á landi. Mig lang-
ar að þakka fyrir öll ferðalögin og
allt sem hann kenndi mér um land-
ið og sögurnar sem hann sagði
mér. Ég bið góðan guð að styrkja
ömmu á þessum erfiðu tímum.
Ég kveð elsku Gulla afa jneð
þakklæti fyrir allt.
Anna Rós.
Með þessum línum langar okkur
að minnast Gulla- afa okkar og
þakka fyrir að hafa mátt eiga hann
að. Hann var okkur alla tíð hlýr
og góður og þannig var hann öilum
sínum barnabörnum. Við löðuðumst
öll að afa og söknum hans.
Minningin um traustan vin mun
lifa meðal okkar. Við biðjum góðan
Guð að geyma hann afa okkar í
sínum náðarfaðmi og styrkja hana
ömmu í hennar sorg.
En vit þú það, sem þreyttur er,
og þú, sem djúpur harmur sker,
þótt hrynji tár og svíði sár,
að mest er miskunn Guðs.
Og syng þú hveija sorgarstund
þann söng um ást, þótt blæði und,
og allt sé misst, þá áttu Krist
Því mest er miskunn Guðs.
(Sig. Einarsson, SB. 391)
Gunnlaugur Ingi, Sunna
Eir og KamiIIa Mjöll
Haraldsbörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, vináttu og hlýhug við and-
lát og jarðarför eiginmanns míns, föður og stjúpföður,
JÓHANNS KRISTINS HALLDÓRSSONAR,
vistheimilinu Seljahlfð.
Sérstakar þakkir viljum við fœra starfsfólkinu í Seljahlíð fyrir frá-
bæra umönnun.
Ragnheiður Sölvadóttir,
Sólveig Jóhannsdóttir,
Jón Jónsson,
Guðjón Jónsson.
Þökkum samúð og hlýhug vegna andláts elskulegs eiginmanns
og föður,
BIRNIS BJARNASONAR
héraðsdýralæknis,
Höfn, Hornafirði.
Edda Flygenring,
Sigrún Birna Birnisdóttir,
Garðar Ágúst Birnisson,
Hildur Björg Birnisdóttir.
+
Eiginmaður minn,
ALFREÐ ÞÓRARINSSON,
lést á Hrafnistu aðfaranótt 5. apríl.
Kristfn Jónsdóttir.
+
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
GUÐJÓN JÓNSSON,
Framnesvegi 63,
lést í Borgarspítalanum 5. apríl.
Ásdís Steingrímsdóttir,
Sigurður Guðjónsson, Guðrún Kristmundsdóttir,
Sigrún Guðjónsdóttir, Ásmundur Kristinsson,
Steingrfmur Guðjónsson, Marfa Hreinsdóttir
og barnabörn.
+
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HERMUNDUR ÞÓRÐARSON,
Sólvangi,
andaðist laugardaginn 4. apríl.
Sigurdór Hermundarson, Sigrún Ólafsdóttir,
Bjarni Hermundarson, Ester Hurle,
Sigurður Hermundarson, Ingibjörg Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
ELSA KRISTJÁNSDÓTTIR
hjúkrunarkona,
Aifheimum 70,
verður jarðsungin frá Fossvogskapellu miðvikudaginn 8. apríl kl.
13.30.
Stefán Guðnason,
Ólöf Stefánsdóttir, Karl Ómar Jónsson,
Guðrún Stefánsdóttir, Baldur Jónsson,
Svava Stefánsdóttir.
+
Þökkum af alhug auðsýnda samúð, vináttu og hlýhug við andlát
og útför eiginmanns, föður, sonar, tengdasonar, bróður og mágs.
ADOLFS TÓMASSONAR.
Sérstakar þakkir færum við læknum og starfsfólki deildar A-3 á
Borgarspítalánum. Sjúkrahússpresti, séra Birgi Ásgeirssyni, sam-
starfsfólki, ættingjum og vinum eru færðar þakkir fyrir hjálpina.
Sigrún Baldvinsdóttir,
Þorsteina S. Adolfsdóttir, Tómas I. Adolfsson.
Sigríður Pálsdóttir, Þórsteina Guðjónsdóttir,
systkini og fjölskyldur þeirra.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
AÐALBJARGAR BJARNADÓTTUR,
Droplaugarstöðum.
Stella Magnúsdóttir, Nikulás Sveinsson,
Kristján Einarsson, Þórdís Sigurjónsdóttir,
Vera Einarsdóttir, Einar Jónsson,
Sigríður Einarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
BLÓM
SEGJA ALLT
Mikið úrval
blómaskreytinga
fyrir öll tækifæri.
Opið alla daga frá kl. 9-22.
Sími 689070.