Morgunblaðið - 19.05.1992, Síða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 19. MAI 1992
t
Elskuleg eiginkona mín,
JÓRUNN MARÝ INGVARSDÓTTIR,
lést í sjúkrahúsi í Lúxemborg sunnudaginn 17. maí.
Emil Sigurbjörnsson
og dætur hinnar látnu.
t
Eiginmaður minn,
HARALDUR JÓNSSON,
Brekkubyggð 16,
Blönduósi,
andaðist laugardaginn 16. maí í Héraðssjúkrahúsinu á Blönduósi.
Ebba Jósafatsdöttir.
t
Maðurinn minn og faðir okkar,
KARL JÓHANN SÖRHELLER,
lést í sjúkrahúsi í Álasundi 17. maí.
Martha Sörheller,
Jenný Sörheller, Stefanfa Sörheller
og fjölskyldur.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
JAKOBÍNA JÓNSDÓTTIR,
Brávallagötu 48,
andaðist aðfaranótt sunnudagsins 17. maí.
Fyrir hönd vandamanna,
Garðar Árnason,
Kristjana Stella Árnadóttir.
t
Eiskulegur bróðir og móðurbróðir okkar,
KÁRI GÍSLASON,
Skipasundi 70,
lést í Borgarspítalanum 16. maí.
Krístín Gfsladóttir,
Guðrún Árnadóttir,
Inga Árnadóttir.
t
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
KRISTÍN HANNESDÓTTIR
frá Stóru-Sandvík,
Laugarásvegi 12,
lést 17. maí. Jarðarförin verður ákveðin síðar.
Hannes Þ. Sigurðsson, Margrét Erlingsdóttir,
Margrét K. Sigurðardóttir, Ragnar S. Halldórsson,
Axel Sigurösson, Inda Dan Benjamfnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir,
HERMANN SNORRI JAKOBSSON
frá Látrum ■ Aðalvík,
andaðist í Fjórðungssjúkrahúsinu, (safirði, sunnudaginn 17. maí.
Fyrir hönd barnabarna og barnabarnabarna,
Guðmunda Þorbergsdóttir,
Trausti Hermannsson, Sólveig Ólafsdóttir,
Helga Hermannsdóttir,
Jóhanna Hermannsdóttir, Jónas Guðmundsson,
Snorrl Hermannsson, Auður H. Hagalín.
t
Faðir okkar,
ÓSKARGUNNLAUGSSON,
áðurtil heimilis í Skálagerði 17,
andaðist á Hrafnistu, Reykjavík, aðfaranótt 18. maí.
Soffia Óskarsdóttir,
Margrét Óskarsdóttir,
Viðar Óskarsson,
Ragnar Óskarsson,
Gunnlaugur Óskarsson,
Hjördís Oskarsdóttir.
Bjöm F. Guðna-
son — Minning
Vinur okkar Björn Guðnason
byggingameistari á Sauðárkróki
lést 11. maí síðastliðinn. Hann
fæddist 27. apríl 1929 og var því
nýlega orðinn 63 ára þegar hann
lést. Það er ekki hár aldur og okk-
ur fínnst hann hafa farið alltof
fljótt. Björn var hraustur maður og
mikill þrekmaður, en fyrir tæpu ári
hófst baráttan við þann ilivíga sjúk-
dóm sem að lokum lagði hann að
velli.
Það sýnir vel skapstyrk og geð-
prýði Björns að allan þennan tíma
sýndi hann sérstakt æðruleysi og
bjartsýni. Kynni okkar við Björn
eru orðin bæði löng og góð, það
var vinátta sem aldrei bar skugga
á og margar og góðar eru minning-
araar í gegnum árin. Minningar um
bemsku- og æskuárin í Hofsósi,
námsárin, stofnun fyrirtækis og
rekstur þess um árabil. Þá eru ótelj-
andi allar ánægju- og gleðistundirn-
ar sem við höfum átt á heimili þeirra
hjónanna og yndislegar móttökur
sem við höfum notið þar.
Þeim Birni og Möggu tókst í
sameiningu að skapa á heimili sínu
andrúmsloft gestrisni, glaðværðar
og hlýju, enda hefur alla tíð verið
gestkvæmt á Hólavegi 22 og gestir
notið þar rausnar og höfðingsskap-
ar húsbændanna.
Bjöm var mikill mannkostamað-
ur. Hann var ósérhlífinn dugnaðar-
maður og gæddur alveg einstakri
skapgerð sem einkenndist af glaðri
lund, góðmennsku, hjálpsemi og
greiðvikni. Falleg er sú umsögn um
mann að hann sé drengur góður.
Þá umsögn viljum við gefa Birni.
Hann var drengur góður. A afmæl-
isdaginn sinn 27. apríl 1954 gekk
Björn að eiga eftiriifandi konu sína,
Margréti Guðvinsdóttur. Það reynd-
ist báðum gæfuspor, en þau hjónin
hafa verið mjög samrýmd og sam-
hent í sínu lífi.
Björn var sérstakur heimilisfaðir
og óþreytandi að fegra og bæta
heimilið, og til marks um þrek hans
og dugnað vann hann síðasta átak-
ið í þeim efnum í desember síðast-
liðnum.
Þau hjónin eignuðust fjögur
mannvæníeg böm, elstur er Oskar
Guðvin, þá tvíburarnir Lovísa Birna
og Guðni Ragnar og yngstur er
Björn Jóhann. Bamabörnin eru orð-
in sjö. Við hefðum óskað þess að
fá að njóta samvistanna við Björn
lengur og víst er að okkur mun
finnast vanta mikið þegar við kom-
um á Krókinn og hann er ekki leng-
ur til staðar.
Þegar sólin hækkar á lofti og
gróðurinn er að vakna til lífsins
eftir vetrardvalann kveður Björn
vinur okkar þetta líf, en við trúum
því að hans bíði vist í bjartari heimi.
Nú þegar leiðir skilja viljum við
færa Birni hjartans þakkir fyrir
alla hans vináttu og tryggð og biðj-
um honum blessunar guðs. Við biðj-
um guð að styrkja Möggu, börnin,
tengdabörnin og barnabörnin á
þessum erfiðu tímamótum í lífí
þeirra.
Bragi og Maja.
Bjöm var Skagfírðingur að upp-
runa, fæddur á Nöf á Hofsósi 27.
apríl 19?9. Foreldrar voru Jóhanna
Ragnheiður Jónasdóttir og Guðni
Kristinn Þórarinsson.
Björn var yngstur af sjö systkin-
um. Þau em: Guðmundur, lést fyrir
nokkmm árum, var bóndi á Melstað
í Óslandshlíð og fímm systur sem
allar eru á lífi, Ingibjörg, Sesselja
og Stefanía, allar búsettar í Reykja-
vík, Guðlaug bóndakona á Urðum
í Svarfaðardal og Guðbjörg búsett
á Hofsósi.
Bjöm fór ungur að læra húsa-
smíði hjá Sigurði Sigfússyni tré-
smíðameistara á Sauðárkróki og
lauk því námi árið 1952. Hann
stofnaði sitt eigið byggingafyrir-
tæki ásamt fjórum öðmm félögum
árið 1954 og hlaut það nafnið Hlyn-
ur.
Þetta byggingafélag hefur staðið
að fjölmörgum framkvæmdum á
Sauðárkróki og víðar, en Björn var
sá eini af stofnendum Hlyns sem
starfaði hjá fyrirtækinu allt til þess
að hann hvarf af vettvangi vegna
veikinda.
Björn kvæntist Margréti Guð-
vinsdóttur á afmælisdaginn sinn 27.
apríl 1954 og hefur sá dagur reynst
happadagur í þeirra lífí.
Margrét og Bjöm eignuðust fjög-
ur börn, elstur er Óskar, næstur
em tvíburarnir Lovísa og Guðni en
yngstur er Björn Jóhann. Öll hafa
þau stofnað sitt eigið heimili, Óskar
og Lovísa em búsett á Sauðárkróki
en Guðni og Björn Jóhann búa í
Reykjavík. Barnabörn Margrétar
og Björns eru nú orðin sjö.
+
Ástkær eiginmaöur minn, faðir, tengdafaöir, afi og langafi,
GUÐBRANDUR SVEINN ÞORLÁKSSON
frá Veiðileysu,
Öldugötu 2,
Hafnarflrðl,
lést aðfaranótt laugardagsins 16. maí í St. Jósefsspítalanum í
Hafnarfirði.
Ólöf Guðbrandsdóttir,
Þorlákur Guðbrandsson,
Þuriður Steingrímsdóttir,
Guðrún Steingrímsdóttir,
Þórir Steingrimsson,
Stefán Steingrímsson,
Asta Dagmar Jónasdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Jón B. Jónsson,
Sonja Haraldsdóttir,
Óli H. Þórðarson,
Ármann Hallbertsson,
Margrét Sveinbjörnsdóttir,
Margrét Hreinsdóttir,
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÞORBJÖRG ÞÓRHALLSDÓTTIR,
Skeiðarvogi 89,
Reykjavfk,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 22. maí kl 15.00.
Jón Kristinn Arason,
Þórhallur Arason,
Sveinn Arason,
Arnþór Óli Arason,
Atii Arason,
Anna Björg Aradóttir,
Halldór Arason,
Nanna Huld Aradóttir,
og b
Sigrún Kristinsdóttir,
Rannveig Tómasdóttir,
Jóna Möller,
Guðný Eirfksdóttir,
Þorleifur Magnússon,
Helga Ólafsdóttir,
Pétur Ingólfsson
Leiðir okkar Björns eða „Bubba“
eins og hann var nefndur innan fjöl-
skyldunnar, lágu fyrst saman norð-
ur í Fljótum í Skagafírði fyrir nær
fimmtíu árum, þar sem við unnum
sem verkamenn við Skeiðsfossvirkj-
un, ég þá rúmlega tvítugur en hann
nýlega kominn yfir fermingaraldur.
Á þessum vinnustað voru menn
úr ýmsum áttum, þeirra á meðal
nokkrir útlendingar. í minningunni
vilja þeir gjarnan skera sig úr sem
eru miklir fyrir sér og hafa lag á
að vekja eftirtekt annarra. Slíkt
átti ekki við um þann hægláta ungl-
ing sem Björn var, en engu að síð-
ur eru mér minnisstæð atvik þar
sem hann kom við sögu og sýndu
að hann kunni að bregða fyrir sig
glettni og gamanyrðum.
Persónuleg samskipti okkar voru
lítil og samveran stutt, eflaust hef-
ur hvorugan grunað að leiðir ættu
eftir að liggja saman með þeim
hætti sem síðar varð.
Mörgum árum síðar rifjaðist
þetta upp þegar ég var að skoða
gamlar og lúnar myndir frá þessu
tímabili, en þar á meðal var mynd
af Bubba þar sem hann stendur
einn sér, prúðbúinn, broshýr en ein-
beittur á svip líkt og hann vildi
segja: „Ég er tilbúinn að takast á
við lífíð.“
Björn var gæfumaður í sínu lífi,
hann naut trausts og virðingar
þeirra sem hann hafði samskipti við
og sá hópur var stór, allt frá vinnu-
félögum og öðru samstarfsfólki til
nánustu ættingja og fjölskyldu.
Það ríkti mikill kærleikur milli
systkina Björns, sem kom hvað
gleggst í Ijós síðustu mánuðina, sem
Björn lifði. Þá stóð fjölskyldan sterk
og sameinuð, sem veitti hugarró til
að rnæta því sem ekki varð umflúið.
I mínum huga var Björn mágur
minn hið dæmigerða prúðmenni,
sem mat og virti skoðanir annarra
án þess að vera talhlýðinn eða leiði-
tamur, en fáum hef ég kynnst sem
fetað geta þann vandrataða meðal-
veg til farsældar.
Síðast hitti ég Björn í heimsókn-
artíma á Landakoti þann 31. apríl
sl. Það var greinilegt að hann þjáð-
ist mikið, en samt reyndi hann að
vera glettinn og gamansamur og
handtakið þegar við kvöddumst var
hlýlegt og sterkt. Á því augnabliki
hvíslaði undirmeðvitundin því að
mér að þetta yrðu okkar síðustu
samfundir og sú varð raunin.
Ég sendi Möggu, sem og öllu
öðru venslafólki og ættingjum sam-
úðarkveðjur. Megi Guð og góðar
vættir fylgja ykkur fram á veginn.
Nú fer í hönd sá árstími, sem
er séreign okkar íslendinga þegar
saman rennur birta dags og nætur.
Hin samfellda voraldarveröld
sem vermir og græðir sár.
Hjálmar Jónsson.
Um helgina fór fram frá Sauðár-
krókskirkju útför Björns Guðnason-
ar húsasmíðameistara á Sauðár-
króki. Hann lést á sjúkrahúsinu þar
þann 11. maí eftir erfíða sjúkdóms-
legu.
Fyrir tæpu ári kom í ljós að hann
var haldinn alvarlegum sjúkdómi.
Gekk hann þá undir erfíða læknis-
aðgerð sem vonir stóðu til að bæri
góðan árangur og að komist hefði
verið fyrir meinið. Því miður hafa
þær vonir nú brugðist.
Birtíng afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmæl-
is- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðal-
stræti 6, Reykjavík og á skrif-
stofu blaðsins í Hafnarstræti
85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að
greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á
mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
I minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Mikil
áhersla er á það lögð að hand-
rit séu vélrituð með góðu línubili.