Morgunblaðið - 16.07.1992, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 16. JÚLÍ 1992
Minning:
Guðríður Guðmunds-
dóttírfrá Gauksmýri
Fædd 2. maí 1897
Dáin 6. júlí 1992.
Gengin er til hinstu hvílu elskuleg
föðursystir mín, Guðríður Guð-
mundsdóttir, síðast til heimilis á
vistheimili aldraðra í Seljahlíð í
Reykjavík. Hún lést á Borgarspítal-
anum að morgni mánudagsins 6.
þessa mánaðar eftir alllöng veik-
indi.
Guðríður fæddist á Gauksmýri í
Vestur-Húnavatnssýslu en ólst upp
á Hnjúki í Vatnsdal. Foreldrar
hennar voru amma mín, Ólöf Sig-
urðardóttir og Guðmundur Sveins-
son. Hún bjó um þijá áratugi í
Vestmannaeyjum og vann þar
framan af við Fiskverkun og bama-
kennslu en síðustu 12 árin þar var
hún matráðskona við sjúkrahúsið.
Um tveggja ára skeið var hún síðan
aðstoðarráðskona á Vinnuheimili
SÍBS að Reykjalundi en rak síðan
með annarri konu flatkökugerð um
árabil og stundaði jafnframt prjóna-
skap. Guðríður bjó að Garðastræti
16 hér í Reykjavík uns hún fluttist
fyrir nokkrum árum í Seljahlíð. Hún
var einhleyp og bamlaus.
Guðríður var gjaman kölluð
Gydda eða Gydda frænka í stómm
hópi vina og skyldmenna og kýs
ég að nota það nafn hér á eftir.
Allar minningar mínar um Gyddu
frænku era einstaklega ljúfar. Mik-
il og einlæg vinátta ríkti ávallt milli
foreldra minna og Gyddu og var
mikill samgangur milli heimilanna
eftir að hún flutti til Reykjavíkur,
en foreldrar mínir bjuggu lengst af
í Keflavík. Fyrstu endurminningar
mínar um Gyddu frænku tel ég
vera frá heimsókn hennar til Kefla-
víkur. Þá skreið iítill drengur á
köldum vetrarmorgni upp í rúm til
hennar, kúrði í hlýjum faðmi henn-
ar og hlustaði á bamagælur.
Gydda var einstaklega bamgóð
kona og hlýleg í viðmóti. Hændust
öll böm að henni sem á annað borð
vora svo heppin að kynnast henni.
Efast ég ekki um að margir aðrir
eiga svipaðar æskuminningar um
Gyddu.
Síðar minnist ég óteljandi heim-
sókna til hennar í Garðastræti 16,
oftast í fylgd með foreldram mín-
um, en stundum á eigin vegum. Þá
kynntist ég Gyddu nánar. Hún
reyndist mér ávallt mjög vel og
ekki síst þegar í móti blés. Hún var
mjög greind og skarpskyggn. Per-
sónuleiki hennar var hlýr, einlægur
og glaðvær. Aldrei sagði hún í mín
eyru styggðaryrði um nokkum
mann en leitaðist við að draga fram
það jákvæða fremur en það nei-
kvæða. Hún var söngelsk og ljóð-
elsk og naut þess að vera í hópi
frændfólks og vina á góðri stundu.
Mér er minnisstæð afmælisveisla
hennar í Seljahlíð, þegar hún varð
níræð. Þar ríkti glaðværð, söngur
og dans og var afmælisbarnið þar
enginn eftirbátur annarra, þótt
þrekið væri farið að dvína.
Þegar gamalt fólk vistast á öldr-
unarstofnunum vill það því miður
brenna við að yngra fólk vanræki
þá eldri, jafnvel þótt um foreldra
eða náskylda sé að ræða. Hjá Gyddu
var þessu þveröfugt farið. Til henn-
ar sótti frændfólk og vinir á degi
hveijum allt þar til yfír lauk. Og
oft var þétt setið hjá henni við spjall
um dagin og veginn eða spila-
mennsku. Hún miðlaði öðram góð-
um ráðum, hlýju og glaðværð til
síðustu stundar.
Öllum þeim sem litu til með
Gyddu og réttu hjálparhönd hin síð-
ari ár ber að þakka og sérstaklega
er þakkarverð hin mikla umönnun
með Gyddu, sem bróðir hennar,
Sveinbjöm Guðmundsson, og aðrir
nákomnir inntu af hendi.
Ég votta systkinum Gyddu,
venslafólki og vinum samúð mína.
Blessuð veri minningin um
Gyddu frænku.
Björn Ólafur Hallgrímsson.
Ef einhver var falleg, góð og
yndisleg, þá var það hún Guðríður
Guðmundsdóttir. Gydda, eins og við
íjölskyldan kölluðum hana. Hún gat
allt, vissi allt og var góð við alla.
Þó hún væri orðin 95 ára þá var
hún með allt á hreinu og fylgdist
af áhuga með öllum sem henni þótti
vænt um, en það eru íjölmargir,
ungir sem aldnir.
Eg og bræður mínir fengum að
alst upp í nálægð við Gyddu. Hún
flutti í húsið okkar þegar við voram
lítil og reyndist okkur eins og besta
amma. Hún var uppeldissystir
ömmu okkar.
Þegar hugsað er til Gyddu þá er
svo ótalmargt sem kemur upp í
hugann. Fyrst og fremst allt sem
hún orti til okkar. Við tækifæri eins
og brúðkaup, skímir, fermingar,
afmæli og fleira fengum við yndis-
legar ortar kveðjur frá Gyddu, fal-
leg ljóð sem gætu fyllt heila ljóða-
bók. Allar gjafímar sem hún hefur
gefíð okkur eru sannkallaðir dýr-
gripir, sérstaklega þar sem hún bjó
þær flestar til sjálf. Hún var lista-
kona í eðli sínu.
í bílskúrnum heima var hún einu
sinni með flatkökugerð og vora það
þá forréttindi okkar krakkanna að
fá heitar flatkökur með smjöri, áður
en Georg bróðir hjólaði með þær í
búðimar. Pönnukökurnar hennar
Gyddu vora heimsfrægar, þær
bestu sem hægt var að fá. Hún
bakaði oft beint ofan í okkur þang-
að til við gátum ekki meir. Seinna
þegar ég var flutt og komin með
flölskyldu, átti hún það til að baka
pönnukökur, rúlla þeim strax upp
með sykri og hringja svo í pabba
og biðja hann að færa bömunum
mínum þær í hvelli meðan þær
væra volgar. Þessa minningu sjá
þau í ljóma í dag.
Þau vora mörg bömin sem Gydda
passaði. Það var oft gaman að fá
að vera með þeim og hlusta á sög-
ur og söng hjá henni. Ég gleymdi
því aldrei þegar hún fór sem „au
pair“-stúlka til vina sinna í Svíþjóð,
þá 77 ára. Þetta gerir enginn nema
svona sérstök og yndisleg mann-
eskja.
Gydda heklaði heilmikið og
pijónaði í höndum og vél. Þær voru
margar flíkurnar sem hún hannaði
og gaf mér. Hún hafði sérstaka
unun af því að gera eitthvað nýtt
og öðravísi eftir séróskum mínum.
Það vora engin jól án Gyddu.
Hún var alltaf hjá mömmu og pabba
á aðfangadagskvöld. Hún var
ómissandi hluti jólastemmningar-
innar. Síðustu árin sem hún treysti
sér ekki til að vera að heiman um
jólin vora tómleg hjá okkur.
Það geislaði alltaf af Gyddu,
sama hve lítið var gert fyrir hana,
þá varð hún alltaf yfir sig ánægð.
Hún var svo góð og talaði svo vel
um alla. Þegar Guðmundur bróðir
var lítill, passaði hún hann oft. Hún
lét allt eftir honum og gerði allt
fyrir hann, þeim leið vel saman.
Hann er henni ævinlega þakklátur.
Allt hefur sinn tilgang. Ég er
fullviss um að ástæðan fyrir því að
Gydda deyr einmitt núna er sú að
hún ætlar að passa elsku litla Ge-
org Axel Hannah og gera allt fyrir
hann eins og hún gerði fyrir pabba
hans forðum. Guð blessi þau bæði.
Mamma, Sigurbjörg Hannah, og
við systkinin úr Garðastrætinu
ásamt mökum okkar og börnum
þökkum Gyddu fyrir allt sem hún
gerði fyrir okkur. Seinna tekur hún
á móti okkur öllum brosandi með
opinn faðminn. Minning hennar er
ljós í lífí okkar.
Bryndís Þ. Hannah.
Sof þú yndið mitt rótt
meðan allt er svo Mjótt.
Englar vaka þér hjá
og þér vemd sína ljá.
Svíf í dýrðlegum blund
inn í draumanna lund.
(Sigurbjöm Sveinsson)
Elskuleg vinkona mín, Guðríður
Guðmundsdóttir, verður jarðsungin
frá Seljakirkju fímmtudaginn 16.
júlí. Hún andaðist á Borgarsjúkra-
húsinu eftir stutta legu þar.
Hún fæddist á Gauksmýri í
Húnavatnssýslu 2. maí 1897. For-
eldrar hennar vora Ólöf Sigurðar-
dóttir og Guðmundur Sveinsson.
Leiðir þeirra lágu ekki saman og
ólst Guðríður upp hjá frændfólki
sínu að Hnjúki í Vatnsdal í Húna-
vatnssýslu.
Strax og kraftar leyfðu fór hún
að vinna þau störf sem til féllu. Þar
á meðal að vaka yfír vellinum sem
kallað var og börn vora gjarnan
látin gera í þá daga. Eflaust hefur
það verið kaldssamt starf á stund-
um, en í minningunni lifðu best
sólskinsstundimar.
Ung stúlka fór Guðríður í
Kvennaskólann á Blönduósi og lauk
þaðan prófí eftir tveggja vetrar
nám. Átti hún góðar minningar frá
þeim áram og naut hún þess að
vera í þeim glaða meyjahópi.
Tuttugu og fímm ára gömul fór
hún til Vestmannaeyja en þá hafði
faðir hennar og fleira föðurfólk flust
þangað. Guðríður ætlaði aðeins að
dvelja þama skamman tíma en
dvaldist svo þar um tuttugu og
fímm ára skeið. Hún byggði húsið .
Brekastíg 20 ásamt föður sínum.
Til heimilis hjá Guðríði var föður-
bróðir hennar og elskulegur vinur,
skáldið og rithöfundurinn Sigur-
bjöm Sveinsson, en hann hafði ver-
ið all mörg ár barnakennari í Vest-
mannaeyjum. Bjuggu þau í öðram
enda hússins en faðir hennar og
fjölskylda hinum megin. Foreldrar
mínir bjuggu í næsta húsi og var
það okkur mikil gæfa að eignast
slíka nágranna. Enda var alla tíð
mikil vinátta milli heimilanna, jóla-
boð á víxl með yndislegum gleð-
skap, gitarleik og söng, fíðluspili
og frumsömdum ljóðum.
Guðríður lagði gjörva hönd á
margt. Hún kenndi bömum að lesa.
Lengi hafði hún pijónastofu og
þótti vera snillingur í pijónlesi, sam-
hliða því rak hún um tíma litla
pijónavörabúð. Síðar gerðist hún
matráðskona á Sjúkrahúsi Vest-
mannaeyja og leysti það starf af
hendi með mikilli prýði.
Heimili þeirra Sigurbjarnar þótti
með afbrigðum skemmtilegt. Þar
var í gangi stöðug kennsla, en Sig-
urbjörn kenndi fjölda manns gítar-
leik og ensku. Ekki komu svo skáld
eða listamenn í bæinn, að þeir
kæmu ekki í heimsókn á Brekastíg
20.
Guðríður átti sumarbústað úti í
Hrauni og var þar oft glatt á hjalla,
gestakomur og bakaðar pönnukök-
ur.
Guðríður var sannkallaður sólar-
geisli hjá okkur á Brekastígnum.
Hún kom með sína hlýju hönd, þeg-
ar eitthvað bjátaði á og sitt glaða
bros á sólskinsstundum. Öllum þótti
vænt um hana. Eftir að Sigurbjörn
lést og fleira af hennar fólki, þá
flutti hún til Reykjavíkur. Söknuðu
þá margir vinar í stað í Vestmanna- .
eyjum.
Þegar til Reykjavíkur kom hóf
hún störf á Reykjalundi og var þar
nokkum tíma. Hún keypti sér íbúð
í Garðastræti 16 í Reykjavík. Þar
var gott að koma og frændum og
vinum tekið tveimur höndum, enda
gestkvæmt mjög. Mörg síðustu
starfsárin gætti hún ungra bama
og iagði hún sig alla fram við það
starf og hafði af því mikið yndi.
Hún gætti síðast lítils bams þegar
hún var áttræð.
Síðustu sex árin dvaldi hún í
Seljahlíð, dvalarheimili aldraðra.
Guðríði var óvenjulega margt til
BLÓM
SEGJA AIIT
Mikið úrval
blómaskreytinga
fyrir öll tækifæri.
biédliKIUQl
Opiö alla daga frá kl. 9-22.
Sími 689070.
t
Eiginmaður minn.
KARL EIRÍKSSOIM
frá Öxl,
Giljaseli 5,
Reykjavfk,
lést í Borgarspítalanum þriðjudaginn 14. júlí.
Fyrir hönd barna, tengdabarna, barnabarna og barnabarnabarna,
Anna Ólafsdóttir.
t
Móðir okkar,
ÞÓRA GUÐJÓNSDÓTTIR
frá Tryggvaskála, Akranesi,
síðast til heimilis á dvalarheimilinu Höfða,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju föstudaginn 17. júlikl. 14.00.
Málfrfður Sigurðardóttir,
Guðbjörg Sigurðardóttir,
Guðjónfna Sigurðardóttir.
+
Útför
KJARTANS BRYNJÓLFSSONAR
frá fsafirði,
Baldursgötu 7a,
Reykjavfk,
fer fram frá (safjarðarkapellu föstudaginn 17. júli kl. 14.00.
Sigrfður Kjartansdóttir,
Sigurður Nilsen,
Kristrún Erllngsdóttir,
Kristfn Þórarinsdóttir,
Frfða Hafberg,
Baldur Kjartanason,
HJörtur Kjartansson,
Sólveig Kjartansdóttir, Bjarni Sólbergsson,
Sigrfður Kjartansdóttir, Þórður Eysteinsson
og barnabörn.
+
Faðir okkar,
ÓSKAR BJARTMARZ
fyrrverandi forstöðumaður
Löggildingarstofunnar,
lést 15. júlí á hjúkrunardeild Seljahlfðar.
Synir hins látna.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma og langa-
langamma,
INGIGERÐUR EINARSDÓTTIR,
Langholtsvegl 206,
er andaðist 5. júli, verður jarðsungin frá Bústaðakirkju f dag,
fimmtudaginn 16. júlí, kl. 15.00.
Slgrfður Helgadóttir, Elnar Helgason,
Vigfús Helgason, Halldór Helgason,
Jakob Helgason, Kristinn Helgason,
tengdadætur, barnabörn,
barnabarnabörn og langalangömmubarn.
+
Eginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
SVEINN SVEINSSON
frá Hólmaseli,
Birkivöllum 13,
SeHossl,
verður jarðsetturfrá Selfosskirkju laugardaginn 18. júlfkl. 13.30.
Klara Kartsdóttir,
Sveinn J. Sveinsson, Börg Sigurðardóttir,
Nfna Sveinsdóttir, Arnór Hannibalsson,
Ingibjörg S. Sveinsdóttir, Freysteinn Sigurðsson,
Sigurður Sveinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.